Екзодул 33
1 Домнул а зис луй Мойсе: „Ду-те ши порнеште де аич ку попорул пе каре л-ай скос дин цара Еӂиптулуй; суе-те ын цара пе каре ам журат кэ о вой да луй Авраам, луй Исаак ши луй Иаков, зикынд: ‘Семинцей тале о вой да!’
Il Signore parlò a Mosè: «Su, esci di qui tu e il popolo che hai fatto uscire dal paese d'Egitto, verso la terra che ho promesso con giuramento ad Abramo, a Isacco e a Giacobbe, dicendo: Alla tua discendenza la darò.
2 Вой тримите ынаинтя та ун ынӂер ши вой изгони пе канааниць, амориць, хетиць, ферезиць, хевиць ши иебусиць.
Manderò davanti a te un angelo e scaccerò il Cananeo, l'Amorreo, l'Hittita, il Perizzita, l'Eveo e il Gebuseo.
3 Суе-те ын цара ачаста унде курӂе лапте ши мьере. Дар Еу ну Мэ вой суи ын мижлокул тэу, ка сэ ну те прэпэдеск пе друм, кэч ешть ун попор ынкэпэцынат.”
Và pure verso la terra dove scorre latte e miele... Ma io non verrò in mezzo a te, per non doverti sterminare lungo il cammino, perché tu sei un popolo di dura cervice».
4 Кынд а аузит попорул ачесте тристе кувинте, тоць с-ау ынтристат ши нимень ну шь-а пус подоабеле пе ел.
Il popolo udì questa triste notizia e tutti fecero lutto: nessuno più indossò i suoi ornamenti.
5 Ши Домнул а зис луй Мойсе: „Спуне копиилор луй Исраел: ‘Вой сунтець ун попор ынкэпэцынат; нумай о клипэ дакэ М-аш суи ын мижлокул тэу, те-аш прэпэди. Арункэ-ць акум подоабеле де пе тине, ши вой ведя че-ць вой фаче.’”
Il Signore disse a Mosè: «Riferisci agli Israeliti: Voi siete un popolo di dura cervice; se per un momento io venissi in mezzo a te, io ti sterminerei. Ora togliti i tuoi ornamenti e poi saprò che cosa dovrò farti».
6 Копиий луй Исраел шь-ау скос де пе ей подоабеле ши ау плекат де ла мунтеле Хореб.
Gli Israeliti si spogliarono dei loro ornamenti dal monte Oreb in poi.
7 Мойсе а луат кортул луй ши л-а ынтинс афарэ дин табэрэ, ла о депэртаре оарекаре; л-а нумит кортул ынтылнирий. Ши тоць чей че ынтребау пе Домнул се дучяу ла кортул ынтылнирий, каре ера афарэ дин табэрэ.
Mosè a ogni tappa prendeva la tenda e la piantava fuori dell'accampamento, ad una certa distanza dall'accampamento, e l'aveva chiamata tenda del convegno; appunto a questa tenda del convegno, posta fuori dell'accampamento, si recava chiunque volesse consultare il Signore.
8 Кынд се дучя Мойсе ла корт, тот попорул се скула ын пичоаре; фиекаре стэтя ла уша кортулуй сэу ши урмэря ку окий пе Мойсе, пынэ интра ел ын корт.
Quando Mosè usciva per recarsi alla tenda, tutto il popolo si alzava in piedi, stando ciascuno all'ingresso della sua tenda: guardavano passare Mosè, finché fosse entrato nella tenda.
9 Ши кынд интра Мойсе ын корт, стылпул де нор се кобора ши се опря ла уша кортулуй, ши Домнул ворбя ку Мойсе.
Quando Mosè entrava nella tenda, scendeva la colonna di nube e restava all'ingresso della tenda. Allora il Signore parlava con Mosè.
10 Тот попорул ведя стылпул де нор опринду-се ла уша кортулуй; тот попорул се скула ши се арунка ку фаца ла пэмынт ла уша кортулуй луй.
Tutto il popolo vedeva la colonna di nube, che stava all'ingresso della tenda e tutti si alzavano e si prostravano ciascuno all'ingresso della propria tenda.
11 Домнул ворбя ку Мойсе фацэ ын фацэ, кум ворбеште ун ом ку приетенул луй. Апой, Мойсе се ынторчя ын табэрэ, дар тынэрул луй служитор, Иосуа, фиул луй Нун, ну ешя делок дин мижлокул кортулуй.
