Фаптеле 17
1 Павел ши Сила ау трекут прин Амфиполь ши Аполония ши ау венит ын Тесалоник, унде ера о синагогэ а иудеилор.
Paulo e Silas viajaram pelas [cidadezinhas ]de Anfípolis e Apolônia e chegaram à [cidade ]de Tessalônica. Havia lá uma casa de reuniões dos judeus.
2 Павел, дупэ обичеюл сэу, а интрат ын синагогэ. Трей зиле де Сабат а ворбит ку ей дин Скриптурь,
[No Sábado/dia de descanso dos judeus, ]Paulo se dirigiu, como de costume, à casa de reuniões. Durante três semanas, [ele passou lá ]o dia de descanso dos judeus. Referindo-se às Escrituras [sobre o Messias, ]ele falou com as pessoas ali reunidas.
3 довединд ши лэмуринд кэ Христосул требуя сэ пэтимяскэ ши сэ ынвие дин морць. „Ши ачест Исус, пе каре ви-Л вестеск еу”, зичя ел, „есте Христосул.”
Ele explicou e comprovou que [os profetas tinham escrito que ]o Messias teria que morrer e [depois ]voltar à vida. Ele lhes disse: “Este homem Jesus, de quem lhes falo, é o nosso Messias. [Ele morreu e depois voltou à vida, bem como os profetas predisseram / profetizaram”. ]
4 Уний дин ей ши о маре мулциме де гречь темэторь де Думнезеу ши мулте фемей де фрунте ау крезут ши ау трекут де партя луй Павел ши а луй Сила.
Alguns dos judeus [ali presentes ]foram persuadidos por {creram na} [aquilo que Paulo disse ]e passaram a associar-se com Paulo e Silas. Houve ali também muitos gentios/não judeus que adoravam a Deus, e muitas mulheres graúdas/importantes [que também creram na mensagem sobre Jesus ]e começaram a associar-se com Paulo e Silas.
5 Дар иудеий каре ну крезусерэ, де пизмэ, ау луат ку ей ниште оамень фэрэ кэпэтый дин мулциме, ау фэкут глоатэ ши ау ынтэрытат четатя. С-ау нэпустит асупра касей луй Иасон ши кэутау пе Павел ши пе Сила ка сэ-й адукэ афарэ, ла нород.
Mas [alguns líderes ]dos judeus ali na Tessalônica ficaram ciumentos [por causa das muitas pessoas que acreditaram naquilo que Paulo ensinava. ]Portanto aqueles judeus se dirigiram à praça pública e persuadiram alguns preguiçosos, [que vadiavam por ali, ]a segui-los. [Assim, os líderes ]dos judeus conseguiram reunir uma multidão e incitaram as pessoas a fazerem muito barulho, zangando-se [com Paulo e Silas. ]Aqueles [judeus e outros ]correram até a casa de [um homem chamado ]Jasão. [Foi ele quem tinha convidado Paulo e Silas a se hospedarem em sua casa. ]Eles quiseram tirar Paulo e Silas da casa, levando-os até onde [havia ]uma multidão [de pessoas. ]
6 Фииндкэ ну й-ау гэсит, ау тырыт пе Иасон ши пе врео кыцьва фраць ынаинтя дрегэторилор четэций ши стригау: „Оамений ачештя каре ау рэсколит лумя ау венит ши аич,
Ao saberem que Paulo e Silas realmente não se encontravam naquela casa, procuraram o Jasão [e o pegaram. ]Eles arrastavam Jasão e alguns [outros ]cristãos até onde estavam congregados os chefes/oficiais municipais e [muitas outras pessoas. ]Os homens [que trouxeram Jasão ]gritavam: “Esses [dois ]homens causam problemas [IDM] por toda parte [HYP] [por onde eles viajam. ]Agora eles chegaram a nossa cidade,
7 ши Иасон й-а гэздуит. Ей тоць лукрязэ ымпотрива порунчилор Чезарулуй ши спун кэ есте ун алт Ымпэрат: Исус.”
e [esse tal ]de Jasão os convidou a se hospedarem na casa dele. Todos os membros [desse grupo ]desobedecem / se opõem (a)os decretos do nosso Imperador. Eles afirmam que o [verdadeiro ]governante/rei é outro homem, chamado Jesus!”
8 Прин ачесте ворбе, иудеий ау тулбурат нородул ши пе дрегэторий четэций,
Quando a multidão [ali congregada ]e os chefes municipais ouviram isso, eles ficaram bem zangados e perturbados.
