< Еклезиастул 8 >
1 Чине есте ка чел ынцелепт ши чине причепе ростул лукрурилор? Ынцелепчуня омулуй ый луминязэ фаца, ши аспримя фецей и се скимбэ.
Kuka on viisaan vertainen, ja kuka taitaa selittää asian? Ihmisen viisaus kirkastaa hänen kasvonsa, ja hänen kasvojensa kovuus muuttuu.
2 Еу ыць спун: Пэзеште порунчиле ымпэратулуй дин причина журэмынтулуй фэкут ынаинтя луй Думнезеу.
Minä sanon: Ota vaari kuninkaan käskystä, varsinkin Jumalan kautta vannotun valan tähden.
3 Ну те грэби сэ плечь динаинтя луй ши ну стэруи ынтр-ун лукру рэу, кэч ел поате фаче тот че вря,
Älä ole kerkeä luopumaan hänestä, äläkä asetu pahan asian puolelle, sillä hän tekee, mitä vain tahtoo.
4 пентру кэ ворба ымпэратулуй аре путере. Чине поате зиче: „Че фачь?”
Sillä kuninkaan sana on voimallinen, ja kuka voi sanoa hänelle: Mitäs teet?
5 Пе чине пэзеште порунка, ну-л ва атинӂе ничо ненорочире, дар инима ынцелептулуй куноаште ши время, ши жудеката.
Joka käskyn pitää, ei tiedä pahasta asiasta; ja viisaan sydän tietää ajan ja tuomion.
6 Кэч пентру орьче лукру есте о време ши о жудекатэ ши ненорочиря паште пе ом.
Sillä itsekullakin asialla on aikansa ja tuomionsa; ihmistä näet painaa raskaasti hänen pahuutensa.
7 Дар ел ну штие че ши кум се ва ынтымпла, кэч н-аре нич чине-й спуне.
Hän ei tiedä, mitä tuleva on; sillä kuka ilmaisee hänelle, miten se on tuleva?
8 Омул ну есте стэпын пе суфларя луй, ка с-о поатэ опри, ши н-аре ничо путере песте зиуа морций; ын лупта ачаста ну есте избэвире, ши рэутатя ну поате скэпа пе чей рэй.
Ei ole ihminen tuulen valtias, niin että hän voisi sulkea tuulen, ei hallitse kukaan kuoleman päivää, ei ole pääsyä sodasta, eikä jumalattomuus pelasta harjoittajaansa.
9 Тоате ачестя ле-ам вэзут ши мь-ам ындрептат инима спре тот че се фаче суб соаре. Есте о време кынд ун ом стэпынеште песте алт ом, ка сэ-л факэ ненорочит.
Kaiken tämän minä tulin näkemään, kun käänsin sydämeni tarkkaamaan kaikkea, mitä auringon alla tapahtuu aikana, jolloin ihminen vallitsee toista ihmistä hänen onnettomuudekseen.
10 Атунч ам вэзут пе чей рэй ынгропаць ши дукынду-се ла одихна лор, яр пе чей че лукрасерэ ку неприхэнире депэртынду-се де локул сфынт ши уйтаць ын четате. Ши ачаста есте о дешертэчуне!
Sitten minä näin, kuinka jumalattomat haudattiin ja menivät lepoon, mutta ne, jotka olivat oikein tehneet, saivat lähteä pois pyhästä paikasta ja joutuivat unhotuksiin kaupungissa. Sekin on turhuus.
11 Пентру кэ ну се адуче репеде ла ындеплинире хотэрыря датэ ымпотрива фаптелор реле, де ачея есте плинэ инима фиилор оаменилор де доринца сэ факэ рэу.
Milloin pahan teon tuomio ei tule pian, saavat ihmislapset rohkeutta tehdä pahaa,
12 Тотушь, мэкар кэ пэкэтосул фаче де о сутэ де орь рэул ши стэруеште мултэ време ын ел, еу штиу кэ феричиря есте пентру чей че се тем де Думнезеу ши ау фрикэ де Ел.
koskapa syntinen saa tehdä pahaa sata kertaa ja elää kauan; tosin minä tiedän, että Jumalaa pelkääväisille käy hyvin, sentähden että he häntä pelkäävät,
13 Дар чел рэу ну есте феричит ши ну-шь ва лунӂи зилеле, ынтокмай ка умбра, пентру кэ н-аре фрикэ де Думнезеу.
mutta että jumalattomalle ei käy hyvin eikä hän saa jatkaa päiviään pitkiksi kuin varjo, sentähden ettei hän pelkää Jumalaa.
14 Есте о дешертэчуне каре се петрече пе пэмынт: ши ануме сунт оамень неприхэниць кэрора ле мерӂе ка ши челор рэй, каре фак фапте реле, ши сунт рэй кэрора ле мерӂе ка ши челор неприхэниць, каре фак фапте буне. Еу зик кэ ши ачаста есте о дешертэчуне.
On turhuutta sekin, mitä tapahtuu maan päällä, kun vanhurskaita on, joiden käy, niinkuin olisivat jumalattomain tekoja tehneet, ja jumalattomia on, joiden käy, niinkuin olisivat vanhurskaitten tekoja tehneet. Minä sanoin: sekin on turhuutta.
15 Ам лэудат дар петречеря, пентру кэ ну есте алтэ феричире пентру ом суб соаре декыт сэ мэнынче ши сэ бя ши сэ се веселяскэ; ятэ че требуе сэ-л ынсоцяскэ ын мижлокул мунчий луй, ын зилеле веций пе каре и ле дэ Думнезеу суб соаре.
Ja minä ylistin iloa; koska ei ihmisellä auringon alla ole mitään parempaa kuin syödä ja juoda ja olla iloinen; se seuraa häntä hänen vaivannäkönsä ohessa hänen elämänsä päivinä, jotka Jumala on antanut hänelle auringon alla.
16 Кынд мь-ам пус инима сэ куноск ынцелепчуня ши сэ мэ уйт ку бэгаре де сямэ ла труда пе каре шь-о дэ омул пе пэмынт – кэч омул ну веде сомн ку окий, нич зи, нич ноапте –,
Kun minä käänsin sydämeni oppimaan viisautta ja katsomaan työtä, jota tehdään maan päällä saamatta untakaan silmiin päivällä tai yöllä,
17 ам вэзут атунч тоатэ лукраря луй Думнезеу, ам вэзут кэ омул ну поате сэ пэтрундэ че се фаче суб соаре; орькыт с-ар труди ел сэ черчетезе, тот ну ва путя афла ши, кяр дакэ ынцелептул ар зиче кэ а ажунс сэ ынцелягэ, тот ну поате сэ гэсяскэ.
niin minä tulin näkemään kaikista Jumalan teoista, että ihminen ei voi käsittää sitä, mitä tapahtuu auringon alla; sillä ihminen saa kyllä nähdä vaivaa etsiessään, mutta ei hän käsitä. Ja jos viisas luuleekin tietävänsä, ei hän kuitenkaan voi käsittää.