2 Самуел 22
1 Давид а ындрептат кэтре Домнул кувинтеле ачестей кынтэрь дупэ че Домнул л-а избэвит дин мына тутурор врэжмашилор луй ши дин мына луй Саул.
David adressa à l’Éternel les paroles de ce cantique, lorsque l’Éternel l’eut délivré de la main de tous ses ennemis et de la main de Saül.
2 Ел а зис: „Домнул есте стынка мя, четэцуя мя, Избэвиторул меу.
Il dit: L’Éternel est mon rocher, ma forteresse, mon libérateur.
3 Думнезеу есте стынка мя ла каре гэсеск ун адэпост, скутул меу ши путеря каре мэ мынтуеште, турнул меу чел ыналт ши скэпаря мя. Мынтуиторуле, Ту мэ скапь де силничие!
Dieu est mon rocher, où je trouve un abri, Mon bouclier et la force qui me sauve, Ma haute retraite et mon refuge. O mon Sauveur! Tu me garantis de la violence.
4 Еу кем пе Домнул чел вредник де лаудэ ши сунт избэвит де врэжмаший мей.
Je m’écrie: Loué soit l’Éternel! Et je suis délivré de mes ennemis.
5 Кэч валуриле морций мэ ынконжурасерэ, шувоаеле нимичирий мэ ынспэймынтасерэ,
Car les flots de la mort m’avaient environné, Les torrents de la destruction m’avaient épouvanté;
Les liens du sépulcre m’avaient entouré, Les filets de la mort m’avaient surpris. (Sheol h7585)
7 Ын стрымтораря мя, ам кемат пе Домнул, ам кемат пе Думнезеул меу; дин локашул Луй, Ел мь-а аузит гласул ши стригэтул меу а ажунс ла урекиле Луй.
Dans ma détresse, j’ai invoqué l’Éternel, J’ai invoqué mon Dieu; De son palais, il a entendu ma voix, Et mon cri est parvenu à ses oreilles.
8 Атунч, пэмынтул с-а кутремурат ши с-а клэтинат, темелииле черулуй с-ау мишкат ши с-ау згудуит, пентру кэ Ел Се мыниясе.
La terre fut ébranlée et trembla, Les fondements des cieux frémirent, Et ils furent ébranlés, parce qu’il était irrité.
9 Фум се ридика дин нэриле Луй ши ун фок мистуитор ешя дин гура Луй: кэрбунь априншь цышняу дин еа.
Il s’élevait de la fumée dans ses narines, Et un feu dévorant sortait de sa bouche: Il en jaillissait des charbons embrasés.
10 А плекат черуриле ши С-а коборыт: ун нор грос ера суб пичоареле Луй.
Il abaissa les cieux, et il descendit: Il y avait une épaisse nuée sous ses pieds.
11 Кэлэря пе ун херувим ши збура, веня пе арипиле вынтулуй;
Il était monté sur un chérubin, et il volait, Il paraissait sur les ailes du vent.
12 ера ынконжурат ку ынтунерикул ка ши ку ун корт, ера ынконжурат ку грэмезь де апе ши ку норь ынтунекошь.
Il faisait des ténèbres une tente autour de lui, Il était enveloppé d’amas d’eaux et de sombres nuages.
13 Дин стрэлучиря каре ера ынаинтя Луй скынтеяу кэрбунь де фок.
De la splendeur qui le précédait S’élançaient des charbons de feu.
14 Домнул а тунат дин черурь, Чел Пряыналт а фэкут сэ-Й рэсуне гласул;
L’Éternel tonna des cieux, Le Très-Haut fit retentir sa voix;
15 а арункат сэӂець ши а рисипит пе врэжмаший мей, а арункат фулӂерул ши й-а пус пе фугэ.
Il lança des flèches et dispersa mes ennemis, La foudre, et les mit en déroute.
16 Фундул мэрий с-а вэзут, темелииле лумий ау фост дескоперите де мустраря Домнулуй, де вуетул суфлэрий нэрилор Луй.
