2 Самуел 14
1 Иоаб, фиул Церуей, а бэгат де сямэ кэ инима ымпэратулуй ера апринсэ де дор дупэ Абсалом.
Toen dan ook Joab, de zoon van Seroeja, bemerkte, dat het hart van den koning naar Absalom trok,
2 А тримис сэ адукэ дин Текоа о фемее искуситэ ши й-а зис: „Фэ-те кэ плынӂь ши ымбракэ-те ын хайне де жале; ну те унӂе ку унтделемн ши фий ка о фемее каре де мултэ време плынӂе дупэ ун морт.
liet hij uit Tekóa een vrouw komen, die als zeer schrander bekend stond. Hij zeide tot haar: Ge moet u voordoen, alsof ge in de rouw zijt. Trek rouwkleren aan, en gebruik geen zalfolie, zodat ge eruit ziet als een vrouw, die al jarenlang een dode betreurt.
3 Сэ те дучь астфел ла ымпэрат ши сэ-й ворбешть аша ши аша.” Ши Иоаб й-а спус че требуя сэ зикэ.
Vervoeg u dan bij den koning, en spreek tot hem als volgt. En Joab legde haar de woorden in de mond.
4 Фемея ачея дин Текоа с-а дус сэ ворбяскэ ымпэратулуй. А кэзут ку фаца ла пэмынт, с-а ынкинат ши а зис: „Ымпэрате, скапэ-мэ!”
Bij den koning toegelaten, wierp de vrouw uit Tekóa zich vol eerbied op de grond en sprak: Help mij, o koning!
5 Ымпэратул й-а зис: „Че ай?” Еа а рэспунс: „Да, сунт вэдувэ, бэрбатул мь-а мурит!
De koning vroeg haar wat er aan scheelde. Zij hernam: Ach, ik ben een weduwvrouw. Toen mijn man stierf,
6 Роаба та авя дой фий; амындой с-ау чертат пе кымп ши н-а фост нимень сэ-й деспартэ; унул а ловит пе челэлалт ши л-а оморыт.
had uw dienstmaagd twee zonen; op het veld kregen ze samen twist, en omdat er niemand was, die tussenbeide kon komen, sloeg de een den ander dood.
7 Ши ятэ кэ тоатэ фамилия с-а ридикат ымпотрива роабей тале, зикынд: ‘Скоате ынкоаче пе учигашул фрателуй сэу! Врем сэ-л оморым пентру вяца фрателуй сэу пе каре л-а учис; врем сэ нимичим кяр ши пе моштенитор!’ Ей ар стинӂе астфел ши тэчунеле каре-мь май рэмыне, ка сэ ну ласе бэрбатулуй меу нич нуме, нич урмаш виу пе фаца пэмынтулуй.”
En nu eist de hele familie van uw dienstmaagd: Lever den broedermoordenaar uit! We willen zijn leven voor dat van zijn broer, dien hij vermoord heeft, en willen ook den erfgenaam uit de weg ruimen! Zo willen ze de vonk uitdoven, die mij nog rest, en gunnen mijn man naam noch nakroost op aarde.
8 Ымпэратул а зис фемеий: „Ду-те акасэ. Вой да порунчь ку привире ла тине.”
De koning zei tot de vrouw: Ga maar naar huis; ik zal uitspraak doen in uw zaak.
9 Фемея дин Текоа а зис ымпэратулуй: „Асупра мя, ымпэрате, домнул меу, ши асупра касей татэлуй меу сэ кадэ педяпса; ымпэратул ши скаунул луй де домние сэ ну айбэ нимик де суферит.”
Maar de vrouw uit Tekóa zeide tot den koning: Ja maar, mijn heer en koning, de bloedschuld komt op mij neer en op mijn familie; de koning en zijn troon hebben er geen hinder van.
10 Ымпэратул а зис: „Дакэ ва ворби чинева ымпотрива та, сэ-л адучь ла мине ши ну се ва май атинӂе де тине.”
De koning antwoordde: Als iemand iets van u wil, moet ge hem maar naar mij toe sturen; dan zal hij het niet meer wagen, u lastig te vallen.
11 Еа а зис: „Сэ-шь адукэ аминте ымпэратул де Домнул Думнезеул тэу, пентру ка рэзбунэторул сынӂелуй сэ ну мэряскэ прэпэдул ши сэ ну ми се нимичяскэ фиул!” Ши ел а зис: „Виу есте Домнул кэ ун пэр дин капул фиулуй тэу ну ва кэдя ла пэмынт!”
Toen zeide de vrouw: Laat de koning bij Jahweh, uw God, verzekeren, dat de bloedwreker geen kwaad zal stichten, en dat mijn zoon niet uit de weg wordt geruimd! En hij beloofde: Zowaar Jahweh leeft; geen haar van uw zoon zal gekrenkt worden.
12 Фемея а зис: „Дэ вое роабей тале сэ спунэ о ворбэ домнулуй меу, ымпэратул.” Ши ел а зис: „Ворбеште!”
