Ӂенеза 22
1 Дупэ ачесте лукрурь, Думнезеу а пус ла ынчеркаре пе Авраам ши й-а зис: „Аврааме!” „Ятэ-мэ”, а рэспунс ел.
E aconteceu depois d'estas coisas, que tentou Deus a Abrahão, e disse-lhe: Abrahão! E elle disse: Eis-me aqui.
2 Думнезеу й-а зис: „Я пе фиул тэу, пе сингурул тэу фиу, пе каре-л юбешть, пе Исаак; ду-те ын цара Мория ши аду-л ардере-де-тот аколо, пе ун мунте пе каре ци-л вой спуне.”
E disse: Toma agora o teu filho, o teu unico filho, Isaac, a quem amas, e vae-te á terra de Moriah, e offerece-o ali em holocausto sobre uma das montanhas, que eu te direi.
3 Авраам с-а скулат дис-де-диминяцэ, а пус шауа пе мэгар ши а луат ку ел доуэ слуӂь ши пе фиул сэу Исаак. А тэят лемне пентру ардеря-де-тот ши а порнит спре локул пе каре и-л спусесе Думнезеу.
Então se levantou Abrahão pela manhã de madrugada, e albardou o seu jumento, e tomou comsigo dois de seus moços e Isaac seu filho; e fendeu lenha para o holocausto, e levantou-se, e foi ao logar que Deus lhe dissera.
4 А трея зи, Авраам а ридикат окий ши а вэзут локул де департе.
Ao terceiro dia levantou Abrahão os seus olhos, e viu o logar de longe.
5 Ши Авраам а зис слуӂилор сале: „Рэмынець аич ку мэгарул; еу ши бэятул не вом дуче пынэ коло сэ не ынкинэм ши апой не вом ынтоарче ла вой.”
E disse Abrahão a seus moços: Ficae-vos aqui com o jumento, e eu e o moço iremos até ali; e havendo adorado, tornaremos a vós
6 Авраам а луат лемнеле пентру ардеря-де-тот, ле-а пус ын спинаря фиулуй сэу Исаак ши а луат ын мынэ фокул ши куцитул. Ши ау мерс астфел амындой ымпреунэ.
E tomou Abrahão a lenha do holocausto, e pôl-a sobre Isaac seu filho; e elle tomou o fogo e o cutelo na sua mão, e foram ambos juntos.
7 Атунч Исаак, ворбинд ку татэл сэу Авраам, а зис: „Татэ!” „Че есте, фиуле?” й-а рэспунс ел. Исаак а зис дин ноу: „Ятэ фокул ши лемнеле, дар унде есте мелул пентру ардеря-де-тот?”
Então fallou Isaac a Abrahão seu pae, e disse: Meu pae! E elle disse: Eis-me aqui, meu filho! E elle disse: Eis aqui o fogo e a lenha, mas onde está o cordeiro para o holocausto?
8 „Фиуле”, а рэспунс Авраам, „Думнезеу Ынсушь ва пурта грижэ де мелул пентру ардеря-де-тот.” Ши ау мерс амындой ымпреунэ ынаинте.
E disse Abrahão: Deus proverá para si o cordeiro para o holocausto, meu filho. Assim caminharam ambos juntos.
9 Кынд ау ажунс ла локул пе каре и-л спусесе Думнезеу, Авраам а зидит аколо ун алтар ши а ашезат лемнеле пе ел. А легат пе фиул сэу Исаак ши л-а пус пе алтар, дясупра лемнелор.
E vieram ao logar que Deus lhe dissera, e edificou Abrahão ali um altar, e poz em ordem a lenha, e amarrou a Isaac seu filho, e deitou-o sobre o altar em cima da lenha.
10 Апой, Авраам а ынтинс мына ши а луат куцитул, ка сэ ынжунгие пе фиул сэу.
E estendeu Abrahão a sua mão, e tomou o cutelo para immolar o seu filho;
11 Атунч, Ынӂерул Домнулуй л-а стригат дин черурь ши а зис: „Аврааме! Аврааме!” „Ятэ-мэ!” а рэспунс ел.
Mas o anjo do Senhor lhe bradou desde os céus, e disse: Abrahão, Abrahão! E elle disse: Eis-me aqui.
