< Галатень 3 >
1 О, галатень некибзуиць! Чине в-а фермекат пе вой, ынаинтя окилор кэрора а фост зугрэвит Исус Христос ка рэстигнит?
O ihr unverständigen Galater, wer hat euch bezaubert, daß ihr der Wahrheit nicht gehorchet, welchen Christus Jesus vor die Augen gemalt war, als wäre er unter euch gekreuzigt?
2 Ятэ нумай че воеск сэ штиу де ла вой: прин фаптеле Леӂий аць примит вой Духул орь прин аузиря крединцей?
Das will ich allein von euch lernen: Habt ihr den Geist empfangen durch des Gesetzes Werke oder durch die Predigt vom Glauben?
3 Сунтець аша де некибзуиць? Дупэ че аць ынчепут прин Духул, врець акум сэ сфыршиць прин фиря пэмынтяскэ?
Seid ihr so unverständig? Im Geist habt ihr angefangen, wollt ihr's denn nun im Fleisch vollenden?
4 Ын задар аць суферит вой атыт де мулт? Дакэ, ын адевэр, е ын задар!
Habt ihr denn so viel umsonst erlitten? Ist's anders umsonst!
5 Чел че вэ дэ Духул ши фаче минунь принтре вой, ле фаче оаре прин фаптеле Леӂий сау прин аузиря крединцей?
Der euch nun den Geist reicht und tut solche Taten unter euch, tut er's durch des Gesetzes Werke oder durch die Predigt vom Glauben?
6 Тот аша ши „Авраам а крезут пе Думнезеу, ши крединца ачаста й-а фост сокотитэ ка неприхэнире”.
Gleichwie Abraham hat Gott geglaubt und es ist ihm gerechnet zur Gerechtigkeit.
7 Ынцелеӂець ши вой дар, кэ фий ай луй Авраам сунт чей че ау крединцэ.
So erkennet ihr ja, daß, die des Glaubens sind, das sind Abrahams Kinder.
8 Скриптура, де асеменя, фииндкэ преведя кэ Думнезеу ва сокоти неприхэните пе нямурь прин крединцэ, а вестит май динаинте луй Авраам ачастэ весте бунэ: „Тоате нямуриле вор фи бинекувынтате ын тине.”
Die Schrift aber hat es zuvor gesehen, daß Gott die Heiden durch den Glauben gerecht macht; darum verkündigte sie dem Abraham: “In dir sollen alle Heiden gesegnet werden.”
9 Аша кэ чей че се бизуе пе крединцэ сунт бинекувынтаць ымпреунэ ку Авраам чел крединчос.
Also werden nun, die des Glaubens sind, gesegnet mit dem gläubigen Abraham.
10 Кэч тоць чей че се бизуе пе фаптеле Леӂий сунт суб блестем, пентру кэ есте скрис: „Блестемат есте орьчине ну стэруеште ын тоате лукруриле скрисе ын картя Леӂий, ка сэ ле факэ.”
Denn die mit des Gesetzes Werken umgehen, die sind unter dem Fluch. Denn es steht geschrieben: “Verflucht sei jedermann, der nicht bleibt in alle dem, was geschrieben steht in dem Buch des Gesetzes, daß er's tue.”
11 Ши кэ нимень ну есте сокотит неприхэнит ынаинтя луй Думнезеу прин Леӂе есте ынведерат, кэч „чел неприхэнит прин крединцэ ва трэи”.
Daß aber durchs Gesetz niemand gerecht wird vor Gott, ist offenbar; denn “der Gerechte wird seines Glaubens leben.”
12 Ынсэ Леӂя ну се ынтемеязэ пе крединцэ, чи еа зиче: „Чине ва фаче ачесте лукрурь ва трэи прин еле.”
Das Gesetz aber ist nicht des Glaubens; sondern “der Mensch, der es tut, wird dadurch leben.”
13 Христос не-а рэскумпэрат дин блестемул Леӂий, фэкынду-Се блестем пентру ной, фииндкэ есте скрис: „Блестемат е орьчине есте атырнат пе лемн”,
Christus aber hat uns erlöst von dem Fluch des Gesetzes, da er ward ein Fluch für uns (denn es steht geschrieben: “Verflucht ist jedermann, der am Holz hängt!”),
14 пентру ка бинекувынтаря веститэ луй Авраам сэ винэ песте нямурь ын Христос Исус, аша ка, прин крединцэ, ной сэ примим Духул фэгэдуит.
auf daß der Segen Abrahams unter die Heiden käme in Christo Jesu und wir also den verheißenen Geist empfingen durch den Glauben.
15 Фрацилор (ворбеск ын фелул оаменилор), ун тестамент, кяр ал унуй ом, одатэ ынтэрит, тотушь нимень ну-л десфиинцязэ, нич ну-й май адаугэ чева.
Liebe Brüder, ich will nach menschlicher Weise reden: Verwirft man doch eines Menschen Testament nicht, wenn es bestätigt ist, und tut auch nichts dazu.
