Фаптеле 1
1 Теофиле, ын чя динтый карте а мя, ам ворбит деспре тот че а ынчепут Исус сэ факэ ши сэ ынвеце пе оамень,
[Caro/Prezado ]Teófilo, no primeiro/outro livro [que lhe compus], escrevi sobre muitas das coisas que Jesus fez e ensinou
2 де ла ынчепут пынэ ын зиуа ын каре С-а ынэлцат ла чер, дупэ че, прин Духул Сфынт, дэдусе порунчиле Сале апостолилор пе каре-й алесесе.
até o dia em que Ele foi arrebatado {[Deus ]O levou} [para o céu]. Antes [de ir para o céu, sendo orientado ]pelo Espírito Santo, Ele explicou aos apóstolos que tinha escolhido [as coisas que queria que eles soubessem. ]
3 Дупэ патима Луй, ли С-а ынфэцишат виу, прин мулте довезь, арэтынду-ли-Се десеорь тимп де патрузечь де зиле ши ворбинд ку ей деспре лукруриле привитоаре ла Ымпэрэция луй Думнезеу.
Após sofrer [e morrer na cruz, ]Ele se tornou vivo novamente. Os apóstolos O viram muitas vezes, pois Ele lhes apareceu [com frequência ]durante [os próximos ]quarenta dias. Ele conversou [com eles ]sobre [como ]Deus governaria [MET] [as vidas das pessoas que O aceitassem como rei.]
4 Пе кынд Се афла ку ей, ле-а порунчит сэ ну се депэртезе де Иерусалим, чи сэ аштепте аколо фэгэдуинца Татэлуй, „пе каре”, ле-а зис Ел, „аць аузит-о де ла Мине.
[Certa vez], quando Ele ainda estava com eles, Ele lhes disse: “Não saiam [ainda/imediatamente ]de Jerusalém. Fiquem [aqui ]esperando, até que meu Pai [lhes ]mande [seu Espírito ][MTY], como já prometeu [fazer]. Vocês me ouviram lhes falar sobre isso.
5 КэчИоан а ботезат ку апэ, дар вой, ну дупэ мулте зиле, вецьфи ботезаць ку Духул Сфынт.”
João usou água para batizar as pessoas [quando elas afirmaram que desejavam mudar a sua maneira de viver, ]mas daqui há poucos dias [LIT] o Espírito Santo será posto {[Deus ]porá o Espírito Santo} dentro de vocês [para realmente transformar suas vidas”.]
6 Деч апостолий, пе кынд ерау стрыншь лаолалтэ, Л-ау ынтребат: „Доамне, ын время ачаста ай де гынд сэ ашезь дин ноу Ымпэрэция луй Исраел?”
Um dia, ao se reunirem [os apóstolos com Jesus, ]eles lhe perguntaram: “Senhor, o Senhor se tornará rei [MET] sobre [nós ]israelitas, [à semelhança do Rei Davi que governava há muito tempo?]” (OU, “Senhor, o Senhor [derrotará os romanos ]agora e restaurará o reino [para nós ]israelitas?”) Ele lhes respondeu: “Vocês não [precisam ]saber [as épocas ]e dias [quando isso acontecerá. ]
7 Ел ле-а рэспунс: „Нуесте тряба воастрэ сэ штиць времуриле сау сороачеле; пе ачестя Татэл ле-а пэстрат суб стэпыниря Са.
Meu Pai, e mais ninguém, já resolveu [quando é que Ele me fará rei. ]
8 Чивой вець прими о путере, кынд Се ва коборыДухул Сфынт песте вой, ши-Мь вецьфи марторь ын Иерусалим, ын тоатэ Иудея, ын Самария ши пынэ ла марӂиниле пэмынтулуй.”
Em vez disso, [vocês precisam saber ]que o Espírito Santo os fortalecerá [espiritualmente ]quando Ele vier sobre/dentro de vocês. Então, [como resultado disso, ]vocês falarão [poderosamente ]de mim aos habitantes de Jerusalém e a [todos os demais lugares do distrito de ]Judeia, [no distrito de ]Samaria e em lugares bem distantes do mundo inteiro [IDM]”.
9 Дупэ че а спус ачесте лукрурь, пе кынд се уйтау ей ла Ел, С-а ынэлцат ла чер, ши ун нор Л-а аскунс дин окий лор.
Após dizer isso, Ele foi arrebatado {[Deus ]o levou} [para o céu, ]enquanto eles ficavam olhando. [Ele subiu numa ]nuvem [PRS], o que impediu que eles o vissem [mais].