Nu sprak de vrouw: Mag uw dienstmaagd mijn heer en koning nog iets zeggen? Hij antwoordde: Spreek.
13 Фемея а зис: „Пентру че гындешть ту астфел ку привире ла попорул луй Думнезеу, кэч ну есе кяр дин кувинтеле ымпэратулуй кэ ымпэратул есте ка ши виноват кынд ну кямэ ынапой пе ачела пе каре л-а изгонит?
En de vrouw hernam: Waarom zijt gij dan iets dergelijks van plan met het volk van God? Nu de koning deze beslissing heeft genomen, verklaart hij als het ware zichzelf schuldig, wanneer hij niet laat terugkeren dien hij verstoten heeft.
14 Требуе негрешит сэ мурим ши вом фи ка ниште апе вэрсате пе пэмынт, каре ну се май адунэ. Думнезеу ну я вяца, чи дореште ка фугарул сэ ну рэмынэ изгонит динаинтя Луй.
Want wij sterven toch; en evenmin als water, dat op de grond gemorst is, nog teruggehaald kan worden, zo geeft God geen leven terug. Laat de koning dus maatregelen nemen, om den verstotene niet langer van zich te verwijderen.
15 Акум, дакэ ам венит сэ спун ачесте лукрурь ымпэратулуй, домнул меу, ам венит пентру кэ попорул м-а ынспэймынтат. Ши роаба та а зис: ‘Вряу сэ ворбеск ымпэратулуй; поате кэ ымпэратул ва фаче че ва зиче роаба са.’
De reden, waarom ik den koning dit alles ben komen vertellen, is, dat de mensen mij bang maakten. Toen dacht uw dienstmaagd: Laat ik eens met den koning gaan praten; misschien doet de koning wel wat zijn dienstmaagd vraagt.
16 Да, ымпэратул ва аскулта пе роаба са ка сэ скапе дин мына челор че каутэ сэ не нимичяскэ, пе мине ши пе фиул меу, дин моштениря луй Думнезеу.
De koning zal wel luisteren en zijn dienstmaagd redden uit de greep van den man, die mij zowel als mijn zoon wil uitstoten uit het erfdeel van God.
17 Роаба та а зис: ‘Кувынтул домнулуй меу, ымпэратул, сэ-мь дя одихнэ. Кэч домнул меу, ымпэратул, есте ка ун ынӂер ал луй Думнезеу, гата сэ аудэ бинеле ши рэул.’ Ши Домнул Думнезеул тэу сэ фие ку тине.”
Daarom dacht uw dienstmaagd: Het woord van mijn heer en koning zal wel een geruststelling zijn; want mijn heer en koning is als een engel van God, die geduldig naar alles wil luisteren. Moge Jahweh, uw God, met u zijn!
18 Ымпэратул а рэспунс ши а зис фемеий: „Ну-мь аскунде че те вой ынтреба.” Ши фемея а зис: „Сэ ворбяскэ домнул меу, ымпэратул!”
De koning hernam en sprak tot de vrouw: Verzwijg nu eens niet, wat ik u thans ga vragen. De vrouw antwoordde: Mijn heer en koning spreke.
19 Ымпэратул а зис атунч: „Оаре мына луй Иоаб ну есте еа ку тине ын тоатэ тряба ачаста?” Ши фемея а рэспунс: „Виу есте суфлетул тэу, ымпэрате, домнул меу, кэ ну есте ку путинцэ ничо абатере, нич ла дряпта, нич ла стынга, де ла тот че а зис домнул меу, ымпэратул. Ын адевэр, робул тэу Иоаб мь-а порунчит ши а пус ын гура роабей тале тоате ачесте кувинте.
De koning vroeg: Heeft Joab hier soms de hand in gehad? De vrouw antwoordde: Zo waar gij leeft, mijn heer en koning, rechts noch links is er een uitweg, als mijn heer en koning iets vraagt! Ja, uw dienaar Joab was het, die mij de opdracht gaf; hij was het ook, die al deze woorden in de mond van uw dienares heeft gelegd.
20 Ка сэ дя о алтэ ынфэцишаре лукрулуй, а фэкут робул тэу Иоаб лукрул ачеста. Дар домнул меу есте тот атыт де ынцелепт ка ши ун ынӂер ал луй Думнезеу, ка сэ куноаскэ тот че се петрече пе пэмынт.”
Uw dienaar Joab heeft dat gedaan, om de zaak een ander voorkomen te geven; maar mijn heer is zo wijs als een engel van God, die alles weet, wat er op aarde gebeurt.
21 Ымпэратул а зис луй Иоаб: „Ятэ, вряу сэ фак лукрул ачеста; ду-те дар де аду ынапой пе тынэрул Абсалом.”
Toen sprak de koning tot Joab: Goed dan! Ik doe wat ge me voorstelt; ge kunt den jongen Absalom terughalen.
22 Иоаб а кэзут ку фаца ла пэмынт, с-а ынкинат ши а бинекувынтат пе ымпэратул. Апой а зис: „Робул тэу куноаште азь кэ ам кэпэтат тречере ынаинтя та, ымпэрате, домнул меу, фииндкэ ымпэратул лукрязэ дупэ кувынтул робулуй сэу.”