16 Акум, фэгэдуинцеле ау фост фэкуте „луй Авраам ши семинцей луй”. Ну зиче: „Ши семинцелор” (ка ши кум ар фи ворба де май мулте), чи ка ши кум ар фи ворба нумай де уна: „Ши семинцей тале”, адикэ Христос.
Nun ist ja die Verheißung Abraham und seinem Samen zugesagt. Er spricht nicht: “durch die Samen”, als durch viele, sondern als durch einen: “durch deinen Samen”, welcher ist Christus.
17 Ятэ че вряу сэ зик: ун тестамент пе каре л-а ынтэрит Думнезеу май ынаинте ну поате фи десфиинцат, аша ка фэгэдуинца сэ фие нимичитэ де Леӂя венитэ дупэ патру суте трейзечь де ань.
Ich sage aber davon: Das Testament, das von Gott zuvor bestätigt ist auf Christum, wird nicht aufgehoben, daß die Verheißung sollte durchs Gesetz aufhören, welches gegeben ist vierhundertdreißig Jahre hernach.
18 Кэч дакэ моштениря ар вени дин Леӂе, ну май вине дин фэгэдуинцэ; ши Думнезеу принтр-о фэгэдуинцэ а дат-о луй Авраам.
Denn so das Erbe durch das Gesetz erworben würde, so würde es nicht durch Verheißung gegeben; Gott aber hat's Abraham durch Verheißung frei geschenkt.
19 Атунч пентру че есте Леӂя? Еа а фост адэугатэ дин причина кэлкэрилор де леӂе, пынэ кынд авя сэ винэ „Сэмынца”, кэрея Ый фусесе фэкутэ фэгэдуинца; ши а фост датэ прин ынӂерь, прин мына унуй мижлочитор.
Was soll denn das Gesetz? Es ist hinzugekommen um der Sünden willen, bis der Same käme, dem die Verheißung geschehen ist, und ist gestellt von den Engeln durch die Hand des Mittlers.
20 Дар мижлочиторул ну есте мижлочиторул уней сингуре пэрць, пе кынд Думнезеу есте унул сингур.
Ein Mittler aber ist nicht eines Mittler; Gott aber ist einer.
21 Атунч оаре Леӂя есте ымпотрива фэгэдуинцелор луй Думнезеу? Ничдекум! Дакэ с-ар фи дат о Леӂе каре сэ поатэ да вяца, ынтр-адевэр, неприхэниря ар вени дин Леӂе.
Wie? Ist denn das Gesetz wider Gottes Verheißungen? Das sei ferne! Wenn aber ein Gesetz gegeben wäre, das da könnte lebendig machen, so käme die Gerechtigkeit wahrhaftig aus dem Gesetz.
22 Дар Скриптура а ынкис тотул суб пэкат, пентру ка фэгэдуинца сэ фие датэ челор че кред, прин крединца ын Исус Христос.
Aber die Schrift hat alles beschlossen unter die Sünde, auf daß die Verheißung käme durch den Glauben an Jesum Christum, gegeben denen, die da glauben.
23 Ынаинте де вениря крединцей, ной ерам суб паза Леӂий, ынкишь пентру крединца каре требуя сэ фие дескоперитэ.
Ehe denn aber der Glaube kam, wurden wir unter dem Gesetz verwahrt und verschlossen auf den Glauben, der da sollte offenbart werden.
24 Астфел, Леӂя не-а фост ун ындрумэтор спре Христос, ка сэ фим сокотиць неприхэниць прин крединцэ.
Also ist das Gesetz unser Zuchtmeister gewesen auf Christum, daß wir durch den Glauben gerecht würden.
25 Дупэ че а венит крединца, ну май сунтем суб ындрумэторул ачеста.
Nun aber der Glaube gekommen ist, sind wir nicht mehr unter dem Zuchtmeister.
26 Кэч тоць сунтець фий ай луй Думнезеу прин крединца ын Христос Исус.
Denn ihr seid alle Gottes Kinder durch den Glauben an Christum Jesum.
27 Тоць каре аць фост ботезаць пентру Христос в-аць ымбрэкат ку Христос.
Denn wieviel euer auf Christum getauft sind, die haben Christum angezogen.
28 Ну май есте нич иудеу, нич грек; ну май есте нич роб, нич слобод; ну май есте нич парте бэрбэтяскэ, нич парте фемеяскэ, фииндкэ тоць сунтець уна ын Христос Исус.
Hier ist kein Jude noch Grieche, hier ist kein Knecht noch Freier, hier ist kein Mann noch Weib; denn ihr seid allzumal einer in Christo Jesu.
29 Ши дакэ сунтець ай луй Христос, сунтець „сэмынца” луй Авраам, моштениторь прин фэгэдуинцэ.
Seid ihr aber Christi, so seid ihr ja Abrahams Same und nach der Verheißung Erben.