12 Ынӂерул а зис: „Сэ ну пуй мына пе бэят ши сэ ну-й фачь нимик; кэч штиу акум кэ те темь де Думнезеу, ынтрукыт н-ай круцат пе фиул тэу, пе сингурул тэу фиу, пентру Мине.”
Então disse: Não estendas a tua mão sobre o moço, e não lhe faças nada: porquanto agora sei que temes a Deus, e não me negaste o teu filho, o teu unico.
13 Авраам а ридикат окий ши а вэзут ынапоя луй ун бербек ынкуркат ку коарнеле ынтр-ун туфиш, ши Авраам с-а дус де а луат бербекул ши л-а адус ка ардере-де-тот ын локул фиулуй сэу.
Então levantou Abrahão o seus olhos, e olhou; e eis um carneiro detraz d'elle, travado pelas suas pontas n'um matto; e foi Abrahão, e tomou o carneiro, e offereceu-o em holocausto, em logar de seu filho.
14 Авраам а пус локулуй ачелуя нумеле: „Домнул ва пурта де грижэ”. Де ачея се зиче ши азь: „Ла мунтеле унде Домнул ва пурта де грижэ”.
E chamou Abrahão o nome d'aquelle logar, o Senhor proverá; d'onde se diz até ao dia de hoje: No monte do Senhor se proverá.
15 Ынӂерул Домнулуй а кемат а доуа оарэ дин черурь пе Авраам
Então o anjo do Senhor bradou a Abrahão pela segunda vez desde os céus,
16 ши а зис: „‘Пе Мине Ынсумь жур’, зиче Домнул, ‘пентру кэ ай фэкут лукрул ачеста ши н-ай круцат пе фиул тэу, пе сингурул тэу фиу,
E disse: Por mim mesmo, jurei, diz o Senhor: Porquanto fizeste esta acção, e não negaste o teu filho, o teu unico,
17 те вой бинекувынта фоарте мулт ши-ць вой ынмулци фоарте мулт сэмынца, ши ануме: ка стелеле черулуй ши ка нисипул де пе цэрмул мэрий, ши сэмынца та ва стэпыни четэциле врэжмашилор ей.
Que devéras te abençoarei, e grandissimamente multiplicarei a tua semente como as estrellas dos céus, e como a areia que está na praia do mar; e a tua semente possuirá a porta dos seus inimigos;
18 Тоате нямуриле пэмынтулуй вор фи бинекувынтате ын сэмынца та, пентру кэ ай аскултат де порунка Мя!’”
E em tua semente serão bemditas todas as nações da terra; porquanto obedeceste á minha voz
19 Авраам с-а ынторс ла слуӂиле сале ши с-ау скулат ши ау плекат ымпреунэ ла Беер-Шеба, кэч Авраам локуя ла Беер-Шеба.
Então Abrahão tornou aos seus moços, e levantaram-se, e foram juntos para Berseba; e Abrahão habitou em Berseba.
20 Дупэ ачесте лукрурь, и с-а спус луй Авраам: „Ятэ, Милка а нэскут ши еа копий фрателуй тэу Нахор,
E succedeu depois d'estas coisas, que annunciaram a Abrahão, dizendo: Eis que tambem Milcah pariu filhos a Nahor teu irmão:
21 ши ануме пе Уц, ынтыюл сэу нэскут, пе Буз, фрателе сэу, пе Кемуел, татэл луй Арам,
Uz o seu primogenito, e Buz seu irmão, e Kemuel, pae d'Aram,
22 пе Кесед, пе Хазо, пе Пилдаш, пе Иидлаф ши пе Бетуел.
E Chesed, e Hazo, e Pildas, e Jidlaph, e Bethuel.
23 Бетуел а нэскут пе Ребека. Ачештя сунт чей опт фий пе каре й-а нэскут Милка луй Нахор, фрателе луй Авраам.”
E Bethuel gerou Rebecca: estes oito pariu Milcah a Nahor, irmão de Abrahão.
24 Циитоаря луй, нумитэ Реума, а нэскут ши еа пе Тебах, Гахам, Тахаш ши Маака.
E a sua concubina, cujo nome era Reuma, ella pariu tambem a Tebah, e Gaham, e Tahash e Maacah.
