Ӂенеза 4
1 Адам с-а ымпреунат ку невастэ-са Ева; еа а рэмас ынсэрчинатэ ши а нэскут пе Каин. Ши а зис: „Ам кэпэтат ун ом ку ажуторул Домнулуй!”
Ja Adam tunsi emäntänsä Hevan, ja hän tuli raskaaksi, ja synnytti Kainin, ja sanoi: minulla on mies Herra.
2 А май нэскут ши пе фрателе сэу Абел. Абел ера чобан, яр Каин ера плугар.
Ja taas hän synnytti hänen veljensä Habelin. Ja Habel tuli lampuriksi, mutta Kain peltomieheksi.
3 Дупэ о букатэ де време, Каин а адус Домнулуй о жертфэ де мынкаре дин роаделе пэмынтулуй.
Ja tapahtui muutamain päiväin perästä, että Kain uhrasi Herralle lahjan maan hedelmistä.
4 Абел а адус ши ел о жертфэ де мынкаре дин оиле ынтый нэскуте але турмей луй ши дин грэсимя лор. Домнул а привит ку плэчере спре Абел ши спре жертфа луй,
Ja Habel myös uhrasi laumansa esikoisista, ja heidän lihavuudestansa. Ja Herra katsoi (leppyisesti) Habelin ja hänen uhrinsa puoleen.
5 дар спре Каин ши спре жертфа луй н-а привит ку плэчере. Каин с-а мыният фоарте таре ши и с-а посоморыт фаца.
Mutta Kainin ja hänen uhrinsa puoleen ei hän (leppyisesti) katsonut: silloin Kain vihastui sangen kovin, ja hänen hahmonsa muuttui.
6 Ши Домнул а зис луй Каин: „Пентру че те-ай мыният ши пентру че ци с-а посоморыт фаца?
Niin Herra sanoi Kainille: miksis olet vihainen? Ja miksi hahmos muuttuu?
7 Ну-й аша? Дакэ фачь бине, вей фи бине примит, дар, дакэ фачь рэу, пэкатул пындеште ла ушэ; доринца луй се цине дупэ тине, дар ту сэ-л стэпынешть.”
Eikö se niin ole? jos hyvin teet niin syntis anteeksi annetaan; ja jolles hyvin tee, niin synti väijyy oven edessä, ja hänen himonsa on sinun tykös, vaan hallitse sinä häntä.
8 Ынсэ Каин а зис фрателуй сэу Абел: „Хайдем сэ ешим ла кымп.” Дар, пе кынд ерау ла кымп, Каин с-а ридикат ымпотрива фрателуй сэу Абел ши л-а оморыт.
Ja Kain puhui veljensä Habelin kanssa. Ja tapahtui heidän kedolla ollessansa, että Kain karkasi veljensä Habelin päälle, ja tappoi hänen.
9 Домнул а зис луй Каин: „Унде есте фрателе тэу Абел?” Ел а рэспунс: „Ну штиу. Сунт еу пэзиторул фрателуй меу?”
Niin Herra sanoi Kainille: kussa on Habel sinun veljes? hän vastasi: en minä tiedä: olenko minä veljeni vartia?
10 Ши Думнезеу а зис: „Че ай фэкут? Гласул сынӂелуй фрателуй тэу стригэ дин пэмынт ла Мине.
Ja hän sanoi: mitäs tehnyt olet? veljes veren ääni huutaa minun tyköni maasta.
11 Акум, блестемат ешть ту, изгонит дин огорул ачеста, каре шь-а дескис гура ка сэ примяскэ дин мына та сынӂеле фрателуй тэу!
Ja nyt kirottu ole sinä: (kirottu) maan päältä, joka avasi suunsa ottamaan veljes verta sinun kädestäs.
12 Кынд вей лукра пэмынтул, сэ ну-ць май дя богэция луй. Прибяг ши фугар сэ фий пе пэмынт.”
Koskas maata viljelet, niin ei pidä sen tästedes sinulle väkeänsä antaman; kulkian ja pakenevaisen pitää sinun oleman maan päällä.
13 Каин а зис Домнулуй: „Педяпса мя е пря маре ка с-о пот суфери.
Ja Kain sanoi Herralle: minun rangaistukseni on suurempi, kuin että se on kannettava.
14 Ятэ кэ Ту мэ изгонешть азь де пе фаца пэмынтулуй; еу ва требуи сэ мэ аскунд де Фаца Та ши сэ фиу прибяг ши фугар пе пэмынт, ши орьчине мэ ва гэси мэ ва оморы.”
