Естера 9

1 Ын луна а доуэспрезечя, адикэ луна Адар, ын а трейспрезечя зи а луний, зиуа ын каре авя сэ се адукэ ла ындеплинире порунка ши хотэрыря ымпэратулуй, ши кынд врэжмаший иудеилор нэдэждуисерэ сэ стэпыняскэ песте ей, с-а ынтымплат токмай димпотривэ, кэ иудеий ау стэпынит асупра врэжмашилор лор.

Il decimosecondo mese, cioè il mese di Adàr, il tredici del mese, quando l'ordine del re e il suo decreto dovevano essere eseguiti, il giorno in cui i nemici dei Giudei speravano di averli in loro potere, avvenne invece tutto il contrario; poiché i Giudei ebbero in mano i loro nemici.

2 Иудеий с-ау стрынс ын четэциле лор, ын тоате цинутуриле ымпэратулуй Ахашверош, ка сэ пунэ мына пе чей че кэутау сэ-й пярдэ. Нимень н-а путут сэ ле стя ымпотривэ, кэч фрика де ей апукасе пе тоате попоареле!

I Giudei si radunarono nelle loro città, in tutte le province del re Assuero, per aggredire quelli che cercavano di fare loro del male; nessuno potè resistere loro, perché il timore dei Giudei era piombato su tutti i popoli.

3 Ши тоць май-марий цинутурилор, кэпетенииле оштирий, дрегэторий, службаший ымпэратулуй ау сприжинит пе иудей дин причина фричий пе каре ле-о инсуфла Мардохеу.

Tutti i capi delle province, i satrapi, i governatori e quelli che curavano gli affari del re diedero man forte ai Giudei, perché il timore di Mardocheo si era impadronito di essi.

4 Кэч Мардохеу ера путерник ын каса ымпэратулуй ши файма луй се рэспындя ын тоате цинутуриле, пентру кэ ажунӂя дин че ын че май путерник.

Perché Mardocheo era grande nella reggia e per tutte le province si diffondeva la fama di quest'uomo; Mardocheo cresceva sempre in potere.

5 Иудеий ау учис ку ловитурь де сабие пе тоць врэжмаший лор, й-ау оморыт ши й-ау прэпэдит. Ау фэкут че ау врут ку врэжмаший лор.

I Giudei dunque colpirono tutti i nemici, passandoli a fil di spada, uccidendoli e sterminandoli; fecero dei nemici quello che vollero.

6 Ын капитала Суса, иудеий ау учис ши ау прэпэдит чинч суте де оамень

Nella cittadella di Susa i Giudei uccisero e sterminarono cinquecento uomini

7 ши ау ынжунгият пе Паршандата, Далфон, Аспата,

e misero a morte Parsandàta, Dalfòn, Aspàta,

8 Пората, Адалия, Аридата,

Poràta, Adalià, Aridàta,

9 Пармашта, Аризай, Аридай ши Ваиезата,

Parmàsta, Arisài, Aridài e Vaizàta,

10 чей зече фий ай луй Хаман, фиул луй Хамедата, врэжмашул иудеилор. Дар н-ау пус мына пе авериле лор.

i dieci figli di Amàn figlio di Hammedàta, il nemico dei Giudei, ma non si diedero al saccheggio.

11 Ын зиуа ачея, нумэрул челор че фусесерэ учишь ын капитала Суса а ажунс ла куноштинца ымпэратулуй.

Quel giorno stesso il numero di quelli che erano stati uccisi nella cittadella di Susa fu portato a conoscenza del re.

12 Ши ымпэратул а зис ымпэрэтесей Естера: „Иудеий ау учис ши ау прэпэдит ын капитала Суса чинч суте де оамень ши пе чей зече фий ай луй Хаман. Че вор фи фэкут ын челелалте цинутурь але ымпэратулуй? Каре-ць есте череря? Еа ыць ва фи ымплинитэ. Че май дорешть? Вей кэпэта.”

Il re disse alla regina Ester: «Nella cittadella di Susa i Giudei hanno ucciso, hanno sterminato cinquecento uomini e i dieci figli di Amàn; che avranno mai fatto nelle altre province del re? Ora che chiedi di più? Ti sarà dato. Che altro desideri? Sarà fatto!».

13 Естера а рэспунс: „Дакэ ымпэратул гэсеште ку кале, сэ фие ынгэдуит иудеилор каре сунт ла Суса сэ факэ ши мыне дупэ порунка де азь ши сэ спынзуре пе лемн пе чей зече фий ай луй Хаман.”

