Фаптеле 10
1 Ын Чезарея ера ун ом ку нумеле Корнелиу, суташ дин чата де осташь нумитэ „Италияна”.
En er was een zeker man te Cesarea, met name Cornelius, een hoofdman over honderd, uit de bende, genaamd de Italiaanse;
2 Омул ачеста ера кучерник ши темэтор де Думнезеу, ымпреунэ ку тоатэ каса луй. Ел фэчя мулте милостений нородулуй ши се руга тотдяуна луй Думнезеу.
Godzalig en vrezende God, met geheel zijn huis, en doende vele aalmoezen aan het volk, en God geduriglijk biddende.
3 Пе ла часул ал ноуэля дин зи, а вэзут лэмурит ынтр-о ведение пе ун ынӂер ал луй Думнезеу кэ а интрат ла ел ши й-а зис: „Корнелие!”
Deze zag in een gezicht klaarlijk, omtrent de negende ure des daags, een engel Gods tot hem inkomen, en tot hem zeggende: Cornelius!
4 Корнелиу с-а уйтат цинтэ ла ел, с-а ынфрикошат ши а рэспунс: „Че есте, Доамне?” Ши ынӂерул й-а зис: „Ругэчуниле ши милостенииле тале с-ау суит ынаинтя луй Думнезеу, ши Ел Шь-а адус аминте де еле.
En hij, de ogen op hem houdende, en zeer bevreesd geworden zijnde, zeide: Wat is het Heere? En hij zeide tot hem: Uw gebeden en uw aalmoezen zijn tot gedachtenis opgekomen voor God.
5 Тримите акум ниште оамень ла Иопе ши кямэ пе Симон, зис ши Петру.
En nu, zend mannen naar Joppe, en ontbied Simon, die toegenaamd wordt Petrus.
6 Ел гэздуеште ла ун ом нумит Симон Тэбэкарул, а кэруй касэ есте лынгэ маре: ачела ыць ва спуне че требуе сэ фачь.”
Deze ligt te huis bij een Simon, lederbereider, die zijn huis heeft bij de zee; deze zal u zeggen, wat gij doen moet.
7 Кум а плекат ынӂерул каре ворбисе ку ел, Корнелиу а кемат доуэ дин слуӂиле сале ши ун осташ кучерник, дин ачея каре-й служяу ын тот тимпул,
En als de engel, die tot Cornelius sprak, weggegaan was, riep hij twee van zijn huisknechten, en een godzaligen krijgsknecht van degenen, die gedurig bij hem waren;
8 ши, дупэ че ле-а историсит тотул, й-а тримис ла Иопе.
En als hij hun alles verhaald had, zond hij hen naar Joppe.
9 А доуа зи, кынд ерау пе друм ши се апропияу де четате, Петру с-а суит сэ се роаӂе пе акоперишул касей, пе ла часул ал шаселя.
En des anderen daags, terwijl deze reisden, en nabij de stad kwamen, klom Petrus op het dak, om te bidden, omtrent de zesde ure.
10 Л-а ажунс фоамя ши а врут сэ мэнынче. Пе кынд ый прегэтяу мынкаря, а кэзут ынтр-о рэпире суфлетяскэ.
En hij werd hongerig, en begeerde te eten. En terwijl zij het bereidden, viel over hem een vertrekking van zinnen.
11 А вэзут черул дескис ши ун вас ка о фацэ де масэ маре, легатэ ку челе патру колцурь, коборынду-се ши слобозинду-се ын жос пе пэмынт.
En hij zag den hemel geopend, en een zeker vat tot hem nederdalen, gelijk een groot linnen laken, aan de vier hoeken gebonden, en nedergelaten op de aarde;
12 Ын еа се афлау тот фелул де добитоаче ку патру пичоаре ши тырытоаре де пе пэмынт ши пэсэриле черулуй.
In hetwelk waren al de viervoetige dieren der aarde, en de wilde, en de kruipende dieren, en de vogelen des hemels.
