Фаптеле 27
1 Дупэ че с-а хотэрыт сэ плекэм ку корабия ын Италия, пе Павел ши пе алць кыцьва ынтемницаць й-ау дат пе мына унуй суташ ал четей де осташь Аугуста, нумит Юлиу.
Quando se resolveu {Quando [o Governador e seus conselheiros resolveram]} que havia chegado a hora de nós (excl) embarcarmos num navio e viajarmos à Itália, eles entregaram Paulo e alguns outros presos a um capitão do exército chamado Júlio. [Era ele que iria guardar-nos durante a viagem. ]Júlio era [oficial ]e chefiava um [grupo de ]cem [soldados chamado de ‘]Grupo do Imperador Augusto’.
2 Не-ам суит ынтр-о корабие де ла Адрамит, каре авя сэ мяргэ пе коаста Асией, ши ам порнит. Авям ку ной пе Аристарх Мачедонянул дин Тесалоник.
Portanto embarcamos num navio recém-chegado da [cidade ]de Adrimítio [na província da Ásia. Esse navio voltaria para lá, com escalas ]nas cidades litorâneas da [província da ]Ásia. Acompanhava-nos Aristarco, [um irmão cristão ]da [cidade de ]Tessalônica [na província ]da Macedônia.
3 А доуа зи, ам ажунс ла Сидон, ши Юлиу, каре се пурта оменос ку Павел, й-а дат вое сэ мяргэ пе ла приетений сэй ши сэ фие ынгрижит де ей.
No dia depois [da partida do navio, ]chegamos à [cidade de ]Sidom. Júlio permitiu bondosamente que Paulo visitasse seus amigos [que moravam lá, ]para que eles pudessem suprir-lhe qualquer coisa de que ele precisasse. [Portanto Paulo visitou os cristãos lá. ]
4 Дупэ че ам плекат де аколо, ам плутит пе лынгэ Чипру, пентру кэ вынтуриле ерау потривниче.
Então o navio partiu de [Sidom, ]mas os ventos do norte sopravam contra nós (excl), e por isso [o navio ]seguiu ao longo do lado [norte ]da [ilha ]de Chipre, que é protegido [do vento. ]
5 Дупэ че ам трекут маря каре скалдэ Чиличия ши Памфилия, ам ажунс ла Мира ын Личия.
Depois disso, nós atravessamos o mar perto do litoral das [províncias da ]Cilícia e Panfília[. O navio ]chegou à [cidade ]de Mirra, [que fica ]na [província de ]Lícia. [Lá desembarcamos daquele navio. ]
6 Аколо, суташул а гэсит о корабие дин Александрия, каре мерӂя ын Италия, ши не-а суит ын еа.
Em Mirra, o povo falou a Júlio de que [havia lá ]um navio [que tinha vindo da cidade de ]Alexandria e partiria [em breve ]para a Itália. Portanto, ele arranjou nosso embarque, [e o navio partiu. ]
7 Тимп де май мулте зиле, ам мерс ынчет ку корабия ши ну фэрэ греутате ам атинс ынэлцимя Книд, унде ну не-а лэсат вынтул сэ не оприм. Ам трекут пе ла капэтул Кретей, алэтурь де Салмона.
Navegamos devagar durante vários dias e finalmente chegamos perto do litoral [da província da Ásia, ]próximo à [cidade de ]Cnido. [Depois, ]o vento [passou a soprar com força], não deixando que o navio avançasse [em direção a oeste. Portanto, ao invés desse plano, ]navegamos [para o sul ]ao longo da [ilha de ]Creta, [que é ]protegida [do vento, ] passando [perto do Cabo ]Salmona.
8 Де абя ам мерс ку корабия пе марӂиня инсулей ши ам ажунс ла ун лок нумит „Лиманурь буне”, де каре ера апроапе четатя Ласея.