Allora Ester disse: «Se così piace al re, sia permesso ai Giudei che sono a Susa di fare anche domani quello che era stato decretato per oggi; siano impiccati al palo i dieci figli di Amàn».

14 Ши ымпэратул а порунчит сэ се факэ аша. Порунка а фост адусэ ла куноштинца попорулуй дин Суса. Ау спынзурат пе чей зече фий ай луй Хаман.

Il re ordinò che così fosse fatto. Il decreto fu promulgato a Susa. I dieci figli di Amàn furono appesi al palo.

15 Иудеий каре се афлау ын Суса с-ау стрынс дин ноу ын а пайспрезечя зи а луний Адар ши ау учис ын Суса трей суте де оамень. Дар н-ау пус мына пе авериле лор.

I Giudei che erano a Susa si radunarono ancora il quattordici del mese di Adàr e uccisero a Susa trecento uomini; ma non si diedero al saccheggio.

16 Чейлалць иудей дин челелалте цинутурь але ымпэратулуй с-ау стрынс ши шь-ау апэрат вяца. Ау кэпэтат астфел одихнэ, скэпынд де врэжмаший лор, ши ау учис шаптезечь ши чинч де мий дин чей че ле ерау врэжмашь. Дар н-ау пус мына пе авериле лор.

Anche gli altri Giudei che erano nelle province del re si radunarono, difesero la loro vita e si misero al sicuro dagli attacchi dei nemici; uccisero settantacinquemila di quelli che li odiavano, ma non si diedero al saccheggio.

17 Ачесте лукрурь с-ау ынтымплат ын а трейспрезечя зи а луний Адар. Ын зиуа а пайспрезечя, иудеий с-ау одихнит ши ау фэкут дин еа о зи де оспэц ши де букурие.

Questo avvenne il tredici del mese di Adàr; il quattordici si riposarono e ne fecero un giorno di banchetto e di gioia.

18 Чей че се афлау ла Суса с-ау стрынс ын зиуа а трейспрезечя ши а пайспрезечя, дар ын зиуа а чинчспрезечя с-ау одихнит ши ау фэкут дин еа о зи де оспэц ши де букурие.

Ma i Giudei che erano a Susa si radunarono il tredici e il quattordici di quel mese; il quindici si riposarono e ne fecero un giorno di banchetto e di gioia.

19 Де ачея, иудеий де ла царэ, каре локуеск ын четэць фэрэ зидурь, ау фэкут дин зиуа а пайспрезечя а луний Адар о зи де букурие, де оспэц ши де сэрбэтоаре, ын каре ышь тримит дарурь уний алтора.

Perciò i Giudei della campagna, che abitano in città non circondate da mura, fanno del quattordici del mese di Adàr un giorno di gioia, di banchetto e di festa, nel quale si mandano regali gli uni gli altri. Invece gli abitanti delle grandi città celebrano come giorno di allegra festività il quindici di Adàr, mandando regali ai vicini.

20 Мардохеу а скрис ачесте лукрурь ши а тримис скрисорь тутурор иудеилор дин тоате цинутуриле ымпэратулуй Ахашверош, де апроапе ши дин депэртаре.

Mardocheo scrisse questi avvenimenti e mandò lettere a tutti i Giudei che erano in tutte le province del re Assuero, vicini e lontani,

21 Ле порунчя сэ прэзнуяскэ ын фиекаре ан зилеле а пайспрезечя ши а чинчспрезечя але луний Адар,

per stabilire che ogni anno celebrassero il quattordici e il quindici del mese di Adàr,

22 ка зиле ын каре кэпэтасерэ одихнэ, скэпынд де врэжмаший лор. Ле-а порунчит сэ прэзнуяскэ луна ын каре ынтристаря лор се префэкусе ын букурие ши жаля лор, ын зи де сэрбэтоаре ши сэ факэ дин ачесте зиле ниште зиле де оспэц ши де букурие, кынд сэ-шь тримитэ дарурь де мынкаре уний алтора ши сэ ымпартэ дарурь челор липсиць.

perché giorni nei quali i Giudei ebbero tregua dagli attacchi dei nemici e il mese in cui il loro dolore era stato mutato in gioia, il loro lutto in festa, e perché facessero di questi giorni giorni di banchetto e di gioia, nei quali si mandassero regali scambievolmente e si facessero doni ai poveri.

23 Иудеий с-ау ындаторат сэ факэ чея че ши ынчепусерэ сэ факэ ши че ле скрисесе Мардохеу.

