Ӂенеза 11
1 Тот пэмынтул авя о сингурэ лимбэ ши ачеляшь кувинте.
Es hatte aber alle Welt einerlei Zunge und Sprache.
2 Порнинд ей ынспре рэсэрит, ау дат песте о кымпие ын цара Шинеар ши ау дескэлекат аколо.
Da sie nun zogen gen Morgen, fanden sie ein ebenes Land im Lande Sinear, und wohnten daselbst.
3 Ши ау зис унул кэтре алтул: „Хайдем сэ фачем кэрэмизь ши сэ ле ардем бине ын фок!” Ши кэрэмида ле-а цинут лок де пятрэ, яр смоала ле-а цинут лок де вар.
Und sie sprachen untereinander: Wohlauf, laß uns Ziegel streichen und brennen! und nahmen Ziegel zu Stein und Erdharz zu Kalk
4 Ши ау май зис: „Хайдем сэ не зидим о четате ши ун турн ал кэруй вырф сэ атингэ черул ши сэ не фачем ун нуме, ка сэ ну фим ымпрэштияць пе тоатэ фаца пэмынтулуй!”
und sprachen: Wohlauf, laßt uns eine Stadt und einen Turm bauen, des Spitze bis an den Himmel reiche, daß wir uns einen Namen machen! denn wir werden sonst zerstreut in alle Länder.
5 Домнул С-а коборыт сэ вадэ четатя ши турнул пе каре-л зидяу фиий оаменилор.
Da fuhr der HERR hernieder, daß er sähe die Stadt und den Turm, die die Menschenkinder bauten.
6 Ши Домнул а зис: „Ятэ, ей сунт ун сингур попор ши тоць ау ачеяшь лимбэ, ши ятэ де че с-ау апукат; акум нимик ну й-ар ымпедика сэ факэ тот че шь-ау пус ын гынд.
Und der HERR sprach: Siehe, es ist einerlei Volk und einerlei Sprache unter ihnen allen, und haben das angefangen zu tun; sie werden nicht ablassen von allem, was sie sich vorgenommen haben zu tun.
7 Хайдем сэ Не коборым ши сэ ле ынкуркэм аколо лимба, ка сэ ну-шь май ынцелягэ ворба уний алтора!”
Wohlauf, laßt uns herniederfahren und ihre Sprache daselbst verwirren, daß keiner des andern Sprache verstehe!
8 Ши Домнул й-а ымпрэштият де аколо пе тоатэ фаца пэмынтулуй, аша кэ ау ынчетат сэ зидяскэ четатя.
Also zerstreute sie der HERR von dort alle Länder, daß sie mußten aufhören die Stadt zu bauen.
9 Де ачея, четатя а фост нумитэ Бабел, кэч аколо а ынкуркат Домнул лимба ынтрегулуй пэмынт ши де аколо й-а ымпрэштият Домнул пе тоатэ фаца пэмынтулуй.
Daher heißt ihr Name Babel, daß der HERR daselbst verwirrt hatte aller Länder Sprache und sie zerstreut von dort in alle Länder.
10 Ятэ спица нямулуй луй Сем. Ла вырста де о сутэ де ань, Сем а нэскут пе Арпакшад, ла дой ань дупэ потоп.
Dies sind die Geschlechter Sems: Sem war hundert Jahre alt und zeugte Arphachsad, zwei Jahre nach der Sintflut,
11 Дупэ наштеря луй Арпакшад, Сем а трэит чинч суте де ань ши а нэскут фий ши фийче.
und lebte darnach fünfhundert Jahre und zeugte Söhne und Töchter.
12 Ла вырста де трейзечь ши чинч де ань, Арпакшад а нэскут пе Шелах.
Arphachsad war fünfunddreißig Jahre alt und zeugte Salah
13 Дупэ наштеря луй Шелах, Арпакшад а май трэит патру суте трей ань ши а нэскут фий ши фийче.
und lebte darnach vierhundertunddrei Jahre und zeugte Söhne und Töchter.
14 Ла вырста де трейзечь де ань, Шелах а нэскут пе Ебер.
Salah war dreißig Jahre alt und zeugte Eber
15 Дупэ наштеря луй Ебер, Шелах а май трэит патру суте трей ань ши а нэскут фий ши фийче.
und lebte darnach vierhundertunddrei Jahre und zeugte Söhne und Töchter.
