Екзодул 2
1 Ун ом дин каса луй Леви луасе де невастэ пе о фатэ а луй Леви.
OR un uomo della famiglia di Levi andò, e prese [per moglie] una figliuola di Levi.
2 Фемея ачаста а рэмас ынсэрчинатэ ши а нэскут ун фиу. А вэзут кэ есте фрумос ши л-а аскунс трей лунь.
E quella donna concepette, e partorì un figliuolo; e, veggendolo bello, lo tenne nascosto [lo spazio di] tre mesi.
3 Немайпутынд сэ-л аскундэ, а луат ун сикриаш де папурэ, пе каре л-а унс ку лут ши ку смоалэ, а пус копилул ын ел ши л-а ашезат ынтре трестий, пе малул рыулуй.
Ma non potendo più tenerlo nascosto, ella prese una cestella [fatta] di giunchi, e la impiastrò di bitume e di pece; e, postovi dentro il fanciullo, la mise nella giuncaia, in su la riva del fiume.
4 Сора копилулуй пындя ла о депэртаре оарекаре, ка сэ вадэ че аре сэ и се ынтымпле.
E la sorella del fanciullo se ne stava da lungi, per saper ciò che gli avverrebbe.
5 Фата луй Фараон с-а коборыт ла рыу сэ се скалде, ши фетеле каре о ынсоцяу се плимбау пе марӂиня рыулуй. Еа а зэрит сикриашул ын мижлокул трестиилор ши а тримис пе роаба ей сэ-л я.
Or la figliuola di Faraone discese per bagnarsi nel fiume; e le sue donzelle passeggiavano su la riva del fiume; ed ella vide quella cestella per mezzo la giuncaia, e mandò una sua servente, e la fece torre.
6 Л-а дескис ши а вэзут копилул: ера ун бэецаш каре плынӂя. Й-а фост милэ де ел ши а зис: „Есте ун копил де-ал евреилор!”
E aperta[la] vide quel bambino; ed ecco, il fanciullo piangeva; ed ella ne ebbe compassione, e disse: Questo [fanciullo è] de' figliuoli degli Ebrei.
7 Атунч, сора копилулуй а зис фетей луй Фараон: „Сэ мэ дук сэ-ць кем о дойкэ динтре фемеиле евреилор ка сэ-ць алэптезе копилул?”
E la sorella di esso disse alla figliuola di Faraone: Andrò io a chiamarti una balia d'infra le [donne] Ebree, che ti allatti questo fanciullo?
8 „Ду-те”, й-а рэспунс фата луй Фараон. Ши фата с-а дус ши а кемат пе мама копилулуй.
E la figliuola di Faraone le disse: Va'. E la fanciulla andò, e chiamò la madre del fanciullo.
9 Фата луй Фараон й-а зис: „Я копилул ачеста, алэптязэ-ми-л ши ыць вой плэти.” Фемея а луат копилул ши л-а алэптат.
E la figliuola di Faraone disse: Portane questo fanciullo, e allattamelo, ed io [ti] darò il tuo salario. E quella donna prese il fanciullo, e lo allattò.
10 Копилул а крескут ши еа л-а адус фетей луй Фараон, ши ел й-а фост фиу. Й-а пус нумеле Мойсе „кэч”, а зис еа, „л-ам скос дин апе”.
E quando il fanciullo fu grande, ella lo menò alla figliuola di Faraone, ed esso le fu in luogo di figliuolo, ed ella gli pose nome Mosè; perciocchè, [disse ella], io lo ho tratto fuor delle acque.
11 Ын время ачея, Мойсе, крескынд маре, а ешит пе ла фраций сэй ши а фост мартор ла мунчиле лор греле. А вэзут пе ун еӂиптян каре бэтя пе ун евреу, унул динтре фраций луй.
Or in quel tempo, essendo Mosè [già] divenuto grande, avvenne ch'egli uscì fuori a' suoi fratelli, e vide le lor gravezze; e vide un Egizio che percuoteva un uomo Ebreo de' suoi fratelli.
12 С-а уйтат ын тоате пэрциле ши, вэзынд кэ ну есте нимень, а оморыт пе еӂиптян ши л-а аскунс ын нисип.
E avendo riguardato qua e là, e veduto, che non [v'era] nissuno, percosse quell'Egizio, e lo nascose nel sabbione.
13 А ешит ши ын зиуа урмэтоаре ши ятэ кэ дой еврей се чертау. А зис челуй че н-авя дрептате: „Пентру че ловешть пе семенул тэу?”
