Естера 5
1 А трея зи, Естера с-а ымбрэкат ку хайнеле ымпэрэтешть ши а венит ын куртя динэунтру а касей ымпэратулуй, ынаинтя касей ымпэратулуй. Ымпэратул шедя пе скаунул луй ымпэрэтеск, ын каса ымпэрэтяскэ, ын фаца уший касей.
Und am dritten Tage legte Esther ihre königliche Kleidung an und stellte sich in den innern Hof am Hause des Königs, dem Hause des Königs gegenüber, während der König auf seinem königlichen Throne im königlichen Hause saß, gegenüber dem Eingang zum Hause.
2 Кынд а вэзут ымпэратул пе ымпэрэтяса Естера ын пичоаре ын курте, еа а кэпэтат тречере ынаинтя луй. Ши ымпэратул а ынтинс Естерей тоягул ымпэрэтеск пе каре-л циня ын мынэ. Естера с-а апропият ши а атинс вырфул тоягулуй.
Als nun der König die Königin Esther im Hofe stehen sah, fand sie Gnade vor seinen Augen; denn der König streckte das goldene Zepter in seiner Hand Esther entgegen. Da trat Esther herzu und rührte die Spitze des Zepters an.
3 Ымпэратул й-а зис: „Че ай ту, ымпэрэтясэ Естеро, ши че черь? Кяр дакэ ай чере жумэтате дин ымпэрэцие, ыць вой да.”
Da sprach der König zu ihr: Was hast du, Königin Esther, und was forderst du? Es soll dir gewährt werden, und wäre es auch die Hälfte des Königreichs!
4 Естера а рэспунс: „Дакэ ымпэратул гэсеште ку кале, сэ винэ ымпэратул астэзь ку Хаман ла оспэцул пе каре и л-ам прегэтит.”
Esther sprach: Gefällt es dem König, so komme der König heute mit Haman zu dem Mahl, das ich ihm zubereitet habe!
5 Ши ымпэратул а зис: „Дучеци-вэ ындатэ ши адучець пе Хаман, кум дореште Естера.” Ымпэратул с-а дус ку Хаман ла оспэцул пе каре-л прегэтисе Естера.
Der König sprach: Sorget dafür, daß Haman eilends tue, was Esther gesagt hat! Als nun der König und Haman zu dem Mahl kamen, welches Esther zugerichtet hatte,
6 Ши, пе кынд бяу вин, ымпэратул а зис Естерей: „Каре есте череря та? Еа ыць ва фи ымплинитэ. Че дорешть? Кяр дакэ ай чере жумэтате дин ымпэрэцие, о вей кэпэта.”
sprach der König zu Esther beim Weingelage: Was bittest du, Esther? Es soll dir gegeben werden! Und was forderst du? Wäre es auch die Hälfte des Königreichs, es soll geschehen!
7 Естера а рэспунс: „Ятэ че чер ши че дореск.
Da antwortete Esther und sprach: Meine Bitte und mein Begehren ist:
8 Дакэ ам кэпэтат тречере ынаинтя ымпэратулуй ши дакэ гэсеште ку кале ымпэратул, сэ-мь ымплиняскэ череря ши сэ-мь факэ доринца сэ май винэ ымпэратул ку Хаман ши ла оспэцул пе каре ли-л вой прегэти, ши мыне вой да рэспунс ымпэратулуй дупэ порунка луй.”
Habe ich Gnade gefunden vor dem König, und gefällt es dem König, mir meine Bitte zu gewähren und meinen Wunsch zu erfüllen, so komme der König mit Haman zu dem Mahl, das ich für sie zurichten will; dann will ich morgen tun, was der König gesagt hat!
9 Хаман а ешит ын зиуа ачея весел ши ку инима мулцумитэ. Дар, кынд а вэзут ла поарта ымпэратулуй пе Мардохеу, каре ну се скула, нич ну се мишка ынаинтя луй, с-а умплут де мыние ымпотрива луй Мардохеу.
Da ging Haman an jenem Tage fröhlich und guten Mutes hinaus. Aber als Haman den Mardochai im Königstore sah, wie er nicht aufstand, noch sich vor ihm verbeugte, ward er voll Zorn über Mardochai.
10 А штиут тотушь сэ се стэпыняскэ ши с-а дус акасэ. Апой а тримис сэ адукэ пе приетений сэй ши пе невастэ-са Зереш.
Doch Haman überwand sich; als er aber heimkam, sandte er hin und ließ seine Freunde und sein Weib Seres holen.
11 Хаман ле-а ворбит деспре стрэлучиря богэциилор луй, деспре нумэрул фиилор сэй, деспре тот че фэкусе ымпэратул ка сэ-л ридиче ын вредничие ши деспре локул пе каре и-л дэдусе май пресус де кэпетенииле ши служиторий ымпэратулуй.
Und Haman zählte ihnen die Herrlichkeit seines Reichtums auf und die Menge seiner Söhne und wie ihn der König so gar groß gemacht und ihn über die Fürsten und Knechte erhoben habe.
12 Ши а адэугат: „Еу сунт кяр сингурул пе каре ымпэрэтяса Естера л-а примит ымпреунэ ку ымпэратул ла оспэцул пе каре л-а фэкут ши сунт пофтит ши мыне ла еа ку ымпэратул.
Auch sprach Haman: Und die Königin Esther hat niemand mit dem König zum Mahle kommen lassen, das sie zugerichtet hat, als mich, und ich bin auch morgen mit dem König zu ihr geladen!
13 Дар тоате ачестя н-ау ничун прец пентру мине кытэ време вой ведя пе Мардохеу, иудеул ачела, шезынд ла поарта ымпэратулуй.”
Aber das alles befriedigt mich nicht, solange ich Mardochai, den Juden, im Königstor sitzen sehe.
14 Невастэ-са Зереш ши тоць приетений луй й-ау зис: „Сэ се прегэтяскэ о спынзурэтоаре ыналтэ де чинчзечь де коць ши мыне диминяцэ чере ымпэратулуй ка Мардохеу сэ фие спынзурат. Апой вей мерӂе весел ла оспэц ку ымпэратул.” Пэреря ачаста а плэкут луй Хаман ши а пус сэ прегэтяскэ спынзурэтоаря.
Da sprachen sein Weib Seres und alle seine Freunde zu ihm: Man soll einen Galgen machen, fünfzig Ellen hoch; dann sage du morgen dem König, daß man Mardochai daran hängen soll, so kannst du fröhlich mit dem König zum Mahl gehen. Das gefiel Haman wohl, und er ließ den Galgen zurichten.
