Деутерономул 10

1 Ын время ачея, Домнул мь-а зис: ‘Тае доуэ табле де пятрэ ка челе динтый ши суе-те ла Мине, пе мунте; фэ ши ун кивот де лемн.

In quel tempo, l’Eterno mi disse: “Tagliati due tavole di pietra simili alle prime, e sali da me sul monte; fatti anche un’arca di legno;

2 Еу вой скрие пе ачесте доуэ табле кувинтеле каре ерау скрисе пе таблеле динтый, пе каре ле-ай сфэрымат, ши сэ ле пуй ын кивот.’

e io scriverò su quelle tavole le parole che erano sulle prime che tu spezzasti, e tu le metterai nell’arca”.

3 Ам фэкут ун кивот де лемн де салкым, ам тэят доуэ табле де пятрэ ка челе динтый ши м-ам суит пе мунте ку челе доуэ табле ын мынэ.

Io feci allora un’arca di legno d’acacia, e tagliai due tavole di pietra simili alle prime; poi salii sul monte, tenendo le due tavole in mano.

4 Домнул а скрис пе табле че фусесе скрис пе челе динтый, Челе Зече Порунчь каре вэ фусесерэ спусе пе мунте, дин мижлокул фокулуй, ын зиуа адунэрий, ши Домнул ми ле-а дат.

E l’Eterno scrisse su quelle due tavole ciò che era stato scritto la prima volta, cioè le dieci parole che l’Eterno avea pronunziate per voi sul monte, di mezzo al fuoco, il giorno della raunanza. E l’Eterno me le diede.

5 М-ам ынторс апой ши м-ам коборыт де пе мунте, ам пус таблеле ын кивотул пе каре-л фэкусем, ши еле ау рэмас аколо, кум ымь порунчисе Домнул.

Allora mi volsi e scesi dal monte; misi le tavole nell’arca che avevo fatta, e quivi stanno, come l’Eterno mi aveva ordinato.

6 Копиий луй Исраел ау плекат дин Беерот-Бене-Иаакан ла Мосера. Аколо а мурит Аарон ши а фост ынгропат; Елеазар, фиул луй, й-а урмат ын служба преоцией.

(Or i figliuoli d’Israele partirono da Beeroth-Benè-Jaakan per Mosera. Quivi morì Aaronne, e quivi fu sepolto; ed Eleazar, suo figliuolo, divenne sacerdote al posto di lui.

7 Апой, де аколо ау порнит ла Гудгода ши де ла Гудгода ла Иотбата, царэ унде сунт пырае де апе.

Di là partirono alla volta di Gudgoda; e da Gudgoda alla volta di Jotbatha, paese di corsi d’acqua.

8 Ын время ачея, Домнул а деспэрцит семинция луй Леви ши й-а порунчит сэ дукэ кивотул легэмынтулуй Домнулуй, сэ стя ынаинтя Домнулуй ка сэ-Й служяскэ ши сэ бинекувынтезе попорул ын Нумеле Луй, лукру пе каре л-а фэкут пынэ ын зиуа де азь.

In quel tempo l’Eterno separò la tribù di Levi per portare l’arca del patto dell’Eterno, per stare davanti all’Eterno ed esser suoi ministri, e per dar la benedizione nel nome di lui, come ha fatto sino al dì d’oggi.

9 Де ачея Леви н-аре нич парте де мошие, нич моштенире ку фраций луй: Домнул есте моштениря луй, кум й-а спус Домнул Думнезеул тэу.

Perciò Levi non ha parte né eredità coi suoi fratelli; l’Eterno è la sua eredità, come gli ha detto l’Eterno, l’Iddio tuo).

10 Еу ам рэмас пе мунте, ка ши май ынаинте, патрузечь де зиле ши патрузечь де нопць. Домнул м-а аскултат ши де дата ачаста; Домнул н-а воит сэ вэ нимичяскэ.

Or io rimasi sul monte, come la prima volta, quaranta giorni e quaranta notti; e l’Eterno mi esaudì anche questa volta: l’Eterno non ti volle distruggere.

