Фаптеле 10
1 Ын Чезарея ера ун ом ку нумеле Корнелиу, суташ дин чата де осташь нумитэ „Италияна”.
OR v'era in Cesarea un certo uomo [chiamato] per nome Cornelio, centurione della schiera detta Italica.
2 Омул ачеста ера кучерник ши темэтор де Думнезеу, ымпреунэ ку тоатэ каса луй. Ел фэчя мулте милостений нородулуй ши се руга тотдяуна луй Думнезеу.
Esso, [essendo uomo] pio e temente Iddio, con tutta la sua casa, e facendo molte limosine al popolo, e pregando Iddio del continuo,
3 Пе ла часул ал ноуэля дин зи, а вэзут лэмурит ынтр-о ведение пе ун ынӂер ал луй Думнезеу кэ а интрат ла ел ши й-а зис: „Корнелие!”
vide chiaramente in visione, intorno l'ora nona del giorno, un angelo di Dio, che entrò a lui, e gli disse: Cornelio.
4 Корнелиу с-а уйтат цинтэ ла ел, с-а ынфрикошат ши а рэспунс: „Че есте, Доамне?” Ши ынӂерул й-а зис: „Ругэчуниле ши милостенииле тале с-ау суит ынаинтя луй Думнезеу, ши Ел Шь-а адус аминте де еле.
Ed egli, riguardatolo fiso, e tutto spaventato, disse: Che v'è, Signore? E [l'angelo] gli disse: Le tue orazioni, e le tue limosine, son salite davanti a Dio per una ricordanza.
5 Тримите акум ниште оамень ла Иопе ши кямэ пе Симон, зис ши Петру.
Or dunque, manda uomini in Ioppe, e fa' chiamare Simone, il quale è soprannominato Pietro.
6 Ел гэздуеште ла ун ом нумит Симон Тэбэкарул, а кэруй касэ есте лынгэ маре: ачела ыць ва спуне че требуе сэ фачь.”
Egli alberga appo un certo Simone coiaio, che ha la casa presso del mare; esso ti dirà ciò ch'ei ti convien fare.
7 Кум а плекат ынӂерул каре ворбисе ку ел, Корнелиу а кемат доуэ дин слуӂиле сале ши ун осташ кучерник, дин ачея каре-й служяу ын тот тимпул,
Ora, come l'angelo che parlava a Cornelio se ne fu partito, egli, chiamati due de' suoi famigli, ed un soldato di que' che si ritenevano del continuo appresso di lui, [uomo] pio,
8 ши, дупэ че ле-а историсит тотул, й-а тримис ла Иопе.
e raccontata loro ogni cosa, li mandò in Ioppe.
9 А доуа зи, кынд ерау пе друм ши се апропияу де четате, Петру с-а суит сэ се роаӂе пе акоперишул касей, пе ла часул ал шаселя.
E il giorno seguente, procedendo essi al lor cammino, ed avvicinandosi alla città, Pietro salì in sul tetto della casa, intorno l'ora sesta, per fare orazione.
10 Л-а ажунс фоамя ши а врут сэ мэнынче. Пе кынд ый прегэтяу мынкаря, а кэзут ынтр-о рэпире суфлетяскэ.
Or avvenne ch'egli ebbe gran fame, e desiderava prender cibo; e come que' [di casa] gliene apparecchiavano, gli venne un ratto di mente.
11 А вэзут черул дескис ши ун вас ка о фацэ де масэ маре, легатэ ку челе патру колцурь, коборынду-се ши слобозинду-се ын жос пе пэмынт.
E vide il cielo aperto, ed una vela simile ad un gran lenzuolo, che scendeva sopra lui, legato per li quattro capi, e calato in terra;
12 Ын еа се афлау тот фелул де добитоаче ку патру пичоаре ши тырытоаре де пе пэмынт ши пэсэриле черулуй.
nella quale vi erano degli animali terrestri a quattro piedi, e delle fiere, e de' rettili, e degli uccelli del cielo d'ogni maniera.
