Езекиел 10
1 М-ам уйтат ши ятэ кэ пе черул каре ера дясупра капулуй херувимилор ера чева ка о пятрэ де сафир; дясупра лор се ведя чева асемэнэтор ку ун кип де скаун де домние.
Io guardai, ed ecco, sulla distesa sopra il capo dei cherubini, v’era come una pietra di zaffiro; si vedeva come una specie di trono che stava sopra loro.
2 Ши Домнул а зис омулуй ачелуя ымбрэкат ын хайне де ин: „Вырэ-те ынтре роциле де суб херувимь, умпле-ць мыниле ку кэрбуний априншь каре сунт ынтре херувимь ши ымпрэштие-й песте четате!” Ши ел с-а вырыт ынтре роць суб окий мей.
E l’Eterno parlò all’uomo vestito di lino, e disse: “Va’ fra le ruote sotto i cherubini, empiti le mani di carboni ardenti tolti di fra i cherubini, e spargili sulla città”. Ed egli v’andò in mia presenza.
3 Херувимий стэтяу ын партя дряптэ а касей кынд с-а вырыт омул ачела ынтре роць, яр норул а умплут куртя динэунтру.
Or i cherubini stavano al lato destro della casa, quando l’uomo entrò là; e la nuvola riempì il cortile interno.
4 Атунч, слава Домнулуй с-а ридикат де пе херувимь ши с-а ындрептат спре прагул касей, аша ынкыт Темплул с-а умплут де нор ши куртя с-а умплут де стрэлучиря славей Домнулуй.
E la gloria dell’Eterno s’alzò di sui cherubini, movendo verso la soglia della casa; e la casa fu ripiena della nuvola; e il cortile fu ripieno dello splendore della gloria dell’Eterno.
5 Выжыитул арипилор херувимилор с-а аузит пынэ ла куртя де афарэ, ка гласул Думнезеулуй челуй Атотпутерник, кынд ворбеште.
E il rumore delle ali dei cherubini s’udì fino al cortile esterno, simile alla voce dell’Iddio onnipotente quand’egli parla.
6 Кынд а порунчит деч омулуй ачелуя ымбрэкат ын хайна де ин сэ я фок динтре роць, динтре херувимь, омул ачеста с-а дус ши с-а ашезат лынгэ роць.
E quando l’Eterno ebbe dato all’uomo vestito di lino l’ordine di prender del fuoco di fra le ruote che son tra i cherubini, quegli venne a fermarsi presso una delle ruote.
7 Атунч, ун херувим а ынтинс мына ынтре херувимь спре фокул каре ера ынтре херувимь; а луат фок ши л-а пус ын мыниле омулуй ачелуя ымбрэкат ку хайна де ин. Ши омул ачеста л-а луат ши а ешит афарэ.
E uno dei cherubini stese la mano fra gli altri cherubini verso il fuoco ch’era fra i cherubini, ne prese e lo mise nelle mani dell’uomo vestito di lino, che lo ricevette, ed uscì.
8 Ла херувимь се ведя чева ка о мынэ де ом суб арипиле лор.
Or ai cherubini si vedeva una forma di mano d’uomo sotto alle ali.
9 М-ам уйтат ши ятэ кэ лынгэ херувимь ерау патру роць: о роатэ лынгэ ун херувим ши о роатэ лынгэ челэлалт херувим, дар роциле ачестя стрэлучяу ка о пятрэ де крисолит.
E io guardai, ed ecco quattro ruote presso ai cherubini, una ruota presso ogni cherubino; e le ruote avevano l’aspetto d’una pietra di crisolito.
10 Дупэ ынфэцишаре, тоате челе патру роць авяу ачелашь кип; фиекаре роатэ пэря кэ есте ын мижлокул алтей роць.
E, a vederle, tutte e quattro avevano una medesima forma, come se una ruota passasse attraverso all’altra.
11 Кынд мерӂяу, мерӂяу де челе патру латурь але лор ши ну се ынвыртяу ын мерс, чи мерӂяу ынкотро мерӂя капул, фэрэ сэ се ынвыртяскэ ын мерсул лор.
