< Еклезиастул 11 >

1 Арункэ-ць пыня пе апе ши, дупэ мултэ време, о вей гэси ярэшь!
Lança o teu pão sobre as aguas, porque depois de muitos dias o acharás.
2 Ымпарте-о ын шапте ши кяр ын опт, кэч ну штий че ненорочире поате да песте пэмынт.
Reparte com sete, e ainda até com oito, porque não sabes que mal haverá sobre a terra.
3 Кынд се умплу норий де плоае, о варсэ пе пэмынт. Орьынкотро ар кэдя копакул, фие спре мязэзи, фие спре мязэноапте, ын локул унде каде, аколо рэмыне.
Estando as nuvens cheias, vazam a chuva sobre a terra, e caindo a arvore para o sul, ou para o norte, no logar em que a arvore cair ali ficará.
4 Чине се уйтэ дупэ вынт ну ва семэна ши чине се уйтэ дупэ норь ну ва сечера.
Quem observa o vento, nunca semeará, e o que olha para as nuvens nunca segará.
5 Кум ну штий каре есте каля вынтулуй, нич кум се фак оаселе ын пынтечеле фемеий ынсэрчинате, тот аша ну куношть нич лукраря луй Думнезеу, каре ле фаче пе тоате.
Assim como tu não sabes qual o caminho do vento, nem como se formam os ossos no ventre da mulher gravida, assim tu não sabes as obras de Deus, que faz todas as coisas.
6 Диминяца сямэнэ-ць сэмынца ши пынэ сяра ну лэса мына сэ ци се одихняскэ, фииндкэ ну штий че ва избути: ачаста сау ачея сау дакэ амындоуэ сунт деопотривэ де буне.
Pela manhã semeia a tua semente, e á tarde não retires a tua mão, porque tu não sabes qual será recto, se isto, se aquillo, ou se ambas estas coisas egualmente serão boas.
7 Дулче есте лумина ши о плэчере пентру окь сэ вадэ соареле.
Devéras suave é a luz, e agradavel é aos olhos ver o sol.
8 Деч, дакэ ун ом трэеште мулць ань, сэ се букуре ын тоць аний ачештя ши сэ се гындяскэ че мулте вор фи зилеле де ынтунерик. Тот че ва вени есте дешертэчуне.
Porém se o homem viver muitos annos, e em todos elles se alegrar, tambem se deve lembrar dos dias das trevas, porque hão de ser muitos, e tudo quanto succedeu é vaidade.
9 Букурэ-те, тинере, ын тинереця та, фий ку инима веселэ кыт ешть тынэр, умблэ пе кэиле алесе де инима та ши плэкуте окилор тэй, дар сэ штий кэ, пентру тоате ачестя, те ва кема Думнезеу ла жудекатэ.
Alegra-te, mancebo, na tua mocidade, e recreie-se o teu coração nos dias da tua mocidade, e anda pelos caminhos do teu coração, e pela vista dos teus olhos: sabe, porém, que por todas estas coisas te trará Deus a juizo
10 Гонеште орьче неказ дин инима та ши депэртязэ рэул дин трупул тэу, кэч тинереця ши зориле веций сунт трекэтоаре.
Afasta pois a ira do teu coração, e remove da tua carne o mal, porque a adolescencia e a juventude são vaidade.

< Еклезиастул 11 >