13 Ши ун глас й-а зис: „Петре, скоалэ-те, тае ши мэнынкэ.”
Ed una voce gli fu [indirizzata, dicendo: ] Levati, Pietro, ammazza, e mangia.
14 „Ничдекум, Доамне”, а рэспунс Петру. „Кэч ничодатэ н-ам мынкат чева спуркат сау некурат.”
Ma Pietro disse: In niun modo, Signore, poichè io non ho giammai mangiato nulla d'immondo, nè di contaminato.
15 Ши гласул й-а зис ярэшь а доуа оарэ: „Чеа курэцит Думнезеу, сэ ну нумешть спуркат.”
E la voce gli [disse] la seconda volta: Le cose che Iddio ha purificate, non farle tu immonde.
16 Лукрул ачеста с-а фэкут де трей орь, ши ындатэ дупэ ачея, васул а фост ридикат ярэшь ла чер.
Or questo avvenne fino a tre volte; e poi la vela fu ritratta in cielo.
17 Пе кынд Петру ну штия че сэ крядэ деспре ынцелесул веденией пе каре о авусесе, ятэ кэ оамений тримишь де Корнелиу, ынтребынд де каса луй Симон, ау стат ла поартэ
E come Pietro era in dubbio in sè stesso che cosa potesse esser quella visione ch'egli avea veduta, ecco, gli uomini mandati da Cornelio, avendo domandato della casa di Simone, furono alla porta.
18 ши ау ынтребат ку глас таре дакэ Симон, зис ши Петру, гэздуеште аколо.
E chiamato [alcuno], domandarono se Simone, soprannominato Pietro, albergava ivi entro.
19 Ши пе кынд се гындя Петру ла ведения ачея, Духул й-а зис: „Ятэ кэ те каутэ трей оамень;
E come Pietro era pensoso intorno alla visione, lo Spirito gli disse: Ecco, tre uomini ti cercano.
20 скоалэ-те, кобоарэ-те ши ду-те ку ей фэрэ шовэире, кэч Еу й-ам тримис.”
Levati adunque, e scendi, e va' con loro, senza farne difficoltà, perciocchè io li ho mandati.
21 Петру деч с-а коборыт ши а зис оаменилор ачелора: „Еу сунт ачела пе каре-л кэутаць. Че причинэ вэ адуче?”
E Pietro, sceso agli uomini che gli erano stati mandati da Cornelio, disse loro: Ecco, io son quello che voi cercate; quale è la cagione per la qual siete qui?
22 Ей ау рэспунс: „Суташул Корнелиу, ом дрепт ши темэтор де Думнезеу ши ворбит де бине де тот нямул иудеилор, а фост ынштиинцат де Думнезеу, принтр-ун ынӂер сфынт, сэ те кеме ын каса луй ши сэ аудэ кувинтеле пе каре и ле вей спуне.”
Ed essi dissero: Cornelio, centurione, uomo giusto e temente Iddio, e del quale rende [buona] testimonianza tutta la nazion de' Giudei, è stato divinamente avvisato da un santo angelo di farti chiamare in casa sua, e d'udir ragionamenti da te.
23 Петру деч й-а кемат ынэунтру ши й-а гэздуит.
Pietro adunque, avendoli convitati [d'entrare in casa], li albergò; poi, il giorno seguente, andò con loro; ed alcuni de' fratelli di que' di Ioppe l'accompagnarono.
24 А доуа зи, с-а скулат ши а плекат ку ей. Л-ау ынсоцит ши кыцьва фраць дин Иопе. Ын чялалтэ зи ау ажунс ла Чезарея. Корнелиу ый аштепта ку руделе ши приетений де апроапе, пе каре-й кемасе.
E il giorno appresso entrarono in Cesarea. Or Cornelio li aspettava, avendo chiamati i suoi parenti ed i suoi intimi amici.
25 Кынд ера сэ интре Петру, Корнелиу, каре-й ешисе ынаинте, с-а арункат ла пичоареле луй ши и с-а ынкинат.
