Ӂенеза 25
1 Авраам а май луат о невастэ, нумитэ Кетура.
Und Abraham nahm wieder ein Weib, die hieß Ketura.
2 Еа й-а нэскут пе Зимран, пе Иокшан, пе Медан, пе Мадиан, пе Ишбак ши Шуах.
Die gebar ihm den Simran und den Jokschan, den Medan und den Midian, den Jischbak und den Schuach.
3 Иокшан а нэскут пе Себа ши пе Дедан. Фиий луй Дедан ау фост ашуримий, летушимий ши леумимий.
Jokschan aber zeugte den Scheba und den Dedan. Die Kinder aber von Dedan waren die Assuriter, Letusiter und Leumiter
4 Фиий луй Мадиан ау фост: Ефа, Ефер, Енох, Абида ши Елдаа. Тоць ачештя сунт фиий Кетурей.
und die Kinder Midians waren Epha, Epher, Hanoch, Abida und Eldaa. Diese alle sind Kinder der Ketura.
5 Авраам а дат луй Исаак тоате авериле сале.
Und Abraham gab sein ganzes Gut dem Isaak.
6 Дар а дат дарурь фиилор циитоарелор сале ши, пе кынд ера ынкэ ын вяцэ, й-а ындепэртат де лынгэ фиул сэу Исаак ынспре рэсэрит, ын Цара Рэсэритулуй.
Aber den Kindern, die er von den Kebsweibern hatte, gab er Geschenke und schickte sie von seinem Sohne Isaak hinweg gegen Aufgang in das Morgenland, während er noch lebte.
7 Ятэ зилеле анилор веций луй Авраам: ел а трэит о сутэ шаптезечь ши чинч де ань.
Dies ist aber die Zahl der Lebensjahre Abrahams: hundertfünfundsiebzig Jahre.
8 Авраам шь-а дат духул ши а мурит дупэ о бэтрынеце феричитэ, ынаинтат ын вырстэ ши сэтул де зиле, ши а фост адэугат ла попорул сэу.
Und Abraham nahm ab und starb in gutem Alter, da er alt und lebenssatt war, und ward zu seinem Volk gesammelt.
9 Исаак ши Исмаел, фиий сэй, л-ау ынгропат ын пештера Макпела, ын огорул луй Ефрон, фиул луй Цохар, Хетитул, каре есте фацэ ын фацэ ку Мамре.
Und seine Söhne Isaak und Ismael begruben ihn in der Höhle Machpelah auf dem Acker des Ephron, des Sohnes Zoars, des Hetiters, Mamre gegenüber,
10 Ачеста есте огорул пе каре-л кумпэрасе Авраам де ла фиий луй Хет. Аколо ау фост ынгропаць Авраам ши невастэ-са Сара.
im Acker, welchen Abraham von den Hetitern gekauft hat. Daselbst sind Abraham und sein Weib Sarah begraben.
11 Дупэ моартя луй Авраам, Думнезеу а бинекувынтат пе фиул сэу Исаак. Ел локуя лынгэ фынтына Лахай-Рой.
Und nach dem Tode Abrahams segnete Gott seinen Sohn Isaak. Und Isaak wohnte bei dem «Brunnen des Lebendigen, der mich sieht».
12 Ятэ спица нямулуй луй Исмаел, фиул луй Авраам, пе каре-л нэскусе луй Авраам еӂиптянка Агар, роаба Сарей.
Dies ist das Geschlecht Ismaels, des Sohnes Abrahams, den ihm Hagar, der Sarah ägyptische Magd, gebar.
13 Ятэ нумеле фиилор луй Исмаел, дупэ нумеле лор, дупэ нямуриле лор: Небаиот, ынтыюл нэскут ал луй Исмаел, Кедар, Адбеел, Мибсам,
Und dieses sind die Namen der Kinder Ismaels, davon ihre Geschlechter genannt sind: Der erstgeborne Sohn Ismaels, Nebajoth, dann Kedar, Abdeel, Mibsam,
14 Мишма, Дума, Маса,
Misma, Duma, Massa,
15 Хадад, Тема, Иетур, Нафиш ши Кедма.
Hadad, Tema, Jethur, Naphis und Kedma.
16 Ачештя сунт фиий луй Исмаел; ачестя сунт нумеле лор, дупэ сателе ши табереле лор. Ей ау фост чей дойспрезече воевозь, дупэ нямуриле лор.
Das sind die Kinder Ismaels mit ihren Namen, in ihren Höfen und Zeltlagern, zwölf Fürsten in ihren Geschlechtern.
17 Ши ятэ аний веций луй Исмаел: о сутэ трейзечь ши шапте де ань. Ел шь-а дат духул ши а мурит ши а фост адэугат ла попорул сэу.
Und Ismael ward hundertsiebenunddreißig Jahre alt, und er nahm ab und starb und ward zu seinem Volk gesammelt.
18 Фиий луй ау локуит де ла Хавила пынэ ла Шур, каре есте ын фаца Еӂиптулуй, кум мерӂь спре Асирия. Ел с-а ашезат ын фаца тутурор фрацилор луй.
Sie wohnten aber von Chavila an bis gen Schur, das vor Ägypten liegt; und bis man nach Assyrien kommt; gegenüber von allen seinen Brüdern ließ er sich nieder.
