2 Самуел 17
1 Ахитофел а зис луй Абсалом: „Ласэ-мэ сэ алег доуэспрезече мий де оамень! Мэ вой скула ши вой урмэри пе Давид кяр ын ноаптя ачаста.
Achitòfel disse ad Assalonne: «Sceglierò dodicimila uomini: mi metterò ad inseguire Davide questa notte;
2 Ыл вой луа пе неаштептате, кынд ва фи обосит ши ва авя мыниле слэбите, ыл вой ынспэймынта ши тот попорул каре есте ку ел ва фуӂи. Вой лови нумай пе ымпэрат
gli piomberò addosso mentre egli è stanco e ha le braccia fiacche; lo spaventerò e tutta la gente che è con lui si darà alla fuga; io colpirò solo il re
3 ши вой адуче ынапой ла тине пе тот попорул; моартя омулуй пе каре-л урмэрешть ва фаче ка тоць сэ се ынтоаркэ ши тот попорул ва фи ын паче.”
e ricondurrò a te tutto il popolo, come ritorna la sposa al marito. La vita di un solo uomo tu cerchi; la gente di lui rimarrà tranquilla».
4 Кувинтеле ачестя ау плэкут луй Абсалом ши тутурор бэтрынилор луй Исраел.
Questo parlare piacque ad Assalonne e a tutti gli anziani d'Israele.
5 Дар Абсалом а зис: „Кемаць ши пе Хушай, Аркитул, ши сэ аузим ши че ва зиче ел.”
Ma Assalonne disse: «Chiamate anche Cusài l'Archita e sentiamo ciò che ha in bocca anche lui».
6 Хушай а венит ла Абсалом, ши Абсалом й-а зис: „Ятэ кум а ворбит Ахитофел. Требуе сэ фачем че а зис ел сау ну? Спуне ту!”
Quando Cusài fu giunto da Assalonne, questi gli disse: «Achitòfel ha parlato così e così; dobbiamo fare come ha detto lui? Se no, parla tu!».
7 Хушай а рэспунс луй Абсалом: „Де дата ачаста, сфатул пе каре ци л-а дат Ахитофел ну есте бун.”
Cusài rispose ad Assalonne: «Questa volta il consiglio dato da Achitòfel non è buono».
8 Ши Хушай а зис: „Ту куношть витежия татэлуй тэу ши а оаменилор луй; сунт ынфурияць ка о урсоайкэ де пе кымп кэрея и с-ау рэпит пуий. Татэл тэу есте ун ом де рэзбой ши ну ва петрече ноаптя ку попорул;
Cusài continuò: «Tu conosci tuo padre e i suoi uomini: sai che sono uomini valorosi e che hanno l'animo esasperato come un'orsa nella campagna quando le sono stati rapiti i figli; poi tuo padre è un guerriero e non passerà la notte con il popolo.
9 ятэ, акум стэ аскунс ын врео гроапэ сау ын вреун алт лок. Ши дакэ, де ла ынчепут, вор кэдя уний суб ловитуриле лор, се ва аузи ындатэ ши се ва зиче: ‘Попорул каре урма пе Абсалом а фост ынфрынт!’
A quest'ora egli è nascosto in qualche buca o in qualche altro luogo; se fin da principio cadranno alcuni dei tuoi, qualcuno lo verrà a sapere e si dirà: C'è stata una strage tra la gente che segue Assalonne.
10 Атунч, чел май витяз, кяр дакэ ар фи авут о инимэ де леу, се ва ынспэймынта, кэч тот Исраелул штие кэ татэл тэу есте ун витяз ши кэ аре ниште витежь ку ел.
Allora il più valoroso, anche se avesse un cuore di leone, si avvilirà, perché tutto Israele sa che tuo padre è un prode e che i suoi uomini sono valorosi.
11 Сфатул меу есте дар ка тот Исраелул сэ се стрынгэ ла тине, де ла Дан пынэ ла Беер-Шеба, о мулциме ка нисипул де пе марӂиня мэрий. Ши ту ынсуць сэ мерӂь ла луптэ.