Katsos, sinä ajat minun pois tänäpäivänä maalta, ja minun pitää sinun kasvois edestä lymymän ja tulen kulkiaksi ja pakenevaiseksi maan päällä. Ja niin minun käy, kuka ikänänsä minun löytää, se tappaa minun.
15 Домнул й-а зис: „Ничдекум, чи, дакэ ва оморы чинева пе Каин, Каин сэ фие рэзбунат де шапте орь.” Ши Домнул а хотэрыт ун семн пентру Каин, ка орьчине ыл ва гэси сэ ну-л омоаре.
Mutta Herra sanoi hänelle: Sentähden, kuka ikänänsä Kainin tappaa, se pitää seitsemän kertaisesti kostettaman. Ja Herra pani merkin Kainiin, ettei kenkään häntä tappaisi, joka hänen löytäisi.
16 Апой, Каин а ешит дин Фаца Домнулуй ши а локуит ын цара Нод, ла рэсэрит де Еден.
Ja niin Kain läksi Herran kasvoin edestä, ja asui Nodin maalla, itään päin Edenistä.
17 Каин с-а ымпреунат ку невастэ-са; еа а рэмас ынсэрчинатэ ши а нэскут пе Енох. Ел а ынчепут апой сэ зидяскэ о четате ши а пус ачестей четэць нумеле фиулуй сэу Енох.
Ja Kain tunsi emäntänsä, joka tuli raskaaksi, ja synnytti Hanokin. Ja hän rakensi kaupungin, jonka hän kutsui poikansa nimellä Hanok.
18 Енох а фост татэл луй Ирад; Ирад а фост татэл луй Мехуиаел; Мехуиаел а фост татэл луй Метушаел ши Метушаел а фост татэл луй Ламех.
Mutta Hanok siitti Iradin. Irad siitti Mahujaelin. Mahujael siitti Metusaelin. Metusael siitti Lamekin.
19 Ламех шь-а луат доуэ невесте: нумеле унея ера Ада ши нумеле челейлалте ера Цила.
Mutta Lamek otti kaksi emäntää, yhden nimi oli Ada, ja toisen nimi Zilla.
20 Ада а нэскут пе Иабал: ел а фост татэл челор че локуеск ын кортурь ши пэзеск вителе.
Ja Ada synnytti Jabalin, joka oli niiden isä, jotka majoissa asuivat, ja karjaa kasvattivat.
21 Нумеле фрателуй сэу ера Иубал: ел а фост татэл тутурор челор че кынтэ ку алэута ши ку кавалул.
Ja hänen veljensä nimi oli Jubal, josta kantelein ja huiluin soittajat tulivat.
22 Цила, де партя ей, а нэскут ши еа пе Тубал-Каин, фэуриторул тутурор унелтелор де арамэ ши де фер. Сора луй Тубал-Каин ера Наама.
Zilla myös synnytti TubalKainin, joka oli taitava kaikkinaisissa vaski-ja rautatöissä, ja Tubalkainin sisar oli Naema.
23 Ламех а зис невестелор сале: „Ада ши Цила, аскултаць гласул меу! Невестеле луй Ламех, аскултаць кувынтул меу! Ам оморыт ун ом пентру рана мя Ши ун тынэр пентру вынэтэиле меле.
Ja Lamek sanoi emännillensä, Adalle ja Zillalle: te Lamekin emännät, kuulkaat minun ääntäni, ja vaari ottakaat siitä kuin minä sanon: minä olen miehen tappanut minulleni haavaksi, ja nuorukaisen minulleni sinimarjaksi:
24 Каин ва фи рэзбунат де шапте орь, Яр Ламех, де шаптезечь де орь кыте шапте.”
Kain kostetaan seitsemän kertaisesti, mutta Lamek seitsemän ja seitsemänkymmenen kertaisesti.
25 Адам с-а ымпреунат ярэшь ку невастэ-са; еа а нэскут ун фиу ши й-а пус нумеле Сет; „кэч”, а зис еа, „Думнезеу мь-а дат о алтэ сэмынцэ ын локул луй Абел, пе каре л-а учис Каин”.
Ja Adam taas tunsi emäntänsä, ja hän synnytti pojan, ja kutsui hänen nimensä Set, sanoen: Jumala on minulle toisen siemenen antanut Habelin edestä, jonka Kain tappoi.
26 Луй Сет и с-а нэскут ши луй ун фиу ши й-а пус нумеле Енос. Атунч ау ынчепут оамений сэ кеме Нумеле Домнулуй.
Ja Set myös siitti pojan, ja kutsui hänen Enos. Silloin ruvettiin saarnaamaan Herran nimestä.
