Фаптеле 26
1 Агрипа а зис луй Павел: „Ай вое сэ те аперь!” Павел а ынтинс мына ши а ынчепут сэ се апере астфел:
E Agripa disse a Paulo: É permitido a ti falar por ti mesmo. Então Paulo, estendendo a mão, respondeu em sua defesa:
2 „Мэ сокотеск феричит, ымпэрате Агрипа, кэ ам сэ мэ апэр астэзь ынаинтя та пентру тоате лукруриле де каре сунт пырыт де иудей,
Eu me considero feliz, rei Agripa, de que diante de ti eu esteja hoje fazendo minha defesa de todas as coisas de que sou acusado pelos judeus;
3 кэч ту куношть фоарте бине тоате обичеюриле ши неынцелеӂериле лор. Де ачея, те рог сэ мэ аскулць ку ынгэдуинцэ.
Principalmente [por] eu saber que tu sabes de todos os costumes e questões que há entre os judeus; por isso eu te rogo que tu me ouças com paciência.
4 Вяца мя, дин челе динтый зиле але тинереций меле, есте куноскутэ де тоць иудеий, пентру кэ ам петрекут-о ын Иерусалим, ын мижлокул нямулуй меу.
Ora, a minha vida é conhecida por todos os judeus, desde a [minha] juventude, que desde o princípio tem sido entre [os de] minha nação em Jerusalém;
5 Дакэ вор сэ мэртурисяскэ, ей штиу де ла ынчепут кэ ам трэит ка фарисеу, дупэ чя май ынгустэ партидэ а релиӂией ноастре.
Eles me conhecem desde o começo, se quiserem testemunhar, de que conforme a mais rigorosa divisão de nossa religião, eu vivi [como] fariseu.
6 Ши акум сунт дат ын жудекатэ пентру нэдеждя фэгэдуинцей пе каре а фэкут-о Думнезеу пэринцилор ноштри
E agora, pela esperança da promessa que por Deus foi dada aos nossos pais, eu estou [aqui] sendo julgado.
7 ши а кэрей ымплинире о аштяптэ челе доуэспрезече семинций але ноастре, каре служеск некурмат луй Думнезеу, зи ши ноапте. Пентру ачастэ нэдежде, ымпэрате, сунт пырыт еу де иудей!
À qual nossas doze tribos, servindo continuamente [a Deus] de dia e de noite, esperam chegar; pela qual esperança, rei Agripa, eu sou acusado pelos judeus.
8 Че? Ви се паре де некрезут кэ Думнезеу ынвие морций?
Por que se julga como incrível entre vós que Deus ressuscite aos mortos?
9 Ши еу, че-й дрепт, кредям кэ требуе сэ фак мулте лукрурь ымпотрива Нумелуй луй Исус дин Назарет,
Eu realmente tinha pensado comigo mesmo, que contra o nome de Jesus eu tinha que fazer muitas oposições.
10 ши аша ам ши фэкут ын Иерусалим. Ам арункат ын темницэ пе мулць сфинць, кэч ам примит путеря ачаста де ла преоций чей май де сямэ; ши, кынд ерау осындиць ла моарте, ымь дэдям ши еу вотул ымпотрива лор.
O que eu também fiz em Jerusalém; e tendo recebido autoridade dos chefes dos sacerdotes, eu pus em prisões a muitos dos santos; e quando eles eram mortos, eu [também] dava meu voto contra [eles].
11 Й-ам педепсит адеся ын тоате синагоӂиле ши ымь дэдям тоатэ силинца ка сэ-й фак сэ хуляскэ. Ын порниря мя небунэ ымпотрива лор, ый пригоням пынэ ши ын четэциле стрэине.
E tendo lhes dado punição muitas vezes por todas as sinagogas, eu os forcei a blasfemarem. E estando extremamente enfurecido contra eles, até nas cidades estrangeiras eu os persegui;
12 Ын ачест скоп, м-ам дус ла Дамаск, ку путере ши ынвоире де ла преоций чей май де сямэ.
Nas quais, indo eu até Damasco, com autoridade e comissão dos chefes dos sacerdotes;
13 Пе ла амязэ, ымпэрате, пе друм, ам вэзут стрэлучинд ымпрежурул меу ши ымпрежурул товарэшилор мей о луминэ дин чер, а кэрей стрэлучире ынтречя пе а соарелуй.
Ao meio dia, vi no caminho, rei, uma luz do céu, que brilhava muito mais que o sol, e que encheu de claridade ao redor de mim e dos que iam comigo.
14 Ам кэзут ку тоций ла пэмынт, ши еу ам аузит ун глас, каре-мь зичя ын лимба евреяскэ: ‘Сауле, Сауле, пентру че Мэ пригонешть? Ыць есте греу сэ арунчь ку пичорул ынапой ын вырфул унуй цепуш.’
E todos nós, tendo caído ao chão, eu ouvi uma voz que falava a mim, e dizia em língua hebraica: Saulo, Saulo, por que me persegues? Duro é para ti dar coices contra os aguilhões.
15 ‘Чине ешть, Доамне?’, ам рэспунс еу. Ши Домнул а зис: ‘Еу сунт Исус, пе каре-Л пригонешть.
E eu disse: Quem és, Senhor? E ele disse: Eu sou Jesus, a quem tu persegues.
16 Дар скоалэ-те ши стай ын пичоаре, кэч М-ам арэтат цие касэ те пун служитор ши мартор атыт ал лукрурилор пе каре ле-ай вэзут, кыт ши ал лукрурилор пе каре Мэ вей ведя фэкынду-ле.
