Амос 7
1 Домнул Думнезеу мь-а тримис ведения ачаста. Ятэ, фэчя ниште лэкусте ын клипа кынд ынчепя сэ кряскэ отава; ера отава дупэ коситул ымпэратулуй.
Il Signore, l’Eterno, mi diede questa visione: ecco che egli formava delle locuste al primo spuntar delle guaime: era il guaime dopo la falciatura per il re.
2 Ши, дупэ че ау мынкат еле ку десэвыршире тоатэ ярба дин царэ, ам зис: „Доамне Думнезеуле, яртэ! Кум ар путя сэ стя Иаков ын пичоаре? Кэч есте аша де слаб!”
E quand’esse ebbero finito di divorare l’erba della terra, io dissi: “Signore, Eterno, deh, perdona! Come potrebbe sussistere Giacobbe piccolo com’egli è?”
3 Атунч, Домнул С-а кэит де лукрул ачеста: „Ну се ва ынтымпла уна ка ачаста”, а зис Домнул.
L’Eterno si pentì di questo: “Ciò non avverrà”; disse l’Eterno.
4 Домнул Думнезеу мь-а тримис ведения ачаста: Ятэ, Домнул Думнезеу вестя педяпса прин фок ши фокул мынка адынкул чел маре ши апукасе ши кымпия.
Il Signore, l’Eterno, mi diede questa visione: Ecco, il Signore, l’Eterno, proclamava di voler difender la sua causa mediante il fuoco; e il fuoco divorò il grande abisso, e stava per divorare l’eredità.
5 Еу ам зис: „Доамне Думнезеуле, опреште! Кум ар путя сэ стя ын пичоаре Иаков? Кэч есте аша де слаб!”
Allora io dissi: “Signore, Eterno, deh, cessa! Come potrebbe sussistere Giacobbe, piccolo com’egli è?”
6 Атунч, Домнул С-а кэит ши де лукрул ачеста: „Нич уна ка ачаста ну се ва ынтымпла”, а зис Домнул Думнезеу.
L’Eterno si pentì di questo: “Neppur quello avverrà”, disse il Signore, l’Eterno.
7 Ел мь-а тримис ведения ачаста: Ятэ, Домнул стэтя пе ун зид фэкут ла кумпэнэ ши авя о кумпэнэ ын мынэ.
Egli mi diede questa visione: Ecco, il Signore stava sopra un muro tirato a piombo, e aveva in mano un piombino.
8 Домнул мь-а зис: „Че везь, Амос?” Еу ам рэспунс: „О кумпэнэ.” Ши Домнул а зис: „Ятэ, вой пуне кумпэна ын мижлокул попорулуй Меу Исраел ши ну-л вой май ерта,
E l’Eterno mi disse: “Amos, che vedi?” Io risposi: “Un piombino”. E il Signore disse: “Ecco, io pongo il piombino in mezzo al mio popolo d’Israele; io non gli userò più oltre tolleranza;
9 чи ынэлцимиле луй Исаак вор фи пустиите; сфинтеле локашурь але луй Исраел вор фи дэрымате ши Мэ вой ридика ымпотрива касей луй Иеробоам ку сабия.”
saranno devastati gli alti luoghi d’Isacco, i santuari d’Israele saranno distrutti, ed io mi leverò con la spada contro la casa di Geroboamo”.
10 Атунч, Амация, преотул дин Бетел, а тримис сэ спунэ луй Иеробоам, ымпэратул луй Исраел: „Амос унелтеште ымпотрива та ын мижлокул касей луй Исраел; цара ну поате сэ суфере тоате кувинтеле луй!
Allora Amatsia, sacerdote di Bethel, mandò a dire a Geroboamo, re d’Israele: “Amos congiura contro di te in mezzo alla casa d’Israele; il paese non può sopportare tutte le sue parole.
11 Кэч ятэ че зиче Амос: ‘Иеробоам ва фи учис де сабие, ши Исраел ва фи дус ын робие департе де цара са!’”
Amos, infatti, ha detto: Geroboamo morrà di spada e Israele sarà menato in cattività lungi dal suo paese”.
12 Ши Амация а зис луй Амос: „Плякэ, вэзэторуле, ши фуӂь ын цара луй Иуда! Мэнынкэ-ць пыня аколо ши аколо пророчеште.
E Amatsia disse ad Amos: “Veggente, vattene, fuggi nel paese di Giuda; mangia colà il tuo pane, e là profetizza;
13 Дар ну май пророчи ла Бетел, кэч есте ун локаш сфынт ал ымпэратулуй ши есте ун темплу ал ымпэрэцией!”
ma a Bethel non profetar più, perché è un santuario del re e una residenza reale”.
14 Амос а рэспунс луй Амация: „Еу ну сунт нич пророк, нич фиу де пророк, чи сунт пэстор ши стрынгэтор де смокине де Еӂипт.
Allora Amos rispose e disse: “Io non sono profeta, né discepolo di profeta; ero un mandriano, e coltivavo i sicomori;
15 Дар Домнул м-а луат де ла ой ши Домнул мь-а зис: ‘Ду-те ши пророчеште попорулуй Меу Исраел!’
l’Eterno mi perse di dietro al gregge, e l’Eterno mi disse: Va’, profetizza al mio popolo d’Israele.
16 Аскултэ акум Кувынтул Домнулуй, ту, каре зичь: ‘Ну пророчи ымпотрива луй Исраел, ну ворби ымпотрива касей луй Исаак!’
Or dunque ascolta la parola dell’Eterno: Tu dici: Non profetare contro Israele, e non predicare contro la casa d’Isacco!
17 Дин причина ачаста, ятэ че зиче Домнул: ‘Невастэ-та ва курви ын четате, фиий ши фийчеле тале вор кэдя ловиць де сабие, огорул тэу ва фи ымпэрцит ку фрынгия де мэсурат; ту ынсэ вей мури ынтр-ун пэмынт некурат ши Исраел ва фи дус ын робие департе де цара луй!’”
Perciò così parla l’Eterno: La tua moglie si prostituirà nella città, i tuoi figliuoli e le tue figliuole cadranno per la spada, il tuo paese sarà spartito con la cordicella, e tu stesso morrai su terra impura e Israele sarà certamente menato in cattività, lungi dal suo paese”.