9 каре ау дат друмул луй Иасон ши челорлалць нумай дупэ че ау кэпэтат де ла ей ун зэлог.
[Eles quiseram botar os cristãos na cadeia. Mas em vez de assim fazerem, ]os oficiais obrigaram Jasão e os demais [cristãos ]a pagarem uma multa e prometeram [devolver-lhes o dinheiro se Paulo e Silas não provocassem mais problemas. ]Então os chefes soltaram Jasão e os demais cristãos.
10 Фраций ау тримис ындатэ, ноаптя, пе Павел ши пе Сила ла Берея. Кынд ау сосит, ау интрат ын синагога иудеилор.
Naquela mesma noite, os cristãos mandaram Paulo e Silas [embora de Tessalônica] para [a cidade ]de Bereia. Ao chegarem lá, Paulo e Silas se dirigiram à casa de reuniões dos judeus, [num dia em que muitas pessoas estavam congregadas ali. ]
11 Иудеий ачештя авяу о инимэ май алясэ декыт чей дин Тесалоник. Ау примит Кувынтул ку тоатэ рывна ши черчетау Скриптуриле ын фиекаре зи, ка сэ вадэ дакэ че ли се спуня есте аша.
Os [judeus ]da Tessalônica não estavam dispostos a ouvir a mensagem de Deus, mas os [judeus ]que moravam na Bereia tinham boa disposição para ouvir, portanto escutaram atenciosamente a mensagem [sobre Jesus. ]Todos os dias [eles mesmos ]leram as Escrituras para se certificarem de que aquilo que Paulo [estava dizendo sobre o Messias ]era de fato verdade.
12 Мулць динтре ей ши дин фемеиле ку вазэ але гречилор ши мулць бэрбаць ау крезут.
Consequentemente, muitos dos judeus creram [em Jesus; ]outrossim, [creram nele ]algumas das importantes mulheres gentias/não judias e muitos homens não judeus.
13 Дар иудеий дин Тесалоник, кынд ау афлат кэ Павел вестя Кувынтул луй Думнезеу ши ын Берея, ау венит аколо, ка сэ тулбуре ши сэ ацыце нороаделе.
Mas então os judeus da Tessalônica ouviram [dizer ]que Paulo [estava ]na Bereia e que a mensagem de Deus [acerca de Jesus ]estava sendo pregada por ele {que ele estava pregando a mensagem de Deus [sobre Jesus]}. Por isso eles foram à Bereia e [disseram a muitas pessoas lá que não era verdade aquilo que Paulo estava ensinando. Assim, ]eles fizeram com que muitas daquelas pessoas se zangassem [com Paulo].
14 Атунч, фраций ау порнит ындатэ пе Павел спре маре; Сила ши Тимотей ау рэмас ын Берея.
Por isso [vários ]dos cristãos [na Bereia ]escoltaram Paulo até o litoral para que pudesse [partir para outra província. ]Mas Silas e Timóteo permaneceram na Bereia.
15 Чей че ынсоцяу пе Павел л-ау дус пынэ ла Атена. Апой с-ау ынторс ку ынсэрчинаря сэ дукэ луй Сила ши луй Тимотей порунка сэ винэ кыт май курынд ла ел.
Quando Paulo e os demais homens [chegaram ao litoral, embarcaram num navio e ]viajaram para [a cidade de ]Atenas. Então Paulo disse [aos homens que o tinham acompanhado: ]“Mandem Silas e Timóteo virem ter comigo/me encontrarem [aqui em Atenas ]o mais cedo possível”. Então aqueles homens saíram [de Atenas e voltaram à Bereia.]
16 Пе кынд ый аштепта Павел ын Атена, и се ынтэрыта духул ла ведеря ачестей четэць плине де идоль.
Em Atenas, Paulo esperava [a chegada de ]Silas e Timóteo. [Enquanto isso, ele andava pela cidade. ]Paulo ficou muito aflito/perturbado ao ver que, por toda [HYP] na cidade, havia muitos ídolos [cultuados pelos habitantes].
17 Ын синагогэ стэтя деч де ворбэ ку иудеий ши ку оамений темэторь де Думнезеу, яр ын пяцэ стэтя де ворбэ ын фиекаре зи ку ачея пе каре-й ынтылня.