10 Ши кум стэтяу ей ку окий пирониць спре чер пе кынд Се суя Ел, ятэ кэ ли с-ау арэтат дой бэрбаць ымбрэкаць ын алб
Enquanto [os apóstolos ]estavam [ainda ]olhando Jesus subir para o céu, dois indivíduos vestindo roupas brancas ficaram de repente ao lado deles. [Eram anjos. ]
11 ши ау зис: „Бэрбаць галилеень, де че стаць ши вэ уйтаць спре чер? Ачест Исус каре С-а ынэлцат ла чер дин мижлокул востру ва вени ын ачелашь фел кум Л-аць вэзут мергынд ла чер.”
[Então eles dois ]disseram: “Vocês, homens [do distrito ]de Galileia, não precisam/por que [RHQ] ficam [aqui ainda], olhando para o céu! [Algum dia ]o mesmo Jesus, que foi arrebatado {que Deus levou} de vocês para o céu, voltará [para a terra]. Ele voltará da mesma forma como vocês [acabam de ]vê-lo subir ao céu, [mas Ele não voltará logo]”.
12 Атунч, ей с-ау ынторс ын Иерусалим дин мунтеле нумит ал Мэслинилор, каре есте лынгэ Иерусалим, департе кыт ун друм ын зиуа Сабатулуй.
Depois [dos dois anjos partirem], os apóstolos voltaram para [a cidade de ]Jerusalém, deixando o Monte das Oliveiras, que ficava há um quilômetro de distância [MTY] de Jerusalém.
13 Кынд ау ажунс акасэ, с-ау суит ын одая де сус, унде стэтяу де обичей. Ерау Петру, Иаков, Иоан, Андрей, Филип, Тома, Бартоломеу, Матей, Иаков, фиул луй Алфеу, Симон Зелотул ши Иуда, фиул луй Иаков.
Ao entrarem [na cidade, ]eles subiram para o aposento [da casa ]onde estavam hospedados. [Entre os presentes constavam ]Pedro e João, Tiago e André, Filipe e Tomé, Bartolomeu e Mateus, o [outro ]Tiago [filho de ]Alfeu, Simão que pertencia ao grupo que desejava expulsar os romanos, e Judas [filho de outro homem chamado ]Tiago.
14 Тоць ачештя стэруяу ку ун куӂет ын ругэчуне ши ын черерь, ымпреунэ ку фемеиле ши ку Мария, мама луй Исус, ши ку фраций Луй.
Todos esses apóstolos eram unânimes a respeito das coisas sobre as quais oravam continuamente [juntos. Outras pessoas que os acompanhavam na oração ]eram as mulheres [quem ajudaram/acompanharam Jesus]; Maria, a mãe de Jesus; e os irmãos [menores ]dele.
15 Ын зилеле ачеля, Петру с-а скулат ын мижлокул фрацилор – нумэрул челор адунаць лаолалтэ ера де апроапе о сутэ доуэзечь – ши а зис:
Durante aqueles dias, Pedro se pôs de pé entre seus irmãos cristãos. Havia naquele momento um grupo de uns 120 [seguidores de Jesus, todos reunidos no aposento].
16 „Фрацилор, требуя сэ се ымплиняскэ Скриптура спусэ де Духул Сфынт май ынаинте, прин гура луй Давид, деспре Иуда, каре а фост кэлэуза челор че ау принс пе Исус.
[Então ]ele disse, “Meus irmãos cristãos, [existem palavras ]que o [Rei ]Davi escreveu [MTY] nas Escrituras há muito tempo, que precisam ainda ser cumpridas {acontecer [como ele previu/vaticinou]}. O Espírito Santo, [que sabia ser Judas a pessoa que cumpriria ]aquelas palavras, ditou as palavras a Davi, o qual as escreveu.
17 Ел ера дин нумэрул ностру ши ера пэрташ ал ачелеяшь службе.
[Embora ]Judas fosse escolhido {Jesus tivesse escolhido Judas}, junto conosco (excl), para servir/trabalhar [como apóstolo, ] foi Judas quem orientou as pessoas que prenderam Jesus”.
18 Омул ачеста а добындит ун огор ку плата нелеӂюирий луй, а кэзут ку капул ын жос, а плеснит ын доуэ прин мижлок ши и с-ау вэрсат тоате мэрунтаеле.
