< Екзодул 31 >
1 Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
L’Eterno parlò ancora a Mosè, dicendo: “Vedi, io ho chiamato per nome Betsaleel,
2 „Сэ штий кэ ам алес пе Бецалеел, фиул луй Ури, фиул луй Хур, дин семинция луй Иуда.
figliuolo di Uri, figliuolo di Hur, della tribù di Giuda;
3 Л-ам умплут ку Духул луй Думнезеу, й-ам дат ун дух де ынцелепчуне, причепере ши штиинцэ пентру тот фелул де лукрэрь,
e l’ho ripieno dello spirito di Dio, di abilità, d’intelligenza e di sapere per ogni sorta di lavori,
4 й-ам дат путере сэ нэскочаскэ тот фелул де лукрэрь мештешуӂите, сэ лукрезе ын аур, ын арӂинт ши ын арамэ,
per concepire opere d’arte, per lavorar l’oro, l’argento e il rame,
5 сэ сапе ын петре ши сэ ле леӂе, сэ лукрезе ын лемн ши сэ факэ тот фелул де лукрэрь.
per incidere pietre da incastonare, per scolpire il legno, per eseguire ogni sorta di lavori.
6 Ши ятэ кэ й-ам дат ка ажутор пе Охолиаб, фиул луй Ахисамак, дин семинция луй Дан. Ам дат причепере ын минтя тутурор челор че сунт искусиць, ка сэ факэ тот че ць-ам порунчит:
Ed ecco, gli ho dato per compagno Oholiab, figliuolo di Ahisamac, della tribù di Dan; e ho messo sapienza nella mente di tutti gli uomini abili, perché possan fare tutto quello che t’ho ordinato:
7 кортул ынтылнирий, кивотул мэртурией, капакул испэширий каре ва фи дясупра луй ши тоате унелтеле кортулуй;
la tenda di convegno, l’arca per la testimonianza, il propiziatorio che vi dovrà esser sopra, e tutti gli arredi della tenda; la tavola e i suoi utensili,
8 маса ку унелтеле ей, сфешникул де аур курат ку тоате унелтеле луй, алтарул тэмыерий;
il candelabro d’oro puro e tutti i suoi utensili,
9 алтарул ардерилор-де-тот ку тоате унелтеле луй, лигянул ку пичорул луй;
l’altare dei profumi, l’altare degli olocausti e tutti i suoi utensili, la conca e la sua base,
10 вешминтеле пентру службэ, вешминтеле сфинте але преотулуй Аарон, вешминтеле фиилор луй пентру службеле преоцешть;
i paramenti per le cerimonie, i paramenti sacri per il sacerdote Aaronne e i paramenti dei suoi figliuoli per esercitare il sacerdozio,
11 унтделемнул пентру унӂере ши тэмыя мироситоаре пентру Сфынтул Локаш. Ле вор фаче дупэ тоате порунчиле пе каре ци ле-ам дат.”
l’olio dell’unzione e il profumo fragrante per il luogo santo. Faranno tutto conformemente a quello che ho ordinato”.
12 Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
L’Eterno parlò ancora a Mosè, dicendo:
13 „Ворбеште копиилор луй Исраел ши спуне-ле: ‘Сэ ну каре кумва сэ ну цинець Сабателе Меле, кэч ачеста ва фи ынтре Мине ши вой, ши урмаший воштри, ун семн дупэ каре се ва куноаште кэ Еу сунт Домнул, каре вэ сфинцеск.
“Quanto a te, parla ai figliuoli d’Israele e di’ loro: Badate bene d’osservare i miei sabati, perché il sabato è un segno fra me e voi per tutte le vostre generazioni, affinché conosciate che io sono l’Eterno che vi santifica.
14 Сэ цинець Сабатул, кэч ел ва фи пентру вой чева сфынт. Чине ыл ва кэлка ва фи педепсит ку моартя; чине ва фаче врео лукраре ын зиуа ачаста ва фи нимичит дин мижлокул попорулуй сэу.
Osserverete dunque il sabato, perché è per voi un giorno santo; chi lo profanerà dovrà esser messo a morte; chiunque farà in esso qualche lavoro sarà sterminato di fra il suo popolo.
15 Сэ лукрезь шасе зиле, дар а шаптя есте Сабатул, зиуа де одихнэ ынкинатэ Домнулуй. Чине ва фаче врео лукраре ын зиуа Сабатулуй ва фи педепсит ку моартя.
Si lavorerà sei giorni; ma il settimo giorno è un sabato di solenne riposo, sacro all’Eterno; chiunque farà qualche lavoro nel giorno del sabato dovrà esser messo a morte.
16 Копиий луй Исраел сэ пэзяскэ Сабатул, прэзнуинду-л, ей ши урмаший лор, ка ун легэмынт некурмат.
I figliuoli d’Israele quindi osserveranno il sabato, celebrandolo di generazione in generazione come un patto perpetuo.
17 Ачаста ва фи ынтре Мине ши копиий луй Исраел ун семн вешник, кэч ын шасе зиле а фэкут Домнул черуриле ши пэмынтул, яр ын зиуа а шаптя С-а одихнит ши а рэсуфлат.’”
Esso è un segno perpetuo fra me e i figliuoli d’Israele; poiché in sei giorni l’Eterno fece i cieli e la terra, e il settimo giorno cessò di lavorare, e si riposò”.
18 Кынд а испрэвит Домнул де ворбит ку Мойсе пе мунтеле Синай, й-а дат челе доуэ табле але мэртурией, табле де пятрэ, скрисе ку деӂетул луй Думнезеу.
Quando l’Eterno ebbe finito di parlare con Mosè sul monte Sinai, gli dette le due tavole della testimonianza, tavole di pietra, scritte col dito di Dio.