Еклезиастул 7

1 Май мулт фаче ун нуме бун декыт унтделемнул мироситор, ши зиуа морций декыт зиуа наштерий.

Melhor é uma boa reputação do que o bom óleo perfumado; e o dia da morte [é melhor] que o dia de seu nascimento

2 Май бине сэ те дучь ынтр-о касэ де жале декыт сэ те дучь ынтр-о касэ де петречере; кэч аколо ыць адучь аминте де сфыршитул орькэруй ом, ши чине трэеште ышь пуне ла инимэ лукрул ачеста.

Melhor é ir à casa do luto do que a casa do banquete, [porque] isto é o fim de todos os homens; e os vivos tomam isto em seus corações.

3 Май бунэ есте ынтристаря декыт рысул, кэч, прин ынтристаря фецей, инима се фаче май бунэ.

Melhor é o sofrimento do que o riso, porque com a tristeza do rosto o coração se aperfeiçoa.

4 Инима ынцелепцилор есте ын каса де жале, яр инима челор фэрэ минте есте ын каса петречерий.

O coração dos sábios está na casa do luto, mas o coração dos tolos [está] na casa da alegria.

5 Май бине сэ аскулць мустраря ынцелептулуй декыт сэ аскулць ла кынтекул челор фэрэ минте.

Melhor é ouvir a repreensão do sábio do que alguém ouvir a canção dos tolos;

6 Кэч рысул челор фэрэ минте есте ка пырыитул спинилор суб кэлдаре. Ши ачаста есте о дешертэчуне.

Pois o riso dos tolos é como o ruído de espinhos debaixo de uma panela; também isto é futilidade.

7 Аверя луатэ прин силэ ыннебунеште пе чел ынцелепт ши мита стрикэ инима.

Verdadeiramente a opressão faz até o sábio enlouquecer, e o suborno corrompe o coração.

8 Май бун есте сфыршитул унуй лукру декыт ынчепутул луй; май бине чел бун ла суфлет декыт чел ынгымфат.

Melhor é o fim das coisas do que o princípio delas; melhor é o paciente de espírito do que o arrogante de espírito.

9 Ну те грэби сэ те мыний ын суфлетул тэу, кэч мыния локуеште ын сынул небунилор.

Não te apresses em teu espírito para te irares, porque a ira repousa no colo dos tolos.

10 Ну зиче: „Кум се фаче кэ зилеле де май ынаинте ерау май буне декыт ачестя?” Кэч ну дин ынцелепчуне ынтребь аша.

Nunca digas: Por que os dias passados foram melhores que os atuais? Pois nunca com sabedoria perguntarias isso.

11 Ынцелепчуня прецуеште кыт о моштенире ши кяр май мулт пентру чей че вэд соареле.

A sabedoria é tão boa quanto uma herança; ela é um proveito para os que veem a luz do sol;

12 Кэч окротире дэ ши ынцелепчуня, окротире дэ ши арӂинтул; дар ун фолос май мулт ал штиинцей есте кэ ынцелепчуня цине ын вяцэ пе чей че о ау.

porque a sabedoria serve de proteção, assim como o dinheiro serve de proteção; mas a vantagem do conhecimento é que a sabedoria dá vida ao seu dono.

13 Уйтэ-те ку бэгаре де сямэ ла лукраря луй Думнезеу! Чине поате сэ ындрепте че а фэкут Ел стрымб?

Observa a obra de Deus, pois quem poderá endireitar o que ele entortou?

14 Ын зиуа феричирий, фий феричит, ши ын зиуа ненорочирий, гындеште-те кэ Думнезеу а фэкут ши пе уна, ши пе чялалтэ, пентру ка омул сэ ну май поатэ шти нимик дин че ва фи дупэ ел.

No dia da prosperidade, alegra-te; mas no dia da adversidade, considera; pois Deus faz um em contraposição ao outro, para que o homem não consiga descobrir o que haverá depois dele.

15 Тот фелул де лукрурь ам вэзут ын зилеле дешертэчуний меле. Есте кыте ун ом фэрэ приханэ каре пере ын неприхэниря луй, ши есте кыте ун нелеӂюит каре о дуче мулт ын рэутатя луй.

