Естера 7
1 Ымпэратул ши Хаман с-ау дус ла оспэц ла ымпэрэтяса Естера.
So the king and Haman went to drink with Queen Esther.
2 Ын ачастэ а доуа зи, ымпэратул а зис ярэшь Естерей пе кынд бяу вин: „Каре есте череря та, ымпэрэтясэ Естера? Еа ыць ва фи ымплинитэ. Че дорешть? Кяр дакэ ай чере жумэтате дин ымпэрэцие, о вей кэпэта.”
As they were drinking wine on that second day, the king again said to Esther, ‘Whatever your petition is, Queen Esther, it will be granted to you. Whatever you request it will be done, even if it takes half of the kingdom.’
3 Ымпэрэтяса Естера а рэспунс: „Дакэ ам кэпэтат тречере ынаинтя та, ымпэрате, ши дакэ гэсеште ку кале ымпэратул, дэ-мь вяца – ятэ череря мя – ши скапэ пе попорул меу – ятэ доринца мя!
Then Queen Esther answered, ‘Your Majesty, if I have won your favour, and if it seems best to Your Majesty, let my life be given me as my petition, and my people as my request,
4 Кэч еу ши попорул меу сунтем вындуць сэ фим нимичиць, ынжунгияць ши прэпэдиць. Мэкар дакэ ам фи вындуць сэ фим робь ши роабе, аш тэчя, дар врэжмашул н-ар путя сэ ынлокуяскэ пердеря фэкутэ ымпэратулуй.”
for I and my people have been sold to be destroyed, killed, and completely annihilated! If we had been merely sold into slavery I would not have disturbed your peace, because such a fate would not have affected the interests of the king.’
5 Ымпэратул Ахашверош а луат кувынтул ши а зис ымпэрэтесей Естера: „Чине ши унде есте ачела каре аре де гынд сэ факэ аша?”
Then King Ahasuerus said to Queen Esther, ‘Who is he and where is he whose heart has impelled him to do this?’
6 Естера а рэспунс: „Апэсэторул, врэжмашул, есте Хаман, рэул ачеста!” Хаман а рэмас ынгрозит ын фаца ымпэратулуй ши а ымпэрэтесей.
‘A foe, an enemy: this wicked Haman.’ Esther answered. Haman shrank in terror before the king and the queen.
7 Ши ымпэратул, ын мыния луй, с-а скулат ши а пэрэсит оспэцул ши с-а дус ын грэдина касей ымпэрэтешть. Хаман а рэмас сэ-шь чарэ вяца де ла ымпэрэтяса Естера, кэч ведя бине кэ пердеря луй ера хотэрытэ ын минтя ымпэратулуй.
In his wrath the king rose from the place where he was drinking wine and went into the palace garden. Haman stayed to beg Queen Esther for his life, for he saw that the king was fully determined to bring calamity upon him.
8 Кынд с-а ынторс ымпэратул дин грэдина касей ымпэрэтешть ын одая оспэцулуй, а вэзут пе Хаман кэ се арункасе спре патул пе каре ера Естера ши й-а зис: „Кум, сэ май ши силешть пе ымпэрэтясэ ла мине, ын каса ымпэрэтяскэ?” Кум ау ешит кувинтеле ачестя дин гура ымпэратулуй, й-ау ши акоперит фаца луй Хаман.
As the king returned from the palace garden to the banquet hall, Haman had flung himself on Esther’s couch. The king cried, ‘Is he going to rape my queen while I am present in my own house?’ As the king spoke these words, the attendants covered Haman’s face
9 Ши Харбона, унул дин фамень, а зис ын фаца ымпэратулуй: „Ятэ, спынзурэтоаря прегэтитэ де Хаман пентру Мардохеу, каре а ворбит спре бинеле ымпэратулуй, есте ридикатэ ын каса луй Хаман, ла о ынэлциме де чинчзечь де коць.” Ымпэратул а зис: „Хаман сэ фие спынзурат пе еа!”
and Harbonah, one of those who waited on the king, said, ‘There are the gallows, seventy-five feet high, which Hainan erected for Mordecai, who spoke a good word in behalf of the king, standing in the house of Haman!’ The king said ‘Hang him on them.’
10 Ши ау спынзурат пе Хаман пе спынзурэтоаря пе каре о прегэтисе ел пентру Мардохеу. Ши мыния ымпэратулуй с-а потолит.
So they hanged Haman on the gallows that he had prepared for Mordecai. Then the wrath of the king was pacified.