13 Ши ун глас й-а зис: „Петре, скоалэ-те, тае ши мэнынкэ.”
En er geschiedde een stem tot hem: Sta op, Petrus! slacht en eet.
14 „Ничдекум, Доамне”, а рэспунс Петру. „Кэч ничодатэ н-ам мынкат чева спуркат сау некурат.”
Maar Petrus zeide: Geenszins, Heere! want ik heb nooit gegeten iets, dat gemeen of onrein was.
15 Ши гласул й-а зис ярэшь а доуа оарэ: „Чеа курэцит Думнезеу, сэ ну нумешть спуркат.”
En een stem geschiedde wederom ten tweeden male tot hem: Hetgeen God gereinigd heeft, zult gij niet gemeen maken.
16 Лукрул ачеста с-а фэкут де трей орь, ши ындатэ дупэ ачея, васул а фост ридикат ярэшь ла чер.
En dit geschiedde tot drie maal; en het vat werd wederom opgenomen in den hemel.
17 Пе кынд Петру ну штия че сэ крядэ деспре ынцелесул веденией пе каре о авусесе, ятэ кэ оамений тримишь де Корнелиу, ынтребынд де каса луй Симон, ау стат ла поартэ
En alzo Petrus in zichzelven twijfelde, wat toch het gezicht mocht zijn, dat hij gezien had, ziet, de mannen, die van Cornelius afgezonden waren, gevraagd hebbende naar het huis van Simon, stonden aan de poort.
18 ши ау ынтребат ку глас таре дакэ Симон, зис ши Петру, гэздуеште аколо.
En iemand geroepen hebbende, vraagden zij, of Simon, toegenaamd Petrus, daar te huis lag.
19 Ши пе кынд се гындя Петру ла ведения ачея, Духул й-а зис: „Ятэ кэ те каутэ трей оамень;
En als Petrus over dat gezicht dacht, zeide de Geest tot hem: Zie, drie mannen zoeken u;
20 скоалэ-те, кобоарэ-те ши ду-те ку ей фэрэ шовэире, кэч Еу й-ам тримис.”
Daarom sta op, en ga af, en reis met hen, niet twijfelende; want ik heb hen gezonden.
21 Петру деч с-а коборыт ши а зис оаменилор ачелора: „Еу сунт ачела пе каре-л кэутаць. Че причинэ вэ адуче?”
En Petrus ging af tot de mannen die van Cornelius tot hem gezonden waren, en zeide: Ziet, ik ben het, dien gij zoekt; wat is de oorzaak, waarom gij hier zijt?
22 Ей ау рэспунс: „Суташул Корнелиу, ом дрепт ши темэтор де Думнезеу ши ворбит де бине де тот нямул иудеилор, а фост ынштиинцат де Думнезеу, принтр-ун ынӂер сфынт, сэ те кеме ын каса луй ши сэ аудэ кувинтеле пе каре и ле вей спуне.”
En zij zeiden: Cornelius, een hoofdman over honderd, een rechtvaardig man, en vrezende God, en die goede getuigenis heeft van het ganse volk der Joden, is door Goddelijke openbaring vermaand van een heiligen engel, dat hij u zou ontbieden te zijnen huize, en dat hij van u woorden der zaligheid zou horen.
23 Петру деч й-а кемат ынэунтру ши й-а гэздуит.
Als hij hen dan ingeroepen had, ontving hij ze in huis. Doch des anderen daags ging Petrus met hen heen, en sommigen der broederen, die van Joppe waren, gingen met hem.
24 А доуа зи, с-а скулат ши а плекат ку ей. Л-ау ынсоцит ши кыцьва фраць дин Иопе. Ын чялалтэ зи ау ажунс ла Чезарея. Корнелиу ый аштепта ку руделе ши приетений де апроапе, пе каре-й кемасе.
En des anderen daags kwamen zij te Cesarea. En Cornelius verwachtte hen, samengeroepen hebbende die van zijn maagschap en bijzonderste vrienden.
