< Ӂенеза 44 >

1 Иосиф а дат урмэтоаря порункэ економулуй касей луй: „Умпле ку меринде сачий оаменилор ачестора кыт вор путя сэ дукэ ши пуне арӂинтул фиекэруя ла гура сакулуй сэу.
Joseph donna cet ordre à l’intendant de sa maison "Remplis de vivres les sacs de ces hommes, autant qu’ils en peuvent contenir et dépose l’argent de chacun à l’entrée de son sac.
2 Сэ пуй ши пахарул меу, пахарул де арӂинт, ла гура сакулуй челуй май тынэр, ымпреунэ ку арӂинтул кувенит пентру прецул грыулуй луй.” Економул а фэкут кум ый порунчисе Иосиф.
Et ma coupe, la coupe d’argent, tu la mettras à l’entrée du sac du plus jeune, avec le prix de son blé." Ce que Joseph avait dit fut exécuté.
3 Диминяца, кум с-а крэпат де зиуэ, ау дат друмул оаменилор ачестора ымпреунэ ку мэгарий лор.
Le matin venu, on laissa repartir ces hommes, eux et leurs ânes.
4 Дар абя ешисерэ дин четате ши ну се депэртасерэ делок де еа, кынд Иосиф а зис економулуй сэу: „Скоалэ-те, аляргэ дупэ оамений ачея ши, кынд ый вей ажунӂе, сэ ле спуй: ‘Пентру че аць рэсплэтит бинеле ку рэу?
Or, ils venaient de quitter la ville, ils en étaient à peu de distance, lorsque Joseph dit à l’intendant de sa maison: "Va, cours après ces hommes et, aussitôt atteints, dis leur: "Pourquoi avez-vous rendu le mal pour le bien?
5 Де че аць фурат пахарул дин каре бя домнул меу ши де каре се служеште пентру гичит? Рэу аць фэкут кэ в-аць пуртат астфел.’”
N’Est ce pas dans cette coupe que boit mon maître et ne lui sert elle pas pour la divination? C’Est une mauvaise action que la vôtre!"
6 Економул й-а ажунс ши ле-а спус ачесте кувинте.
II les atteignit et leur adressa ces mêmes paroles.
7 Ей й-ау рэспунс: „Домнуле, пентру че ворбешть астфел? Сэ феряскэ Думнезеу пе робий тэй сэ фи сэвыршит о асеменя фаптэ!
Ils lui répondirent: "Pourquoi mon seigneur tient il de pareils discours? Dieu préserve tes serviteurs d’avoir commis une telle action!
8 Ятэ, ной ць-ам адус дин цара Канаанулуй арӂинтул пе каре л-ам гэсит ла гура сачилор ноштри. Кум ам фи путут сэ фурэм арӂинт сау аур дин каса домнулуй тэу?
Quoi! L’Argent que nous avons trouvé à l’entrée de nos sacs, nous te l’avons rapporté du pays de Canaan; et nous déroberions, dans la maison de ton maître, de l’argent ou de l’or!
9 Сэ моарэ ачела динтре робий тэй ла каре се ва гэси пахарул ши ной ыншине сэ фим робь ай домнулуй ностру!”
Celui de tes serviteurs qui l’aura en sa possession, qu’il meure; et nous-mêmes, nous serons les esclaves de mon seigneur."
10 Ел а зис: „Фие дупэ кувинтеле воастре! Ачела ла каре се ва гэси пахарул сэ фие робул меу, яр вой вець фи невиноваць.”
Il répliqua: "Oui certes, ce que vous dites est juste. Seulement celui qui en sera trouvé possesseur sera mon esclave et vous serez quittes."
11 Ындатэ, шь-а коборыт фиекаре сакул ла пэмынт. Фиекаре шь-а дескис сакул.
Ils se hâtèrent, chacun, de descendre leurs sacs à terre et chacun ouvrit le sien.
12 Економул й-а скоточит, ынчепынд ку чел май ын вырстэ ши сфыршинд ку чел май тынэр, ши пахарул а фост гэсит ын сакул луй Бениамин.