Quando si movevano, si movevano dai loro quattro lati; e, movendosi, non si voltavano, ma seguivano la direzione del luogo verso il quale guardava il capo, e, andando, non si voltavano.
12 Тот трупул херувимилор, спателе лор, мыниле лор ши арипиле лор ерау плине де окь ка ши челе патру роць димпрежур.
E tutto il corpo dei cherubini, i loro dossi, le loro mani, le loro ali, come pure le ruote, le ruote di tutti e quattro, eran pieni d’occhi tutto attorno.
13 Ам аузит ку урекиле меле кэ роциле ерау кемате „роць ынвыртитоаре”.
E udii che le ruote eran chiamate “Il Turbine”.
14 Фиекаре авя патру феце: фаца челуй динтый ера о фацэ де херувим; фаца челуй де-ал дойля, о фацэ де ом; а челуй де-ал трейля, о фацэ де леу ши а челуй де-ал патруля, о фацэ де вултур.
E ogni cherubino aveva quattro facce: la prima faccia era una faccia di cherubino; la seconda faccia, una faccia d’uomo; la terza, una faccia di leone; la quarta, una faccia d’aquila.
15 Ши херувимий с-ау ридикат. Ерау фэптуриле вий пе каре ле вэзусем лынгэ рыул Кебар.
E i cherubini s’alzarono. Erano gli stessi esseri viventi, che avevo veduti presso il fiume Kebar.
16 Кынд мерӂяу херувимий, мерӂяу ши роциле ку ей, ши кынд ышь ынтиндяу херувимий арипиле ка сэ се ыналце де ла пэмынт, нич роциле ну се депэртау де ей.
E quando i cherubini si movevano, anche le ruote si movevano allato a loro; e quando i cherubini spiegavano le ali per alzarsi da terra, anche le ruote non deviavano da presso a loro.
17 Кынд се опряу ей, се опряу ши еле, ши кынд се ынэлцау ей, се ынэлцау ши еле ку ей, кэч духул фэптурилор вий ера ын еле.
Quando quelli si fermavano, anche queste si fermavano; quando quelli s’innalzavano, anche queste s’innalzavano con loro, perché lo spirito degli esseri viventi era in esse.
18 Слава Домнулуй а плекат дин прагул Темплулуй ши с-а ашезат пе херувимь.
E la gloria dell’Eterno si partì di sulla soglia della casa, e si fermò sui cherubini.
19 Херувимий шь-ау ынтинс арипиле ши с-ау ынэлцат де пе пэмынт суб окий мей; кынд ау плекат ей, ау плекат ши роциле ку ей. С-ау оприт ла интраря порций Касей Домнулуй спре рэсэрит; ши слава Думнезеулуй луй Исраел ера сус, дясупра лор.
E i cherubini spiegarono le loro ali e s’innalzarono su dalla terra; e io li vidi partire, con le ruote allato a loro. Si fermarono all’ingresso della porta orientale della casa dell’Eterno; e la gloria dell’Iddio d’Israele stava sopra di loro, su in alto.
20 Ерау фэптуриле вий пе каре ле вэзусем суб Думнезеул луй Исраел, лынгэ рыул Кебар, ши ам бэгат де сямэ кэ ерау херувимь.
Erano gli stessi esseri viventi, che avevano veduti sotto l’Iddio d’Israele presso il fiume Kebar; e riconobbi che erano cherubini.
21 Фиекаре авя патру феце, фиекаре авя патру арипь ши суб арипиле лор ера чева ка о мынэ де ом.
Ognun d’essi avevan quattro facce, ognuno quattro ali; e sotto le loro ali appariva la forma di mani d’uomo.
22 Дар фецеле лор ерау ка челе пе каре ле вэзусем ла рыул Кебар, ку ачеяшь ынфэцишаре: ерау тот ей. Фиекаре мерӂя дрепт ынаинте.
E quanto all’aspetto delle loro facce, eran le facce che avevo vedute presso il fiume Kebar; erano gli stessi aspetti, i medesimi cherubini. Ognuno andava dritto davanti a sé.
