Езекиел 15

1 Кувынтул Домнулуй мь-а ворбит астфел:

Mi fu rivolta questa parola del Signore:

2 „Фиул омулуй, че аре лемнул де вицэ май мулт декыт орьче алт лемн, вицеле-де-вие май мулт декыт челе че сунт принтре копачий дин пэдуре?

«Figlio dell'uomo, che pregi ha il legno della vite di fronte a tutti gli altri legni della foresta?

3 Я оаре чинева дин лемнул ачеста ка сэ факэ врео лукраре? Фаче чинева дин ел вреун кырлиг де атырнат чева ын ел?

Si adopera forse quel legno per farne un oggetto? Ci si fa forse un piolo per attaccarci qualcosa?

4 Ятэ кэ есте пус пе фок сэ ардэ. Дупэ че ый арде фокул челе доуэ капете ши мижлокул, май поате фи ел бун де чева?

Ecco, lo si getta sul fuoco a bruciare, il fuoco ne divora i due capi e anche il centro è bruciacchiato. Potrà essere utile a qualche lavoro?

5 Ятэ, кынд ера ынтрег, ну се путя фаче нимик дин ел. Ку кыт май пуцин акум, дупэ че л-а мистуит ши л-а арс фокул, с-ар май путя фаче врео лукраре дин ел?

Anche quand'era intatto, non serviva a niente: ora, dopo che il fuoco lo ha divorato, l'ha bruciato, ci si ricaverà forse qualcosa?

6 Де ачея, аша ворбеште Домнул Думнезеу: ‘Ка лемнул де вицэ динтре копачий дин пэдуре, пе каре-л пун пе фок сэ-л ард, аша вой да ши пе локуиторий Иерусалимулуй.

Perciò così dice il Signore Dio: Come il legno della vite fra i legnami della foresta io l'ho messo sul fuoco a bruciare, così tratterò gli abitanti di Gerusalemme.

7 Ымь вой ынтоарче Фаца ымпотрива лор; ау ешит дин фок, дар фокул ый ва арде де тот. Ши вець шти кэ Еу сунт Домнул кынд Ымь вой ынтоарче Фаца ымпотрива лор.

Volgerò contro di loro la faccia. Da un fuoco sono scampati, ma un fuoco li divorerà! Allora saprete che io sono il Signore quando volgerò contro di loro la faccia

8 Вой префаче цара ынтр-ун пустиу, пентру кэ ау фост некрединчошь’”, зиче Домнул Думнезеу.

e renderò il paese deserto, poiché sono stati infedeli», dice il Signore Dio.