Tudo [isto] vi nos meus dias de futilidade: há justo que perece em sua justiça, e há perverso que prolonga [sua vida] em sua maldade.

16 Ну фи пря неприхэнит ши ну те арэта пря ынцелепт. Пентру че сэ те перзь сингур?

Não sejas justo demais, nem sejas sábio demais; para que destruirias a ti mesmo?

17 Дар ну фи нич песте мэсурэ де рэу ши ну фи фэрэ минте. Пентру че врей сэ морь ынаинте де време?

Não sejas perverso demais, nem sejas tolo; para que morrerias antes de teu tempo?

18 Бине есте сэ ций ла ачаста, дар нич пе чялалтэ сэ н-о лашь дин мынэ, кэч чине се теме де Думнезеу скапэ дин тоате ачестя.

É bom que retenhas isto, e também não retires tua mão disto, pois quem teme a Deus escapa de tudo isto.

19 Ынцелепчуня фаче пе чел ынцелепт май таре декыт зече витежь каре сунт ынтр-о четате.

A sabedoria fortalece ao sábio, mais do que dez homens de autoridade que estejam na cidade.

20 Фииндкэ пе пэмынт ну есте ничун ом фэрэ приханэ, каре сэ факэ бинеле фэрэ сэ пэкэтуяскэ.

Verdadeiramente não há homem justo sobre a terra, que faça o bem, e nunca peque.

21 Ну луа нич ту сяма ла тоате ворбеле каре се спун, ка ну кумва с-аузь пе слуга та ворбинду-те де рэу!

Além disso, não dês atenção a todas as palavras que forem ditas, para que não venhas a ouvir que teu servo te amaldiçoa;

22 Кэч штие инима та де кыте орь ай ворбит ши ту де рэу пе алций.

Pois teu coração sabe que também tu já amaldiçoaste a outros.

23 Тоате ачестя ле-ам черчетат ку ынцелепчуне. Ам зис: „Мэ вой ынцелепци.” Дар ынцелепчуня а рэмас департе де мине.

Tudo isto investiguei com sabedoria. Eu disse: Terei para mim mais sabedoria; porém ela ficava [ainda] mais longe de mim.

24 Ку мулт май департе декыт ера май ынаинте ши че адынкэ! Чине о ва путя гэси?

Quem pode encontrar o que está distante e tão profundo?

25 М-ам апукат ши ам черчетат тоате лукруриле ку гынд сэ ынцелег, сэ адынческ ши сэ каут ынцелепчуня ши ростул лукрурилор ши сэ причеп небуния рэутэций ши рэтэчиря простией.

Decidi em meu coração conhecer, investigar e buscar a sabedoria e a razão; e saber o mal que há na tolice e na loucura das maluquices.

26 Ши ам гэсит кэ май амарэ декыт моартя есте фемея а кэрей инимэ есте о курсэ ши ун лац ши але кэрей мынь сунт ниште ланцурь; чел плэкут луй Думнезеу скапэ де еа, дар чел пэкэтос есте принс де еа.

E eu encontrei uma coisa mais amarga que a morte: a mulher cujo coração são redes e armadilhas, e suas mãos são amarras; quem for bom perante Deus escapará dela; mas o pecador ficará preso nela.

27 Ятэ че ам гэсит, зиче Еклезиастул, черчетынд лукруриле унул кыте унул, ка сэ ле пэтрунд ростул;

Olha isto: (diz o pregador, enquanto ele procurava entender [as coisas], uma por uma)

28 ятэ че-мь каутэ ши акум суфлетул ши н-ам гэсит. Дин о мие ам гэсит ун ом, дар о фемее н-ам гэсит ын тоате ачестя.

Aquilo que minha alma tem buscado, ainda não achei; um homem entre mil eu achei; mas uma mulher entre todas estas não achei.

29 Нумай ятэ че ам гэсит: кэ Думнезеу а фэкут пе оамень фэрэ приханэ, дар ей умблэ ку мулте ширетений.

Eis que somente achei isto: que Deus fez os homens corretos, porém foram eles que buscaram muitos desejos ruins.