Ӂенеза 32
1 Иаков шь-а вэзут де друм ши л-ау ынтылнит ынӂерий луй Думнезеу.
Mutta Jaakob kulki tietänsä; ja Jumalan enkeleitä tuli häntä vastaan.
2 Кынд й-а вэзут, Иаков а зис: „Ачаста есте табэра луй Думнезеу!” Де ачея а пус локулуй ачелуя нумеле Маханаим.
Ja nähdessään heidät Jaakob sanoi: "Tämä on Jumalan sotajoukkoa". Ja hän antoi sille paikalle nimen Mahanaim.
3 Иаков а тримис ынаинте ниште соль ла фрателе сэу Есау, ын цара Сеир, ын цинутул луй Едом.
Sitten Jaakob lähetti sanansaattajat edellään veljensä Eesaun luo Seirin maahan, Edomin alueelle.
4 Ел ле-а дат порунка урмэтоаре: „Ятэ че сэ спунець домнулуй меу Есау: ‘Аша ворбеште робул тэу Иаков: «Ам локуит ла Лабан ши ам рэмас ла ел пынэ акум;
Ja hän käski heitä sanoen: "Sanokaa herralleni Eesaulle näin: 'Sinun palvelijasi Jaakob sanoo: Minä olen oleskellut Laabanin luona ja viipynyt siellä tähän saakka;
5 ам бой, мэгарь, ой, робь ши роабе ши тримит сэ дя де штире лукрул ачеста домнулуй меу, ка сэ капэт тречере ынаинтя та.»’”
ja minä olen saanut raavaita, aaseja, pikkukarjaa, palvelijoita ja palvelijattaria ja lähetän nyt sanan herralleni, että saisin armon sinun silmiesi edessä'."
6 Солий с-ау ынторс ынапой ла Иаков ши ау зис: „Не-ам дус ла фрателе тэу Есау, ши ел вине ынаинтя та ку патру суте де оамень.”
Sanansaattajat palasivat Jaakobin luo ja sanoivat: "Me tulimme veljesi Eesaun luo; hän on jo matkalla sinua vastaan, neljäsataa miestä mukanaan".
7 Иаков с-а ынспэймынтат фоарте мулт ши л-а апукат гроаза. А ымпэрцит ын доуэ табере оамений пе каре-й авя ку ел, оиле, боий ши кэмилеле
Silloin valtasi Jaakobin suuri pelko ja ahdistus. Ja hän jakoi väen, joka oli hänen kanssansa, ja pikkukarjan ja raavaskarjan ja kamelit kahteen joukkoon.
8 ши а зис: „Дакэ вине Есау ымпотрива унея дин табере ши о бате, табэра каре ва рэмыне ва путя сэ скапе.”
Sillä hän ajatteli: "Jos Eesau hyökkää toisen joukon kimppuun ja tuhoaa sen, niin toinen joukko pääsee pakoon".
9 Иаков а зис: „Думнезеул татэлуй меу Авраам, Думнезеул татэлуй меу Исаак! Ту, Доамне, каре мь-ай зис: ‘Ынтоарче-те ын цара та ши ын локул тэу де наштере ши вой ынгрижи ка сэ-ць мяргэ бине!’
Ja Jaakob sanoi: "Isäni Aabrahamin Jumala ja isäni Iisakin Jumala, Herra, sinä, joka sanoit minulle: 'Palaja maahasi ja sukusi luo, niin minä teen sinulle hyvää!'
10 Еу сунт пря мик пентру тоате ындурэриле ши пентру тоатэ крединчошия пе каре ай арэтат-о фацэ де робул Тэу, кэч ам трекут Йорданул ачеста нумай ку тоягул меу, ши ятэ кэ акум фак доуэ табере.
Minä olen liian halpa kaikkeen siihen armoon ja kaikkeen siihen uskollisuuteen, jota sinä olet palvelijallesi osoittanut; sillä ainoastaan sauva kädessäni minä kuljin tämän Jordanin yli, ja nyt on minulle karttunut kaksi joukkoa.
