2 Самуел 6
1 Давид а стрынс ярэшь пе тоць алеший луй Исраел, ын нумэр де трейзечь де мий де оамень.
OR Davide adunò di nuovo tutti gli [uomini] scelti d'Israele [in numero di] trentamila.
2 Ши Давид, ку тот попорул каре ера ку ел, а порнит де ла Баале-Иуда ка сэ суе де аколо кивотул луй Думнезеу, ынаинтя кэруя есте кемат Нумеле Домнулуй оштирилор, каре стэ ынтре херувимь, дясупра кивотулуй.
E Davide, con tutto quel popolo ch'[era] con lui, si mosse di Baale-Giuda, e andò per trasportar di là l'Arca di Dio, la quale si chiama del Nome del Signore degli eserciti, che siede sopra i Cherubini.
3 Ау пус кивотул луй Думнезеу ынтр-ун кар ноу ши л-ау ридикат дин каса луй Абинадаб, де пе дял; Уза ши Ахио, фиул луй Абинадаб, кырмуяу карул чел ноу.
E posero l'Arca di Dio sopra un carro nuovo, e la menarono via dalla casa di Abinadab, ch'[era] in sul colle; ed Uzza, ed Ahio, figliuoli di Abinadab, giudavano il carro nuovo.
4 Л-ау луат дар дин каса луй Абинадаб, де пе дял; Уза мерӂя алэтурь де кивотул луй Думнезеу ши Ахио мерӂя ынаинтя кивотулуй.
Così menarono via l'Arca di Dio dalla casa di Abinadab, ch' [era] in sul colle, accompagnandola; e Ahio andava davanti all'Arca.
5 Давид ши тоатэ каса луй Исраел кынтау ынаинтя Домнулуй ку тот фелул де инструменте де лемн де кипарос, ку харпе, ку лэуте, ку тимпане, ку флуере ши ку цимбале.
E Davide e tutta la casa d'Israele facevano festa davanti al Signore, sonando d'ogni [sorta di strumenti fatti di] legno d'abete, con cetere, e con salteri, e con tamburi, e con sistri, e con cembali.
6 Кынд ау ажунс ла ария луй Након, Уза а ынтинс мына спре кивотул луй Думнезеу ши л-а апукат, пентру кэ ера сэ-л рэстоарне боий.
Ora, quando furono giunti infino all'aia di Nacon, Uzza stese [la mano] verso l'Arca di Dio, e la ritenne; perciocchè i buoi l'aveano smossa.
7 Домнул С-а апринс де мыние ымпотрива луй Уза ши Думнезеу л-а ловит пе лок пентру пэкатул луй ши а мурит аколо, лынгэ кивотул луй Думнезеу.
E l'ira del Signore si accese contro ad Uzza; e Iddio lo percosse quivi per la sua temerità; ed egli morì quivi presso all'Arca di Dio.
8 Давид с-а ынтристат кэ Думнезеу ловисе пе Уза ку о астфел де педяпсэ, рупынду-л пе лок. Ши локул ачеста а фост нумит пынэ ын зиуа де азь Перец-Уза.
E Davide si attristò, per ciò che il Signore avea fatto rottura in Uzza; e chiamò quel luogo Peres-Uzza, [il qual nome dura] infino a questo giorno.
9 Давид с-а темут де Домнул ын зиуа ачея ши а зис: „Кум сэ интре кивотул Домнулуй ла мине?”
E Davide ebbe in quel dì paura del Signore, e disse: Come entrerebbe l'Arca del Signore appresso di me?
10 Н-а врут сэ адукэ кивотул Домнулуй ла ел, ын четатя луй Давид, ши л-а дус ын каса луй Обед-Едом дин Гат.
E Davide non volle condurre l'Arca del Signore appresso di sè, nella Città di Davide; ma la fece ridurre dentro alla casa di Obed-Edom Ghitteo.
11 Кивотул Домнулуй а рэмас трей лунь ын каса луй Обед-Едом дин Гат ши Домнул а бинекувынтат пе Обед-Едом ши тоатэ каса луй.
E l'Arca del Signore dimorò tre mesi nella casa di Obed-Edom Ghitteo; e il Signore benedisse Obed-Edom, e tutta la sua casa.
12 Ау венит ши ау спус ымпэратулуй Давид: „Домнул а бинекувынтат каса луй Обед-Едом ши тот че авя дин причина кивотулуй луй Думнезеу.” Атунч, Давид а порнит ши а суит кивотул луй Думнезеу дин каса луй Обед-Едом ын четатя луй Давид, ын мижлокул веселией.