Le lit de la mer apparut, Les fondements du monde furent découverts, Par la menace de l’Éternel, Par le bruit du souffle de ses narines.
17 Ел Шь-а ынтинс мына де сус, дин ынэлциме, м-а апукат, м-а скос дин апеле челе марь;
Il étendit sa main d’en haut, il me saisit, Il me retira des grandes eaux;
18 м-а избэвит де потривникул меу чел путерник, де врэжмаший мей каре ерау май тарь декыт мине.
Il me délivra de mon adversaire puissant, De mes ennemis qui étaient plus forts que moi.
19 Ей мэ принсесерэ ын зиуа стрымторэрий меле, дар Домнул а фост сприжиниторул меу,
Ils m’avaient surpris au jour de ma détresse, Mais l’Éternel fut mon appui.
20 Ел м-а скос ла лок ларг. Ел м-а мынтуит, пентру кэ мэ юбеште.
Il m’a mis au large, Il m’a sauvé, parce qu’il m’aime.
21 Домнул мь-а рэсплэтит дупэ невиновэция мя, мь-а фэкут дупэ курэция мынилор меле;
L’Éternel m’a traité selon ma droiture, Il m’a rendu selon la pureté de mes mains;
22 кэч ам пэзит кэиле Домнулуй, ну м-ам фэкут виноват фацэ де Думнезеул меу.
Car j’ai observé les voies de l’Éternel, Et je n’ai point été coupable envers mon Dieu.
23 Тоате порунчиле Луй ау фост ынаинтя мя ши ну м-ам депэртат де ла леӂиле Луй.
Toutes ses ordonnances ont été devant moi, Et je ne me suis point écarté de ses lois.
24 Ам фост фэрэ винэ ынаинтя Луй, м-ам пэзит де фэрэделеӂя мя.
J’ai été sans reproche envers lui, Et je me suis tenu en garde contre mon iniquité.
25 Де ачея, Домнул мь-а рэсплэтит невиновэция мя дупэ курэция мя ынаинтя Луй.
Aussi l’Éternel m’a rendu selon ma droiture, Selon ma pureté devant ses yeux.
26 Ку чел бун Ту ешть бун, ку омул дрепт Те порць дупэ дрептате,
Avec celui qui est bon tu te montres bon, Avec l’homme droit tu agis selon la droiture,
27 ку чел курат ешть курат, ку чел ындэрэтник Те порць дупэ ындэрэтничия луй.
Avec celui qui est pur tu te montres pur, Et avec le pervers tu agis selon sa perversité.
28 Ту мынтуешть пе попорул каре се смереште, ши ку привиря Та коборь пе чей мындри.
Tu sauves le peuple qui s’humilie, Et de ton regard, tu abaisses les orgueilleux.
29 Да, Ту ешть лумина мя, Доамне! Домнул луминязэ ынтунерикул меу.
Oui, tu es ma lumière, ô Éternel! L’Éternel éclaire mes ténèbres.
30 Ку Тине мэ нэпустеск асупра уней ошть ынармате, ку Думнезеул меу сар песте зид.
Avec toi je me précipite sur une troupe en armes, Avec mon Dieu je franchis une muraille.
31 Кэиле луй Думнезеу сунт десэвыршите, Кувынтул Домнулуй есте курэцит; Ел есте ун скут пентру тоць чей че каутэ адэпост ын Ел.
Les voies de Dieu sont parfaites, La parole de l’Éternel est éprouvée; Il est un bouclier pour tous ceux qui se confient en lui.
32 Кэч чине есте Думнезеу, афарэ де Домнул? Ши чине есте о стынкэ, афарэ де Думнезеул ностру?
Car qui est Dieu, si ce n’est l’Éternel? Et qui est un rocher, si ce n’est notre Dieu?
33 Думнезеу есте четэцуя мя чя таре ши Ел мэ кэлэузеште пе каля чя дряптэ.
C’est Dieu qui est ma puissante forteresse, Et qui me conduit dans la voie droite.
34 Ел ымь фаче пичоареле ка але чербоайчелор ши Ел мэ ашазэ пе локуриле меле челе ыналте.
