Фаптеле 5
1 Дар ун ом, нумит Анания, а вындут о мошиоарэ, ку невастэ-са Сафира,
Mas, um homem chamado Ananias e a sua esposa Safira venderam um terreno.
2 ши а оприт о парте дин прец ку штиря невестей луй, апой а адус партя чялалтэ ши а пус-о ла пичоареле апостолилор.
Ele guardou uma parte do dinheiro da venda para si e deu o restante aos apóstolos. Safira sabia o que o marido estava fazendo.
3 Петру й-а зис: „Анания, пентру че ць-а умплут Сатана инима ка сэ минць пе Духул Сфынт ши сэ аскунзь о парте дин прецул мошиоарей?
Então, Pedro lhe perguntou: “Ananias, por que você deixou Satanás convencê-lo a mentir para o Espírito Santo e guardar para si uma parte do dinheiro do terreno que vendeu?
4 Дакэ н-о виндяй, ну рэмыня еа а та? Ши, дупэ че ай вындут-о, ну путяй сэ фачь че врей ку прецул ей? Кум с-а путут наште ун астфел де гынд ын инима та? Н-ай минцит пе оамень, чи пе Думнезеу.”
Enquanto você tinha o terreno, ele não lhe pertencia? E, depois que o vendeu, você não continuava a ter controle sobre o dinheiro? Por que você decidiu fazer isso? Você não mentiu aos homens, mas, sim, a Deus!”
5 Анания, кынд а аузит кувинтеле ачестя, а кэзут жос ши шь-а дат суфлетул. О маре фрикэ а апукат пе тоць чей че аскултау ачесте лукрурь.
Ao ouvir o que Pedro dissera, Ananias caiu no chão e morreu. Todos os que ouviram o que aconteceu ficaram muito assustados.
6 Флэкэий с-ау скулат, л-ау ынвелит, л-ау скос афарэ ши л-ау ынгропат.
Alguns jovens se levantaram e enrolaram o corpo de Ananias em um lençol. Depois, eles levaram o corpo para fora e o sepultaram.
7 Кам дупэ трей часурь, а интрат ши невастэ-са, фэрэ сэ штие че се ынтымпласе.
Cerca de três horas depois, a esposa de Ananias chegou, sem saber o que havia acontecido.
8 Петру й-а зис: „Спуне-мь, ку атыт аць вындут мошиоара?” „Да”, а рэспунс еа, „ку атыта.”
Pedro lhe perguntou: “Diga-me, foi por esse valor que vocês venderam aquele terreno?” Ela respondeu: “Sim, foi por esse valor!”
9 Атунч, Петру й-а зис: „Кум де в-аць ынцелес ынтре вой сэ испитиць пе Духул Домнулуй? Ятэ пичоареле челор че ау ынгропат пе бэрбатул тэу сунт ла ушэ ши те вор луа ши пе тине.”
Então, Pedro lhe disse: “Como você e o seu marido puderam concordar em enganar o Espírito do Senhor? Veja! Aqueles que sepultaram seu marido já estão voltando, e eles a levarão também!”
10 Еа а кэзут ындатэ ла пичоареле луй ши шь-а дат суфлетул. Кынд ау интрат флэкэий, ау гэсит-о моартэ; ау скос-о афарэ ши ау ынгропат-о лынгэ бэрбатул ей.
E ela, imediatamente, caiu aos pés de Pedro e morreu. Os jovens voltaram e a encontraram morta. Então, levaram o corpo dela para fora e a sepultaram ao lado do marido.
11 О маре фрикэ а купринс тоатэ адунаря ши пе тоць чей че ау аузит ачесте лукрурь.
Todos que estavam na igreja ficaram com muito medo, da mesma maneira que todos os que ouviram sobre o que havia acontecido.
12 Прин мыниле апостолилор се фэчяу мулте семне ши минунь ын нород. Тоць стэтяу ымпреунэ ын придворул луй Соломон
Muitas pessoas foram abençoadas pelos sinais milagrosos que os apóstolos realizavam. Todos os que creram costumavam se reunir no Alpendre de Salomão.
13 ши ничунул дин чейлалць ну кутеза сэ се липяскэ де ей, дар нородул ый лэуда ын гура маре.
Ninguém de fora do grupo ousava se juntar a eles, muito embora as pessoas tivessem muito respeito por eles.
14 Нумэрул челор че кредяу ын Домнул, бэрбаць ши фемей, се мэря тот май мулт,
No entanto, muitos homens e muitas mulheres começaram a acreditar no Senhor.
15 пынэ аколо кэ скотяу пе болнавь кяр пе улице ши ый пуняу пе патурь ши пе аштернутурь, пентру ка, атунч кынд ва трече Петру, мэкар умбра луй сэ трякэ песте вреунул дин ей.
E, por isso, as pessoas traziam os doentes para as ruas e os deitavam em camas e esteiras para que, quando Pedro passasse, ao menos a sua sombra pudesse se projetar em alguns deles.