11 Домнул мь-а зис: ‘Скоалэ-те, ду-те ши мерӂь ын фрунтя попорулуй. Сэ се дукэ сэ я ын стэпынире цара пе каре ам журат пэринцилор лор кэ ле-о вой да.’

E l’Eterno mi disse: “Lèvati, mettiti in cammino alla testa del tuo popolo, ed entrino essi nel paese che giurai ai loro padri di dar loro, e ne prendano possesso”.

12 Акум, Исраеле, че алта чере де ла тине Домнул Думнезеул тэу, декыт сэ те темь де Домнул Думнезеул тэу, сэ умбли ын тоате кэиле Луй, сэ юбешть ши сэ служешть Домнулуй Думнезеулуй тэу дин тоатэ инима та ши дин тот суфлетул тэу,

Ed ora, Israele, che chiede da te l’Eterno, il tuo Dio, se non che tu tema l’Eterno, il tuo Dio, che tu cammini in tutte le sue vie, che tu l’ami e serva all’Eterno, ch’è il tuo Dio, con tutto il tuo cuore e con tutta l’anima tua,

13 сэ пэзешть порунчиле Домнулуй ши леӂиле Луй пе каре ци ле дау астэзь, ка сэ фий феричит?

che tu osservi per il tuo bene i comandamenti dell’Eterno e le sue leggi che oggi ti do?

14 Ятэ, але Домнулуй Думнезеулуй тэу сунт черуриле ши черуриле черурилор, пэмынтул ши тот че купринде ел.

Ecco, all’Eterno, al tuo Dio, appartengono i cieli, i cieli dei cieli, la terra e tutto quanto essa contiene;

15 Ши нумай де пэринций тэй С-а алипит Домнул ка сэ-й юбяскэ; ши дупэ ей, пе сэмынца лор, пе вой в-а алес Ел динтре тоате попоареле, кум ведець азь.

ma soltanto ne’ tuoi padri l’Eterno pose affezione, e li amò; e, dopo loro, fra tutti i popoli, scelse la loro progenie, cioè voi, come oggi si vede.

16 Сэ вэ тэяць дар инима ымпрежур ши сэ ну вэ май ынцепениць гытул.

Circoncidete dunque il vostro cuore e non indurate più il vostro collo;

17 Кэч Домнул Думнезеул востру есте Думнезеул думнезеилор, Домнул домнилор, Думнезеул чел маре, путерник ши ынфрикошат, каре ну каутэ ла фаца оаменилор ши ну примеште дарурь;

poiché l’Eterno, il vostro Dio, è l’Iddio degli dèi, il Signor dei signori, l’Iddio grande, forte e tremendo, che non ha riguardi personali e non accetta presenti,

18 каре фаче дрептате орфанулуй ши вэдувей, каре юбеште пе стрэин ши-й дэ хранэ ши ымбрэкэминте.

che fa giustizia all’orfano e alla vedova, che ama lo straniero e gli dà pane e vestito.

19 Сэ юбиць пе стрэин, кэч ши вой аць фост стрэинь ын цара Еӂиптулуй.

Amate dunque lo straniero, poiché anche voi foste stranieri nel paese d’Egitto.

20 Сэ те темь де Домнул Думнезеул тэу, сэ-Й служешть, сэ те алипешть де Ел ши пе Нумеле Луй сэ журь.

Temi l’Eterno, il tuo Dio, a lui servi, tienti stretto a lui, e giura nel suo nome.

21 Ел есте слава та, Ел есте Думнезеул тэу. Ел а фэкут ын мижлокул тэу ачесте лукрурь марь ши грозаве пе каре ци ле-ау вэзут окий.

Egli è l’oggetto delle tue lodi, egli è il tuo Dio, che ha fatto per te queste cose grandi e tremende che gli occhi tuoi hanno vedute.

22 Пэринций тэй с-ау коборыт ын Еӂипт ын нумэр де шаптезечь де иншь; акум Домнул Думнезеул тэу а фэкут дин тине о мулциме ка стелеле черулуй.

I tuoi padri scesero in Egitto in numero di settanta persone; e ora l’Eterno, il tuo Dio, ha fatto di te una moltitudine pari alle stelle de’ cieli.