L’Intendant fouilla, commençant par le plus âgé, finissant par le plus jeune. La coupe fut trouvée dans le sac de Benjamin.
13 Ей шь-ау рупт хайнеле, шь-а ынкэркат фиекаре мэгарул ши с-ау ынторс ын четате.
Ils déchirèrent leurs vêtements; chacun rechargea son âne et ils retournèrent à la ville.
14 Иуда ши фраций луй ау ажунс ла каса луй Иосиф пе кынд ера ел ынкэ аколо ши с-ау арункат ку фаца ла пэмынт ынаинтя луй.
Juda entra avec ses frères dans la demeure de Joseph, lequel s’y trouvait encore; et ils se jetèrent à ses pieds contre terre.
15 Иосиф ле-а зис: „Че фаптэ аць фэкут? Ну штиць кэ ун ом ка мине аре путере сэ гичаскэ?”
Joseph leur dit "Quelle action venez vous de commettre! Ne savez vous pas qu’un homme tel que moi devine les mystères?"
16 Иуда а рэспунс: „Че сэ май спунем домнулуй ностру? Кум сэ май ворбим? Кум сэ не май ындрептэцим? Думнезеу а дат пе фацэ нелеӂюиря робилор тэй. Ятэ-не робь ай домнулуй ностру: ной ши ачела ла каре с-а гэсит пахарул.”
Juda répondit: "Que dirons-nous à mon seigneur? Comment parler et comment nous justifier? Le Tout Puissant a su atteindre l’iniquité de tes serviteurs. Nous sommes maintenant les esclaves de mon seigneur et nous et celui aux mains duquel s’est trouvée la coupe."
17 Дар Иосиф а зис: „Сэ мэ феряскэ Думнезеу сэ фак аша чева! Омул ла каре с-а гэсит пахарул ва фи робул меу, дар вой суици-вэ ынапой ын паче ла татэл востру.”
II répliqua: "Loin de moi d’agir ainsi! L’Homme aux mains duquel la coupe s’est trouvée, sera mon esclave; pour vous, retournez en paix auprès de votre père."
18 Атунч, Иуда с-а апропият де Иосиф ши а зис: „Те рог, домнул меу, дэ вое робулуй тэу сэ спунэ о ворбэ домнулуй меу ши сэ ну те мыний пе робул тэу! Кэч ту ешть ка Фараон.
Alors Juda s’avança vers lui, en disant: "De grâce, seigneur! que ton serviteur fasse entendre une parole aux oreilles de mon seigneur et que ta colère n’éclate pas contre ton serviteur! Car tu es l’égal de Pharaon.
19 Домнул меу а ынтребат пе робий сэй, зикынд: ‘Май трэеште татэл востру ши май авець вреун фрате?’
Mon seigneur avait interrogé ses serviteurs, disant: ‘Vous reste-t-il un père, un frère?’
20 Ной ам рэспунс домнулуй меу: ‘Авем ун татэ бэтрын ши ун фрате тынэр, копил фэкут ла бэтрынеця луй; бэятул ачеста авя ун фрате каре а мурит ши каре ера де ла ачеяшь мамэ; ел а рэмас сингур ши татэл луй ыл юбеште.’
Nous répondîmes à mon seigneur: ‘Nous avons un père âgé et un jeune frère enfant de sa vieillesse: son frère est mort et lui, resté seul des enfants de sa mère, son père le chérit.’
21 Ту ай спус робилор тэй: ‘Адучеци-л ла мине ка сэ-л вэд ку окий мей.’
Tu dis alors à tes serviteurs: ‘Amenez-le moi, que je l’examine.’
22 Ной ам рэспунс домнулуй меу: ‘Бэятул ну поате пэрэси пе татэл сэу; дакэ-л ва пэрэси, татэл сэу аре сэ моарэ.’
Et nous répondîmes à mon seigneur: ‘Le jeune homme ne saurait quitter son père; s’il quittait son père, il en mourrait.’
