< Екзодул 17 >
1 Тоатэ адунаря копиилор луй Исраел а плекат дин пустиул Син, дупэ кэлэторииле зилниче пе каре порунчисе Домнул сэ ле факэ, ши ау тэбэрыт ла Рефидим. Аколо попорул н-а гэсит апэ де бэут.
Tutta la comunità degli Israeliti levò l'accampamento dal deserto di Sin, secondo l'ordine che il Signore dava di tappa in tappa, e si accampò a Refidim. Ma non c'era acqua da bere per il popolo.
2 Атунч, попорул а кэутат чартэ ку Мойсе. Ей ау зис: „Дэ-не апэ сэ бем!” Мойсе ле-а рэспунс: „Пентру че кэутаць чартэ ку мине? Пентру че испитиць пе Домнул?”
Il popolo protestò contro Mosè: «Dateci acqua da bere!». Mosè disse loro: «Perché protestate con me? Perché mettete alla prova il Signore?».
3 Попорул стэтя аколо, кинуит де сете, ши кыртя ымпотрива луй Мойсе. Ел зичя: „Пентру че не-ай скос дин Еӂипт, ка сэ не фачь сэ мурим де сете аич, ку копиий ши турмеле ноастре?”
In quel luogo dunque il popolo soffriva la sete per mancanza di acqua; il popolo mormorò contro Mosè e disse: «Perché ci hai fatti uscire dall'Egitto per far morire di sete noi, i nostri figli e il nostro bestiame?».
4 Мойсе а стригат кэтре Домнул ши а зис: „Че сэ фак ку попорул ачеста? Ынкэ пуцин, ши ау сэ мэ учидэ ку петре.”
Allora Mosè invocò l'aiuto del Signore, dicendo: «Che farò io per questo popolo? Ancora un poco e mi lapideranno!».
5 Домнул а зис луй Мойсе: „Тречь ынаинтя попорулуй ши я ку тине врео кыцьва дин бэтрыний луй Исраел; я-ць ын мынэ ши тоягул ку каре ай ловит рыул ши порнеште!
Il Signore disse a Mosè: «Passa davanti al popolo e prendi con te alcuni anziani di Israele. Prendi in mano il bastone con cui hai percosso il Nilo, e và!
6 Ятэ, Еу вой ста ынаинтя та пе стынка Хоребулуй; вей лови стынка ши ва цышни апэ дин еа, ши попорул ва бя.” Мойсе а фэкут аша ын фаца бэтрынилор луй Исраел.
Ecco, io starò davanti a te sulla roccia, sull'Oreb; tu batterai sulla roccia: ne uscirà acqua e il popolo berrà». Mosè così fece sotto gli occhi degli anziani d'Israele.
7 Ел а нумит локул ачела Маса ши Мериба, кэч копиий луй Исраел се чертасерэ ши испитисерэ пе Домнул, зикынд: „Есте оаре Домнул ын мижлокул ностру сау ну есте?”
Si chiamò quel luogo Massa e Meriba, a causa della protesta degli Israeliti e perché misero alla prova il Signore, dicendo: «Il Signore è in mezzo a noi sì o no?».
8 Амалек а венит сэ батэ пе Исраел ла Рефидим.
Allora Amalek venne a combattere contro Israele a Refidim.
9 Атунч, Мойсе а зис луй Иосуа: „Алеӂе ниште бэрбаць ши ешь де луптэ ымпотрива луй Амалек. Яр еу вой ста мыне пе вырфул дялулуй ку тоягул луй Думнезеу ын мынэ.”
Mosè disse a Giosuè: «Scegli per noi alcuni uomini ed esci in battaglia contro Amalek. Domani io starò ritto sulla cima del colle con in mano il bastone di Dio».
10 Иосуа а фэкут че-й спусесе Мойсе ши а ешит сэ лупте ымпотрива луй Амалек. Яр Мойсе, Аарон ши Хур с-ау суит пе вырфул дялулуй.
Giosuè eseguì quanto gli aveva ordinato Mosè per combattere contro Amalek, mentre Mosè, Aronne, e Cur salirono sulla cima del colle.
11 Кынд ышь ридика Мойсе мына, ера май таре Исраел ши кынд ышь лэса мына ын жос, ера май таре Амалек.
Quando Mosè alzava le mani, Israele era il più forte, ma quando le lasciava cadere, era più forte Amalek.
12 Мыниле луй Мойсе фиинд трудите, ей ау луат о пятрэ, ау пус-о суб ел, ши ел а шезут пе еа. Аарон ши Хур ый сприжиняу мыниле, унул де о парте, яр алтул де алта, ши мыниле луй ау рэмас ынтинсе пынэ ла асфинцитул соарелуй.
Poiché Mosè sentiva pesare le mani dalla stanchezza, presero una pietra, la collocarono sotto di lui ed egli vi sedette, mentre Aronne e Cur, uno da una parte e l'altro dall'altra, sostenevano le sue mani. Così le sue mani rimasero ferme fino al tramonto del sole.
13 Ши Иосуа а бируит пе Амалек ши попорул луй ку тэишул сабией.
Giosuè sconfisse Amalek e il suo popolo passandoli poi a fil di spada.
14 Домнул а зис луй Мойсе: „Скрие лукрул ачеста ын карте, ка сэ се пэстрезе адучеря аминте, ши спуне луй Иосуа кэ вой штерӂе помениря луй Амалек де суб черурь.”
Allora il Signore disse a Mosè: «Scrivi questo per ricordo nel libro e mettilo negli orecchi di Giosuè: io cancellerò del tutto la memoria di Amalek sotto il cielo!».
15 Мойсе а зидит ун алтар ши й-а пус нумеле „Домнул, стягул меу”.
Allora Mosè costruì un altare, lo chiamò «Il Signore è il mio vessillo»
16 Ел а зис: „Пентру кэ шь-а ридикат мына ымпотрива скаунулуй де домние ал Домнулуй, Домнул ва пурта рэзбой ымпотрива луй Амалек, дин ням ын ням!”
«Una mano s'è levata sul trono del Signore: vi sarà guerra del Signore contro Amalek di generazione in generazione!». e disse: