Екзодул 14
1 Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
E l’Eterno parlò a Mosè, dicendo:
2 „Спуне копиилор луй Исраел сэ се ынтоаркэ ши сэ тэбэраскэ ынаинтя Пи-Хахиротулуй, ынтре Мигдол ши маре, фацэ ын фацэ ку Баал-Цефон: ын дрептул локулуй ачестуя сэ тэбэрыць, лынгэ маре.
“Di’ ai figliuoli d’Israele che tornino indietro e s’accampino di rimpetto a Pi-Hahiroth, fra Migdol e il mare, di fronte a Baal-Tsefon; accampatevi di faccia a quel luogo presso il mare.
3 Фараон ва зиче деспре копиий луй Исраел: ‘С-ау рэтэчит прин царэ; ый ынкиде пустиул.’
E Faraone dirà de’ figliuoli d’Israele: Si sono smarriti nel paese; il deserto li tiene rinchiusi.
4 Еу вой ымпетри инима луй Фараон, ши-й ва урмэри, дар Фараон ши тоатэ оастя луй вор фаче сэ се арате слава Мя, ши еӂиптений вор шти кэ Еу сунт Домнул.” Копиий луй Исраел ау фэкут аша.
E io indurerò il cuor di Faraone, ed egli li inseguirà; ma io trarrò gloria da Faraone e da tutto il suo esercito, e gli Egiziani sapranno che io sono l’Eterno”. Ed essi fecero così.
5 С-а дат де штире ымпэратулуй Еӂиптулуй кэ попорул а луат фуга. Атунч, инима луй Фараон ши а служиторилор луй с-а скимбат фацэ де попор. Ей ау зис: „Че ам фэкут де ам лэсат пе Исраел сэ плече ши сэ ну не май служяскэ?”
Or fu riferito al re d’Egitto che il popolo era fuggito; e il cuore di Faraone e de’ suoi servitori mutò sentimento verso il popolo, e quelli dissero: “Che abbiam fatto a lasciar andare Israele, sì che non ci serviranno più?”
6 Фараон шь-а прегэтит карул де рэзбой ши шь-а луат оамений де рэзбой ку ел.
E Faraone fece attaccare il suo carro, e prese il suo popolo seco.
7 А луат шасе суте де каре де луптэ ку оамень алешь ши тоате кареле Еӂиптулуй; ын тоате ерау луптэторь.
Prese seicento carri scelti e tutti i carri d’Egitto; e su tutti c’eran de’ guerrieri.
8 Домнул а ымпетрит инима луй Фараон, ымпэратул Еӂиптулуй, ши Фараон а урмэрит пе копиий луй Исраел. Копиий луй Исраел ешисерэ гата де луптэ.
E l’Eterno indurò il cuor di Faraone, re d’Egitto, ed egli inseguì i figliuoli d’Israele, che uscivano pieni di baldanza.
9 Еӂиптений й-ау урмэрит, ши тоць каий, кареле луй Фараон, кэлэреций луй ши оштиря луй й-ау ажунс токмай кынд ерау тэбэрыць лынгэ маре, лынгэ Пи-Хахирот, фацэ ын фацэ ку Баал-Цефон.
Gli Egiziani dunque li inseguirono; e tutti i cavalli, i carri di Faraone, i suoi cavalieri e il suo esercito li raggiunsero mentr’essi erano accampati presso il mare, vicino a Pi-Hahiroth, di fronte a Baal-Tsefon.
10 Фараон се апропия. Копиий луй Исраел шь-ау ридикат окий ши ятэ кэ еӂиптений веняу дупэ ей. Ши копиий луй Исраел с-ау ынспэймынтат фоарте таре ши ау стригат кэтре Домнул дупэ ажутор.
E quando Faraone si fu avvicinato, i figliuoli d’Israele alzarono gli occhi: ed ecco, gli Egiziani marciavano alle loro spalle; ond’ebbero una gran paura, e gridarono all’Eterno.
11 Ей ау зис луй Мойсе: „Ну ерау оаре морминте ын Еӂипт, ка сэ ну май фи фост невое сэ не адучь сэ мурим ын пустиу? Че не-ай фэкут де не-ай скос дин Еӂипт?
E dissero a Mosè: “Mancavan forse sepolture in Egitto, che ci hai menati a morire nel deserto? Perché ci hai fatto quest’azione, di farci uscire dall’Egitto?
12 Ну-ць спуням ной ын Еӂипт: ‘Ласэ-не сэ служим ка робь еӂиптенилор, кэч врем май бине сэ служим ка робь еӂиптенилор декыт сэ мурим ын пустиу’?”
Non è egli questo che ti dicevamo in Egitto: Lasciaci stare, che serviamo gli Egiziani? Poiché meglio era per noi servire gli Egiziani che morire nel deserto”.
13 Мойсе а рэспунс попорулуй: „Ну вэ темець де нимик, стаць пе лок ши вець ведя избэвиря пе каре в-о ва да Домнул ын зиуа ачаста, кэч пе еӂиптений ачештя пе каре-й ведець азь, ну-й вець май ведя ничодатэ.
E Mosè disse al popolo: “Non temete, state fermi, e mirate la liberazione che l’Eterno compirà oggi per voi; poiché gli Egiziani che avete veduti quest’oggi, non li vedrete mai più in perpetuo.
14 Домнул Се ва лупта пентру вой, дар вой стаць лиништиць.”
L’Eterno combatterà per voi, e voi ve ne starete queti”.
15 Домнул а зис луй Мойсе: „Че рост ау стригэтеле ачестя? Спуне копиилор луй Исраел сэ порняскэ ынаинте.
E l’Eterno disse a Mosè: “Perché gridi a me? Di’ ai figliuoli d’Israele che si mettano in marcia.
16 Ту ридикэ-ць тоягул, ынтинде-ць мына спре маре ши деспик-о, ши копиий луй Исраел вор трече прин мижлокул мэрий ка пе ускат.
E tu alza il tuo bastone, stendi la tua mano sul mare, e dividilo; e i figliuoli d’Israele entreranno in mezzo al mare a piedi asciutti.
17 Еу вой ымпетри инима еӂиптенилор, ка сэ интре ын маре дупэ ей. Ши Фараон ши тоатэ оастя луй, кареле ши кэлэреций луй вор фаче сэ се арате слава Мя.
E quanto a me, ecco, io indurerò il cuore degli Egiziani, ed essi v’entreranno, dietro a loro; ed io trarrò gloria da Faraone, da tutto il suo esercito, dai suoi carri e dai suoi cavalieri.
18 Ши вор шти еӂиптений кэ Еу сунт Домнул кынд Фараон, кареле ши кэлэреций луй вор фаче сэ се арате слава Мя.”
E gli Egiziani sapranno che io sono l’Eterno, quando avrò tratto gloria da Faraone, dai suoi carri e dai suoi cavalieri”.
19 Ынӂерул луй Думнезеу, каре мерӂя ынаинтя таберей луй Исраел, Шь-а скимбат локул ши а мерс ынапоя лор, ши стылпул де нор каре мерӂя ынаинтя лор шь-а скимбат локул ши а стат ынапоя лор.
Allora l’angelo di Dio, che precedeva il campo d’Israele, si mosse e andò a porsi alle loro spalle; parimente la colonna di nuvola si mosse dal loro fronte e si fermò alle loro spalle;
20 Ел с-а ашезат ынтре табэра еӂиптенилор ши табэра луй Исраел. Норул ачеста пе о парте ера ынтунекос, яр пе чялалтэ лумина ноаптя. Ши тоатэ ноаптя челе доуэ табере ну с-ау апропият уна де алта.
e venne a mettersi fra il campo dell’Egitto e il campo d’Israele; e la nube era tenebrosa per gli uni, mentre rischiarava gli altri nella notte. E l’un campo non si accostò all’altro per tutta la notte.
21 Мойсе шь-а ынтинс мына спре маре. Ши Домнул а пус маря ын мишкаре принтр-ун вынт динспре рэсэрит, каре а суфлат ку путере тоатэ ноаптя; ел а ускат маря, ши апеле с-ау деспэрцит ын доуэ.