11 Избэвеште-мэ, Те рог, дин мына фрателуй меу, дин мына луй Есау! Кэч мэ тем де ел, ка сэ ну винэ ши сэ мэ ловяскэ, пе мине, пе маме ши пе копий.
Pelasta minut veljeni Eesaun käsistä, sillä minä pelkään, että hän tulee ja tuhoaa minut ynnä äidit lapsineen.
12 Ши Ту ай зис: ‘Еу вой ынгрижи ка сэ-ць мяргэ бине ши-ць вой фаче сэмынца ка нисипул мэрий, каре, де мулт че есте, ну се поате нумэра.’”
Olethan itse sanonut: 'Minä teen sinulle hyvää ja annan sinun jälkeläistesi luvun tulla paljoksi kuin meren hiekka, jota ei voida lukea sen paljouden tähden'."
13 Иаков а петрекут ноаптя ын локул ачела. А луат дин че май авя ку ел ши а пус деопарте, ка дар пентру фрателе сэу Есау:
Ja hän jäi siihen siksi yöksi. Sitten hän erotti omaisuudestaan lahjaksi veljelleen Eesaulle
14 доуэ суте де капре ши доуэзечь де цапь, доуэ суте де ой ши доуэзечь де бербечь,
kaksisataa vuohta ja kaksikymmentä vuohipukkia, kaksisataa uuhta ja kaksikymmentä oinasta,
15 трейзечь де кэмиле алэптэтоаре ку мынжий лор, патрузечь де вачь ши зече таурь, доуэзечь де мэгэрице ши зече мэгэрушь.
kolmekymmentä imettävää kamelia varsoinensa, neljäkymmentä lehmää ja kymmenen härkää, kaksikymmentä aasintammaa ja kymmenen aasia.
16 Ле-а дат робилор сэй, турмэ ку турмэ, деосебит, ши а порунчит робилор сэй: „Тречець ынаинтя мя ши лэсаць о депэртаре ынтре фиекаре турмэ.”
Ja hän jätti ne palvelijainsa haltuun, kunkin lauman erikseen, ja sanoi palvelijoilleen: "Menkää minun edelläni ja jättäkää välimatka kunkin lauman välille".
17 А дат челуй динтый порунка урмэтоаре: „Кынд те ва ынтылни фрателе меу Есау ши те ва ынтреба: ‘Ал куй ешть? Унде те дучь? Ши а куй есте турма ачаста динаинтя та?’
Ja hän käski ensimmäistä sanoen: "Kun veljeni Eesau kohtaa sinut ja kysyy: 'Kenen sinä olet, ja mihin menet, ja kenen ovat nuo elukat tuolla edelläsi?'
18 сэ рэспунзь: ‘А робулуй тэу Иаков; еа есте ун дар тримис домнулуй меу Есау, ши ел ынсушь вине ын урма ноастрэ.’”
niin vastaa: 'Ne ovat palvelijasi Jaakobin, lähetetyt lahjaksi herralleni Eesaulle; ja katso, myös hän itse tulee jäljessämme'."
19 А дат ачеяшь порункэ челуй де ал дойля, челуй де ал трейля ши тутурор челор че мынау турмеле: „Аша сэ ворбиць домнулуй меу Есау кынд ыл вець ынтылни.
Samoin hän käski toista ja kolmatta ja kaikkia muita, jotka laumoja ajoivat, sanoen: "Juuri näin on teidän sanottava Eesaulle, kun tapaatte hänet.
20 Сэ спунець: ‘Ятэ, робул тэу Иаков вине ши ел дупэ ной.’” Кэч ышь зичя ел: „Ыл вой потоли ку дарул ачеста каре мерӂе ынаинтя мя; ын урмэ ыл вой ведя фацэ ын фацэ, ши поате кэ мэ ва прими ку бунэвоинцэ.”
Ja sanokaa myös: 'Katso, sinun palvelijasi Jaakob tulee meidän jäljessämme'." Sillä hän ajatteli: "Minä koetan lepyttää häntä lahjalla, joka kulkee edelläni. Sitten astun itse hänen kasvojensa eteen; ehkä hän ottaa minut ystävällisesti vastaan."
