Ӂенеза 17

1 Кынд а фост Аврам ын вырстэ де ноуэзечь ши ноуэ де ань, Домнул и С-а арэтат ши й-а зис: „Еу сунт Думнезеул чел Атотпутерник. Умблэ ынаинтя Мя ши фий фэрэ приханэ.

وقتی ابرام نود و نه ساله بود، خداوند بر او ظاهر شد و فرمود: «من اِل شَدّای، خدای قادر مطلق هستم. از من اطاعت کن و آنچه راست است بجا آور.

2 Вой фаче ун легэмынт ынтре Мине ши тине ши те вой ынмулци неспус де мулт.”

با تو عهد می‌بندم که نسل تو را زیاد کنم.»

3 Аврам с-а арункат ку фаца ла пэмынт ши Думнезеу й-а ворбит астфел:

آنگاه ابرام رو به زمین خم شد و خدا به وی گفت:

4 „Ятэ легэмынтул Меу пе каре-л фак ку тине: вей фи татэл мултор нямурь.

«من با تو عهد می‌بندم که قومهای بسیار از تو به وجود آورم.

5 Ну те вей май нуми Аврам, чи нумеле тэу ва фи Авраам, кэч те фак татэл мултор нямурь.

از این پس نام تو ابرام نخواهد بود، بلکه ابراهیم؛ زیرا من تو را پدر قومهای بسیار می‌سازم.

6 Те вой ынмулци неспус де мулт; вой фаче дин тине нямурь ынтреӂь ши дин тине вор еши ымпэраць.

نسل تو را بسیار زیاد می‌کنم و از آنها قومها و پادشاهان به وجود می‌آورم.

7 Вой пуне легэмынтул Меу ынтре Мине ши тине ши сэмынца та дупэ тине дин ням ын ням; ачеста ва фи ун легэмынт вешник, ын путеря кэруя Еу вой фи Думнезеул тэу ши ал семинцей тале дупэ тине.

من عهد خود را تا ابد با تو و بعد از تو با فرزندانت، نسل اندر نسل برقرار می‌کنم. من خدای تو هستم و خدای فرزندانت نیز خواهم بود.

8 Цие ши семинцей тале дупэ тине ыць вой да цара ын каре локуешть акум ка стрэин, ши ануме ыць вой да тоатэ цара Канаанулуй ын стэпынире вешникэ; ши Еу вой фи Думнезеул лор.”

تمامی سرزمین کنعان را که اکنون در آن غریب هستی، تا ابد به تو و به نسل تو خواهم بخشید و خدای ایشان خواهم بود.»

9 Думнезеу а зис луй Авраам: „Сэ пэзешть легэмынтул Меу, ту ши сэмынца та дупэ тине, дин ням ын ням.

آنگاه خدا به ابراهیم فرمود: «وظیفهٔ توست که عهد مرا نگاه داری، تو و فرزندانت و نسلهای بعد.

10 Ачеста есте легэмынтул Меу пе каре сэ-л пэзиць ынтре Мине ши вой ши сэмынца та дупэ тине: тот че есте де парте бэрбэтяскэ ынтре вой сэ фие тэят ымпрежур.

این است عهدی که تو و نسلت باید نگاه دارید: تمام مردان و پسران شما باید ختنه شوند.

11 Сэ вэ тэяць ымпрежур ын карня препуцулуй востру, ши ачеста сэ фие семнул легэмынтулуй динтре Мине ши вой.

باید گوشت قُلفۀ خود را ببرید تا بدین وسیله نشان دهید که عهد مرا پذیرفته‌اید.

12 Ла вырста де опт зиле, орьче копил де парте бэрбэтяскэ динтре вой сэ фие тэят ымпрежур, ням дупэ ням: фие кэ есте роб нэскут ын касэ, фие кэ есте кумпэрат ку бань де ла вреун стрэин, каре ну фаче парте дин нямул тэу.

«در نسلهای شما، هر پسر هشت روزه باید ختنه شود. این قانون شامل تمام مردان خانه‌زاد و زرخرید هم می‌شود.

13 Ва требуи тэят ымпрежур атыт робул нэскут ын касэ, кыт ши чел кумпэрат ку бань, ши астфел легэмынтул Меу сэ фие ынтэрит ын карня воастрэ ка ун легэмынт вешник.

همه باید ختنه شوند و این نشانی بر بدن شما خواهد بود از عهد جاودانی من.

14 Ун копил де парте бэрбэтяскэ нетэят ымпрежур ын карня препуцулуй луй сэ фие нимичит дин мижлокул нямулуй сэу: а кэлкат легэмынтул Меу.”

هر کس نخواهد ختنه شود، باید از قومِ خود منقطع شود، زیرا عهد مرا شکسته است.»