16 Ла вырста де трейзечь ши патру де ань, Ебер а нэскут пе Пелег.
Eber war vierunddreißig Jahre alt und zeugte Peleg
17 Дупэ наштеря луй Пелег, Ебер а май трэит патру суте трейзечь де ань ши а нэскут фий ши фийче.
und lebte darnach vierhundertunddreißig Jahre und zeugte Söhne und Töchter.
18 Ла вырста де трейзечь де ань, Пелег а нэскут пе Реу.
Peleg war dreißig Jahre alt und zeugte Regu
19 Дупэ наштеря луй Реу, Пелег а май трэит доуэ суте ноуэ ань ши а нэскут фий ши фийче.
und lebte darnach zweihundertundneun Jahre und zeugte Söhne und Töchter.
20 Ла вырста де трейзечь ши дой де ань, Реу а нэскут пе Серуг.
Regu war zweiundreißig Jahre alt und zeugte Serug
21 Дупэ наштеря луй Серуг, Реу а май трэит доуэ суте шапте ань ши а нэскут фий ши фийче.
und lebte darnach zweihundertundsieben Jahre und zeugte Söhne und Töchter.
22 Ла вырста де трейзечь де ань, Серуг а нэскут пе Нахор.
Serug war dreißig Jahre alt und zeugte Nahor
23 Дупэ наштеря луй Нахор, Серуг а май трэит доуэ суте де ань ши а нэскут фий ши фийче.
und lebte darnach zweihundert Jahre und zeugte Söhne und Töchter.
24 Ла вырста де доуэзечь ши ноуэ де ань, Нахор а нэскут пе Терах.
Nahor war neunundzwanzig Jahre alt und zeugte Tharah
25 Дупэ наштеря луй Терах, Нахор а май трэит о сутэ ноуэспрезече ань ши а нэскут фий ши фийче.
und lebte darnach hundertundneunzehn Jahre und zeugte Söhne und Töchter.
26 Ла вырста де шаптезечь де ань, Терах а нэскут пе Аврам, пе Нахор ши пе Харан.
Tharah war siebzig Jahre alt und zeugte Abram, Nahor und Haran.
27 Ятэ спица нямулуй луй Терах. Терах а нэскут пе Аврам, пе Нахор ши пе Харан. Харан а нэскут пе Лот.
Dies sind die Geschlechter Tharahs: Tharah zeugte Abram, Nahor und Haran. Aber Haran zeugte Lot.
28 Ши Харан а мурит ын фаца татэлуй сэу Терах, ын цара ын каре се нэскусе, ын Ур, ын Халдея.
Haran aber starb vor seinem Vater Tharah in seinem Vaterlande zu Ur in Chaldäa.
29 Аврам ши Нахор шь-ау луат невесте. Нумеле невестей луй Аврам ера Сарай ши нумеле невестей луй Нахор ера Милка, фийка луй Харан, татэл Милкэй ши Искэй.
Da nahmen Abram und Nahor Weiber. Abrams Weib hieß Sarai, und Nahors Weib Milka, Harans Tochter, der ein Vater war der Milka und der Jiska.
30 Сарай ера стярпэ; н-авя копий делок.
Aber Sarai war unfruchtbar und hatte kein Kind.
31 Терах а луат пе фиул сэу Аврам ши пе Лот, фиул луй Харан, фиул фиулуй сэу, ши пе Сарай, норэ-са, неваста фиулуй сэу Аврам. Ау ешит ымпреунэ дин Ур, дин Халдея, ка сэ мяргэ ын цара Канаан. Ау венит пынэ ла Харан ши с-ау ашезат аколо.
Da nahm Tharah seinen Sohn Abram und Lot, seines Sohnes Harans Sohn, und seine Schwiegertochter Sarai, seines Sohnes Abrams Weib, und führte sie aus Ur in Chaldäa, daß er ins Land Kanaan zöge; und sie kamen gen Haran und wohnten daselbst.
32 Зилеле луй Терах ау фост де доуэ суте чинч ань, ши Терах а мурит ын Харан.
Und Tharah war zweihundertundfünf Jahre alt und starb in Haran.