[O vento continuava soprando forte, impedindo o movimento rápido do navio para frente. ]Por isso viajamos bem devagar ao longo do litoral [de Creta ]e chegamos num porto chamado {que as pessoas chamam} “Bons Portos”, perto da cidade de Laseia.
9 Трекусе дестул де мултэ време ши кэлэтория пе маре се фэчя примеждиоасэ, пентру кэ трекусе кяр ши „время постулуй”. Де ачея Павел а ынштиинцат пе чейлалць
Já tinha passado muito tempo, portanto teria sido perigoso viajarmos (excl) [mais ]de navio, [pois depois daquela época do ano ][MTY] [o mar costuma ficar bem tempestuoso. ]Por isso Paulo disse aos homens [no navio: ]
10 ши ле-а зис: „Оаменилор, кэлэтория вэд кэ ну се ва фаче фэрэ примеждие ши фэрэ мултэ пагубэ, ну нумай пентру ынкэркэтурэ ши пентру корабие, дар кяр ши пентру вециле ноастре.”
“Senhores, vejo que [se nós ](incl) [viajarmos mais ]agora [de navio, ]será desastroso para nós. Uma tempestade pode destruir o navio com sua carga, e possivelmente morreremos afogados”.
11 Суташул а аскултат май мулт де кырмачь ши де стэпынул корабией декыт де ворбеле луй Павел.
Mas o oficial [não deu fé ]àquilo/acreditou naquilo que Paulo disse {ao que foi dito por Paulo}. Pelo contrário, ele resolveu fazer o que o piloto e o dono [do navio ]recomendaram.
12 Ши фииндкэ лиманул ну ера бун де ернат, чей май мулць ау фост де пэрере сэ плече ку корабия де аколо, ка сэ ынчерче сэ ажунгэ ла Феникс, лиман дин Крета, ашезат спре мязэзи-апус ши спре мязэноапте-апус, ка сэ ернезе аколо.
O porto onde o navio estava ancorado não era um bom lugar para a permanência durante o inverno, [pois nessa época o mar costuma ficar tormentoso/violento. Portanto a maioria dos passageiros no navio resolveu que nós (excl) deveríamos partir, esperando que, ]se pudéssemos chegar até o [porto ]de Fênix, talvez fosse possível ficarmos lá durante o inverno. Aquele porto era aberto para o mar em duas direções, [mas os ventos fortes não atingiam / sopravam lá. ]
13 Ынчепусе сэ суфле ун вынт ушор де мязэзи ши, ка уний каре се кредяу стэпынь пе цинтэ, ау ридикат анкореле ши ау порнит ку корабия пе марӂиня Кретей.
Então começou a soprar um vento suave [do sul, ]e [os membros da tripulação ]acharam que poderiam viajar agora como tinham resolvido. [Por isso ]eles levantaram [a âncora do mar], e o navio navegou [para o oeste ]ao longo do litoral [sul ]da [ilha ]de Creta.
14 Дар ну дупэ мултэ време, с-а дезлэнцуит асупра инсулей ун вынт фуртунос, нумит Еуракилон.
Mas depois de algum tempo, surgiu [do lado norte ]um vento forte que soprou por toda a ilha, [atingindo o navio. Aquele vento se chamava ]{[As pessoas ]chamavam aquele vento} “Nordeste”.
15 Корабия а фост луатэ де ел, фэрэ сэ поатэ лупта ымпотрива вынтулуй, ши не-ам лэсат душь ын воя луй.
O vento bateu com força contra [a proa ]do navio. Como resultado, nós não conseguimos continuar a viagem na mesma direção [em que tínhamos viajado/em que estávamos viajando. ]Por isso os marinheiros deixaram que o vento levasse o navio ao léu.
16 Ам трекут репеде пе ла партя де жос а унуй остров нумит Клауда ши абя ам путут сэ пунем мына пе лунтре.
O navio passou por uma ilhota chamada Cauda. Passamos ao longo [da ilha, que ]protegia o [navio do vento. ]Então, [enquanto o navio navegava, ]os marinheiros levantaram o bote [da água ]e o amarraram [no convés. Mas o vento forte dificultou ]essa manobra.
