Фаптеле 14
1 Ын Икония, Павел ши Барнаба ау интрат ын синагога иудеилор ши ау ворбит ын аша фел кэ о маре мулциме де иудей ши де гречь ау крезут.
Es geschah aber zu Ikonien, daß sie zusammenkamen und predigten in der Juden Schule, also daß eine große Menge der Juden und der Griechen gläubig ward.
2 Дар иудеий каре н-ау крезут ау ынтэрытат ши ау рэзврэтит суфлетеле нямурилор ымпотрива фрацилор.
Die ungläubigen Juden aber erweckten und entrüsteten die Seelen der Heiden wider die Brüder.
3 Тотушь ау рэмас дестул де мултэ време ын Икония ши ворбяу ку ындрэзнялэ ын Домнул, каре адеверя Кувынтул привитор ла харул Сэу ши ынгэдуя сэ се факэ семне ши минунь прин мыниле лор.
So hatten sie nun ihr Wesen daselbst eine lange Zeit und lehreten frei im HERRN, welcher bezeugete das Wort seiner Gnade und ließ Zeichen und Wunder geschehen durch ihre Hände.
4 Мулцимя дин четате с-а дезбинат: уний ерау ку иудеий, алций ку апостолий.
Die Menge aber der Stadt spaltete sich; etliche hielten's mit den Juden und etliche mit den Aposteln.
5 Нямуриле ши иудеий, ын ынвоире ку май-марий лор, с-ау пус ын мишкаре, ка сэ-й батжокоряскэ ши сэ-й учидэ ку петре.
Da sich aber ein Sturm erhub der Heiden und der Juden und ihrer Obersten, sie zu schmähen und zu steinigen,
6 Павел ши Барнаба ау ынцелес лукрул ачеста ши ау фуӂит ын четэциле Ликаонией: Листра ши Дербе, ши ын цинутул де примпрежур.
wurden sie des inne und entflohen in die Städte des Landes Lykaonien, gen Lystra und Derbe und in die Gegend umher
7 Ши ау проповэдуит Евангелия аколо.
und predigten daselbst das Evangelium.
8 Ын Листра ера ун ом непутинчос де пичоаре, олог дин наштере, каре ну умбласе ничодатэ.
Und es war ein Mann zu Lystra, der mußte sitzen; denn er hatte böse Füße und war lahm von Mutterleibe, der noch nie gewandelt hatte.
9 Ел шедя жос ши аскулта пе Павел кынд ворбя. Павел с-а уйтат цинтэ ла ел, ши фииндкэ а вэзут кэ аре крединцэ ка сэ фие тэмэдуит,
Der hörete Paulus reden. Und als er ihn ansah und merkte, daß er glaubte, ihm möchte geholfen werden,
10 а зис ку глас таре: „Скоалэ-те дрепт ын пичоаре.” Ши ел с-а скулат динтр-о сэритурэ ши а ынчепут сэ умбле.
sprach er mit lauter Stimme: Stehe aufrichtig auf deine Füße! Und er sprang auf und wandelte.
11 Ла ведеря челор фэкуте де Павел, нороаделе шь-ау ридикат гласул ши ау зис ын лимба ликаониянэ: „Зеий с-ау коборыт ла ной ын кип оменеск.”
Da aber das Volk sah, was Paulus getan hatte, huben sie ihre Stimme auf und sprachen auf lykaonisch: Die Götter sind den Menschen gleich worden und zu uns herniederkommen.
12 Пе Барнаба ыл нумяу Жупитер, яр пе Павел, Меркур, пентру кэ мынуя кувынтул.
Und nenneten Barnabas Jupiter und Paulus Mercurius, dieweil er das Wort führete.
13 Преотул луй Жупитер, ал кэруй темплу ера ла интраря четэций, а адус таурь ши кунунь ынаинтя порцилор ши воя сэ ле адукэ жертфэ, ымпреунэ ку нороаделе.
Der Priester aber Jupiters, der vor ihrer Stadt war, brachte Ochsen und Kränze vor das Tor und wollte opfern samt dem Volk.
