2 Самуел 12
1 Домнул а тримис пе Натан ла Давид. Ши Натан а венит ла ел ши й-а зис: „Ынтр-о четате ерау дой оамень: унул богат ши алтул сэрак.
Yahweh enviou Nathan para David. Ele veio até ele e lhe disse: “Havia dois homens em uma cidade: um rico e o outro pobre.
2 Богатул авя фоарте мулте ой ши фоарте мулць бой.
O homem rico tinha muitos rebanhos e rebanhos,
3 Сэракул н-авя нимик декыт о мелушя, пе каре о кумпэрасе; о хрэня ши о крештя ла ел ымпреунэ ку копиий луй; еа мынка дин ачеяшь букатэ де пыне ку ел, бя дин ачелашь пахар ку ел, дормя ла сынул луй ши ел о привя ка пе фата луй.
mas o homem pobre não tinha nada, exceto um cordeirinho de ovelha, que ele havia comprado e criado. Ele cresceu junto com ele e com seus filhos. Comia de sua própria comida, bebia de seu próprio copo, deitava-se em seu seio e era como uma filha para ele.
4 А венит ун кэлэтор ла омул ачела богат. Ши богатул ну с-а ындурат сэ се атингэ де оиле сау де боий луй ка сэ прегэтяскэ ун прынз кэлэторулуй каре венисе ла ел, чи а луат оая сэракулуй ши а гэтит-о пентру омул каре венисе ла ел.”
Um viajante veio ao homem rico, e não queria pegar de seu próprio rebanho e de seu próprio rebanho para se preparar para o viajante que tinha vindo até ele, mas pegou o cordeiro do homem pobre e o preparou para o homem que tinha vindo até ele”.
5 Давид с-а апринс фоарте таре де мыние ымпотрива омулуй ачестуя ши а зис луй Натан: „Виу есте Домнул кэ омул каре а фэкут лукрул ачеста есте вредник де моарте!
A raiva de David queimou quente contra o homem, e ele disse a Nathan: “Como Yahweh vive, o homem que fez isso merece morrer!
6 Ши сэ дя ынапой патру мей, пентру кэ а сэвыршит фапта ачаста ши н-а авут милэ.”
Ele deve restaurar o cordeiro quatro vezes, porque ele fez esta coisa e porque não teve piedade”!
7 Ши Натан а зис луй Давид: „Ту ешть омул ачеста! Аша ворбеште Домнул Думнезеул луй Исраел: ‘Еу те-ам унс ымпэрат песте Исраел ши те-ам скэпат дин мына луй Саул;
Nathan disse a David: “Você é o homem! Isto é o que Javé, o Deus de Israel, diz: “Eu te ungi rei sobre Israel, e te livrei da mão de Saul”.
8 те-ам фэкут стэпын пе каса стэпынулуй тэу, ам пус ла сынул тэу невестеле стэпынулуй тэу ши ць-ам дат каса луй Исраел ши Иуда. Ши дакэ ар фи фост пуцин атыта, аш май фи адэугат.
Eu te dei a casa de teu senhor e as esposas de teu senhor em teu seio, e te dei a casa de Israel e de Judá; e se isso tivesse sido muito pouco, eu teria acrescentado a ti muitas outras coisas assim.
9 Пентру че дар ай диспрецуит ту Кувынтул Домнулуй, фэкынд че есте рэу ынаинтя Луй? Ай ловит ку сабия пе Урие, Хетитул, ай луат де невастэ пе невастэ-са ши пе ел л-ай учис ку сабия фиилор луй Амон.
Por que você desprezou a palavra de Javé, para fazer o que é mau aos olhos dele? Você golpeou Urias, o hitita, com a espada, tomou sua esposa para ser sua esposa e o matou com a espada dos filhos de Amon.
10 Акум, ничодатэ ну се ва депэрта сабия дин каса та, пентру кэ М-ай диспрецуит ши пентру кэ ай луат де невастэ пе неваста луй Урие, Хетитул.’
Agora, portanto, a espada nunca sairá de sua casa, porque você me desprezou e tomou Uriah, a esposa do hitita, para ser sua esposa'.
11 Аша ворбеште Домнул: ‘Ятэ, дин каса та вой ридика ненорочиря ымпотрива та ши вой луа де суб окий тэй пе невестеле тале ши ле вой да алтуя, каре се ва кулка ку еле ын фаца соарелуй ачестуя.
“Isto é o que diz Javé: “Eis que levantarei o mal contra ti de tua própria casa; e tomarei tuas esposas diante de teus olhos e as darei ao teu próximo, e ele se deitará com tuas esposas à vista deste sol”.
12 Кэч ай лукрат пе аскунс; Еу ынсэ вой фаче лукрул ачеста ын фаца ынтрегулуй Исраел ши ын фаца соарелуй.’”
Pois fizestes isto em segredo, mas farei isto diante de todo Israel, e diante do sol”.