E come Pietro entrava, Cornelio, fattoglisi incontro, gli si gittò a' piedi, e l'adorò.
26 Дар Петру л-а ридикат ши а зис: „Скоалэ-те, ши еу сунт ом!”
Ma Pietro lo sollevò, dicendo: Levati, io ancora sono uomo.
27 Ши ворбинд ку ел, а интрат ын касэ ши а гэсит адунаць пе мулць.
E ragionando con lui, entrò, e trovò molti, che si erano [quivi] raunati.
28 „Штиць”, ле-а зис ел, „кэ ну есте ынгэдуит де Леӂе унуй иудеу сэ се ынсоцяскэ ымпреунэ ку унул де алт ням сау сэ винэ ла ел, дар Думнезеу мь-а арэтат сэ ну нумеск пе ничун ом спуркат сау некурат.
Ed egli disse loro: Voi sapete come non è lecito ad un uomo Giudeo aggiungersi con uno strano, od entrare in casa sua; ma Iddio mi ha mostrato di non chiamare alcun uomo immondo, o contaminato.
29 Де ачея ам венит фэрэ кыртире кынд м-аць кемат. Вэ ынтреб дар: Ку че гынд аць тримис дупэ мине?”
Perciò ancora, essendo stato mandato a chiamare, io son venuto senza contradire. Io vi domando adunque: Per qual cagione mi avete mandato a chiamare?
30 Корнелиу а рэспунс: „Акум патру зиле, кяр ын клипа ачаста, мэ ругам ын каса мя ла часул ал ноуэля ши ятэ кэ а стат ынаинтя мя ун ом ку о хайнэ стрэлучитоаре
E Cornelio disse: Quattro giorni sono, che io fino a quest'ora era digiuno, ed alle nove ore io faceva orazione in casa mia; ed ecco, un uomo si presentò davanti a me, in vestimento risplendente, e disse:
31 ши а зис: ‘Корнелие, ругэчуня та а фост аскултатэ ши Думнезеу Шь-а адус аминте де милостенииле тале.
Cornelio, la tua orazione è stata esaudita, e le tue limosine sono state ricordate nel cospetto di Dio.
32 Тримите дар ла Иопе ши кямэ пе Симон, зис ши Петру; ел гэздуеште ын каса луй Симон Тэбэкарул, лынгэ маре. Кынд ва вени ел, ыць ва ворби.’
Manda adunque in Ioppe, e chiama di là Simone, soprannominato Pietro; egli alberga in casa di Simone coiaio, presso del mare; quando egli sarà venuto, egli ti parlerà.
33 Ам тримис ындатэ ла тине ши бине ай фэкут кэ ай венит. Акум дар, тоць сунтем аич ынаинтя луй Думнезеу, ка сэ аскултэм тот че ць-а порунчит Домнул сэ не спуй.”
Perciò, in quello stante io mandai a te, e tu hai fatto bene di venire; ed ora noi siamo tutti qui presenti davanti a Dio, per udir tutte le cose che ti sono da Dio state ordinate.
34 Атунч, Петру а ынчепут сэ ворбяскэ ши а зис: „Ын адевэр, вэд кэ Думнезеу ну есте пэртинитор,
Allora Pietro, aperta la bocca, disse: In verità io comprendo, che Iddio non ha riguardo alla qualità delle persone;
35 чи кэ, ын орьче ням, чине се теме де Ел ши лукрязэ неприхэнире есте примит де Ел.
anzi che in qualunque nazione, chi lo teme, ed opera giustamente, gli è accettevole;
36 Ел а тримис Кувынтул Сэу фиилор луй Исраел ши ле-а вестит Евангелия пэчий, прин Исус Христос, каре есте Домнул тутурор.
[secondo] la parola ch'egli ha mandata a' figliuoli d'Israele, evangelizzando pace per Gesù Cristo, ch'è il Signor di tutti.