25 Кынд ера сэ интре Петру, Корнелиу, каре-й ешисе ынаинте, с-а арункат ла пичоареле луй ши и с-а ынкинат.
En als het geschiedde, dat Petrus inkwam, ging hem Cornelius tegemoet, en vallende aan zijn voeten, aanbad hij.
26 Дар Петру л-а ридикат ши а зис: „Скоалэ-те, ши еу сунт ом!”
Maar Petrus richtte hem op, zeggende: Sta op, ik ben ook zelf een mens.
27 Ши ворбинд ку ел, а интрат ын касэ ши а гэсит адунаць пе мулць.
En met hem sprekende, ging hij in, en vond er velen, die samengekomen waren.
28 „Штиць”, ле-а зис ел, „кэ ну есте ынгэдуит де Леӂе унуй иудеу сэ се ынсоцяскэ ымпреунэ ку унул де алт ням сау сэ винэ ла ел, дар Думнезеу мь-а арэтат сэ ну нумеск пе ничун ом спуркат сау некурат.
En hij zeide tot hen: Gij weet, hoe het een Joodsen man ongeoorloofd is, zich te voegen of te gaan tot een vreemde; doch God heeft mij getoond, dat ik geen mens zou gemeen of onrein heten.
29 Де ачея ам венит фэрэ кыртире кынд м-аць кемат. Вэ ынтреб дар: Ку че гынд аць тримис дупэ мине?”
Daarom ben ik ook zonder tegenspreken gekomen, ontboden zijnde. Zo vraag ik dan, om wat reden gijlieden mij hebt ontboden.
30 Корнелиу а рэспунс: „Акум патру зиле, кяр ын клипа ачаста, мэ ругам ын каса мя ла часул ал ноуэля ши ятэ кэ а стат ынаинтя мя ун ом ку о хайнэ стрэлучитоаре
En Cornelius zeide: Over vier dagen was ik vastende tot deze ure toe, en ter negende ure bad ik in mijn huis. En ziet, een man stond voor mij, in een blinkend kleed,
31 ши а зис: ‘Корнелие, ругэчуня та а фост аскултатэ ши Думнезеу Шь-а адус аминте де милостенииле тале.
en zeide: Cornelius! uw gebed is verhoord, en uw aalmoezen zijn voor God gedacht geworden.
32 Тримите дар ла Иопе ши кямэ пе Симон, зис ши Петру; ел гэздуеште ын каса луй Симон Тэбэкарул, лынгэ маре. Кынд ва вени ел, ыць ва ворби.’
Zend dan naar Joppe, en ontbied Simon, die toegenaamd wordt Petrus; deze ligt te huis in het huis van Simon, den lederbereider, aan de zee, welke, hier gekomen zijnde, tot u spreken zal.
33 Ам тримис ындатэ ла тине ши бине ай фэкут кэ ай венит. Акум дар, тоць сунтем аич ынаинтя луй Думнезеу, ка сэ аскултэм тот че ць-а порунчит Домнул сэ не спуй.”
Zo heb ik dan van stonde aan tot u gezonden, en gij hebt welgedaan, dat gij hier gekomen zijt. Wij zijn dan allen nu hier tegenwoordig voor God, om te horen al hetgeen u van God bevolen is.
34 Атунч, Петру а ынчепут сэ ворбяскэ ши а зис: „Ын адевэр, вэд кэ Думнезеу ну есте пэртинитор,
En Petrus, den mond opendoende, zeide: Ik verneem in der waarheid, dat God geen aannemer des persoons is;
35 чи кэ, ын орьче ням, чине се теме де Ел ши лукрязэ неприхэнире есте примит де Ел.
Maar in allen volke, die Hem vreest en gerechtigheid werkt, is Hem aangenaam.
36 Ел а тримис Кувынтул Сэу фиилор луй Исраел ши ле-а вестит Евангелия пэчий, прин Исус Христос, каре есте Домнул тутурор.
Dit is het woord, dat Hij gezonden heeft den kinderen Israels, verkondigende vrede door Jezus Christus; deze is een Heere van allen.
