Ӂенеза 31
1 Иаков а аузит ворбеле фиилор луй Лабан, каре зичяу: „Иаков а луат тот че ера ал татэлуй ностру ши ку аверя татэлуй ностру шь-а агонисит ел тоатэ богэция ачаста.”
Então ouvia as palavras dos filhos de Labão, que diziam: Jacob tem tomado tudo o que era de nosso pae, e do que era de nosso pae fez elle toda esta gloria.
2 Иаков с-а уйтат ши ла фаца луй Лабан ши ятэ кэ еа ну май ера ка ынаинте.
Viu tambem Jacob o rosto de Labão, e eis que não era para com elle como d'hontem e d'ante-hontem.
3 Атунч, Домнул а зис луй Иаков: „Ынтоарче-те ын цара пэринцилор тэй ши ын локул тэу де наштере, ши Еу вой фи ку тине.”
E disse o Senhor a Jacob: Torna-te á terra dos teus paes, e á tua parentela, e eu serei comtigo.
4 Иаков а тримис де а кемат пе Рахела ши пе Лея ла кымп, ла турма луй.
Então enviou Jacob, e chamou a Rachel e a Leah ao campo, ao seu rebanho,
5 Ел ле-а зис: „Дупэ фаца татэлуй востру, вэд бине кэ ел ну май есте ка ынаинте, дар Думнезеул татэлуй меу а фост ку мине.
E disse-lhes: Vejo que o rosto de vosso pae para commigo não é como d'hontem e d'ante-hontem; porém o Deus de meu pae esteve commigo;
6 Вой ыншивэ штиць кэ ам служит татэлуй востру ку тоатэ путеря мя.
E vós mesmas sabeis que com todo o meu poder tenho servido a vosso pae;
7 Ши татэл востру м-а ыншелат: де зече орь мь-а скимбат симбрия, дар Думнезеу ну й-а ынгэдуит сэ мэ пэгубяскэ.
Mas vosso pae me enganou e mudou o salario dez vezes; porém Deus não lhe permittiu que me fizesse mal.
8 Чи кынд зичя ел: ‘Меий пестриць сэ фие симбрия та’, тоате оиле фэчяу мей пестриць. Ши кынд зичя: ‘Меий бэлцаць сэ фие симбрия та’, тоате оиле фэчяу мей бэлцаць.
Quando elle dizia assim: Os salpicados serão o teu salario; então todos os rebanhos pariam salpicados. E quando elle dizia assim: Os listrados serão o teu salario, então todos os teus rebanhos pariam listrados.
9 Думнезеу а луат астфел тоатэ турма татэлуй востру ши мь-а дат-о мие.
Assim Deus tirou o gado de vosso pae, e m'o deu a mim.
10 Пе время кынд се ынфербынтау оиле, еу ам ридикат окий ши ам вэзут ын вис кэ цапий ши бербечий каре сэряу пе капре ши пе ой ерау бэлцаць, пестриць ши сеинь.
E succedeu que, ao tempo em que o rebanho concebia, eu levantei os meus olhos, e vi em sonhos, e eis que os bodes, que cobriam as ovelhas, eram listrados, salpicados e malhados.
11 Ши Ынӂерул луй Думнезеу мь-а зис ын вис: ‘Иакове!’ ‘Ятэ-мэ’, ам рэспунс еу.
E disse-me o anjo de Deus em sonhos: Jacob. E eu disse: Eis-me aqui.
12 Ел а зис: ‘Ридикэ окий ши привеште: тоць цапий ши бербечий каре сар пе капре ши пе ой сунт бэлцаць, пестриць ши сеинь, кэч ам вэзут тот че ць-а фэкут Лабан.
E disse elle: Levanta agora os teus olhos, e vê todos os bodes que cobrem o rebanho, que são listrados, salpicados e malhados: porque tenho visto tudo o que Labão te fez.
13 Еу сунт Думнезеул дин Бетел, унде ай унс ун стылп де адучере аминте, унде Мь-ай фэкут о журуинцэ. Акум, скоалэ-те, ешь дин цара ачаста ши ынтоарче-те ын цара та де наштере.’”
Eu sou o Deus de Beth-el, onde teus ungido uma columna, onde me tens votado o voto; levanta-te agora, sae-te d'esta terra, e torna-te á terra da tua parentela.
14 Рахела ши Лея ау рэспунс ши й-ау зис: „Май авем ной оаре парте ши моштенире ын каса татэлуй ностру?
Então responderam Rachel e Leah, e disseram-lhe: Ha ainda para nós parte ou herança na casa de nosso pae?
15 Ну сунтем ной оаре привите де ел ка ниште стрэине, фииндкэ не-а вындут ши не-а мынкат ши баний?