16 Мулцимя, де асеменя, алерга ла Иерусалим, дин четэциле вечине, ши адучя пе чей болнавь ши пе чей кинуиць де духурь некурате: ши тоць се виндекау.
Multidões vinham das cidades ao redor de Jerusalém, trazendo seus doentes e as pessoas possuídas por maus espíritos. Todos eles eram curados.
17 Ынсэ мареле преот ши тоць чей че ерау ымпреунэ ку ел, адикэ партида садукеилор, с-ау скулат плинь де пизмэ,
Contudo, o grande sacerdote e os que o seguiam (que eram saduceus) ficaram com muita inveja e decidiram tomar medidas contra os apóstolos.
18 ау пус мыниле пе апостоль ши й-ау арункат ын темница де обште.
Eles prenderam os apóstolos e os colocaram na cadeia.
19 Дар ун ынӂер ал Домнулуй а дескис ушиле темницей, ноаптя, й-а скос афарэ ши ле-а зис:
Mas, durante a noite, um anjo do Senhor abriu as portas da prisão, libertou-os e lhes disse:
20 „Дучеци-вэ, стаць ын Темплу ши вестиць нородулуй тоате кувинтеле веций ачестея.”
“Vão para o Templo e anunciem às pessoas tudo a respeito desta nova forma de viver!”
21 Кынд ау аузит ей ачесте ворбе, ау интрат дис-де-диминяцэ ын Темплу ши ау ынчепут сэ ынвеце пе нород. Мареле преот ши чей че ерау ку ел ау венит пе неаштептате, ау адунат соборул ши пе тоатэ бэтрынимя фиилор луй Исраел ши ау тримис ла темницэ сэ адукэ пе апостоль.
Os apóstolos fizeram o que o anjo ordenou e, ainda de madrugada, foram ao Templo e começaram a ensinar. Então, o grande sacerdote e os seus seguidores reuniram o conselho, juntamente com todos os líderes de Israel. Ele mandou que os apóstolos fossem trazidos da cadeia para se apresentarem ao conselho.
22 Апрозий, ла вениря лор, ну й-ау гэсит ын темницэ. С-ау ынторс ши ау спус астфел:
Mas, quando os guardas chegaram na cadeia e não encontraram os apóstolos, eles voltaram e disseram ao conselho:
23 „Темница ам гэсит-о ынкуятэ ку тоатэ грижа, ши пе пэзиторь стынд ын пичоаре ла ушь, дар, кынд ам дескис, н-ам гэсит пе нимень ынэунтру.”
“Nós encontramos a cadeia completamente fechada e com guardas na porta. Porém, quando mandamos que eles abrissem a cadeia, não havia ninguém lá dentro.”
24 Кынд ау аузит ачесте ворбе, кэпитанул Темплулуй ши преоций чей май де сямэ ау рэмас ынмэрмуриць ши ну штияу че сэ крядэ деспре апостоль ши деспре урмэриле ачестей ынтымплэрь.
No momento em que o capitão dos guardas do Templo e os chefes dos sacerdotes ouviram a notícia, eles ficaram totalmente perplexos e se perguntaram o que teria acontecido.
25 Чинева а венит ши ле-а спус: „Ятэ кэ оамений пе каре й-аць бэгат ын темницэ стау ын Темплу ши ынвацэ пе нород.”
Então, alguém se aproximou e disse: “Escutem! Os homens que vocês colocaram na cadeia estão lá no Templo ensinando às pessoas!”
26 Атунч, кэпитанул Темплулуй а плекат ку апрозий ши й-ау адус, дар ну ку сила, кэч се темяу сэ ну фие учишь ку петре де нород.
O capitão saiu apressadamente com os seus guardas e trouxeram os apóstolos. Mas não usaram a força, porque eles estavam com medo de que as pessoas os apedrejassem.
27 Дупэ че й-ау адус, й-ау пус ынаинтя соборулуй. Ши мареле преот й-а ынтребат астфел:
Os apóstolos foram colocados diante do conselho. O grande sacerdote os interrogou,
28 „Ну в-ам порунчит ной ку тот динадинсул сэ ну ынвэцаць пе нород ын Нумеле ачеста? Ши вой ятэ кэ аць умплут Иерусалимул ку ынвэцэтура воастрэ ши кэутаць сэ арункаць асупра ноастрэ сынӂеле ачелуй Ом.”
dizendo: “Nós não lhes ordenamos que não ensinassem sobre esse homem? Agora, vejam só! Vocês espalharam seu ensinamento por toda a Jerusalém e estão tentando nos culpar pela morte dele!”
29 Петру ши апостолий чейлалць, дрепт рэспунс, й-ау зис: „Требуе сэ аскултэм май мулт де Думнезеу декыт де оамень!
Mas, Pedro e os apóstolos responderam: “Nós devemos obedecer a Deus e, não, aos homens.