Il rend mes pieds semblables à ceux des biches, Et il me place sur mes lieux élevés.
35 Ымь депринде мыниле ла луптэ ши брацеле меле ынтинд аркул де арамэ.
Il exerce mes mains au combat, Et mes bras tendent l’arc d’airain.
36 Ту ымь дай скутул мынтуирий Тале ши ажунг маре прин бунэтатя Та.
Tu me donnes le bouclier de ton salut, Et je deviens grand par ta bonté.
37 Лэрӂешть друмул суб паший мей ши пичоареле меле ну се клатинэ.
Tu élargis le chemin sous mes pas, Et mes pieds ne chancellent point.
38 Урмэреск пе врэжмаший мей ши-й нимическ, ну мэ ынторк пынэ ну-й нимическ.
Je poursuis mes ennemis, et je les détruis; Je ne reviens pas avant de les avoir anéantis.
39 Ый нимическ, ый здробеск, де ну се май скоалэ; кад суб пичоареле меле.
Je les anéantis, je les brise, et ils ne se relèvent plus; Ils tombent sous mes pieds.
40 Ту мэ ынчинӂь ку путере пентру луптэ, рэпуй суб мине пе потривничий мей.
Tu me ceins de force pour le combat, Tu fais plier sous moi mes adversaires.
41 Фачь пе врэжмаший мей сэ дя досул ынаинтя мя ши нимическ пе чей че мэ урэск.
Tu fais tourner le dos à mes ennemis devant moi, Et j’extermine ceux qui me haïssent.
42 Се уйтэ ын журул лор ши ну-й чине сэ-й скапе. Стригэ кэтре Домнул, дар ну ле рэспунде!
Ils regardent autour d’eux, et personne pour les sauver! Ils crient à l’Éternel, et il ne leur répond pas!
43 Ый писез ка пулберя пэмынтулуй, ый здробеск, ый калк ын пичоаре, ка нороюл де пе улице.
Je les broie comme la poussière de la terre, Je les écrase, je les foule, comme la boue des rues.
44 Мэ скапь дин неынцелеӂериле попорулуй меу; мэ пэстрезь дрепт кэпетение а нямурилор; ун попор пе каре ну-л куноштям ымь есте супус.
Tu me délivres des dissensions de mon peuple; Tu me conserves pour chef des nations; Un peuple que je ne connaissais pas m’est asservi.
45 Фиий стрэинулуй мэ лингушеск; мэ аскултэ ла чя динтый порункэ.
Les fils de l’étranger me flattent, Ils m’obéissent au premier ordre.
46 Фиий стрэинулуй лешинэ де ла инимэ, тремурэ кынд ес дин четэцуе.
Les fils de l’étranger sont en défaillance, Ils tremblent hors de leurs forteresses.
47 Трэяскэ Домнул ши бинекувынтатэ сэ фие Стынка мя! Ынэлцат сэ фие Думнезеу, Стынка мынтуирий меле,
Vive l’Éternel, et béni soit mon rocher! Que Dieu, le rocher de mon salut, soit exalté,
48 Думнезеу, каре есте рэзбунэторул меу, каре-мь супуне попоареле
Le Dieu qui est mon vengeur, Qui m’assujettit les peuples,
49 ши каре мэ фаче сэ скап де врэжмаший мей! Ту мэ ыналць май пресус де потривничий мей, мэ избэвешть де омул асупритор.
Et qui me fait échapper à mes ennemis! Tu m’élèves au-dessus de mes adversaires, Tu me délivres de l’homme violent.
50 Де ачея Те вой лэуда принтре нямурь, Доамне, ши вой кынта спре слава Нумелуй Тэу!
C’est pourquoi je te louerai parmi les nations, ô Éternel! Et je chanterai à la gloire de ton nom.
51 Ел дэ марь избэвирь ымпэратулуй Сэу ши аратэ милэ унсулуй Сэу: луй Давид ши семинцей луй пентру тотдяуна.”
Il accorde de grandes délivrances à son roi, Et il fait miséricorde à son oint, A David, et à sa postérité, pour toujours.