Não nos considera elle como estranhas? pois vendeu-nos, e comeu de todo o nosso dinheiro.
16 Тоатэ богэция пе каре а луат-о Думнезеу де ла татэл ностру есте а ноастрэ ши а копиилор ноштри. Фэ акум тот че ць-а спус Думнезеу.”
Porque toda a riqueza, que Deus tirou de nosso pae, é nossa e de nossos filhos: agora pois, faze tudo o que Deus te tem dito.
17 Иаков с-а скулат ши а пус пе копиий ши невестеле сале кэларе пе кэмиле.
Então se levantou Jacob, pondo os seus filhos e as suas mulheres sobre os camelos;
18 Шь-а луат тоатэ турма ши тоате авериле пе каре ле авя, турма пе каре о агонисисе ын Падан-Арам, ши а плекат ла татэл сэу Исаак, ын цара Канаан.
E levou todo o seu gado, e toda a sua fazenda, que havia adquirido, o gado que possuia, que alcançara em Paddan-aram, para ir a Isaac, seu pae, á terra de Canaan.
19 Пе кынд Лабан се дусесе сэ-шь тундэ оиле, Рахела а фурат идолий татэлуй сэу,
E havendo Labão ido a tosquiar as suas ovelhas, furtou Rachel os idolos que seu pae tinha.
20 ши Иаков а ыншелат пе Лабан, Арамеул, кэч ну л-а ынштиинцат де фуга са.
E esquivou-se Jacob de Labão o arameo, porque não lhe fez saber que fugia.
21 А фуӂит астфел ку тот че авя; с-а скулат, а трекут рыул (Еуфрат) ши с-а ындрептат спре мунтеле Галаад.
E fugiu elle com tudo o que tinha, e levantou-se, e passou o rio: e poz o seu rosto para a montanha de Gilead.
22 А трея зи, ау дат де весте луй Лабан кэ Иаков а фуӂит.
E no terceiro dia foi annunciado a Labão que Jacob tinha fugido.
23 Лабан а луат ку ел пе фраций сэй, л-а урмэрит кале де шапте зиле ши л-а ажунс ла мунтеле Галаад.
Então tomou comsigo os seus irmãos, e atraz d'elle proseguiu o caminho por sete dias; e alcançou-o na montanha de Gilead.
24 Дар Думнезеу С-а арэтат ноаптя ын вис луй Лабан, Арамеул, ши й-а зис: „Фереште-те сэ спуй о ворбэ ря луй Иаков!”
Veiu porém Deus a Labão o arameo em sonhos de noite, e disse-lhe: Guarda-te, que não falles com Jacob nem bem nem mal.
25 Лабан а ажунс дар пе Иаков. Иаков ышь ынтинсесе кортул пе мунте; Лабан шь-а ынтинс ши ел кортул ку фраций луй пе мунтеле Галаад.
Alcançou pois Labão a Jacob, e armara Jacob a sua tenda n'aquella montanha: armou tambem Labão com os seus irmãos a sua na montanha de Gilead.
26 Атунч, Лабан а зис луй Иаков: „Че-ай фэкут? Пентру че м-ай ыншелат ши мь-ай луат фетеле ка пе ниште роабе луате ку сабия?
Então disse Labão a Jacob: Que fizeste, que te esquivaste de mim, e levaste as minhas filhas como captivas pela espada?
27 Пентру че ай фуӂит пе аскунс, м-ай ыншелат ши ну мь-ай дат де штире? Те-аш фи лэсат сэ плечь ын мижлокул веселией ши ал кынтечелор, ын сунет де тимпане ши алэутэ.
Porque fugiste occultamente, e te esquivaste de mim, e não me fizeste saber, para que eu te enviasse com alegria, e com canticos, e com tamboril e com harpa?
28 Ну мь-ай ынгэдуит нич мэкар сэ-мь сэрут непоций ши фетеле! Ка ун небун ай лукрат.
Tambem não me permittiste beijar os meus filhos e as minhas filhas. Loucamente pois agora fizeste, fazendo assim.
29 Мына мя есте дестул де таре ка сэ вэ фак рэу, дар Думнезеул татэлуй востру мь-а зис ын ноаптя трекутэ: ‘Фереште-те сэ спуй о ворбэ ря луй Иаков!’
Poder havia em minha mão para vos fazer mal, mas o Deus de vosso pae me fallou hontem á noite, dizendo: Guarda-te, que não falles com Jacob nem bem nem mal.
30 Дар акум, одатэ че ай плекат, пентру кэ те топешть де дор дупэ каса татэлуй тэу, де че мь-ай фурат думнезеий мей?”