Por isso, ele se dirigiu à casa de reuniões dos judeus e falou [de Jesus ]aos judeus e aos gregos que aceitavam a crença dos judeus. Ele também visitava diariamente a praça pública e conversava com as pessoas [que ]lá [encontrava.]
18 Уний дин филозофий епикуриень ши стоичь ау интрат ын ворбэ ку ел. Ши уний зичяу: „Че вря сэ спунэ палавраӂиул ачеста?” Алций, кынд л-ау аузит кэ вестеште пе Исус ши ынвиеря, зичяу: „Паре кэ вестеште ниште думнезей стрэинь.”
Paulo deparou com alguns professores que gostavam de falar sobre aquilo que as pessoas deveriam crer. [As pessoas chamavam ]alguns deles de “epicureus” e [chamavam ]outros de “estóicos”. Eles explicaram a Paulo [aquilo que acreditavam ]e lhe perguntaram [o que ele acreditava. Então ]alguns deles disseram [uns aos outros: ]“Esse ignorante está dizendo somente bobagem [RHQ]!” Outros disseram: “[Parece-nos ](excl) que ele está ensinando sobre deuses [estrangeiros/novos ]que nós (excl) desconhecemos”. Eles disseram isso porque Paulo lhes dizia que [Jesus tinha morrido e ]que tinha voltado à vida [depois de morrer. Eles nunca tinham ouvido aquela mensagem.]
19 Атунч л-ау луат, л-ау дус ла Ареопаг ши ау зис: „Путем сэ штим каре есте ачастэ ынвэцэтурэ ноуэ пе каре о вестешть ту?
Por isso eles o levaram ao lugar onde se reunia o Conselho Municipal. [Ao chegarem ]lá, eles disseram a Paulo: “[Por favor, ]conte-nos qual é a nova mensagem que você está ensinando às pessoas {que está sendo ensinada por você}?
20 Фииндкэ ту не адучь чева чудат ла ауз. Ам вря дар сэ штим че вря сэ зикэ ачаста.”
Você está ensinando algumas coisas que nos surpreendem, quando as ouvimos (excl), portanto queremos saber o significado delas”.
21 Кэч тоць атениений ши стрэиний каре стэтяу ын Атена ну-шь петречяу время ку нимик алтчева декыт сэ спунэ сау сэ аскулте чева ноу.
[Eles assim falaram, pois ]os habitantes de Atenas, como também os de outras regiões que ali moravam, conversavam continuamente sobre as novidades ou escutavam [outras pessoas explicarem ]as coisas novas.
22 Павел а стат ын пичоаре ын мижлокул Ареопагулуй ши а зис: „Бэрбаць атениень! Ын тоате привинцеле вэ гэсеск фоарте релиӂиошь.
Então Paulo se levantou em presença dos homens do Conselho Municipal e disse: “Cidadãos de Atenas, eu vejo/percebo que vocês são muito religiosos/acham muito importante adorar muitos deuses.
23 Кэч, пе кынд стрэбэтям четатя воастрэ ши мэ уйтам де апроапе ла лукруриле ла каре вэ ынкинаць вой, ам дескоперит кяр ши ун алтар пе каре есте скрис: ‘Унуй Думнезеу некуноскут!’ Ей бине, чея че вой чинстиць, фэрэ сэ куноаштець, ачея вэ вестеск еу.
[Digo isso ]porque, ao perambular pela cidade, observando os objetos [que representam diversos deuses que ]vocês cultuam, vi inclusive um altar [contendo ]as seguintes palavras gravadas/escritas [por alguém: ISTO HOMENAGEIA ]O Deus [QUE NÓS ](excl) NÃO CONHECEMOS. Por isso vou lhes falar agora [daquele Deus ]que vocês cultuam sem conhecer.
24 Думнезеу каре а фэкут лумя ши тот че есте ын еа есте Домнул черулуй ши ал пэмынтулуй ши ну локуеште ын темпле фэкуте де мынь.
Ele é o Deus que fez o mundo e tudo que existe nele. Já que governa [todos os seres no ]céu e [na ]terra, Ele não mora em santuários construídos por seres humanos.
25 Ел ну есте служит де мынь оменешть, ка ши кынд ар авя требуинцэ де чева, Ел, каре дэ тутурор вяца, суфларя ши тоате лукруриле.
Ele não precisa de nada feito pelos seres humanos [MTY] {não precisa que os seres humanos façam [MTY] nada para Ele}, pois tudo que existe pertence a Ele. É Ele quem faz que nós/todos os seres humanos vivamos/vivam e respiremos/respirem e [Ele nos dá ]todas as coisas [de que precisamos ](incl).