19 Ятэ спица нямулуй луй Исаак, фиул луй Авраам. Авраам а нэскут пе Исаак.
Dies ist die Geschichte Isaaks, des Sohnes Abrahams. Abraham zeugte Isaak.
20 Исаак ера ын вырстэ де патрузечь де ань кынд а луат де невастэ пе Ребека, фата луй Бетуел, Арамеул дин Падан-Арам, ши сора луй Лабан, Арамеул.
Isaak aber war vierzig Jahre alt, da er die Tochter Bethuels, des Syrers von Mesopotamien, die Schwester des Syrers Laban, zum Weibe nahm.
21 Исаак с-а ругат Домнулуй пентру невастэ-са, кэч ера стярпэ, ши Домнул л-а аскултат: невастэ-са Ребека а рэмас ынсэрчинатэ.
Isaak aber bat den HERRN für sein Weib, denn sie war unfruchtbar; und der HERR ließ sich von ihm erbitten, und sein Weib Rebekka ward guter Hoffnung.
22 Копиий се бэтяу ын пынтечеле ей, ши еа а зис: „Дакэ-й аша, пентру че май сунт ынсэрчинатэ?” С-а дус сэ ынтребе пе Домнул.
Und die Kinder stießen sich in ihrem Schoß. Da sprach sie: Wenn es so gehen soll, warum bin ich denn in diesen Zustand gekommen? Und sie ging hin, den HERRN zu fragen.
23 Ши Домнул й-а зис: „Доуэ нямурь сунт ын пынтечеле тэу, Ши доуэ нороаде се вор деспэрци ла еширя дин пынтечеле тэу. Унул дин нороаделе ачестя ва фи май таре декыт челэлалт. Ши чел май маре ва служи челуй май мик.”
Und der HERR sprach zu ihr: Zwei Völker sind in deinem Schoß, und zwei Stämme werden sich aus deinen Eingeweiden scheiden, und ein Volk wird dem andern überlegen sein, und der Ältere wird dem Jüngeren dienen.
24 С-ау ымплинит зилеле кынд авя сэ наскэ ши ятэ кэ ын пынтечеле ей ерау дой ӂемень.
Da nun die Zeit kam, daß sie gebären sollte, siehe, da waren Zwillinge in ihrem Leibe.
25 Чел динтый а ешит рошу де тот, ка о манта де пэр, ши де ачея й-ау пус нумеле Есау.
Der erste, der herauskam, war rothaarig, ganz wie ein härenes Kleid, und sie nannte ihn Esau.
26 Апой а ешит фрателе сэу, каре циня ку мына де кэлкый пе Есау, ши де ачея й-ау пус нумеле Иаков. Исаак ера ын вырстэ де шайзечь де ань кынд с-ау нэскут ей.
Darnach kam sein Bruder heraus, und seine Hand hielt die Ferse Esaus; da nannte sie ihn Jakob. Und Isaak war sechzig Jahre alt, da sie geboren wurden.
27 Бэеций ачештя с-ау фэкут марь. Есау а ажунс ун вынэтор ындемынатик, ун ом каре ышь петречя время май мулт пе кымп, дар Иаков ера ун ом лиништит, каре стэтя акасэ ын кортурь.
Und als die Knaben groß wurden, ward Esau ein Waidmann, der sich auf die Jagd verstand; Jakob aber war ein sittsamer Mann, der bei den Zelten blieb.
28 Исаак юбя пе Есау, пентру кэ мынка дин вынатул луй; Ребека ынсэ юбя май мулт пе Иаков.
Und Isaak hatte Esau lieb, weil ihm das Wildbret mundete; Rebekka aber hatte Jakob lieb.
29 Одатэ, пе кынд фербя Иаков о чорбэ, Есау с-а ынторс де ла кымп рупт де обосялэ.
Und Jakob kochte ein Gericht. Da kam Esau vom Feld und war müde.
30 Ши Есау а зис луй Иаков: „Дэ-мь, те рог, сэ мэнынк дин чорба ачаста рошиатикэ, фииндкэ сунт рупт де обосялэ.” Пентру ачея с-а дат луй Есау нумеле Едом.
Und Esau sprach zu Jakob: Laß mich das rote Gericht versuchen, denn ich bin müde! Daher heißt er Edom.
31 Иаков а зис: „Винде-мь азь дрептул тэу де ынтый нэскут!”
Aber Jakob sprach: Verkaufe mir heute deine Erstgeburt!
32 Есау а рэспунс: „Ятэ-мэ, сунт пе моарте; ла че-мь служеште дрептул ачеста де ынтый нэскут?”
Und Esau sprach zu Jakob: Siehe, ich muß doch sterben; was soll mir die Erstgeburt?
33 Ши Иаков а зис: „Журэ-мь ынтый.” Есау й-а журат ши астфел шь-а вындут дрептул де ынтый нэскут луй Иаков.
Jakob sprach: So schwöre mir heute! Und er schwur ihm und verkaufte also dem Jakob seine Erstgeburt.
34 Атунч, Иаков а дат луй Есау пыне ши чорбэ де линте. Ел а мынкат ши а бэут; апой с-а скулат ши а плекат. Астфел шь-а несокотит Есау дрептул де ынтый нэскут.
Da gab Jakob dem Esau Brot und das Linsengericht. Und er aß und trank und stand auf und ging davon. Also verachtete Esau die Erstgeburt.