Perciò io consiglio che tutto Israele, da Dan fino a Bersabea, si raduni presso di te, numeroso come la sabbia che è sulla riva del mare, e che tu vada in persona alla battaglia.
12 Дакэ вом ажунӂе ла ел ын вреун лок унде л-ам гэси, вом кэдя песте ел кум каде роуа пе пэмынт, ши ну ва скэпа ничунул, нич ел, нич вреунул дин оамений каре сунт ку ел.
Così lo raggiungeremo in qualunque luogo si troverà e gli piomberemo addosso come la rugiada cade sul suolo; di tutti i suoi uomini non ne scamperà uno solo.
13 Дакэ ва фуӂи ынтр-о четате, тот Исраелул ва дуче фуний ла четатя ачея ши о вом траӂе ын пырыу пынэ кынд ну ва май рэмыне ничо пятрэ ын еа.”
Se invece si ritira in qualche città, tutto Israele porterà corde a quella città e noi la trascineremo nella valle, così che non se ne trovi più nemmeno una pietruzza».
14 Абсалом ши тоць оамений луй Исраел ау зис: „Сфатул луй Хушай, Аркитул, есте май бун декыт сфатул луй Ахитофел.” Дар Домнул хотэрысе сэ нимичяскэ бунул сфат ал луй Ахитофел, ка сэ адукэ ненорочиря песте Абсалом.
Assalonne e tutti gli Israeliti dissero: «Il consiglio di Cusài l'Archita è migliore di quello di Achitòfel». Il Signore aveva stabilito di mandare a vuoto il saggio consiglio di Achitòfel per far cadere la sciagura su Assalonne.
15 Хушай а зис преоцилор Цадок ши Абиатар: „Ахитофел а дат кутаре ши кутаре сфат луй Абсалом ши бэтрынилор луй Исраел, ши еу й-ам сфэтуит кутаре ши кутаре лукру.
Allora Cusài disse ai sacerdoti Zadòk ed Ebiatàr: «Achitòfel ha consigliato Assalonne e gli anziani d'Israele così e così, ma io ho consigliato in questo modo.
16 Акум тримитець ындатэ штире луй Давид ши спунеци-й: ‘Ну ста ноаптя ын кымпииле пустиулуй, чи ду-те май департе, ка ну кумва ымпэратул ши тот попорул каре есте ку ел сэ фие ын примеждие сэ пярэ.’”
Ora dunque mandate in fretta ad informare Davide e ditegli: Non passare la notte presso i guadi del deserto, ma passa subito dall'altra parte, perché non venga lo sterminio sul re e sulla gente che è con lui».
17 Ионатан ши Ахимаац стэтяу лынгэ фынтына Рогуел. Служника веня ши ле адучя штирь, яр ей се дучяу сэ дя де весте ымпэратулуй Давид, кэч ну ындрэзняу сэ се арате ши сэ интре ын четате.
Ora Giònata e Achimaaz stavano presso En-Roghèl, in attesa che una schiava andasse a portare le notizie che essi dovevano andare a riferire al re Davide; perché non potevano farsi vedere ad entrare in città.
18 Дар одатэ й-а зэрит ун тынэр ши а спус луй Абсалом. Ей ау плекат амындой ын грабэ ши ау ажунс ла Бахурим, ла каса унуй ом каре авя о фынтынэ ын курте, ши с-ау коборыт ын еа.
Ma un giovane li vide e informò Assalonne. I due partirono di corsa e giunsero a Bacurìm a casa di un uomo che aveva nel cortile una cisterna.
19 Фемея а луат о ынвелитоаре, а ынтинс-о песте гура фынтыний ши а ымпрэштият урлуялэ пе еа, ка сэ ну дя нимик де бэнуит.
Quelli vi si calarono e la donna di casa prese una coperta, la distese sulla bocca della cisterna e vi sparse grano pesto, così che non ci si accorgeva di nulla.
20 Служиторий луй Абсалом ау интрат ын касэ ла фемея ачаста ши ау зис: „Унде сунт Ахимаац ши Ионатан?” Фемея ле-а рэспунс: „Ау трекут пырыул.” Ау кэутат ши, негэсинду-й, с-ау ынторс ла Иерусалим.