26 Ел а фэкут ка тоць оамений, ешиць динтр-унул сингур, сэ локуяскэ пе тоатэ фаца пэмынтулуй; ле-а ашезат анумите времурь ши а пус анумите хотаре локуинцей лор,
[No começo], Deus criou um homem e dele Deus produziu todas as raças/nações que habitam agora na terra. Outrossim, Ele determinou onde cada grupo/raça de seres humanos fosse morar e durante quanto tempo cada grupo/raça habitaria [aqueles lugares. ]
27 ка ей сэ кауте пе Думнезеу ши сэ се силяскэ сэ-Л гэсяскэ быжбыинд, мэкар кэ ну есте департе де фиекаре дин ной.
Ele desejava que os seres humanos se dessem conta da sua necessidade dele. Então talvez fossem buscá-lo e encontrá-lo. [Deus quer que nós O busquemos, ]mesmo que Ele esteja [bem ]pertinho [LIT] de cada um de nós.
28 Кэч ын Ел авем вяца, мишкаря ши фиинца, дупэ кум ау зис ши уний дин поеций воштри: ‘Сунтем дин нямул Луй…’
Como alguém já disse: ‘[É só ]por Ele nos capacitar que nós (incl) conseguimos viver, nos movimentar e fazer [o que fazemos]’. E, como alguns dos seus próprios poetas/escritores já disseram: ‘Nós (incl) somos filhos de Deus’.
29 Астфел дар, фииндкэ сунтем де ням дин Думнезеу, ну требуе сэ кредем кэ Думнезеиря есте асеменя аурулуй сау арӂинтулуй сау петрей чоплите ку мештешуӂиря ши искусинца омулуй.
Portanto, por sermos filhos de Deus nós (incl) não devemos pensar que Ele seja parecido com uma imagem [feita ]de ouro ou prata ou pedra [por mãos humanas]. As pessoas desenham e confeccionam com perícia aquelas imagens, [mas elas não estão vivas. ]
30 Думнезеу ну цине сяма де времуриле де нештиинцэ ши порунчеште акум тутурор оаменилор де претутиндень сэ се покэяскэ,
Durante a época em que os seres humanos nem sabiam [o que Deus queria que eles fizessem, ]Ele não [os ]castigava [imediatamente por causa disso. ]Mas agora Deus manda que todas as pessoas por toda parte se afastem dos seus maus caminhos.
31 пентру кэ а рындуит о зи ын каре ва жудека лумя дупэ дрептате, прин Омул пе каре Л-а рындуит пентру ачаста ши деспре каре а дат тутурор оаменилор о довадэ нетэгэдуитэ прин фаптул кэ Л-а ынвият дин морць…”
[Ele nos avisa ]que, em determinado dia escolhido por Ele mesmo, Ele julgará [todos nós (incl) seres humanos no ][MTY] mundo. Ele já nomeou [certo ]homem para [nos ]julgar, [e aquele homem julgará cada um de nós de ]forma justa/reta. Deus já mostrou a todos os [seres humanos que Ele nomeou aquele homem para julgar todo o mundo, ]pois Deus o fez voltar à vida após ter morrido”.
32 Кынд ау аузит ей де ынвиеря морцилор, уний ышь бэтяу жок, яр алций ау зис: „Асупра ачестор лукрурь те вом аскулта алтэ датэ.”
Quando os homens do Conselho ouviram [Paulo ]afirmar que um homem tinha voltado à vida após ter morrido, alguns deles riram com desprezo. Mas outros disseram: “Nós (excl) gostaríamos que você nos contasse mais sobre este assunto em outra ocasião”.
33 Астфел, Павел а ешит дин мижлокул лор.
Depois disso, Paulo saiu da [reunião ]do Conselho.
34 Тотушь уний ау трекут де партя луй ши ау крезут; ынтре ачештя ерау Дионисие Ареопаӂитул, о фемее нумитэ Дамарис ши алций ымпреунэ ку ей.
Contudo, algumas das pessoas ali reunidas acompanharam Paulo e se tornaram cristãs. Entre aqueles [que passaram a crer em Jesus ]houve um membro do Conselho. [Ele se chamava ]Dionísio. Houve também uma mulher [graúda/importante ]chamada Dâmaris e algumas outras pessoas [que ouviram a palestra/mensagem de Paulo e passaram a crer em Jesus].