23 Ту ай спус робилор тэй: ‘Дакэ ну се ва коборы ши фрателе востру ымпреунэ ку вой, сэ ну-мь май ведець фаца.’
Mais tu dis à tes serviteurs: ‘Si votre jeune frère ne vous accompagne, ne reparaissez point devant moi.’
24 Кынд не-ам суит ла татэл меу, робул тэу, й-ам спус кувинтеле домнулуй меу.
Or, de retour auprès de ton serviteur, notre père, nous lui rapportâmes les paroles de mon seigneur.
25 Татэл ностру а зис: ‘Дучеци-вэ ярэшь сэ не кумпэраць чева меринде.’
Notre père nous dit: ‘Retournez acheter pour nous quelques provisions.’
26 Ной ам рэспунс: ‘Ну путем сэ не дучем, дар, дакэ фрателе ностру чел тынэр ва фи ку ной, не вом дуче, кэч ну путем ведя фаца омулуй ачелуя декыт дакэ фрателе ностру чел тынэр ва фи ку ной.’
Nous répondîmes: ‘Nous ne saurions partir. Si notre jeune frère nous accompagne, nous irons; car nous ne pouvons paraître devant ce personnage, notre jeune frère n’étant point avec nous.’
27 Робул тэу, татэл ностру, не-а зис: ‘Вой штиць кэ невастэ-мя мь-а нэскут дой фий.
Ton serviteur, notre père, nous dit: ‘Vous savez que ma femme m’a donné deux enfants.
28 Унул а ешит де ла мине ши кред кэ а фост сфышият, негрешит, де фяре, кэч ну л-ам май вэзут пынэ астэзь.
L’Un a disparu d’auprès de moi et j’ai dit: ‘Assurément il a été dévoré!’ et je ne l’ai point revu jusqu’ici.
29 Дакэ-мь май луаць ши пе ачеста ши и се ва ынтымпла врео ненорочире, ку дурере ымь вець коборы бэтрынециле ын Локуинца морцилор.’ (Sheol h7585)
Que vous m’arrachiez encore celui ci, qu’il lui arrive malheur et vous aurez précipité cruellement ma vieillesse dans la tombe.’ (Sheol h7585)
30 Акум, дакэ мэ вой ынтоарче ла робул тэу, татэл меу, фэрэ сэ авем ку ной бэятул де суфлетул кэруя есте недезлипит суфлетул луй,
Et maintenant, en retournant chez ton serviteur, mon père, nous ne serions point accompagnés du jeune homme et sa vie est attachée à la sienne!
31 ел аре сэ моарэ кынд ва ведя кэ бэятул ну есте, ши робий тэй вор коборы ку дурере ын Локуинца морцилор бэтрынециле робулуй тэу, татэл ностру. (Sheol h7585)
Certes, ne voyant point paraître le jeune homme, il mourra; et tes serviteurs auront fait descendre les cheveux blancs de ton serviteur, notre père, douloureusement dans la tombe. (Sheol h7585)
32 Кэч робул тэу с-а пус кезаш пентру копил ши а зис татэлуй меу: ‘Дакэ ну-л вой адуче ынапой ла тине, виноват сэ фиу пентру тотдяуна фацэ де татэл меу.’
Car ton serviteur a répondu de cet enfant à son père, en disant: ‘Si je ne te le ramène, je serai coupable à jamais envers mon père.’
33 Ынгэдуе дар, те рог, робулуй тэу сэ рэмынэ ын локул бэятулуй, ка роб ал домнулуй меу, яр бэятул сэ се суе ынапой ку фраций сэй.
Donc, de grâce, que ton serviteur, à la place du jeune homme, reste esclave de mon seigneur et que le jeune homme reparte avec ses frères.
34 Кум мэ вой путя суи еу ла татэл меу дакэ бэятул ну есте ку мине? Ах! сэ ну вэд мыхниря татэлуй меу!”
Car comment retournerais-je près de mon père sans ramener son enfant? Pourrais-je voir la douleur qui accablerait mon père?"

< Ӂенеза 44 >