E agora te querias ir embora, porquanto tinhas saudades de voltar a casa de teu pae; porque furtaste os meus deuses?
31 Дрепт рэспунс, Иаков а зис луй Лабан: „Ам фуӂит, фииндкэ мь-ера фрикэ, гындинду-мэ кэ поате ымь вей луа ынапой фетеле тале.
Então respondeu Jacob, e disse a Labão: Porque temia; pois que dizia commigo, se porventura me não arrebatarias as tuas filhas.
32 Дар сэ пярэ ачела ла каре ыць вей гэси думнезеий тэй! Ын фаца фрацилор ноштри, черчетязэ ши везь че-й ла мине дин але тале, ши я-ци-л.” Иаков ну штия кэ Рахела ый фурасе.
Com quem achares os teus deuses, esse não viva; reconhece diante de nossos irmãos o que é teu do que está commigo, e toma-o para ti. Pois Jacob não sabia que Rachel os tinha furtado.
33 Лабан а интрат ын кортул луй Иаков, ын кортул Леей, ын кортул челор доуэ роабе ши н-а гэсит нимик. А ешит дин кортул Леей ши а интрат ын кортул Рахелей.
Então entrou Labão na tenda de Jacob, e na tenda de Leah, e na tenda d'ambas as servas, e não os achou; e saindo da tenda de Leah, entrou na tenda de Rachel.
34 Рахела луасе идолий, ый пусесе суб самарул кэмилей ши шезусе дясупра. Лабан а скоточит тот кортул, дар н-а гэсит нимик.
Mas tinha tomado Rachel os idolos, e os tinha posto na albarda de um camelo, e assentara-se sobre elles; e apalpou Labão toda a tenda, e não os achou.
35 Еа а зис татэлуй сэу: „Домнул меу, сэ ну те суперь дакэ ну мэ пот скула ынаинтя та, кэч мь-а венит рындуяла фемеилор.” А кэутат песте тот, дар н-а гэсит идолий.
E ella disse a seu pae: Não se accenda a ira aos olhos de meu senhor, que não posso levantar-me diante da tua face; porquanto tenho o costume das mulheres. E elle procurou, mas não achou os idolos.
36 Иаков с-а мыният ши а чертат пе Лабан. А луат дин ноу кувынтул ши й-а зис: „Каре есте нелеӂюиря мя ши каре есте пэкатул меу, де мэ урмэрешть ку атыта ынвершунаре?
Então irou-se Jacob, e contendeu com Labão; e respondeu Jacob, e disse a Labão: Qual é a minha transgressão? qual é o meu peccado, que tão furiosamente me tens perseguido?
37 Мь-ай скормонит тоате лукруриле ши че ай гэсит дин лукруриле дин каса та? Скоате-ле аич, ынаинтя фрацилор мей ши фрацилор тэй, ка сэ жудече ей ынтре ной амындой!
Havendo apalpado todos os meus moveis, que achaste de todos os moveis da tua casa? põe-o aqui diante dos meus irmãos, e teus irmãos; e que julguem entre nós ambos.
38 Ятэ, ам стат ла тине доуэзечь де ань; оиле ши капреле ну ци с-ау стырпит ши н-ам мынкат бербечь дин турма та.
Estes vinte annos eu estive comtigo, as tuas ovelhas e as tuas cabras nunca moveram, e não comi os carneiros do teu rebanho.
39 Ну ць-ам адус акасэ вите сфышияте де фяре: еу ынсумь те-ам деспэгубит пентру еле; ымь черяй ынапой че ми се фура зиуа сау че ми се фура ноаптя.
Não te trouxe eu o despedaçado; eu o pagava; o furtado de dia e o furtado de noite da minha mão o requerias.
40 Зиуа мэ топям де кэлдурэ, яр ноаптя мэ прэпэдям де фриг ши-мь фуӂя сомнул де пе окь.
Estive eu de sorte que de dia me consumia o calor, e de noite a geada; e o meu somno foi-se dos meus olhos.
41 Ятэ, доуэзечь де ань ам стат ын каса та, ць-ам служит пайспрезече ань пентру челе доуэ фете але тале ши шасе ань пентру турма та ши де зече орь мь-ай скимбат симбрия.
Tenho estado agora vinte annos na tua casa; quatorze annos te servi por tuas duas filhas, e seis annos por teu rebanho; mas o meu salario tens mudado dez vezes.
42 Дакэ н-аш фи авут ку мине пе Думнезеул татэлуй меу, пе Думнезеул луй Авраам, пе Ачела де каре се теме Исаак, мь-ай фи дат друмул акум ку мыниле гоале. Дар Думнезеу а вэзут суферинца мя ши остеняла мынилор меле ши ерь ноапте а ростит жудеката.”