17 Дупэ че ау ридикат-о, ау ынтребуинцат мижлоаче де ажутор, ау ынчинс корабия ку фрынгий ши, де тямэ сэ ну кадэ песте Сирта, ау лэсат пынзеле ын жос. Астфел с-ау лэсат мынаць де вынт.
Depois de [recolherem ]o bote para o navio, os marinheiros amarraram o casco do navio com cordas para fortalecer o navio. Os marinheiros tinham medo de que, [por causa do vento que empurrava o navio, ]este pudesse bater nos bancos de areia perto do litoral da Líbia [e ficar encalhado lá. Portanto ]arriaram a vela maior [para demorar o movimento do navio. Mesmo assim, ]o navio continuava em movimento, [empurrado pelo vento ]{[o vento ]continuava empurrando o navio}.
18 Фииндкэ ерам бэтуць фоарте таре де фуртунэ, а доуа зи ау ынчепут сэ арунче ын маре ынкэркэтура дин корабие,
O navio continuava a ser jogado ao léu [pelo vento e as ondas ]{[O vento e as ondas ]continuavam jogando o navio ao léu}, portanto no dia seguinte os marinheiros começaram a jogar para o mar a mercadoria do navio.
19 ши а трея зи, ной, ку мыниле ноастре, ам лепэдат унелтеле корабией.
No terceiro [dia do vento tempestuoso, ]os marinheiros jogaram para o mar [a maior ]parte das velas, cordas e mastros, [na tentativa de tornar o navio mais leve. ]
20 Соареле ши стелеле ну с-ау вэзут май мулте зиле, ши фуртуна ера аша де путерникэ, ынкыт ла урмэ пердусем орьче нэдежде де скэпаре.
O vento continuava soprando muito forte, [e o céu estava cheio de nuvens escuras, ]dia e noite. Não pudemos ver o sol nem as estrelas por muitos dias, [por isso não conseguimos determinar com precisão onde estávamos. Outrossim, o vento ]continuava soprando violentamente. Finalmente nós concluímos (excl) que morreríamos no mar.
21 Оамений ну мынкасерэ де мултэ време. Атунч, Павел с-а скулат ын мижлокул лор ши а зис: „Оаменилор, требуя сэ мэ аскултаць ши сэ ну фи порнит ку корабия дин Крета, ка сэ фи скэпат де ачастэ примеждие ши де ачастэ пагубэ.
Fazia muitos dias que nós passageiros não comíamos nada. [Então, um dia ]Paulo se levantou diante de nós e disse: “[Bom, ]meus amigos, vocês deveriam ter-me escutado [quando lhes disse que ]não deveríamos (incl) navegar de Creta. Então todos teríamos ficado a salvo, e o navio e sua carga estaríam em boas condições [LIT].
22 Акум, вэ сфэтуеск сэ фиць ку вое бунэ, пентру кэ ничунул дин вой ну ва пери ши ну ва фи алтэ пердере декыт а корабией.
Mas agora, eu lhes peço, não tenham medo, pois nenhum de nós morrerá. [A tempestade ]só destruirá o navio.
23 Ун ынӂер ал Думнезеулуй ал кэруя сунт еу ши кэруя Ый служеск ми с-а арэтат азь-ноапте
[Sei disso, ]pois ontem à noite Deus, a quem eu pertenço e sirvo, [mandou ]um anjo, [que ]ficou a meu lado.
24 ши мь-а зис: ‘Ну те теме, Павеле, ту требуе сэ стай ынаинтя Чезарулуй ши ятэ кэ Думнезеу ць-а дэруит пе тоць чей че мерг ку корабия ымпреунэ ку тине.’
O anjo me disse: ‘Paulo, não tenha medo! Você deve ir a [Roma ]e se apresentar diante do Imperador lá [para ele o julgar. ]Escute! Deus lhe concedeu [que ]todos os seus companheiros de viagem [também sobrevivam]’.