I Giudei si impegnarono a continuare quello che avevano gia cominciato a fare e che Mardocheo aveva loro prescritto.

24 Кэч Хаман, фиул луй Хамедата, Агагитул, врэжмашул тутурор иудеилор, фэкусе планул сэ-й пярдэ ши арункасе Пур, адикэ сорцул, ка сэ-й омоаре ши сэ-й нимичяскэ.

Amàn infatti, il figlio di Hammedàta l'Agaghita, il nemico di tutti i Giudei, aveva tramato contro i Giudei per distruggerli e aveva gettato il pur, cioè la sorte, per confonderli e farli perire;

25 Дар Естера, венинд ынаинтя ымпэратулуй, ымпэратул а порунчит ын скрис сэ ынтоаркэ асупра капулуй луй Хаман планул чел рэу пе каре-л фэкусе ымпотрива иудеилор ши сэ-й спынзуре пе лемн пе ел ши пе фиий луй.

ma quando Ester si fu presentata al re, questi ordinò con documenti scritti che la scellerata trama di Amàn contro i Giudei fosse fatta ricadere sul capo di lui e che egli e i suoi figli fossero impiccati al palo.

26 Де ачея, зилеле ачестя с-ау нумит Пурим, де ла нумиря Пур. Потривит ку тот купринсул ачестей скрисорь, потривит ку челе че вэзусерэ ей ыншишь ши потривит ку челе че ли се ынтымпласерэ,

Perciò quei giorni furono chiamati Purim dalla parola pur. Secondo tutto il contenuto di quella lettera, in seguito a quanto avevano visto a questo proposito ed era loro avvenuto,

27 иудеий ау луат пентру ей, пентру сэмынца лор ши пентру тоць чей че се вор липи де ей хотэрыря ши ындаториря де нескимбат ка сэ прэзнуяскэ ын фиекаре ан ачесте доуэ зиле, ын фелул рындуит ши ла время хотэрытэ.

i Giudei stabilirono e presero per sé, per la loro stirpe e per quanti si sarebbero aggiunti a loro, l'impegno inviolabile di celebrare ogni anno quei due giorni, secondo le disposizioni di quello scritto e alla data fissata.

28 Зилеле ачестя требуяу сэ фие помените ши прэзнуите дин ням ын ням, ын фиекаре фамилие, ын фиекаре цинут ши ын фиекаре четате. Ши зилеле ачестя, Пурим, ну требуяу десфиинцате ничодатэ дин мижлокул иудеилор, нич сэ се штяргэ адучеря аминте де еле принтре урмаший лор.

Questi giorni devono essere commemorati e celebrati di generazione in generazione, in ogni famiglia, in ogni provincia, in ogni città; questi giorni di Purim non devono cessare mai di essere celebrati fra i Giudei e il loro ricordo non dovrà mai cancellarsi fra i loro discendenti.

29 Ымпэрэтяса Естера, фата луй Абихаил, ши иудеул Мардохеу ау скрис стэруитор а доуа оарэ пентру ка сэ ынтэряскэ скрисоаря привитоаре ла Пурим.

La regina Ester figlia di Abicàil e il giudeo Mardocheo scrissero con ogni autorità per dar valore a questa loro seconda lettera relativa ai Purim.

30 Ау тримис скрисорь тутурор иудеилор ын челе о сутэ доуэзечь ши шапте де цинутурь але ымпэратулуй Ахашверош. Еле куприндяу кувинте де паче ши де крединчошие,

Si mandarono lettere a tutti i Giudei nelle centoventisette province del regno di Assuero, con parole di saluto e di fedeltà,

31 ынтэринд цинеря ачестор зиле Пурим ла время хотэрытэ, кум ле рындуисерэ иудеул Мардохеу ши ымпэрэтяса Естера пентру ей ши кум ши ле рындуисерэ ши пентру ей ыншишь ши пентру сэмынца лор, ку прилежул постулуй лор ши ципетелор лор.

per stabilire questi giorni di Purim nelle loro date precise, come li avevano ordinati il giudeo Mardocheo e la regina Ester e come essi stessi li avevano stabiliti per sé e per i loro discendenti, in occasione del loro digiuno e della loro invocazione.

32 Порунка Естерей а ынтэрит ашезаря ачестей сэрбэторь Пурим, ши лукрул ачеста а фост скрис ын карте.

Un ordine di Ester stabilì le circostanze di questi Purim e fu scritto in un libro.