E il giorno seguente egli uscì ancora fuori; ed ecco, due uomini Ebrei contendevano [insieme]. Ed egli disse a colui che avea il torto: Perchè percuoti il tuo prossimo?
14 Ши омул ачела а рэспунс: „Чине те-а пус пе тине май-маре ши жудекэтор песте ной? Ну кумва ай де гынд сэ мэ оморь ши пе мине кум ай оморыт пе еӂиптянул ачела?” Мойсе с-а темут ши а зис: „Ну май ынкапе ындоялэ кэ фаптул есте куноскут.”
E colui gli rispose: Chi ti ha costituito principe e giudice sopra noi? pensi tu di uccider me, come uccidesti quell'Egizio? E Mosè temette, e disse: Per certo la cosa si è saputa.
15 Фараон а афлат че се петрекусе ши кэута сэ-л омоаре пе Мойсе. Дар Мойсе а фуӂит динаинтя луй Фараон ши а локуит ын цара Мадиан. А шезут лынгэ о фынтынэ.
E Faraone udì questa cosa, e cercò Mosè per ucciderlo; ma Mosè se ne fuggì dal cospetto di Faraone, e si fermò nel paese di Madian, ove si pose a sedere presso ad un pozzo.
16 Преотул дин Мадиан авя шапте фете. Еле ау венит сэ скоатэ апэ ши ау умплут жгябуриле ка сэ адапе турма татэлуй лор.
Or il sacerdote di Madian avea sette figliuole; le quali vennero, e attinsero [dell'acqua], ed empierono gli abbeveratoi, per abbeverar le gregge del lor padre.
17 Дар ау венит пэсторий ши ле-ау луат ла гоанэ. Атунч, Мойсе с-а скулат, ле-а ажутат ши ле-а адэпат турма.
E i pastori sopraggiunsero, e scacciarono le [gregge]; ma Mosè si levò, e soccorse quelle [fanciulle], e abbeverò le lor gregge.
18 Кынд с-ау ынторс еле ла татэл лор, Реуел, ел а зис: „Пентру че вэ ынтоарчець аша де курынд азь?”
Ed elleno se ne vennero a Reuel, lor padre; ed egli disse [loro: ] Perchè siete voi oggi così presto ritornate?
19 Еле ау рэспунс: „Ун еӂиптян не-а скэпат дин мына пэсторилор ши кяр не-а скос апэ ши а адэпат турма.”
Ed elleno risposero: Un uomo Egizio ci ha riscosse dalle mani de' pastori, e anche ci ha attinto [dell'acqua] abbondantemente, ed ha abbeverate le gregge.
20 Ши ел а зис фетелор: „Унде есте? Пентру че аць лэсат аколо пе омул ачела? Кемаци-л сэ мэнынче пыне!”
Ed egli disse alla sue figliuole: E dov'[è] egli? perchè avete lasciato [là] quell'uomo? chiamatelo, che prenda cibo.
21 Мойсе с-а хотэрыт сэ локуяскэ ла омул ачела, каре й-а дат де невастэ пе фийкэ-са Сефора.
E Mosè acconsentì di dimorar con quell'uomo: ed egli diede a Mosè Sippora, sua figliuola.
22 Еа а нэскут ун фиу, кэруя ел й-а пус нумеле Гершом „кэч”, а зис ел, „локуеск ка стрэин ынтр-о царэ стрэинэ”.
Ed ella partorì un figliuolo, ed egli gli pose nome Ghersom; perciocchè disse: Io sono stato forestiere in paese strano.
23 Дупэ мултэ време, ымпэратул Еӂиптулуй а мурит, ши копиий луй Исраел ӂемяу ынкэ дин причина робией ши скотяу стригэте дезнэдэждуите. Стригэтеле ачестя, пе каре ли ле смулӂя робия, с-ау суит пынэ ла Думнезеу.
Or avvenne che in quel [mezzo] tempo, [che fu] lungo, il re di Egitto morì; e i figliuoli d'Israele sospirarono per la servitù, e gridarono; e le lor grida, [che gittarono] per la servitù, salirono a Dio.
24 Думнезеу а аузит ӂеметеле лор ши Шь-а адус аминте де легэмынтул Сэу фэкут ку Авраам, Исаак ши Иаков.
E Iddio intese i loro stridi, e si ricordò del suo patto con Abrahamo, con Isacco, e con Giacobbe.
25 Думнезеу а привит спре копиий луй Исраел ши а луат куноштинцэ де ей.
E Iddio riguardò a' figliuoli d'Israele, e [ne] prese conoscenza.
