Ӂенеза 16
1 Сарай, неваста луй Аврам, ну-й нэскусе делок копий. Еа авя о роабэ еӂиптянкэ, нумитэ Агар.
E Sarai, mulher de Abrão não lhe dava filho: e ela tinha uma serva egípcia, que se chamava Agar.
2 Ши Сарай а зис луй Аврам: „Ятэ, Домнул м-а фэкут стярпэ; интрэ, те рог, ла роаба мя; поате кэ вой авя копий де ла еа.” Аврам а аскултат челе спусе де Сарай.
Disse, pois, Sarai a Abrão: Já vês que o SENHOR me fez estéril: rogo-te que entres a minha serva; talvez terei filhos dela. E atendeu Abrão ao dito de Sarai.
3 Атунч, Сарай, неваста луй Аврам, а луат пе еӂиптянка Агар, роаба ей, ши а дат-о де невастэ бэрбатулуй сэу, Аврам, дупэ че Аврам локуисе ка стрэин зече ань ын цара Канаан.
E Sarai, mulher de Abrão, tomou a Agar sua serva egípcia, ao fim de dez anos que havia habitado Abrão na terra de Canaã, e deu-a a Abrão seu marido por mulher.
4 Ел а интрат ла Агар, ши еа а рэмас ынсэрчинатэ. Кынд с-а вэзут еа ынсэрчинатэ, а привит ку диспрец пе стэпынэ-са.
E ele se deitou com Agar, a qual concebeu: e quando viu que havia concebido, olhava com desprezo à sua senhora.
5 Ши Сарай а зис луй Аврам: „Асупра та сэ кадэ батжокура ачаста, каре ми се фаче! Еу ынсумь ць-ам дат ын браце пе роаба мя, ши еа, кынд а вэзут кэ а рэмас ынсэрчинатэ, м-а привит ку диспрец. Сэ жудече Домнул ынтре мине ши тине!”
Então Sarai disse a Abrão: Minha afronta seja sobre ti; eu pus minha serva em teus braços, e vendo-se grávida, me olha com desprezo; julgue o SENHOR entre mim e ti.
6 Аврам а рэспунс Сараей: „Ятэ, роаба та есте ын мына та; фэ-й че-ць плаче!” Атунч, Сарай с-а пуртат рэу ку еа, ши Агар а фуӂит де еа.
E respondeu Abrão a Sarai: Eis aí tua serva em tua mão, faze com ela o que bem te parecer. E quando Sarai a afligiu, fugiu de sua presença.
7 Ынӂерул Домнулуй а гэсит-о лынгэ ун извор де апэ ын пустиу, ши ануме лынгэ изворул каре есте пе друмул че дуче ла Шур.
E o anjo do SENHOR a achou junto a uma fonte de água no deserto, junto à fonte que está no caminho de Sur.
8 Ел а зис: „Агар, роаба Сараей, де унде вий ши унде те дучь?” Еа а рэспунс: „Фуг де стэпына мя Сарай.”
E lhe disse: Agar, serva de Sarai, de onde vens tu, e para onde vais? E ela respondeu: Fujo de diante de Sarai, minha senhora.
9 Ынӂерул Домнулуй й-а зис: „Ынтоарче-те ла стэпынэ-та ши супуне-те суб мына ей.”
E disse-lhe o anjo do SENHOR: Volta à tua senhora, e põe-te submissa sob a mão dela.
10 Ынӂерул Домнулуй й-а зис: „Ыць вой ынмулци фоарте мулт сэмынца ши еа ва фи атыт де мултэ ла нумэр, кэ ну ва путя фи нумэратэ.”
Disse-lhe também o anjo do SENHOR: Multiplicarei tanto tua linhagem, que não será contada por causa da multidão.
11 Ынӂерул Домнулуй й-а зис: „Ятэ, акум ешть ынсэрчинатэ ши вей наште ун фиу, кэруя ый вей пуне нумеле Исмаел, кэч Домнул а аузит мыхниря та.
Disse-lhe ainda o anjo do SENHOR: Eis que concebeste, e darás à luz um filho, e chamarás seu nome Ismael, porque o SENHOR ouviu a tua aflição.
12 Ел ва фи ка ун мэгар сэлбатик принтре оамень; мына луй ва фи ымпотрива тутурор оаменилор, ши мына тутурор оаменилор ва фи ымпотрива луй ши ва локуи ын фаца тутурор фрацилор луй.”
E ele será homem como um jumento selvagem; sua mão será contra todos, as mãos de todos serão contra ele, e habitará à margem de todos os seus irmãos.
13 Еа а нумит Нумеле Домнулуй каре-й ворбисе: „Ту ешть Думнезеу каре мэ веде!” Кэч а зис еа: „Ку адевэрат, ам вэзут аич спателе Челуй че м-а вэзут!”
Então chamou o nome do SENHOR que com ela falava: Tu és o Deus da vista; porque disse: Não vi também aqui ao que me vê?
14 Де ачея, фынтына ачея с-а нумит „Фынтына Челуй Виу каре мэ веде”; еа есте ынтре Кадес ши Баред.
Pelo qual chamou ao poço, Poço do Vivente que me vê. Eis que está entre Cades e Berede.
15 Агар а нэскут луй Аврам ун фиу ши Аврам а пус фиулуй пе каре и л-а нэскут Агар нумеле Исмаел.
E Agar deu à luz um filho a Abrão, e Abrão chamou o nome do seu filho que Agar lhe deu à luz Ismael.
16 Аврам ера де оптзечь ши шасе де ань кынд й-а нэскут Агар пе Исмаел.
E era Abrão de idade de oitenta e seis anos, quando deu à luz Agar a Ismael.