Or Mosè stese la sua mano sul mare; e l’Eterno fece ritirare il mare mediante un gagliardo vento orientale durato tutta la notte, e ridusse il mare in terra asciutta; e le acque si divisero.
22 Копиий луй Исраел ау трекут прин мижлокул мэрий ка пе ускат, ши апеле стэтяу ка ун зид ла дряпта ши ла стынга лор.
E i figliuoli d’Israele entrarono in mezzo al mare sull’asciutto; e le acque formavano come un muro alla loro destra e alla loro sinistra.
23 Еӂиптений й-ау урмэрит, ши тоць каий луй Фараон, кареле ши кэлэреций луй ау интрат дупэ ей ын мижлокул мэрий.
E gli Egiziani li inseguirono; e tutti i cavalli di Faraone, i suoi carri e i suoi cavalieri entrarono dietro a loro in mezzo al mare.
24 Ын стража диминеций, Домнул, дин стылпул де фок ши де нор, С-а уйтат спре табэра еӂиптенилор ши а арункат ынвэлмэшялэ ын табэра еӂиптенилор.
E avvenne verso la vigilia del mattino, che l’Eterno, dalla colonna di fuoco e dalla nuvola, guardò verso il campo degli Egiziani, e lo mise in rotta.
25 А скос роциле карелор ши ле-а ынгреуят мерсул. Еӂиптений ау зис атунч: „Хайдем сэ фуӂим динаинтя луй Исраел, кэч Домнул Се луптэ пентру ел ымпотрива еӂиптенилор.”
E tolse le ruote dei loro carri, e ne rese l’avanzata pesante; in guisa che gli Egiziani dissero: “Fuggiamo d’innanzi ad Israele, perché l’Eterno combatte per loro contro gli Egiziani”.
26 Домнул а зис луй Мойсе: „Ынтинде-ць мына спре маре, ши апеле ау сэ се ынтоаркэ песте еӂиптень, песте кареле лор ши песте кэлэреций лор.”
E l’Eterno disse a Mosè: “Stendi la tua mano sul mare, e le acque ritorneranno sugli Egiziani, sui loro carri e sui loro cavalieri”.
27 Мойсе шь-а ынтинс мына спре маре. Ши, ынспре диминяцэ, маря шь-а луат ярэшь репезичуня курсулуй ши, ла апропиеря ей, еӂиптений ау луат-о ла фугэ, дар Домнул а нэпустит пе еӂиптень ын мижлокул мэрий.
E Mosè stese la sua mano sul mare; e, sul far della mattina, il mare riprese la sua forza; e gli Egiziani, fuggendo, gli andavano incontro; e l’Eterno precipitò gli Egiziani in mezzo al mare.
28 Апеле с-ау ынторс ши ау акоперит кареле, кэлэреций ши тоатэ оастя луй Фараон, каре интрасерэ ын маре дупэ копиий луй Исраел; ничунул мэкар н-а скэпат.
Le acque tornarono e coprirono i carri, i cavalieri, tutto l’esercito di Faraone ch’erano entrati nel mare dietro agl’Israeliti; e non ne scampò neppur uno.
29 Дар копиий луй Исраел ау трекут прин мижлокул мэрий ка пе ускат, ын тимп че апеле стэтяу ка ун зид ла дряпта ши ла стынга лор.
Ma i figliuoli d’Israele camminarono sull’asciutto in mezzo al mare, e le acque formavano come un muro alla loro destra e alla loro sinistra.
30 Ын зиуа ачея, Домнул а избэвит пе Исраел дин мына еӂиптенилор, ши Исраел а вэзут пе еӂиптень морць пе цэрмул мэрий.
Così, in quel giorno l’Eterno salvò Israele dalle mani degli Egiziani, e Israele vide sul lido del mare gli Egiziani morti.
31 Исраел а вэзут мына путерникэ пе каре о ындрептасе Домнул ымпотрива еӂиптенилор. Ши попорул с-а темут де Домнул ши а крезут ын Домнул ши ын робул Сэу Мойсе.
E Israele vide la gran potenza che l’Eterno avea spiegata contro gli Egiziani; onde il popolo temé l’Eterno, e credette nell’Eterno e in Mosè suo servo.