25 Де ачея, оаменилор, лиништици-вэ, кэч ам ынкредере ын Думнезеу кэ се ва ынтымпла аша кум ми с-а спус.
Portanto, tenham bom ânimo, amigos [meus], pois creio que Deus fará isso, exatamente como me foi dito {como [o anjo]} me disse.
26 Дар требуе сэ дэм песте ун остров.”
Contudo, [o navio ]será arrastado para alguma ilha, [e ]nós (incl) ficaremos na praia [lá]”.
27 Ын ноаптя а пайспрезечя, пе кынд ерам ымпиншь ынкоаче ши ынколо ку корабия пе Маря Адриатикэ, пе ла мезул нопций, маринарий ау бэнуит кэ се апропие де пэмынт.
Quatorze dias [depois do início da tempestade], à noite, [o navio ]continuava flutuando ao léu {o vento continuava empurrando [o navio]} pelo Mar Adriático. Por volta da meia-noite, os marinheiros sentiram que o navio estava se aproximando de terra.
28 Ау мэсурат адынчимя апей ши ау гэсит доуэзечь де стынжень; ау мерс пуцин май департе, ау мэсурат-о дин ноу ши ау гэсит чинчспрезече стынжень.
Por isso, mediram a profundidade [da água, fazendo descer uma corda com um peso na ponta. Quando puxaram a corda, ]tiraram as medidas e viram que a água tinha 37 metros de profundidade. Um pouco mais adiante, jogaram a corda novamente. [Desta vez, ]viram que a água tinha [apenas ] 28 metros de profundidade.
29 Де тямэ сэ ну се ловяскэ де стынчь, ау арункат патру анкоре ынспре кырма корабией ши доряу сэ се факэ зиуэ.
Eles tinham medo que [o navio ]batesse contra as rochas, portanto jogaram no mar quatro âncoras da popa [do navio ]e continuaram orando/desejando que amanhecesse logo [para que pudessem ver para onde flutuava o navio. ]
30 Дар, деоарече корэбиерий кэутау сэ фугэ дин корабие ши слобозяу лунтря ын маре, суб кувынт кэ ар вря сэ арунче анкореле ынспре партя динаинте а корабией,
Alguns dos marinheiros planejavam escapar do navio, portanto baixaram o bote no mar. Para [evitar que alguém descobrisse o que estavam tentando fazer, ]eles faziam de conta que tentavam jogar umas âncoras da proa [do navio. ]
31 Павел а зис суташулуй ши осташилор: „Дакэ оамений ачештя ну вор рэмыне ын корабие, ну путець фи скэпаць.”
Mas Paulo disse ao oficial e aos soldados do exército: “Se os marinheiros não ficarem a bordo, vocês não têm nenhuma esperança de serem salvos”.
32 Атунч, осташий ау тэят фунииле лунтрий ши ау лэсат-о сэ кадэ.
Por isso, os soldados cortaram as cordas e deixaram o bote cair na água.
33 Ынаинте де зиуэ, Павел а ругат пе тоць сэ мэнынче ши а зис: „Астэзь сунт пайспрезече зиле де кынд стаць мереу де веге ши н-аць луат нимик де мынкаре ын гурэ.
Pouco antes da madrugada, Paulo pediu para [todas as pessoas no navio ]comerem alguma coisa. Ele disse: “Durante os últimos catorze dias vocês estão esperando e observando, sem comerem nada.
34 Де ачея, вэ рог сэ мынкаць, кэч лукрул ачеста есте пентру скэпаря воастрэ ши ну ви се ва перде ничун пэр дин кап.”
eu peço-lhes que comam algo [agora]. Nós (incl) precisamos proceder assim para permanecermos vivos. [Digo isto porque sei que ]nenhum de vocês se afogará [IDM]”.
35 Дупэ че а спус ачесте ворбе, а луат пыне, а мулцумит луй Думнезеу ынаинтя тутурор, а фрынт-о ши а ынчепут сэ мэнынче.
