Еклезиастул 4
1 М-ам уйтат апой ла тоате асупририле каре се фак суб соаре; ши ятэ кэ чей апэсаць варсэ лакримь ши ну есте нимень сэ-й мынгые! Ей сунт прадэ силничией асуприторилор лор ши н-аре чине сэ-й мынгые!
Depois me virei, e observei todas as opressões que são feitas abaixo do sol; e eis que [vi] as lágrimas dos oprimidos, que não tinham consolador; a força estava do lado dos seus opressores, porém eles não tinham quem os consolasse.
2 Ши ам гэсит кэ морций каре ау мурит май ынаинте сунт май феричиць декыт чей вий, каре сунт ынкэ ын вяцэ.
Por isso eu considerei os mortos, que já morreram, serem mais merecedores de elogios do que os vivos, que ainda vivem.
3 Дар май феричит декыт амындой, ам гэсит пе чел че ну с-а нэскут ынкэ, фииндкэ н-а вэзут тоате релеле каре се петрек суб соаре.
E melhor que estes ambos, é aquele que ainda não existe; que não viu as más obras, que são feitas abaixo do sol.
4 Ам май вэзут кэ орьче мункэ ши орьче искусинцэ ла лукру ышь аре темеюл нумай ын пизма унуя асупра алтуя. Ши ачаста есте о дешертэчуне ши гоанэ дупэ вынт.
Também vi eu que todo o trabalho, e toda a habilidade em obras, [causa] ao homem a inveja de seu próximo; também isto é fútil [como] perseguir o vento.
5 Небунул ышь ынкручишязэ мыниле ши ышь мэнынкэ ынсэшь карня луй.
O tolo junta suas mãos, e come sua [própria] carne.
6 Май бине о мынэ плинэ де одихнэ, декыт амындой пумний плинь де трудэ ши гоанэ дупэ вынт.
É melhor uma mão cheia [com] descanso, do que ambas as mãos cheias [com] trabalho e perseguição ao vento.
7 Ам май вэзут о алтэ дешертэчуне суб соаре.
Então eu me voltei, e vi uma futilidade abaixo do sol:
8 Ун ом есте сингур-сингурел, н-аре нич фиу, нич фрате, ши тотушь мунка луй н-аре сфыршит, окий ну и се сатурэ ничодатэ де богэций ши ну се гындеште: „Пентру чине мунческ еу ши-мь липсеск суфлетул де плэчерь?” Ши ачаста есте о дешертэчуне ши ун лукру рэу.
Havia um que era sozinho, sem filho, nem irmão; e seu trabalho não tem fim, nem seus olhos se fartam de riquezas; nem [diz]: Para quem estou trabalhando, e privando minha alma do que é bom? Também isso é futilidade e enfadonha ocupação.
9 Май бине дой декыт унул, кэч яу о платэ ку атыт май бунэ пентру мунка лор.
Dois são melhores do que um, porque eles têm melhor recompensa por seu trabalho.
10 Кэч, дакэ се ынтымплэ сэ кадэ, се ридикэ унул пе алтул. Дар вай де чине есте сингур ши каде фэрэ сэ айбэ пе алтул каре сэ-л ридиче!
Porque se vierem a cair, um levanta ao seu companheiro; mas ai daquele que está só, pois caso caia, não há outro que o levante.
11 Тот аша, дакэ се кулкэ дой ымпреунэ, се ынкэлзеск унул пе алтул, дар кум аре сэ се ынкэлзяскэ дакэ е сингур?
Também, se dois se deitarem juntos, eles se aquecem; mas como alguém sozinho poderá se aquecer?
12 Ши дакэ се скоалэ чинева асупра унуя, дой пот сэ-й стя ымпотривэ; ши фуния ымплетитэ ын трей ну се рупе ушор.
E se alguém prevalecer contra um, dois podem resistir contra ele; porque o cordão de três dobras não se rompe tão depressa.
13 Май бине ун копил сэрак ши ынцелепт декыт ун ымпэрат бэтрын ши фэрэ минте, каре ну ынцелеӂе кэ требуе сэ се ласе ындрумат;
Melhor é o jovem pobre e sábio do que o rei velho e tolo, que não sabe dar ouvidos aos conselhos,
14 кэч ел поате сэ ясэ дин темницэ ка сэ домняскэ, мэкар кэ поате кяр сэ се фи нэскут сэрак ын ымпэрэция челуй дин урмэ.
porque esse [jovem] pode sair até da prisão para se tornar rei, ainda que tenha nascido pobre em seu reino.
15 Ам вэзут пе тоць чей вий, каре умблэ суб соаре, ынконжурынд пе копилул каре авя сэ урмезе дупэ ымпэрат ши сэ домняскэ ын локул луй.
Vi todos os vivos, que andam abaixo do sol, estarem com o jovem, o sucessor, que ficaria em seu lugar.
16 Фэрэ сфыршит ера тот попорул ын фрунтя кэруя мерӂя ел. Ши тотушь чей че вор вени дупэ ел ну се вор букура де ел. Кэч ши ачаста есте о дешертэчуне ши гоанэ дупэ вынт.
Não havia fim todo o povo, todo o que houve antes deles; porém os que vêm depois não se alegrarão nele. Também isso é fútil [como] perseguir o vento.