Joab wierp zich vol eerbied op de grond, wenste den koning geluk en zeide: Nu weet uw dienaar, mijn heer en koning, dat ik bij u in de gunst sta, omdat de koning gedaan heeft, wat uw dienaar hem vroeg.
23 Иоаб с-а скулат, а плекат ын Гешур ши а адус пе Абсалом ынапой ла Иерусалим.
En Joab vertrok, ging naar Gesjoer en bracht Absalom naar Jerusalem terug.
24 Дар ымпэратул а зис: „Сэ се дукэ ын каса луй ши сэ ну-мь вадэ фаца.” Ши Абсалом с-а дус ын каса луй ши н-а вэзут фаца ымпэратулуй.
Maar de koning beval: Hij mag zich naar zijn woning begeven, maar mij niet onder de ogen komen! Absalom begaf zich dus naar zijn woning, en kwam den koning niet onder de ogen.
25 Ну ера ом ын тот Исраелул аша де вестит ка Абсалом ын привинца фрумусеций луй; дин талпа пичорулуй пынэ ын крештетул капулуй н-авя ничун кусур.
Nu was er in heel Israël niemand, die zozeer om zijn schoonheid geprezen werd als Absalom; van top tot teen viel er niets op hem aan te merken.
26 Кынд ышь тундя капул – ши-л тундя ын фиекаре ан, пентру кэ пэрул ый ера греу – греутатя пэрулуй де пе капул луй ера де доуэ суте де сикли, дупэ греутатя ымпэратулуй.
Eens per jaar liet hij zijn hoofdhaar knippen; want dan was het zo’n vracht, dat hij het wel moest laten korten. Als hij dan zijn hoofdhaar liet knippen, woog het tweehonderd sikkel, naar koninklijk gewicht.
27 Луй Абсалом и с-ау нэскут трей фий ши о фийкэ, нумитэ Тамар, каре ера о фемее фрумоасэ ла кип.
Absalom had drie zonen gekregen; bovendien een dochter, die Tamar heette en een zeer mooie vrouw was.
28 Абсалом а локуит дой ань ла Иерусалим фэрэ сэ вадэ фаца ымпэратулуй.
Toen Absalom twee jaar in Jerusalem gewoond had, zonder den koning onder de ogen te zijn gekomen,
29 Апой а кемат пе Иоаб сэ-л тримитэ ла ымпэрат, дар Иоаб н-а воит сэ винэ ла ел. Л-а кемат а доуа оарэ, ши Иоаб тот н-а врут сэ винэ.
ontbood hij Joab met de bedoeling, hem tot den koning te zenden. Maar deze wilde niet bij hem komen. Hij ontbood hem nog eens, maar hij weigerde weer.
30 Абсалом а зис атунч служиторилор луй: „Ведець, огорул луй Иоаб есте лынгэ ал меу; аре орз пе ел; дучеци-вэ ши пунеци-й фок.” Ши служиторий луй Абсалом ау пус фок кымпулуй.
Daarom zeide hij tot zijn dienaren: Naast het land van mij ligt een stuk land van Joab, waarop hij gerst heeft staan; gaat dat in brand steken. Toen de dienaren van Absalom het stuk land in brand hadden gestoken,
31 Иоаб с-а скулат ши с-а дус ла Абсалом акасэ. Ши й-а зис: „Пентру че ау пус служиторий тэй фок кымпулуй меу?”
begaf Joab zich eindelijk naar de woning van Absalom en zeide tot hem: Waarom hebben uw dienaren mijn akker in brand gestoken?
32 Абсалом а рэспунс луй Иоаб: „Ятэ, ць-ам тримис ворбэ ши ць-ам зис: ‘Вино аич ши те вой тримите ла ымпэрат сэ-й спуй: «Пентру че м-ам ынторс дин Гешур? Ар фи фост май бине пентру мине сэ фиу ши акум аколо.» Дореск акум сэ вэд фаца ымпэратулуй ши, дакэ есте врео нелеӂюире ын мине, сэ мэ омоаре.’”
Absalom gaf Joab ten antwoord: Wel, ik heb u laten verzoeken, eens bij me te komen. Ik wilde u aan den koning laten vragen: Waarom ben ik eigenlijk uit Gesjoer gekomen? Het zou beter voor me zijn, als ik daar was gebleven. Nu wil ik ofwel door den koning ontvangen worden, óf hij moet me maar doden, als ik nog schuld heb.
33 Иоаб с-а дус ла ымпэрат ши й-а спус лукрул ачеста. Ши ымпэратул а кемат пе Абсалом, каре а венит ла ел ши с-а арункат ку фаца ла пэмынт ынаинтя луй. Ымпэратул а сэрутат пе Абсалом.
Joab ging dus naar den koning, en toen hij hem alles verteld had, liet hij Absalom roepen. Deze begaf zich naar den koning, en boog zich voor den koning ter aarde neer. En de koning kuste Absalom.