Depois de Paulo dizer isso, enquanto todos o olhavam, ele tomou algum pão e deu graças a Deus [pela comida. Então partiu o pão em pedaços e começou a comer uma parte dele. ]
36 Тоць с-ау ымбэрбэтат атунч ши ау луат ши ей де ау мынкат.
Nós [outros ]ganhamos coragem, portanto todos (excl) comemos algo.
37 Ын корабие ерам де тоць доуэ суте шаптезечь ши шасе де суфлете.
Houve no navio um total de 276 pessoas [SYN].
38 Дупэ че с-ау сэтурат, ау ушурат корабия, арункынд грыул ын маре.
Após todos terem comido o quanto quisessem, jogaram no mar a carga de cereais [que o navio carregava], tornando o navio mais leve.
39 Кынд с-а фэкут зиуэ, н-ау куноскут пэмынтул, дар ау вэзут де департе ун голф, каре авя малурь нисипоасе, ши ау хотэрыт сэ ымпингэ корабия ынтр-аколо, дакэ ва фи ку путинцэ.
De madrugada, nós (excl) [conseguimos enxergar ]terra, [mas os marinheiros ]não reconheceram [o local]. Contudo, puderam ver que havia uma baía [e um]a [boa praia ]de areia à beira da água. Eles pretendiam, se possível, fazer o navio encalhar [naquela praia. ]
40 Ау тэят анкореле, ка сэ ле слобозяскэ ын маре, ши ау слэбит ын ачелашь тимп фунииле кырмелор, апой ау ридикат вентрила чя микэ дупэ суфларя вынтулуй ши с-ау ындрептат спре мал.
[Por isso alguns dos marinheiros ]cortaram [as cordas], deixando as âncoras caírem na água. Ao mesmo tempo [outros marinheiros ]desataram as [cordas que ]amarravam o(s) leme/remos, [para que pudessem dirigir o navio novamente. ]Então [os marinheiros ]içaram a vela da proa para que o vento [pudesse empurrar o navio para frente. ]O navio seguiu na direção da praia.
41 Дар ау дат песте о лимбэ де пэмынт, унде с-а ынфипт корабия, ши партя динаинте а корабией с-а ымплынтат ши стэтя неклинтитэ, пе кынд партя динапой а ынчепут сэ се рупэ де избитура валурилор.
Mas ele bateu num banco de areia. A proa do navio ficou encalhada lá, sem poder mexer, e grandes ondas bateram contra a popa do navio, a qual começou a se despedaçar {começando a despedaçá-la}.
42 Осташий ау фост де пэрере сэ омоаре пе чей ынтемницаць, ка сэ ну скапе вреунул прин ынот.
Os soldados disseram [uns aos outros], “[Vamos ]matar [todos ]os presos [no navio], para que eles não escapem [a nado]”. [Eles pretendiam fazer isso porque tinham certeza de que os oficiais iriam matá-los se deixassem os presos fugirem. ]
43 Суташул ынсэ, каре воя сэ скапе пе Павел, й-а оприт де ла гындул ачеста. А порунчит ка чей че пот ынота сэ се арунче де пе корабие ын апэ ши сэ ясэ чей динтый ла пэмынт,
Mas o oficial [Júlio ]desejava poupar Paulo, portanto impediu que os soldados fizessem aquilo que tencionavam fazer. Pelo contrário, ele mandou primeiro que todos os que soubessem nadar fossem pular na água e nadar até a praia.
44 яр чейлалць сэ се ашезе уний пе скындурь, яр алций пе фрынтурь де корабие, ши аша с-а фэкут кэ ау ажунс тоць теферь ла ускат.
[Depois, mandou que ]os outros [se segurassem em ]tábuas ou pedaços do navio [e se dirigissem à terra. Nós ](excl) [fizemos aquilo que o oficial mandou, e ]assim todos chegamos sãos e salvos em terra.