30 Думнезеул пэринцилор ноштри а ынвият пе Исус, пе каре вой Л-аць оморыт, атырнынду-Л пе лемн.
O Deus dos nossos antepassados ressuscitou Jesus, aquele que vocês mataram, pendurando-o numa cruz.
31 Пе ачест Исус, Думнезеу Л-а ынэлцат ку путеря Луй ши Л-а фэкут Домн ши Мынтуитор, ка сэ дя луй Исраел покэинца ши ертаря пэкателор.
Deus o colocou em uma posição de honra, ao seu lado direito, como Príncipe e Salvador, para que o povo de Israel se arrependa e para que os seus pecados sejam perdoados.
32 Ной сунтем марторь ай ачестор лукрурь, ка ши Духул Сфынт, пе каре Л-а дат Думнезеу челор че аскултэ де Ел.”
Nós somos testemunhas do que aconteceu, nós e o Espírito Santo, que Deus dá aos que lhe obedecem.”
33 Кынд ау аузит ей ачесте ворбе, ый тэя ла инимэ ши с-ау сфэтуит сэ-й омоаре.
Ao ouvirem isso, eles ficaram furiosos e queriam matar todos os apóstolos.
34 Дар ун фарисеу нумит Гамалиел, ун ынвэцэтор ал Леӂий прецуит де тот нородул, с-а скулат ын пичоаре ын собор ши а порунчит сэ скоатэ пуцин афарэ пе апостоль.
Mas, então, um dos membros do conselho se levantou para falar. O nome dele era Gamaliel, um fariseu e mestre da lei muito respeitado por todos. Ele ordenou que os apóstolos saíssem por um momento.
35 Апой ле-а зис: „Бэрбаць исраелиць, луаць сяма бине че авець де гынд сэ фачець оаменилор ачестора.
Gamaliel se dirigiu aos outros membros do conselho: “Líderes de Israel, tenham cuidado com o que planejam fazer com esses homens.
36 Кэч ну демулт с-а ивит Теуда, каре зичя кэ ел есте чева ши ла каре с-ау алипит апроапе патру суте де бэрбаць. Ел а фост оморыт, ши тоць чей че ыл урмасерэ ау фост рисипиць ши нимичиць.
Algum tempo atrás, apareceu um homem, chamado Teudas, que tentou trazer muito reconhecimento para si mesmo. Ele conseguiu reunir cerca de quatrocentos seguidores a sua volta. Ele foi morto e todos os seus seguidores foram espalhados. Os esforços de Teudas não deram em nada.
37 Дупэ ел с-а ивит Иуда Галилеянул, пе время ынскриерий, ши а трас мулт нород де партя луй: а перит ши ел, ши тоць чей че-л урмасерэ ау фост рисипиць.
Então, depois dele, apareceu Judas, da Galileia, durante a época do recenseamento, e ele atraiu muitos seguidores para si. Ele também morreu e, da mesma forma que os seguidores de Teudas, os de Judas se espalharam.
38 Ши акум, еу вэ спун: Ну май некэжиць пе оамений ачештя ши лэсаци-й ын паче! Дакэ ынчеркаря сау лукраря ачаста есте де ла оамень, се ва нимичи;
Então, neste caso atual, eu recomendo que vocês deixem esses homens em paz, que os deixem ir embora. Porque se o que eles estiverem planejando ou fazendo vier dos homens, eles serão simplesmente derrotados.
39 дар, дакэ есте де ла Думнезеу, н-о вець путя нимичи. Сэ ну вэ помениць кэ луптаць ымпотрива луй Думнезеу.”
Mas se, pelo contrário, tudo isso vier de Deus, vocês não serão capazes de vencê-los. Vocês podem até mesmo se encontrar batalhando contra Deus.”
40 Ей ау аскултат де ел. Ши, дупэ че ау кемат пе апостоль, ау пус сэ-й батэ ку нуеле, й-ау оприт сэ ворбяскэ ын Нумеле луй Исус ши ле-ау дат друмул.
Eles se convenceram com as palavras de Gamaliel. Então, o conselho chamou os apóstolos e mandou que eles fossem chicoteados, ordenando-lhes que não falassem mais nada a respeito de Jesus. Depois disso, o conselho os soltou.
41 Ей ау плекат динаинтя соборулуй ши с-ау букурат кэ ау фост ынвредничиць сэ фие батжокориць пентру Нумеле Луй.
Os apóstolos saíram de lá felizes por terem sido considerados dignos de serem insultados por causa de sua fé em Jesus.
42 Ши ын фиекаре зи, ын Темплу ши акасэ, ну ынчетау сэ ынвеце пе оамень ши сэ вестяскэ Евангелия луй Исус Христос.
Diariamente, eles continuaram a ensinar e a anunciar Jesus como o Messias enviado por Deus, tanto no Templo quanto de casa em casa.
