Ӂенеза 16

1 Сарай, неваста луй Аврам, ну-й нэскусе делок копий. Еа авя о роабэ еӂиптянкэ, нумитэ Агар.

Or Sarai, moglie d’Abramo, non gli avea dato figliuoli. Essa aveva una serva egiziana per nome Agar.

2 Ши Сарай а зис луй Аврам: „Ятэ, Домнул м-а фэкут стярпэ; интрэ, те рог, ла роаба мя; поате кэ вой авя копий де ла еа.” Аврам а аскултат челе спусе де Сарай.

E Sarai disse ad Abramo: “Ecco, l’Eterno m’ha fatta sterile; deh, va’ dalla mia serva; forse avrò progenie da lei”. E Abramo dette ascolto alla voce di Sarai.

3 Атунч, Сарай, неваста луй Аврам, а луат пе еӂиптянка Агар, роаба ей, ши а дат-о де невастэ бэрбатулуй сэу, Аврам, дупэ че Аврам локуисе ка стрэин зече ань ын цара Канаан.

Sarai dunque, moglie d’Abramo, dopo che Abramo ebbe dimorato dieci anni nel paese di Canaan, prese la sua serva Agar, l’Egiziana, e la diede per moglie ad Abramo suo marito.

4 Ел а интрат ла Агар, ши еа а рэмас ынсэрчинатэ. Кынд с-а вэзут еа ынсэрчинатэ, а привит ку диспрец пе стэпынэ-са.

Ed egli andò da Agar, che rimase incinta; e quando s’accorse ch’era incinta, guardò la sua padrona con disprezzo.

5 Ши Сарай а зис луй Аврам: „Асупра та сэ кадэ батжокура ачаста, каре ми се фаче! Еу ынсумь ць-ам дат ын браце пе роаба мя, ши еа, кынд а вэзут кэ а рэмас ынсэрчинатэ, м-а привит ку диспрец. Сэ жудече Домнул ынтре мине ши тине!”

E Sarai disse ad Abramo: “L’ingiuria fatta a me, ricade su te. Io t’ho dato la mia serva in seno; e da che ella s’è accorta ch’era incinta, mi guarda con disprezzo. L’Eterno sia giudice fra me e te”.

6 Аврам а рэспунс Сараей: „Ятэ, роаба та есте ын мына та; фэ-й че-ць плаче!” Атунч, Сарай с-а пуртат рэу ку еа, ши Агар а фуӂит де еа.

E Abramo rispose a Sarai: “Ecco, la tua serva è in tuo potere; fa’ con lei come ti piacerà”. Sarai la trattò duramente, ed ella se ne fuggì da lei.

7 Ынӂерул Домнулуй а гэсит-о лынгэ ун извор де апэ ын пустиу, ши ануме лынгэ изворул каре есте пе друмул че дуче ла Шур.

E l’angelo dell’Eterno la trovò presso una sorgente d’acqua, nel deserto, presso la sorgente ch’è sulla via di Shur,

8 Ел а зис: „Агар, роаба Сараей, де унде вий ши унде те дучь?” Еа а рэспунс: „Фуг де стэпына мя Сарай.”

e le disse: “Agar, serva di Sarai, donde vieni? e dove vai?” Ed ella rispose: “Me ne fuggo dal cospetto di Sarai mia padrona”.

9 Ынӂерул Домнулуй й-а зис: „Ынтоарче-те ла стэпынэ-та ши супуне-те суб мына ей.”

E l’angelo dell’Eterno le disse: “Torna alla tua padrona, e umiliati sotto la sua mano”.

10 Ынӂерул Домнулуй й-а зис: „Ыць вой ынмулци фоарте мулт сэмынца ши еа ва фи атыт де мултэ ла нумэр, кэ ну ва путя фи нумэратэ.”

L’angelo dell’Eterno soggiunse: “Io moltiplicherò grandemente la tua progenie, e non la si potrà contare, tanto sarà numerosa”.

11 Ынӂерул Домнулуй й-а зис: „Ятэ, акум ешть ынсэрчинатэ ши вей наште ун фиу, кэруя ый вей пуне нумеле Исмаел, кэч Домнул а аузит мыхниря та.

E l’angelo dell’Eterno le disse ancora: “Ecco, tu sei incinta, e partorirai un figliuolo, al quale porrai nome Ismaele, perché l’Eterno t’ha ascoltata nella tua afflizione;

12 Ел ва фи ка ун мэгар сэлбатик принтре оамень; мына луй ва фи ымпотрива тутурор оаменилор, ши мына тутурор оаменилор ва фи ымпотрива луй ши ва локуи ын фаца тутурор фрацилор луй.”

esso sarà tra gli uomini come un asino selvatico; la sua mano sarà contro tutti, e la mano di tutti contro di lui; e abiterà in faccia a tutti i suoi fratelli”.

13 Еа а нумит Нумеле Домнулуй каре-й ворбисе: „Ту ешть Думнезеу каре мэ веде!” Кэч а зис еа: „Ку адевэрат, ам вэзут аич спателе Челуй че м-а вэзут!”

Allora Agar chiamò il nome dell’Eterno che le avea parlato, Atta-El-Roi, perché disse: “Ho io, proprio qui, veduto andarsene colui che m’ha vista?”

14 Де ачея, фынтына ачея с-а нумит „Фынтына Челуй Виу каре мэ веде”; еа есте ынтре Кадес ши Баред.

Perciò quel pozzo fu chiamato “il pozzo di Lachai-Roi”. Ecco, esso è fra Kades e Bered.

15 Агар а нэскут луй Аврам ун фиу ши Аврам а пус фиулуй пе каре и л-а нэскут Агар нумеле Исмаел.

E Agar partorì un figliuolo ad Abramo; e Abramo, al figliuolo che Agar gli avea partorito, pose nome Ismaele.

16 Аврам ера де оптзечь ши шасе де ань кынд й-а нэскут Агар пе Исмаел.

Abramo aveva ottantasei anni quando Agar gli partorì Ismaele.