Еклезиастул 8
1 Чине есте ка чел ынцелепт ши чине причепе ростул лукрурилор? Ынцелепчуня омулуй ый луминязэ фаца, ши аспримя фецей и се скимбэ.
Quem é tal como o sabio? e quem sabe a interpretação das coisas? A sabedoria do homem allumia o seu rosto, e a aspereza do seu rosto se muda.
2 Еу ыць спун: Пэзеште порунчиле ымпэратулуй дин причина журэмынтулуй фэкут ынаинтя луй Думнезеу.
Eu digo: Observa o mandamento do rei, porém segundo a palavra do juramento que fizeste a Deus.
3 Ну те грэби сэ плечь динаинтя луй ши ну стэруи ынтр-ун лукру рэу, кэч ел поате фаче тот че вря,
Não te apresses a sair da presença d'elle, nem persistas em alguma coisa má, porque elle faz tudo o que quer.
4 пентру кэ ворба ымпэратулуй аре путере. Чине поате зиче: „Че фачь?”
Onde ha a palavra do rei, ahi está o poder; e quem lhe dirá: Que fazes?
5 Пе чине пэзеште порунка, ну-л ва атинӂе ничо ненорочире, дар инима ынцелептулуй куноаште ши время, ши жудеката.
Quem guardar o mandamento não experimentará nenhum mal; e o coração do sabio saberá o tempo e o modo
6 Кэч пентру орьче лукру есте о време ши о жудекатэ ши ненорочиря паште пе ом.
Porque para todo o proposito ha seu tempo e seu modo; porquanto o mal do homem é muito sobre elle.
7 Дар ел ну штие че ши кум се ва ынтымпла, кэч н-аре нич чине-й спуне.
Porque não sabe o que ha de succeder: e, quando haja de succeder, quem lh'o dará a entender?
8 Омул ну есте стэпын пе суфларя луй, ка с-о поатэ опри, ши н-аре ничо путере песте зиуа морций; ын лупта ачаста ну есте избэвире, ши рэутатя ну поате скэпа пе чей рэй.
Nenhum homem ha que tenha dominio sobre o espirito, para reter o espirito; nem tão pouco tem elle poder sobre o dia da morte: como tambem nem armas n'esta peleja: nem tão pouco a impiedade livrará aos impios.
9 Тоате ачестя ле-ам вэзут ши мь-ам ындрептат инима спре тот че се фаче суб соаре. Есте о време кынд ун ом стэпынеште песте алт ом, ка сэ-л факэ ненорочит.
Tudo isto vi quando appliquei o meu coração a toda a obra que se faz debaixo do sol: tempo ha em que um homem tem dominio sobre outro homem, para desgraça sua.
10 Атунч ам вэзут пе чей рэй ынгропаць ши дукынду-се ла одихна лор, яр пе чей че лукрасерэ ку неприхэнире депэртынду-се де локул сфынт ши уйтаць ын четате. Ши ачаста есте о дешертэчуне!
Assim tambem vi os impios sepultados, e os que vinham, e sahiam do logar sancto, que foram esquecidos na cidade em que fizeram bem: tambem isto é vaidade.
11 Пентру кэ ну се адуче репеде ла ындеплинире хотэрыря датэ ымпотрива фаптелор реле, де ачея есте плинэ инима фиилор оаменилор де доринца сэ факэ рэу.
Porquanto logo se não executa o juizo sobre a má obra, por isso o coração dos filhos dos homens está inteiramente disposto para obrar o mal.
12 Тотушь, мэкар кэ пэкэтосул фаче де о сутэ де орь рэул ши стэруеште мултэ време ын ел, еу штиу кэ феричиря есте пентру чей че се тем де Думнезеу ши ау фрикэ де Ел.
Ainda que o peccador faça mal cem vezes, e os dias se lhe prolonguem, comtudo bem sei eu, que bem succede aos que temem a Deus, aos que temerem diante d'elle.
13 Дар чел рэу ну есте феричит ши ну-шь ва лунӂи зилеле, ынтокмай ка умбра, пентру кэ н-аре фрикэ де Думнезеу.
Porém ao impio não irá bem, e elle não prolongará os dias; será como a sombra; visto que elle não teme diante de Deus.
14 Есте о дешертэчуне каре се петрече пе пэмынт: ши ануме сунт оамень неприхэниць кэрора ле мерӂе ка ши челор рэй, каре фак фапте реле, ши сунт рэй кэрора ле мерӂе ка ши челор неприхэниць, каре фак фапте буне. Еу зик кэ ши ачаста есте о дешертэчуне.
Ainda ha outra vaidade que se faz sobre a terra: que ha justos a quem succede segundo as obras dos impios, e ha impios a quem succede segundo as obras dos justos. Digo que tambem isto é vaidade.
15 Ам лэудат дар петречеря, пентру кэ ну есте алтэ феричире пентру ом суб соаре декыт сэ мэнынче ши сэ бя ши сэ се веселяскэ; ятэ че требуе сэ-л ынсоцяскэ ын мижлокул мунчий луй, ын зилеле веций пе каре и ле дэ Думнезеу суб соаре.
Assim que louvei eu a alegria, porquanto o homem coisa nenhuma melhor tem debaixo do sol do que comer, beber e alegrar-se; porque isso o acompanhará no seu trabalho nos dias da sua vida que Deus lhe dá debaixo do sol.
16 Кынд мь-ам пус инима сэ куноск ынцелепчуня ши сэ мэ уйт ку бэгаре де сямэ ла труда пе каре шь-о дэ омул пе пэмынт – кэч омул ну веде сомн ку окий, нич зи, нич ноапте –,
Applicando eu o meu coração a entender a sabedoria, e a ver a occupação que ha sobre a terra; que nem de dia nem de noite vê o homem somno nos seus olhos.
17 ам вэзут атунч тоатэ лукраря луй Думнезеу, ам вэзут кэ омул ну поате сэ пэтрундэ че се фаче суб соаре; орькыт с-ар труди ел сэ черчетезе, тот ну ва путя афла ши, кяр дакэ ынцелептул ар зиче кэ а ажунс сэ ынцелягэ, тот ну поате сэ гэсяскэ.
Então vi toda a obra de Deus, que o homem não pode alcançar, a obra que se faz debaixo do sol, pela qual trabalha o homem para a buscar, porém não a achará; e, ainda que diga o sabio que a virá a saber, nem por isso a poderá alcançar.