14 Апостолий Барнаба ши Павел, кынд ау аузит лукрул ачеста, шь-ау рупт хайнеле, ау сэрит ын мижлокул нородулуй ши ау стригат:
Da das die Apostel, Barnabas und Paulus, höreten, zerrissen sie ihre Kleider und sprangen unter das Volk, schrieen
15 „Оаменилор, де че фачець лукрул ачеста? Ши ной сунтем оамень де ачеяшь фире ку вой; ной вэ адучем о весте бунэ, ка сэ вэ ынтоарчець де ла ачесте лукрурь дешарте ла Думнезеул чел виу, каре а фэкут черул, пэмынтул ши маря ши тот че есте ын еле.
und sprachen: Ihr Männer, was machet ihr da? Wir sind auch sterbliche Menschen gleichwie ihr und predigen euch das Evangelium, daß ihr euch bekehren sollt von diesen falschen zu dem lebendigen Gott, welcher gemacht hat Himmel und Erde und das Meer und alles, was drinnen ist;
16 Ел, ын вякуриле трекуте, а лэсат пе тоате нямуриле сэ умбле пе кэиле лор,
der in vergangenen Zeiten hat lassen alle Heiden wandeln ihre eigenen Wege.
17 мэкар кэ, дрепт ворбинд, ну С-а лэсат фэрэ мэртурие, ынтрукыт в-а фэкут бине, в-а тримис плой дин чер ши тимпурь родитоаре, в-а дат хранэ дин белшуг ши в-а умплут инимиле де букурие.”
Und zwar hat er sich selbst nicht unbezeuget gelassen, hat uns viel Gutes getan und vom Himmel Regen und fruchtbare Zeiten gegeben, unsere Herzen erfüllet mit Speise und Freude.
18 Абя ау путут сэ ымпедиче, ку ворбеле ачестя, пе нороаде, сэ ле адукэ жертфэ.
Und da sie das sagten, stilleten sie kaum das Volk, daß sie ihnen nicht opferten.
19 Атунч, ау венит пе неаштептате дин Антиохия ши Икония ниште иудей, каре ау ацыцат пе нороаде. Ачештя, дупэ че ау ымпрошкат пе Павел ку петре, л-ау тырыт афарэ дин четате, крезынд кэ а мурит.
Es kamen aber dahin Juden von Antiochien und Ikonien und überredeten das Volk und steinigten Paulus und schleiften ihn zur Stadt hinaus, meineten, er wäre gestorben.
20 Кынд л-ау ынконжурат ынсэ ученичий, Павел с-а скулат ши а интрат ын четате. А доуа зи, а плекат ку Барнаба ла Дербе.
Da ihn aber die Jünger umringeten, stund er auf und ging in die Stadt. Und auf den andern Tag ging er aus mit Barnabas gen Derbe.
21 Дупэ че ау проповэдуит Евангелия ын четатя ачаста, ши ау фэкут мулць ученичь, с-ау ынторс ла Листра, ла Икония ши ла Антиохия,
Und predigten derselbigen Stadt das Evangelium und unterweiseten ihrer viel und zogen wieder gen Lystra und Ikonien und Antiochien,
22 ынтэринд суфлетеле ученичилор. Ел ый ындемна сэ стэруяскэ ын крединцэ ши спуня кэ ын Ымпэрэция луй Думнезеу требуе сэ интрэм прин мулте неказурь.
stärketen die Seelen der Jünger und ermahneten sie, daß sie im Glauben blieben, und daß wir durch viel Trübsal müssen in das Reich Gottes gehen.
23 Ау рындуит презбитерь ын фиекаре Бисерикэ ши, дупэ че с-ау ругат ши ау постит, й-ау ынкрединцат ын мына Домнулуй, ын каре крезусерэ.
Und sie ordneten ihnen hin und her Älteste in den Gemeinden, beteten und fasteten und befahlen sie dem HERRN, an den sie gläubig worden waren.
24 Ау трекут апой прин Писидия, ау венит ын Памфилия,
Und zogen durch Pisidien und kamen nach Pamphylien.
25 ау вестит Кувынтул ын Перга ши с-ау коборыт ла Аталия.
Und redeten das Wort zu Perge und zogen hinab gen Attalien.
26 Де аколо ау мерс ку корабия ла Антиохия, де унде фусесерэ ынкрединцаць ын грижа харулуй луй Думнезеу пентру лукраря пе каре о сэвыршисерэ.
Und von dannen schifften sie gen Antiochien, von dannen sie verordnet waren durch die Gnade Gottes zu dem Werk, das sie hatten ausgerichtet.
27 Дупэ вениря лор, ау адунат Бисерика ши ау историсит тот че фэкусе Думнезеу прин ей ши кум дескисесе нямурилор уша крединцей.
Da sie aber hinkamen, versammelten sie die Gemeinde und verkündigten, wie viel Gott mit ihnen getan hatte, und wie er den Heiden hätte die Tür des Glaubens aufgetan.
28 Ши ау рэмас дестул де мултэ време аколо, ку ученичий.
Sie hatten aber ihr Wesen allda nicht eine kleine Zeit bei den Jüngern.