21 Астфел, дарул а трекут ынаинте, яр ел а рэмас ын табэрэ ын ноаптя ачея.
Niin lahja kulki hänen edellänsä, mutta itse hän jäi siksi yöksi leiriin.
22 Тот ын ноаптя ачея с-а скулат, а луат пе челе доуэ невесте але луй, пе челе доуэ роабе ши пе чей унспрезече копий ай луй ши а трекут вадул Иабокулуй.
Mutta yöllä hän nousi, otti molemmat vaimonsa ja molemmat orjattarensa ja yksitoista lastansa ja meni kahlauspaikasta Jabbokin yli.
23 Й-а луат, й-а трекут пырыул ши а трекут тот че авя.
Ja hän otti heidät ja vei heidät joen yli ja vei sen yli kaiken, mitä hänellä oli.
24 Иаков ынсэ а рэмас сингур. Атунч, ун ом с-а луптат ку ел пынэ ын ревэрсатул зорилор.
Ja Jaakob jäi yksinänsä toiselle puolelle. Silloin painiskeli hänen kanssaan muuan mies päivän koittoon saakka.
25 Вэзынд кэ ну-л поате бируи, омул ачеста л-а ловит ла ынкеетура коапсей, аша кэ и с-а скрынтит ынкеетура коапсей луй Иаков, пе кынд се лупта ку ел.
Ja kun mies huomasi, ettei hän häntä voittanut, iski hän häntä lonkkaluuhun, niin että Jaakobin lonkka nyrjähti hänen painiskellessaan hänen kanssaan.
26 Омул ачела а зис: „Ласэ-мэ сэ плек, кэч се реварсэ зориле.” Дар Иаков а рэспунс: „Ну Те вой лэса сэ плечь пынэ ну мэ вей бинекувынта.”
Ja mies sanoi: "Päästä minut, sillä päivä koittaa". Mutta hän vastasi: "En päästä sinua, ellet siunaa minua".
27 Омул ачела й-а зис: „Кум ыць есте нумеле?” „Иаков”, а рэспунс ел.
Ja hän sanoi hänelle: "Mikä sinun nimesi on?" Hän vastasi: "Jaakob".
28 Апой а зис: „Нумеле тэу ну ва май фи Иаков, чи те вей кема Исраел, кэч ай луптат ку Думнезеу ши ку оамень, ши ай фост бируитор.”
Silloin hän sanoi: "Sinun nimesi älköön enää olko Jaakob, vaan Israel, sillä sinä olet taistellut Jumalan ja ihmisten kanssa ja olet voittanut".
29 Иаков л-а ынтребат: „Спуне-мь, Те рог, нумеле Тэу.” Ел а рэспунс: „Пентру че Ымь черь нумеле?” Ши л-а бинекувынтат аколо.
Ja Jaakob kysyi ja sanoi: "Ilmoita nimesi". Hän vastasi: "Miksi kysyt minun nimeäni?" Ja hän siunasi hänet siinä.
30 Иаков а пус локулуй ачелуя нумеле Пениел; „кэч”, а зис ел, „ам вэзут пе Думнезеу фацэ ын фацэ, ши тотушь ам скэпат ку вяцэ”.
Ja Jaakob antoi sille paikalle nimen Penuel, "sillä", sanoi hän, "minä olen nähnyt Jumalan kasvoista kasvoihin, ja kuitenkin on minun henkeni pelastunut".
31 Рэсэря соареле кынд а трекут пе лынгэ Пениел. Ынсэ Иаков шкьопэта дин коапсэ.
Ja kun hän oli kulkenut Penuelin ohitse, nousi aurinko; mutta hän ontui lonkkaansa.
32 Ятэ де че, пынэ ын зиуа де азь, исраелиций ну мэнынкэ вына де ла ынкеетура коапсей, кэч Думнезеу а ловит пе Иаков ла ынкеетура коапсей ын вынэ.
Sentähden israelilaiset eivät vielä tänäkään päivänä syö reisijännettä, joka kulkee lonkkaluun yli; sillä hän iski Jaakobia lonkkaluuhun, reisijänteen kohdalle.