E fu rapportato e detto al re Davide: Il Signore ha benedetta la casa di Obed-Edom, e tutto quello ch'[è] suo, per cagione dell'Arca di Dio. Laonde Davide andò, e fece portare l'Arca di Dio dalla casa di Obed-Edom nella città di Davide, con allegrezza.
13 Кынд чей че дучяу кивотул Домнулуй ау фэкут шасе пашь, ау жертфит ун боу ши ун вицел грас.
E, quando quelli che portavano l'Arca del Signore erano camminati sei passi, [Davide] sacrificava un bue e un [montone] grasso.
14 Давид жука дин рэспутерь ынаинтя Домнулуй ши ера ынчинс ку ефодул де ин субцире.
E Davide saltava di tutta forza davanti al Signore, essendo cinto d'un Efod di lino.
15 Астфел ау суит Давид ши тоатэ каса луй Исраел кивотул Домнулуй ын стригэте де букурие ши ын сунет де трымбице.
Così Davide e tutta la casa d'Israele conducevano l'Arca del Signore, con grida di allegrezza, e con suono di trombe.
16 Пе кынд кивотул Домнулуй интра ын четатя луй Давид, Микал, фата луй Саул, се уйта пе ферястрэ ши, вэзынд пе ымпэратул Давид сэринд ши жукынд ынаинтя Домнулуй, л-а диспрецуит ын инима ей.
Or avvenne che, come l'Arca del Signore entrava nella città di Davide, Mical, figliuola di Saulle, riguardò dalla finestra, e vide il re Davide che saltava di forza in presenza del Signore; e lo sprezzò nel cuor suo.
17 Дупэ че ау адус кивотул Домнулуй, л-ау пус ла локул луй, ын мижлокул кортулуй пе каре-л ридикасе Давид пентру кивот, ши Давид а адус ынаинтя Домнулуй ардерь-де-тот ши жертфе де мулцумире.
Condussero adunque l'Arca del Signore, e la posero nel suo luogo, in mezzo d'un padiglione che Davide le avea teso. E Davide offerse olocausti e sacrificii da render grazie, in presenza del Signore.
18 Кынд а испрэвит Давид де адус ардериле-де-тот ши жертфеле де мулцумире, а бинекувынтат попорул ын Нумеле Домнулуй оштирилор.
E, quando Davide ebbe finito di offerire olocausti e sacrificii da render grazie, benedisse il popolo nel Nome del Signore degli eserciti.
19 Апой а ымпэрцит ла тот попорул, ла тоатэ мулцимя луй Исраел, бэрбаць ши фемей, фиекэруя кыте о пыне, о букатэ де карне ши о туртэ де стафиде. Ши тот попорул а плекат, фиекаре ла каса луй.
E spartì a tutto il popolo, a tutta la moltitudine d'Israele, così agli uomini come alle donne, una focaccia di pane, ed un pezzo di carne, ed un fiasco [di vino] per uno. Poi tutto il popolo se ne andò, ciascuno a casa sua.
20 Давид с-а ынторс сэ-шь бинекувынтезе каса. Микал, фата луй Саул, й-а ешит ынаинте ши а зис: „Ку кытэ чинсте с-а пуртат азь ымпэратул луй Исраел дескоперинду-се ынаинтя служничелор супушилор луй, кум с-ар дескопери ун ом де нимик!”
Davide ancora se ne ritornò per benedir la sua casa. E Mical, figliuola di Saulle, gli uscì incontro, e disse: Quant'è egli stato oggi onorevole al re d'Israele d'essersi oggi scoperto davanti agli occhi delle serventi de' suoi servitori, non altrimenti che si scoprirebbe un uomo da nulla!
21 Давид а рэспунс Микалей: „Ынаинтя Домнулуй, каре м-а алес май пресус де татэл тэу ши де тоатэ каса луй, ка сэ мэ пунэ кэпетение песте попорул Домнулуй, песте Исраел, ынаинтя Домнулуй ам жукат.
E Davide disse a Mical: [Sì], nel cospetto del Signore, il quale ha eletto me, anzi che tuo padre, e che [alcuno] di tutta la sua famiglia, per costituirmi conduttore sopra il suo popolo, sopra Israele; per ciò farò festa nel cospetto del Signore.
22 Вряу сэ мэ арэт ши май де нимик декыт де дата аста ши сэ мэ ынжосеск ын окий мей, тотушь вой фи ын чинсте ла служничеле де каре ворбешть.”
E mi avvilirò per ciò ancora più di questo, e mi terrò più basso; e pur sarò onorato appo quelle serventi, delle quali tu hai parlato.
23 Ши Микал, фата луй Саул, н-а авут копий пынэ ын зиуа морций ей.
E Mical, figliuola di Saulle, non ebbe figliuoli, fino al giorno della sua morte.
