Естера 7
1 Ымпэратул ши Хаман с-ау дус ла оспэц ла ымпэрэтяса Естера.
So the king and Haman came to banquet with Esther the queen.
2 Ын ачастэ а доуа зи, ымпэратул а зис ярэшь Естерей пе кынд бяу вин: „Каре есте череря та, ымпэрэтясэ Естера? Еа ыць ва фи ымплинитэ. Че дорешть? Кяр дакэ ай чере жумэтате дин ымпэрэцие, о вей кэпэта.”
The king said again to Esther on the second day at the banquet of wine, “What is your petition, queen Esther? It shall be granted you. What is your request? Even to the half of the kingdom it shall be performed.”
3 Ымпэрэтяса Естера а рэспунс: „Дакэ ам кэпэтат тречере ынаинтя та, ымпэрате, ши дакэ гэсеште ку кале ымпэратул, дэ-мь вяца – ятэ череря мя – ши скапэ пе попорул меу – ятэ доринца мя!
Then Esther the queen answered, “If I have found favor in your sight, O king, and if it pleases the king, let my life be given me at my petition, and my people at my request.
4 Кэч еу ши попорул меу сунтем вындуць сэ фим нимичиць, ынжунгияць ши прэпэдиць. Мэкар дакэ ам фи вындуць сэ фим робь ши роабе, аш тэчя, дар врэжмашул н-ар путя сэ ынлокуяскэ пердеря фэкутэ ымпэратулуй.”
For we are sold, I and my people, to be destroyed, to be slain, and to perish. But if we had been sold for male and female slaves, I would have held my peace, although the adversary could not have compensated for the king’s loss.”
5 Ымпэратул Ахашверош а луат кувынтул ши а зис ымпэрэтесей Естера: „Чине ши унде есте ачела каре аре де гынд сэ факэ аша?”
Then King Ahasuerus said to Esther the queen, “Who is he, and where is he who dared presume in his heart to do so?”
6 Естера а рэспунс: „Апэсэторул, врэжмашул, есте Хаман, рэул ачеста!” Хаман а рэмас ынгрозит ын фаца ымпэратулуй ши а ымпэрэтесей.
Esther said, “An adversary and an enemy, even this wicked Haman!” Then Haman was afraid before the king and the queen.
7 Ши ымпэратул, ын мыния луй, с-а скулат ши а пэрэсит оспэцул ши с-а дус ын грэдина касей ымпэрэтешть. Хаман а рэмас сэ-шь чарэ вяца де ла ымпэрэтяса Естера, кэч ведя бине кэ пердеря луй ера хотэрытэ ын минтя ымпэратулуй.
The king arose in his wrath from the banquet of wine and went into the palace garden. Haman stood up to make request for his life to Esther the queen, for he saw that there was evil determined against him by the king.
8 Кынд с-а ынторс ымпэратул дин грэдина касей ымпэрэтешть ын одая оспэцулуй, а вэзут пе Хаман кэ се арункасе спре патул пе каре ера Естера ши й-а зис: „Кум, сэ май ши силешть пе ымпэрэтясэ ла мине, ын каса ымпэрэтяскэ?” Кум ау ешит кувинтеле ачестя дин гура ымпэратулуй, й-ау ши акоперит фаца луй Хаман.
Then the king returned out of the palace garden into the place of the banquet of wine; and Haman had fallen on the couch where Esther was. Then the king said, “Will he even assault the queen in front of me in the house?” As the word went out of the king’s mouth, they covered Haman’s face.
9 Ши Харбона, унул дин фамень, а зис ын фаца ымпэратулуй: „Ятэ, спынзурэтоаря прегэтитэ де Хаман пентру Мардохеу, каре а ворбит спре бинеле ымпэратулуй, есте ридикатэ ын каса луй Хаман, ла о ынэлциме де чинчзечь де коць.” Ымпэратул а зис: „Хаман сэ фие спынзурат пе еа!”
Then Harbonah, one of the eunuchs who were with the king, said, “Behold, the gallows fifty cubits high, which Haman has made for Mordecai, who spoke good for the king, is standing at Haman’s house.” The king said, “Hang him on it!”
10 Ши ау спынзурат пе Хаман пе спынзурэтоаря пе каре о прегэтисе ел пентру Мардохеу. Ши мыния ымпэратулуй с-а потолит.
So they hanged Haman on the gallows that he had prepared for Mordecai. Then the king’s wrath was pacified.