I servi di Assalonne vennero in casa della donna e chiesero: «Dove sono Achimaaz e Giònata?». La donna rispose loro: «Hanno passato il serbatoio dell'acqua». Quelli si misero a cercarli, ma, non riuscendo a trovarli, tornarono a Gerusalemme.
21 Дупэ плекаря лор, Ахимаац ши Ионатан ау ешит дин фынтынэ ши с-ау дус сэ дя де штире ымпэратулуй Давид. Ау зис луй Давид: „Скулаци-вэ ши грэбици-вэ де тречець апа, кэч Ахитофел а плэнуит кутаре ши кутаре лукру ымпотрива воастрэ.”
Quando costoro se ne furono partiti, i due uscirono dalla cisterna e andarono ad informare il re Davide. Gli dissero: «Muovetevi e passate in fretta l'acqua, perché così ha consigliato Achitòfel a vostro danno».
22 Давид ши тот попорул каре ера ку ел с-ау скулат ши ау трекут Йорданул; кынд се лумина де зиуэ, ну рэмэсесе ничунул каре сэ ну фи трекут Йорданул.
Allora Davide si mosse con tutta la sua gente e passò il Giordano. All'apparire del giorno, neppure uno era rimasto che non avesse passato il Giordano.
23 Ахитофел, кынд а вэзут кэ сфатул луй н-а фост урмат, а пус шауа пе мэгар ши а плекат акасэ, ын четатя луй. Шь-а пус каса ын рындуялэ ши с-а спынзурат. Кынд а мурит, л-ау ынгропат ын мормынтул татэлуй сэу.
Achitòfel, vedendo che il suo consiglio non era stato seguito, sellò l'asino e partì per andare a casa sua nella sua città. Mise in ordine gli affari della casa e s'impiccò. Così morì e fu sepolto nel sepolcro di suo padre.
24 Давид ажунсесе ла Маханаим кынд а трекут Абсалом Йорданул, ынсоцит де тоць бэрбаций луй Исраел.
Davide era giunto a Macanàim, quando Assalonne passò il Giordano con tutti gli Israeliti.
25 Абсалом а пус пе Амаса ын фрунтя оштирий, ын локул луй Иоаб. Амаса ера фиул унуй ом нумит Итра, Исраелитул, каре интрасе ла Абигал, фата луй Нахаш ши сора Церуей, мама луй Иоаб.
Assalonne aveva posto a capo dell'esercito Amasà invece di Ioab. Amasà era figlio di un uomo chiamato Itrà l'Ismaelita, il quale si era unito a Abigàl, figlia di Iesse e sorella di Zeruià, madre di Ioab.
26 Исраел ши Абсалом ау тэбэрыт ын цара Галаадулуй.
Israele e Assalonne si accamparono nel paese di Gàlaad.
27 Кынд а ажунс Давид ла Маханаим, Шоби, фиул луй Нахаш, дин Раба фиилор луй Амон, Макир, фиул луй Амиел, дин Лодебар, ши Барзилай, Галаадитул, дин Рогелим,
Quando Davide fu giunto a Macanàim, Sobì, figlio di Nacàs che era da Rabbà, città degli Ammoniti, Machìr, figlio di Ammiel da Lodebàr, e Barzillài, il Galaadita di Roghelìm,
28 ау адус патурь, лигене, васе де пэмынт, грыу, орз, фэинэ, грыу прэжит, боб, линте, ускэтурь,
portarono letti e tappeti, coppe e vasi di terracotta, grano, orzo, farina, grano arrostito, fave, lenticchie,
29 мьере, унт, ой ши брынзэ де вакэ. Ау адус ачесте лукрурь луй Давид ши попорулуй каре ера ку ел, ка сэ мэнынче, кэч зичяу: „Попорул ачеста требуе сэ фи суферит де фоаме, де обосялэ ши де сете, ын пустиу.”
miele, latte acido e formaggi di pecora e di vacca, per Davide e per la sua gente perché mangiassero; infatti dicevano: «Questa gente ha patito fame, stanchezza e sete nel deserto».