37 Штиць ворба фэкутэ прин тоатэ Иудея, ынчепынд дин Галилея, ын урма ботезулуй проповэдуит де Иоан;
Gijlieden weet de zaak, die geschied is door geheel Judea, beginnende van Galilea, na den doop, welken Johannes gepredikt heeft;
38 кум Думнезеу а унс ку Духул Сфынт ши ку путере пе Исус дин Назарет, каре умбла дин лок ын лок, фэчя бине ши виндека пе тоць чей че ерау апэсаць де дяволул, кэч Думнезеу ера ку Ел.
Belangende Jezus van Nazareth, hoe Hem God gezalfd heeft met den Heiligen Geest en met kracht; Welke het land doorgegaan is, goeddoende, en genezende allen, die van den duivel overweldigd waren; want God was met Hem.
39 Ной сунтем марторь а тот че а фэкут Ел ын цара иудеилор ши ын Иерусалим. Ей Л-ау оморыт, атырнынду-Л пе лемн.
En wij zijn getuigen van al hetgeen Hij gedaan heeft, beide in het Joodse land en te Jeruzalem; Welken zij gedood hebben, Hem hangende aan het hout.
40 Дар Думнезеу Л-а ынвият а трея зи ши а ынгэдуит сэ Се арате,
Dezen heeft God opgewekt ten derden dage, en gegeven, dat Hij openbaar zou worden;
41 ну ла тот нородул, чи ноуэ, марторилор алешь май динаинте де Думнезеу, ноуэ, каре ам мынкат ши ам бэут ымпреунэ ку Ел дупэ че а ынвият дин морць.
Niet al den volke, maar den getuigen, die van God te voren verkoren waren, ons namelijk, die met Hem gegeten en gedronken hebben, nadat Hij uit de doden opgestaan was.
42 Исус не-а порунчит сэ проповэдуим нородулуй ши сэ мэртурисим кэ Ел а фост рындуит де Думнезеу Жудекэторул челор вий ши ал челор морць.
En heeft ons geboden den volke te prediken, en te betuigen, dat Hij is Degene, Die van God verordend is tot een Rechter van levenden en doden.
43 Тоць пророчий мэртурисеск деспре Ел кэ орьчине креде ын Ел капэтэ, прин Нумеле Луй, ертаря пэкателор.”
Dezen geven getuigenis al de profeten, dat een iegelijk, die in Hem gelooft, vergeving der zonden ontvangen zal door Zijn Naam.
44 Пе кынд ростя Петру кувинтеле ачестя, С-а коборыт Духул Сфынт песте тоць чей че аскултау Кувынтул.
Als Petrus nog deze woorden sprak, viel de Heilige Geest op allen, die het Woord hoorden.
45 Тоць крединчоший тэяць ымпрежур каре венисерэ ку Петру ау рэмас уймиць кынд ау вэзут кэ дарул Духулуй Сфынт с-а вэрсат ши песте нямурь.
En de gelovigen, die uit de besnijdenis waren, zovelen als met Petrus gekomen waren, ontzetten zich, dat de gave des Heiligen Geestes ook op de heidenen uitgestort werd.
46 Кэч ый аузяу ворбинд ын лимбь ши мэринд пе Думнезеу. Атунч Петру а зис:
Want zij hoorden hen spreken met vreemde talen, en God groot maken. Toen antwoordde Petrus:
47 „Се поате опри апа ка сэ ну фие ботезаць ачештя, каре ау примит Духул Сфынт ка ши ной?”
Kan ook iemand het water weren, dat dezen niet gedoopt zouden worden, welke den Heiligen Geest ontvangen hebben, gelijk als ook wij?
48 Ши а порунчит сэ фие ботезаць ын Нумеле Домнулуй Исус Христос. Атунч, л-ау ругат сэ май рэмынэ кытева зиле ла ей.
En hij beval, dat zij zouden gedoopt worden in den Naam des Heeren. Toen baden zij hem, dat hij enige dagen bij hen wilde blijven.