Mas levanta-te, e fica de pé, porque para isto eu apareci a ti, para te predeterminar como trabalhador e testemunha, tanto das coisas que [já] tens visto, como das coisas que eu [ainda] aparecerei a ti;
17 Те-ам алес дин мижлокул нородулуй ачестуя ши дин мижлокул нямурилор, лакаре те тримит,
Livrando-te d [este] povo, e [dos] gentios, aos quais agora eu te envio.
18 ка сэле дескизь окий, сэсе ынтоаркэ де ла ынтунерик ла луминэ ши де суб путеря Сатаней ла Думнезеу ши сэпримяскэ, прин крединца ын Мине, ертаре де пэкате ши моштениряымпреунэ ку чейсфинциць.’
Para abrir os olhos deles, e das trevas converterem à luz, e do poder de Satanás [converterem] a Deus; para que recebam perdão dos pecados, e herança entre os santificados pela fé em mim.
19 Де ачея, ымпэрате Агрипа, н-ам врут сэ мэ ымпотривеск веденией черешть.
Portanto, rei Agripa, eu não fui desobediente à visão celestial.
20 Чи ам проповэдуит ынтый челор дин Дамаск, апой ын Иерусалим, ын тоатэ Иудея ши ла нямурь, сэ се покэяскэ ши сэ се ынтоаркэ ла Думнезеу ши сэ факэ фапте вредниче де покэинца лор.
Mas sim, primeiramente aos [que estavam] em Damasco e Jerusalém, e por toda a terra da Judeia, e aos gentios anunciei que se arrependessem, e se convertessem a Deus, fazendo obras dignas de arrependimento.
21 Ятэ де че ау пус иудеий мына пе мине ын Темплу ши ау кэутат сэ мэ омоаре.
Por causa disto os judeus me pegaram no Templo, e procuravam [me] matar.
22 Дар, мулцумитэ ажуторулуй луй Думнезеу, ам рэмас ын вяцэ пынэ ын зиуа ачаста ши ам мэртурисит ынаинтя челор мичь ши челор марь, фэрэ сэ мэ депэртез ку нимик де ла че ау спус пророчий ши Мойсе кэ аре сэ се ынтымпле,
Porém tendo eu obtido socorro de Deus, permaneço até o dia de hoje, dando testemunho tanto a pequenos como a grandes; não dizendo nada além dos que as [coisas] que os profetas e Moisés tinham dito que estavam para acontecer;
23 ши ануме кэ Христосул требуе сэ пэтимяскэ ши кэ, дупэ че ва фи Чел динтый дин ынвиеря морцилор, ва вести луминэ нородулуй ши нямурилор.”
[Isto é], que o Cristo sofreria, e sendo o primeiro da ressurreição dos mortos, ia anunciar a luz a este povo e aos gentios.
24 Пе кынд ворбя ел астфел, ка сэ се апере, Фестус а зис ку глас таре: „Павеле, ешть небун! Ынвэцэтура та чя мултэ те фаче сэ дай ын небуние.”
E tendo [Paulo] dito isto em [sua] defesa, Festo disse em alta voz: Tu estás louco, Paulo; as muitas escrituras te fizeram enlouquecer!
25 „Ну сунт небун, пряалесуле Фестус”, а рэспунс Павел, „димпотривэ, ростеск кувинте адевэрате ши кибзуите.
Mas ele [respondeu]: Eu não estou louco, excelentíssimo Festo; mas eu declaro palavras de verdade e de um são juízo;
26 Ымпэратул штие ачесте лукрурь ши де ачея ый ворбеск ку ындрэзнялэ, кэч сунт ынкрединцат кэ ну-й есте нимик некуноскут дин еле, фииндкэ ну с-ау петрекут ынтр-ун колц!
Porque o rei, a quem eu estou falando livremente, ele sabe [muito bem] destas coisas; porque eu não creio que nenhuma disto lhe seja oculto; por que isto não foi feito num canto.
27 Крезь ту ын Пророчь, ымпэрате Агрипа?… Штиу кэ крезь.”
Rei Agripa, tu crês nos profetas? Eu sei que tu crês.
28 Ши Агрипа а зис луй Павел: „Курынд май врей ту сэ мэ ындуплечь сэ мэ фак крештин!”
E Agripa disse a Paulo: Por pouco tu me convences a me tornar cristão.
29 „Фие курынд, фие тырзиу”, а рэспунс Павел, „сэ дя Думнезеу ка ну нумай ту, чи тоць чей че мэ аскултэ астэзь сэ фиць аша кум сунт еу, афарэ де ланцуриле ачестя.”
E Paulo disse: Meu desejo a Deus é que, por pouco ou por muito, não somente tu, mas todos os que estão me ouvindo hoje, tais vos tornásseis assim como eu sou, a não ser por estas correntes.
30 Ымпэратул, дрегэторул, Берениче ши тоць чей че шедяу ымпреунэ ку ей с-ау скулат.
E tendo ele dito isto, o rei se levantou, e [também] o governador, Berenice, e os que estavam sentados com eles.
31 Ши кынд ау плекат, зичяу уний кэтре алций: „Омул ачеста н-а фэкут нимик вредник де моарте сау де ынкисоаре.”
E reunindo-se à parte, falavam uns aos outros, dizendo: Este homem nada faz [que seja] digno de morte ou de prisões.
32 Ши Агрипа а зис луй Фестус: „Омулуй ачестуя и с-ар фи путут да друмул, дакэ н-ар фи черут сэ фие жудекат де Чезар.”
E Agripa disse a Festo: Este homem podia ser solto, se ele não tivesse apelado a César.
