< Ӂенеза 15 >
1 Дупэ ачесте ынтымплэрь, Кувынтул Домнулуй а ворбит луй Аврам ынтр-о ведение ши а зис: „Авраме, ну те теме; Еу сунт скутул тэу ши рэсплата та чя фоарте маре.”
Na deze gebeurtenissen werd in een gezicht het woord van Jahweh gericht tot Abram: Vrees niet Abram: Ik ben u tot schild; Overgroot zal uw loon zijn!
2 Аврам а рэспунс: „Доамне Думнезеуле, че-мь вей да? Кэч мор фэрэ копий, ши моштениторул касей меле есте Елиезер дин Дамаск.”
Toen zei Abram: Jahweh, mijn Heer, wat kunt Gij me geven? Kinderloos ga ik heen, en Eliézer uit Damascus zal de bezitter zijn van mijn huis.
3 Ши Аврам а зис: „Ятэ кэ ну мь-ай дат сэмынцэ, ши служиторул нэскут ын каса мя ва фи моштениторул меу.”
En Abram ging voort: Zie, Gij hebt mij geen nazaat gegeven, en een mijner onderhorigen zal mijn erfgenaam zijn.
4 Атунч, Кувынтул Домнулуй й-а ворбит астфел: „Ну ел ва фи моштениторул тэу, чи чел че ва еши дин тине, ачела ва фи моштениторул тэу.”
Weer werd het woord van Jahweh tot hem gericht: Deze zal uw erfgenaam niet zijn; maar die uit uw eigen lichaam wordt geboren, zal uw erfgenaam zijn.
5 Ши дупэ че л-а дус афарэ, й-а зис: „Уйтэ-те спре чер ши нумэрэ стелеле, дакэ поць сэ ле нумерь.” Ши й-а зис: „Аша ва фи сэмынца та.”
Hij voerde hem naar buiten, en sprak: Zie op naar de hemel en tel de sterren, als ge dat kunt: zó talrijk zal uw nageslacht zijn, zeide Hij hem.
6 Аврам а крезут пе Домнул, ши Домнул й-а сокотит лукрул ачеста ка неприхэнире.
Hij geloofde in Jahweh, en Deze rekende het hem tot gerechtigheid aan.
7 Домнул й-а май зис: „Еу сунт Домнул, каре те-ам скос дин Ур, дин Халдея, ка сэ-ць дау ын стэпынире цара ачаста.”
Daarop sprak Hij tot hem: Ik ben Jahweh, die u uit Oer der Chaldeën heb geleid, om u dit land in eigendom te geven.
8 Аврам а рэспунс: „Доамне Думнезеуле, прин че вой куноаште кэ о вой стэпыни?”
Hij antwoordde: Jahweh, mijn Heer, waaraan zal ik erkennen, dat ik het eens zal bezitten?
9 Ши Домнул й-а зис: „Я о жунканэ де трей ань, о капрэ де трей ань, ун бербек де трей ань, о туртуря ши ун пуй де порумбел.”
Hij zeide: Breng Mij een driejarige koe en een driejarigen bok en een driejarigen ram, met een tortel en een jonge duif.
10 Аврам а луат тоате добитоачеле ачестя, ле-а деспикат ын доуэ ши а пус фиекаре букатэ уна ын фаца алтея, дар пэсэриле ну ле-а деспикат.
Hij haalde die alle, sneed ze middendoor, en legde de stukken tegenover elkaar; maar de vogels sneed hij niet door.
11 Пэсэриле рэпитоаре с-ау нэпустит песте стырвурь, дар Аврам ле-а изгонит.
En toen de roofvogels neerstreken op de dode rompen, joeg Abram ze weg.
12 Ла апусул соарелуй, ун сомн адынк а кэзут песте Аврам ши ятэ кэ л-а апукат о гроазэ ши ун маре ынтунерик.
Bij het ondergaan der zon werd Abram door een diepe slaap overvallen, en een sombere, geweldige angst greep hem aan.
13 Ши Домнул а зис луй Аврам: „Сэ штий хотэрыт кэ сэмынца та ва фи стрэинэ ынтр-о царэ каре ну ва фи а ей; аколо ва фи робитэ, ши о вор апэса греу, тимп де патру суте де ань.
Toen sprak Hij tot Abram: Weet wel, dat uw nakomelingen als vreemden in een land zullen toeven, dat hun niet toebehoort. Zij zullen daar als slaven dienen, en men zal hen vierhonderd jaar lang verdrukken.
14 Дар пе нямул кэруя ый ва фи роабэ, ыл вой жудека Еу, ши пе урмэ ва еши де аколо ку марь богэций.
Maar van het volk, dat zij als slaven dienen, zal Ik rekenschap eisen; en daarna zullen zij uittrekken met rijke buit.
15 Ту вей мерӂе ын паче ла пэринций тэй; вей фи ынгропат дупэ о бэтрынеце феричитэ.
Gij zelf zult in vrede tot uw vaderen gaan, en in hoge ouderdom worden begraven.
16 Ын ал патруля ням, еа се ва ынтоарче аич, кэч нелеӂюиря аморицилор ну шь-а атинс ынкэ вырфул.”
Eerst het vierde geslacht zal hier terugkeren; want eerder is de maat van de misdaden der Amorieten niet vol.
17 Дупэ че а асфинцит соареле, с-а фэкут ун ынтунерик адынк ши ятэ кэ а ешит ун фум ка динтр-ун куптор ши ниште флэкэрь ау трекут принтре добитоачеле деспикате.
En toen de zon was ondergegaan, en er een diepe duisternis heerste, verscheen er een rokende oven en een brandende fakkel; deze gingen tussen die stukken door.
18 Ын зиуа ачея, Домнул а фэкут ун легэмынт ку Аврам ши й-а зис: „Семинцей тале дау цара ачаста, де ла рыул Еӂиптулуй пынэ ла рыул чел маре, рыул Еуфрат,
Op die dag sloot Jahweh met Abram het volgend verbond: Aan uw nakomelingschap geef Ik dit land in bezit van de beek van Egypte af tot aan de grote rivier de Eufraat;
19 ши ануме цара кеницилор, а кенизицилор, а кадмоницилор,
met de Kenieten, Kenizzieten en Kadmonieten,
20 а хетицилор, а ферезицилор, а рефаимицилор,
de Chittieten, Perizzieten en Refaieten,
21 а аморицилор, а канааницилор, а гиргасицилор ши а иебусицилор.”
de Amorieten, Kanaänieten, Girgasjieten en Jeboesieten.