Se o Deus de meu pae, o Deus de Abrahão, e o Temor de Isaac não fôra commigo, por certo me enviarias agora vazio. Deus attendeu á minha afflicção, e ao trabalho das minhas mãos, e reprehendeu-te hontem á noite.
43 Дрепт рэспунс, Лабан а зис луй Иаков: „Фийчеле ачестя сунт фийчеле меле, копиий ачештя сунт копиий мей, турма ачаста есте турма мя ши тот че везь есте ал меу. Ши че пот фаче еу азь пентру фийчеле меле сау пентру копиий лор пе каре й-ау нэскут?
Então respondeu Labão, e disse a Jacob: Estas filhas são minhas filhas, e estes filhos são meus filhos, e este rebanho é o meu rebanho, e tudo o que vês, meu é: e que farei hoje a estas minhas filhas, ou a seus filhos, que pariram?
44 Вино сэ фачем амындой ун легэмынт, ши легэмынтул ачеста сэ служяскэ де мэртурие ынтре мине ши тине!”
Agora pois vem, e façamos concerto eu e tu, que seja por testemunho entre mim e ti.
45 Иаков а луат о пятрэ ши а пус-о ка стылп де адучере аминте.
Então tomou Jacob uma pedra, e erigiu-a por columna.
46 Иаков а зис фрацилор сэй: „Стрынӂець петре.” Ей ау стрынс петре ши ау фэкут о мовилэ, ши ау мынкат аколо пе мовилэ.
E disse Jacob a seus irmãos: Ajuntae pedras. E tomaram pedras, e fizeram um montão, e comeram ali sobre aquelle montão.
47 Лабан а нумит-о Иегар-Сахадута, ши Иаков а нумит-о Галед.
E chamou-o Labão Jegar-sahadutha: porém Jacob chamou-o Galeed.
48 Лабан а зис: „Мовила ачаста сэ служяскэ азь де мэртурие ынтре мине ши тине!” Де ачея й-ау пус нумеле Галед.
Então disse Labão: Este montão seja hoje por testemunha entre mim e entre ti: por isso se chamou o seu nome Galeed,
49 Се май нумеште ши Мицпа, пентру кэ Лабан а зис: „Домнул сэ вегезе асупра мя ши асупра та кынд не вом перде дин ведере унул пе алтул.
E Mizpah, porquanto disse: Attente o Senhor entre mim e ti, quando nós estivermos apartados um do outro:
50 Дакэ вей асупри пе фетеле меле ши дакэ вей май луа ши алте невесте афарэ де фетеле меле, я бине сяма кэ ну ун ом ва фи ку ной, чи Думнезеу ва фи мартор ынтре мине ши тине.”
Se affligires as minhas filhas, e se tomares mulheres além das minhas filhas, ninguem está comnosco: attenta que Deus é testemunha entre mim e ti
51 Лабан а зис луй Иаков: „Ятэ мовила ачаста ши ятэ стылпул ачеста пе каре л-ам ридикат ынтре мине ши тине.
Disse mais Labão a Jacob: Eis aqui este mesmo montão, e eis aqui essa columna que levantei entre mim e entre ti.
52 Мовила ачаста сэ фие марторэ ши стылпул ачеста сэ фие мартор кэ нич еу ну вой трече ла тине песте мовила ачаста ши нич ту ну вей трече ла мине песте мовила ачаста ши песте стылпул ачеста, ка сэ не фачем рэу.
Este montão seja testemunha, e esta columna seja testemunha, que eu não passarei este montão a ti, e que tu não passarás este montão e esta columna a mim, para mal.
53 Думнезеул луй Авраам ши ал луй Нахор, Думнезеул татэлуй лор сэ жудече ынтре ной.” Иаков а журат пе Ачела де каре се темя Исаак.
O Deus de Abrahão, e o Deus de Nahor, o Deus de seu pae julgue entre nós. E jurou Jacob pelo Temor de seu pae Isaac.
54 Иаков а адус о жертфэ пе мунте ши а пофтит пе фраций луй сэ мэнынче; ей ау мынкат ши ау рэмас тоатэ ноаптя пе мунте.
E sacrificou Jacob um sacrificou na montanha, e convidou seus irmãos, para comer pão; e comeram pão, e passaram a noite na montanha.
55 Лабан с-а скулат дис-де-диминяцэ, шь-а сэрутат непоций ши фетеле ши й-а бинекувынтат. Апой а плекат ши с-а ынторс ла локуинца луй.
E levantou-se Labão pela manhã de madrugada, e beijou seus filhos, e suas filhas, e abençoou-os, e partiu; e voltou Labão ao seu logar.