[Os líderes judaicos ]deram dinheiro a Judas quando este [prometeu trair Jesus ]de forma malévola/desleal. [Mais tarde, Judas lhes devolveu aquele dinheiro. ]Quando Judas [se enforcou], o corpo dele caiu para o chão. A barriga dele rebentou e todas as tripas se espalharam. Os [líderes judaicos empregaram ]aquele dinheiro na compra de um terreno.
19 Лукрул ачеста а ажунс аша де куноскут де тоць локуиторий дин Иерусалим, ынкыт огорул ачела а фост нумит ын лимба лор: „Акелдама”, адикэ: „Огорул сынӂелуй”.
Todos os habitantes de Jerusalém ouviram [sobre isso]. Portanto, aquele terreno passou a ser chamado {eles chamaram aquele campo}, de acordo com a própria língua [judaica ]deles, de “Aceldama”, que significa ‘campo de sangue’, [pois foi ali que alguém sangrou e morreu.]
20 Ын адевэр, ын картя Псалмилор есте скрис: ‘Локуинца луй сэ рэмынэ пустие ши нимень сэ ну локуяскэ ын еа!’ ши ‘Служба луй с-о я алтул!’
[Pedro disse mais, ]“[Isso precisava acontecer ]pois [entendo que estas palavras ]escritas {[que Davi ]escreveu} [há muito tempo ]no livro dos Salmos [se referem a Judas]: ‘Que a propriedade/casa dele fique deserta, sem ninguém para morar nela.’ (OU, ‘[Julgue- o, Senhor, par que nem ele nem ]ninguém [mais ]possa morar na casa dele!’) E [estas outras palavras escritas por Davi também se referem a Judas: ]‘Que outrem tome posse do seu trabalho de líder’.
21 Требуе деч ка, динтре чей че не-ау ынсоцит ын тоатэ время ын каре а трэит Домнул Исус ынтре ной,
É preciso, portanto, [que nós apóstolos ]escolhamos um homem para [substituir o Judas. Deve ser alguém que ]nos acompanhou [MTY] o tempo todo, durante o período em que o Senhor Jesus estava conosco.
22 ку ынчепере де ла ботезул луй Иоан пынэ ын зиуа кынд С-а ынэлцат Ел де ла ной, сэ фие рындуит унул каре сэ не ынсоцяскэ дрепт мартор ал ынвиерий Луй.”
[Ou seja, desde o dia ]quando João [Batista ]batizou [Jesus ]até o dia em que Jesus foi levado {quando [Deus ]levou Jesus} do nosso meio [para o céu. ]Deve ser alguém que viu Jesus vivo após [a morte dele”.]
23 Ей ау пус ынаинте пе дой: пе Иосиф, нумит Барсаба, зис ши Иуст, ши пе Матия.
Por isso [os apóstolos e outros cristãos ]sugeriram [os nomes de dois homens qualificados. Um dos homens foi ]José que era chamado {[a quem as pessoas ]} chamavam de Barsabás (OU, José Barsabás), que era chamado [também ]pelo nome [romano ]de Justo. O outro homem foi Matias.
24 Апой ау фэкут урмэтоаря ругэчуне: „Доамне, Ту, каре куношть инимиле тутурор оаменилор, аратэ-не пе каре дин ачешть дой л-ай алес,
Então eles oraram. Disse [um deles, ]“Senhor [Jesus], Judas deixou de ser apóstolo. [Por isso ele morreu ]e foi ao lugar [merecido ][EUP]. [Nós (excl) precisamos escolher alguém ]para substituir o [Judas para que ]possa servir-te, [tornando-se ]apóstolo. Tu bem conheces cada um de nós. Portanto, [é favor ]mostrar-nos qual destes dois homens o Senhor escolheste”.
25 ка сэ я лок ын служба ши апостолия ачаста, дин каре а кэзут Иуда, ка сэ мяргэ ла локул луй.”
26 Ау трас ла сорць, ши сорцул а кэзут пе Матия, каре а фост нумэрат ымпреунэ ку чей унспрезече апостоль.
Então eles deitaram sortes [para escolher entre os dois ]homens, e o nome sorteado foi o de Matias. (OU, Então [um dos apóstolos ]sacudiu [numa pequena vasilha ]pequenos objetos/pedras [marcados para determinar qual dos homens Deus tinha escolhido. ]E o pequeno objeto/pedra [devidamente marcado ]com o nome de Matias caiu [da vasilha]). Por isso Matias foi considerado {eles consideram Matias} [apóstolo], em companhia dos [outros ]onze apóstolos.