37 Штиць ворба фэкутэ прин тоатэ Иудея, ынчепынд дин Галилея, ын урма ботезулуй проповэдуит де Иоан;
Voi sapete ciò che è avvenuto per tutta la Giudea, cominciando dalla Galilea, dopo il battesimo che Giovanni predicò:
38 кум Думнезеу а унс ку Духул Сфынт ши ку путере пе Исус дин Назарет, каре умбла дин лок ын лок, фэчя бине ши виндека пе тоць чей че ерау апэсаць де дяволул, кэч Думнезеу ера ку Ел.
come Iddio ha unto di Spirito Santo, e di potenza, Gesù di Nazaret, il quale andò attorno facendo beneficii, e sanando tutti coloro che erano posseduti dal diavolo, perciocchè Iddio era con lui.
39 Ной сунтем марторь а тот че а фэкут Ел ын цара иудеилор ши ын Иерусалим. Ей Л-ау оморыт, атырнынду-Л пе лемн.
E noi siamo testimoni, di tutte le cose ch'egli ha fatte nel paese de' Giudei, e in Gerusalemme; il quale ancora essi hanno ucciso, appiccandolo al legno.
40 Дар Думнезеу Л-а ынвият а трея зи ши а ынгэдуит сэ Се арате,
Esso ha Iddio risuscitato nel terzo giorno, ed ha fatto che egli è stato manifestato.
41 ну ла тот нородул, чи ноуэ, марторилор алешь май динаинте де Думнезеу, ноуэ, каре ам мынкат ши ам бэут ымпреунэ ку Ел дупэ че а ынвият дин морць.
Non già a tutto il popolo, ma a' testimoni prima da Dio ordinati, [cioè] a noi, che abbiamo mangiato e bevuto con lui, dopo ch'egli fu risuscitato da' morti.
42 Исус не-а порунчит сэ проповэдуим нородулуй ши сэ мэртурисим кэ Ел а фост рындуит де Думнезеу Жудекэторул челор вий ши ал челор морць.
Ed egli ci ha comandato di predicare al popolo, e di testimoniare ch'egli è quello che da Dio è stato costituito Giudice de' vivi e de'morti.
43 Тоць пророчий мэртурисеск деспре Ел кэ орьчине креде ын Ел капэтэ, прин Нумеле Луй, ертаря пэкателор.”
A lui rendono testimonianza tutti i profeti: che chiunque crede in lui, riceve remission de' peccati per lo nome suo.
44 Пе кынд ростя Петру кувинтеле ачестя, С-а коборыт Духул Сфынт песте тоць чей че аскултау Кувынтул.
Mentre Pietro teneva ancora questi ragionamenti, lo Spirito Santo cadde sopra tutti coloro che udivano la parola.
45 Тоць крединчоший тэяць ымпрежур каре венисерэ ку Петру ау рэмас уймиць кынд ау вэзут кэ дарул Духулуй Сфынт с-а вэрсат ши песте нямурь.
E tutti i fedeli della circoncisione, i quali eran venuti con Pietro, stupirono che il dono dello Spirito Santo fosse stato sparso eziandio sopra i Gentili.
46 Кэч ый аузяу ворбинд ын лимбь ши мэринд пе Думнезеу. Атунч Петру а зис:
Poichè li udivano parlar [diverse] lingue, e magnificare Iddio.
47 „Се поате опри апа ка сэ ну фие ботезаць ачештя, каре ау примит Духул Сфынт ка ши ной?”
Allora Pietro prese a dire: Può alcuno vietar l'acqua, che non sieno battezzati costoro che hanno ricevuto lo Spirito Santo, come ancora noi?
48 Ши а порунчит сэ фие ботезаць ын Нумеле Домнулуй Исус Христос. Атунч, л-ау ругат сэ май рэмынэ кытева зиле ла ей.
Ed egli comandò che fossero battezzati nel nome del Signore Gesù. Allora essi lo pregarono che dimorasse [quivi] alquanti giorni.