15 Думнезеу а зис луй Авраам: „Сэ ну май кемь Сарай пе невастэ-та Сарай, чи нумеле ей сэ фие Сара.

خدا همچنین فرمود: «اما در خصوص سارای، زن تو: بعد از این دیگر او را سارای مخوان. نام او سارا (یعنی”شاهزاده“) خواهد بود.

16 Еу о вой бинекувынта ши ыць вой да ун фиу дин еа; да, о вой бинекувынта ши еа ва фи мама унор нямурь ынтреӂь; кяр ымпэраць де нороаде вор еши дин еа.”

من او را برکت خواهم داد و از وی به تو پسری خواهم بخشید. بله، او را بسیار برکت خواهم داد و از او قومهای بسیار به وجود خواهم آورد. از میان فرزندان تو، پادشاهان خواهند برخاست.»

17 Авраам с-а арункат ку фаца ла пэмынт ши а рыс, кэч а зис ын инима луй: „Сэ и се май наскэ оаре ун фиу унуй бэрбат де о сутэ де ань? Ши сэ май наскэ оаре Сара ла ноуэзечь де ань?”

آنگاه ابراهیم سجده کرد و خندید و در دل خود گفت: «آیا برای مرد صد ساله پسری متولد شود و سارا در نود سالگی بزاید؟»

18 Ши Авраам а зис луй Думнезеу: „Сэ трэяскэ Исмаел ынаинтя Та!”

پس به خدا عرض کرد: «خداوندا، همان اسماعیل را منظور بدار.»

19 Думнезеу а зис: „Ку адевэрат, неваста та Сара ыць ва наште ун фиу ши-й вей пуне нумеле Исаак. Еу вой ынкея легэмынтул Меу ку ел, ка ун легэмынт вешник пентру сэмынца луй дупэ ел.

ولی خدا فرمود: «مطمئن باش خودِ سارا برای تو پسری خواهد زایید و تو نام او را اسحاق (یعنی”خنده“) خواهی گذاشت. من عهد خود را با او و نسل وی تا ابد برقرار خواهم ساخت.

20 Дар ши ку привире ла Исмаел те-ам аскултат. Ятэ, ыл вой бинекувынта, ыл вой фаче сэ кряскэ ши ыл вой ынмулци неспус де мулт: дойспрезече воевозь ва наште ши вой фаче дин ел ун ням маре.

اما در مورد اسماعیل نیز تقاضای تو را اجابت نمودم و او را برکت خواهم داد و نسل او را چنان زیاد خواهم کرد که قوم بزرگی از او به وجود آید. دوازده امیر از میان فرزندان او برخواهند خاست.

21 Дар легэмынтул меу ыл вой ынкея ку Исаак, пе каре ци-л ва наште Сара ла анул пе время ачаста.”

اما عهد خود را با اسحاق که سارا او را سال دیگر در همین موقع برای تو خواهد زایید، استوار می‌سازم.»

22 Кынд а испрэвит де ворбит ку ел, Думнезеу С-а ынэлцат де ла Авраам.

آنگاه خدا از سخن گفتن با ابراهیم بازایستاد و از نزد او رفت.

23 Авраам а луат пе фиул сэу Исмаел, пе тоць чей че се нэскусерэ ын каса луй ши пе тоць робий кумпэраць ку бань, адикэ пе тоць чей де парте бэрбэтяскэ динтре оамений дин каса луй Авраам, ши ле-а тэят ымпрежур карня препуцулуй кяр ын зиуа ачея, дупэ порунка пе каре й-о дэдусе Думнезеу.

سپس ابراهیم، فرزندش اسماعیل و سایر مردان و پسرانی را که در خانه‌اش بودند، چنانکه خدا فرموده بود ختنه کرد.

24 Авраам ера ын вырстэ де ноуэзечь ши ноуэ де ань кынд а фост тэят ымпрежур ын карня препуцулуй сэу.

در آن زمان ابراهیم نود و نه ساله و اسماعیل سیزده ساله بود. هر دو آنها در همان روز با سایر مردان و پسرانی که در خانه‌اش بودند، چه خانه‌زاد و چه زرخرید، ختنه شدند.

25 Фиул сэу Исмаел ера ын вырстэ де трейспрезече ань кынд а фост тэят ымпрежур ын карня препуцулуй сэу.

26 Авраам ши фиул сэу Исмаел ау фост тэяць ымпрежур кяр ын зиуа ачея.

27 Ши тоць оамений дин каса луй: робь нэскуць ын каса луй сау кумпэраць ку бань де ла стрэинь ау фост тэяць ымпрежур ымпреунэ ку ел.