Così il Signore parlava con Mosè faccia a faccia, come un uomo parla con un altro. Poi questi tornava nell'accampamento, mentre il suo inserviente, il giovane Giosuè figlio di Nun, non si allontanava dall'interno della tenda.
12 Мойсе а зис Домнулуй: „Ятэ, Ту ымь зичь: ‘Ду пе попорул ачеста!’ Ши ну-мь арэць пе чине вей тримите ку мине. Ынсэ Ту ай зис: ‘Еу те куноск пе нуме ши ай кэпэтат тречере ынаинтя Мя!’
Mosè disse al Signore: «Vedi, tu mi ordini: Fà salire questo popolo, ma non mi hai indicato chi manderai con me; eppure hai detto: Ti ho conosciuto per nome, anzi hai trovato grazia ai miei occhi.
13 Акум, дакэ ам кэпэтат тречере ынаинтя Та, аратэ-мь кэиле Тале; атунч Те вой куноаште ши вой авя тречере ынаинтя Та. Ши гындеште-Те кэ нямул ачеста есте попорул Тэу!”
Ora, se davvero ho trovato grazia ai tuoi occhi, indicami la tua via, così che io ti conosca, e trovi grazia ai tuoi occhi; considera che questa gente è il tuo popolo».
14 Домнул а рэспунс: „Вой мерӂе Еу Ынсумь ку тине ши ыць вой да одихнэ.”
Rispose: «Io camminerò con voi e ti darò riposo».
15 Мойсе й-а зис: „Дакэ ну мерӂь Ту Ынсуць ку ной, ну не лэса сэ плекэм де аич.
Riprese: «Se tu non camminerai con noi, non farci salire di qui.
16 Кум се ва шти кэ ам кэпэтат тречере ынаинтя Та, еу ши попорул Тэу? Оаре ну кынд вей мерӂе Ту ку ной ши кынд прин ачаста вом фи деосебиць, еу ши попорул Тэу, де тоате попоареле де пе фаца пэмынтулуй?”
Come si saprà dunque che ho trovato grazia ai tuoi occhi, io e il tuo popolo, se non nel fatto che tu cammini con noi? Così saremo distinti, io e il tuo popolo, da tutti i popoli che sono sulla terra».
17 Домнул а зис луй Мойсе: „Вой фаче ши чея че-мь черь акум, кэч ай кэпэтат тречере ынаинтя Мя ши те куноск пе нуме!”
Disse il Signore a Mosè: «Anche quanto hai detto io farò, perché hai trovato grazia ai miei occhi e ti ho conosciuto per nome».
18 Мойсе а зис: „Аратэ-мь слава Та!”
Gli disse: «Mostrami la tua Gloria!».
19 Домнул а рэспунс: „Вой фаче сэ трякэ пе динаинтя та тоатэ фрумусеця Мя ши вой кема Нумеле Домнулуй ынаинтя та; Еу Мэ ындур де чине вряу сэ Мэ ындур ши ам милэ де чине вряу сэ ам милэ!”
Rispose: «Farò passare davanti a te tutto il mio splendore e proclamerò il mio nome: Signore, davanti a te. Farò grazia a chi vorrò far grazia e avrò misericordia di chi vorrò aver misericordia».
20 Домнул а зис: „Фаца ну вей путя сэ Мь-о везь, кэч ну поате омул сэ Мэ вадэ ши сэ трэяскэ!”
Soggiunse: «Ma tu non potrai vedere il mio volto, perché nessun uomo può vedermi e restare vivo».
21 Домнул а зис: „Ятэ ун лок лынгэ Мине; вей ста пе стынкэ.
Aggiunse il Signore: «Ecco un luogo vicino a me. Tu starai sopra la rupe:
22 Ши кынд ва трече слава Мя, те вой пуне ын крэпэтура стынчий ши те вой акопери ку мына Мя пынэ вой трече.
quando passerà la mia Gloria, io ti porrò nella cavità della rupe e ti coprirò con la mano finché sarò passato.
23 Яр кынд Ымь вой траӂе мына ла о парте де ла тине, Мэ вей ведя пе динапой; дар Фаца Мя ну се поате ведя.”
Poi toglierò la mano e vedrai le mie spalle, ma il mio volto non lo si può vedere».
