Еклезиастул 5
1 Пэзеште-ць пичорул кынд интри ын Каса луй Думнезеу ши апропие-те май бине сэ аскулць, декыт сэ адучь жертфа небунилор, кэч ей ну штиу кэ фак рэу ку ачаста.
Guarda o teu pé, quando entrares na casa de Deus; e inclina-te mais a ouvir do que a oferecer sacrifícios de tolos, pois não sabem que fazem mal.
2 Ну те грэби сэ дескизь гура ши сэ ну-ць ростяскэ инима кувинте припите ынаинтя луй Думнезеу, кэч Думнезеу есте ын чер, ши ту, пе пэмынт; де ачея сэ ну спуй ворбе мулте.
Não te precipites com a tua boca, nem o teu coração se apresse a pronunciar palavra alguma diante de Deus; porque Deus está nos céus, e tu estás sobre a terra; pelo que sejam poucas as tuas palavras.
3 Кэч, дакэ виселе се наск дин мулцимя грижилор, простия небунулуй се куноаште дин мулцимя кувинтелор.
Porque, da muita ocupação vem os sonhos, e a voz do tolo da multidão das palavras.
4 Дакэ ай фэкут о журуинцэ луй Думнезеу, ну зэбови с-о ымплинешть, кэч Луй ну-Й плак чей фэрэ минте; де ачея ымплинеште журуинца пе каре ай фэкут-о.
Quando a Deus fizeres algum voto, não tardes em cumpri-lo; porque não se agrada de tolos: o que votares, paga-o.
5 Май бине сэ ну фачь ничо журуинцэ декыт сэ фачь о журуинцэ ши сэ н-о ымплинешть.
Melhor é que não votes do que votes e não pagues.
6 Ну лэса гура сэ те баӂе ын пэкат ши ну зиче ынаинтя тримисулуй луй Думнезеу: „М-ам припит.” Пентру че сэ Се мыние Думнезеу дин причина кувинтелор тале ши сэ нимичяскэ лукраря мынилор тале?
Não consintas que a tua boca faça pecar a tua carne, nem digas diante do anjo que foi erro: por que causa se iraria Deus contra a tua voz, que destruisse a obra das tuas mãos?
7 Кэч, дакэ есте дешертэчуне ын мулцимя висурилор, ну май пуцин есте ши ын мулцимя ворбелор; де ачея, теме-те де Думнезеу!
Porque, como na multidão dos sonhos há vaidades, assim o há nas muitas palavras: mas tu teme a Deus.
8 Кынд везь ын царэ пе чел сэрак нэпэстуит ши жефуит ын нумеле дрептулуй ши дрептэций, сэ ну те мирь де лукрул ачеста. Кэч песте чел маре вегязэ алтул май маре ши песте ей тоць, Чел Пряыналт.
Se vires em alguma província opressão de pobres, e violência do juízo e da justiça, não te maravilhes de semelhante caso; porque o que mais alto é do que os altos nisso atenta; e há mais altos do que eles.
9 Дар ун фолос пентру царэ, ын тоате привинцеле, есте ун ымпэрат прецуит ын царэ.
O proveito da terra é para todos: até o rei se serve do campo.
10 Чине юбеште арӂинтул ну се сатурэ ничодатэ де арӂинт ши чине юбеште богэция мултэ ну траӂе фолос дин еа. Ши ачаста есте о дешертэчуне!
O que amar o dinheiro nunca se fartará do dinheiro; e quem amar a abundância nunca se fartará da renda: também isto é vaidade.
11 Кынд се ынмулцеск бунэтэциле, се ынмулцеск ши чей че ле папэ. Ши че фолос май аре дин еле стэпынул лор декыт кэ ле веде ку окий?
Onde a fazenda se multiplica, ali se multiplicam também os que a comem: que mais proveito pois tem os seus donos do que verem-na com os seus olhos?
12 Дулче есте сомнул лукрэторулуй, фие кэ а мынкат мулт, фие кэ а мынкат пуцин; дар пе чел богат ну-л ласэ ымбуйбаря сэ доармэ.
Doce é o sono do trabalhador, quer coma pouco quer muito; porém a fartura do rico não o deixa dormir.
13 Есте ун маре рэу пе каре л-ам вэзут суб соаре: авуций пэстрате спре неферичиря стэпынулуй лор.
Há mal que vi debaixo do sol, e attrahe enfermidades: as riquezas que os seus donos guardam para o seu próprio mal;
14 Дакэ се перд ачесте богэций прин врео ынтымпларе ненорочитэ, ши ел аре ун фиу, фиулуй ну-й рэмыне нимик ын мынь.
Porque as mesmas riquezas se perdem com enfadonhas ocupações, e gerando algum filho nada lhe fica na sua mão.
15 Кум а ешит де гол дин пынтечеле мамей сале, дин каре а венит, аша се ынтоарче ши ну поате сэ я нимик ын мынэ дин тоатэ остеняла луй.
Como saiu do ventre de sua mãe, assim nu se tornará, indo-se como veio; e nada tomará do seu trabalho, que possa levar na sua mão
16 Ши ачеста есте ун маре рэу, ануме кэ се дуче кум венисе. Ши че фолос аре ел кэ с-а трудит ын вынт?
Assim que também isto é um mal que attrahe enfermidades, que, infalivelmente, como veio, assim se vai: e que proveito lhe vem de trabalhar para o vento,
17 Ба ынкэ тоатэ вяца луй а май требуит сэ мэнынче ку неказ ши а авут мултэ дурере, грижэ ши супэраре.
E de haver comido todos os seus dias nas trevas, e de padecer muito enfado, e enfermidade, e cruel furor?
18 Ятэ че ам вэзут: есте бине ши фрумос ка омул сэ мэнынче ши сэ бя ши сэ трэяскэ бине ын мижлокул мунчий луй, ку каре се трудеште суб соаре, ын тоате зилеле веций луй, пе каре и ле-а дат Думнезеу; кэч ачаста есте партя луй.
Eis aqui o que eu vi, uma boa e bela coisa: comer e beber, e gozar-se do bem de todo o seu trabalho, em que trabalhou debaixo do sol, durante o número dos dias da sua vida que Deus lhe deu, porque esta é a sua porção.
19 Дар дакэ а дат Думнезеу куйва авере ши богэций ши й-а ынгэдуит сэ мэнынче дин еле, сэ-шь я партя луй дин еле ши сэ се букуре ын мижлокул мунчий луй: ачеста есте ун дар де ла Думнезеу.
E todo o homem, a quem Deus deu riquezas e fazenda, e lhe deu poder para comer delas, e tomar a sua porção, e gozar do seu trabalho: isto é dom de Deus.
20 Кэч ну се май гындеште мулт ла скуртимя зилелор веций луй, де време че Думнезеу ый умпле инима де букурие.
Porque não se lembrará muito dos dias da sua vida; porquanto Deus lhe responde com alegria do seu coração.