13 Давид а зис луй Натан: „Ам пэкэтуит ымпотрива Домнулуй!” Ши Натан а зис луй Давид: „Домнул ыць яртэ пэкатул, ну вей мури.
David disse a Nathan: “Eu pequei contra Yahweh”. Nathan disse a David: “Yahweh também afastou seu pecado. Você não vai morrer.
14 Дар, пентру кэ ай фэкут пе врэжмаший Домнулуй сэ-Л хуляскэ сэвыршинд фапта ачаста, фиул каре ци с-а нэскут ва мури.”
Entretanto, porque com este ato você deu grande ocasião aos inimigos de Yahweh de blasfemar, a criança que nasceu para você certamente morrerá”.
15 Ши Натан а плекат акасэ. Домнул а ловит копилул пе каре-л нэскусе луй Давид неваста луй Урие ши а фост греу болнав.
Então Nathan partiu para sua casa. Yahweh atingiu a criança que a esposa de Uriah aborreceu para David, e ele estava muito doente.
16 Давид с-а ругат луй Думнезеу пентру копил ши а постит ши, кынд а венит акасэ, тоатэ ноаптя а стат кулкат пе пэмынт.
David, portanto, implorou a Deus pela criança; e David jejuou, e entrou e passou a noite no chão.
17 Бэтрыний касей ау стэруит де ел сэ се скоале де ла пэмынт, дар н-а воит ши н-а мынкат нимик ку ей.
Os anciãos de sua casa se levantaram ao seu lado, para criá-lo da terra; mas ele não quis, e não comeu pão com eles.
18 А шаптя зи, копилул а мурит. Служиторий луй Давид с-ау темут сэ-й дя де весте кэ а мурит копилул. Кэч зичяу: „Кынд копилул трэя ынкэ, й-ам ворбит, ши ну не-а аскултат. Кум сэ ындрэзним сэ-й спунем: ‘А мурит копилул’? Аре сэ се ынтристезе ши май мулт.”
No sétimo dia, a criança morreu. Os criados de David tiveram medo de dizer-lhe que a criança estava morta, pois disseram: “Eis que, enquanto a criança ainda estava viva, nós falamos com ele e ele não escutou nossa voz”. Como ele então se machucará se lhe dissermos que a criança está morta”?
19 Давид а бэгат де сямэ кэ служиторий луй ворбяу ын шоаптэ ынтре ей ши а ынцелес кэ мурисе копилул. Ел а зис служиторилор сэй: „А мурит копилул?” Ши ей ау рэспунс: „А мурит.”
Mas quando David viu que seus criados estavam sussurrando juntos, David percebeu que a criança estava morta; e David disse a seus criados: “A criança está morta”? Eles disseram: “Ele está morto”.
20 Атунч, Давид с-а скулат де ла пэмынт. С-а спэлат, с-а унс ши шь-а скимбат хайнеле, апой с-а дус ын Каса Домнулуй ши с-а ынкинат. Ынторкынду-се акасэ, а черут сэ и се дя сэ мэнынче ши а мынкат.
Então David levantou-se da terra, lavou-se e ungiu-se, e mudou de roupa; e entrou na casa de Yahweh, e adorou. Depois veio para sua própria casa; e quando pediu, puseram pão diante dele e ele comeu.
21 Служиторий луй й-ау зис: „Че ынсямнэ чея че фачь? Кынд трэя копилул, постяй ши плынӂяй, ши акум, кынд а мурит копилул, те сколь ши мэнынчь!”
Então seus servos lhe disseram: “O que é isso que você fez? Você jejuou e chorou pela criança enquanto ela estava viva, mas quando a criança estava morta, você se levantou e comeu pão”.
22 Ел а рэспунс: „Кынд трэя копилул, постям ши плынӂям, кэч зичям: ‘Чине штие дакэ ну Се ва ындура Домнул де мине ши дакэ ну ва трэи копилул?’
Ele disse: “Enquanto a criança ainda estava viva, eu jejuei e chorei; pois eu disse: 'Quem sabe se Yahweh não será gracioso comigo, para que a criança possa viver?
23 Акум, кынд а мурит, пентру че сэ май постеск? Пот сэ-л ынторк ын вяцэ? Еу мэ вой дуче ла ел, дар ел ну се ва ынтоарче ла мине.”
Mas agora ele está morto. Por que eu deveria jejuar? Posso trazê-lo de volta? Eu irei até ele, mas ele não voltará para mim”.
24 Давид а мынгыят пе невастэ-са Бат-Шеба ши а интрат ла еа ши с-а кулкат ку еа. Еа а нэскут ун фиу, пе каре л-а нумит Соломон ши каре а фост юбит де Домнул.
David confortou Betsabá sua esposa, e foi até ela, e deitou-se com ela. Ela deu à luz um filho, e ele chamou-o de Salomão. Javé o amava;
25 Ел л-а ынкрединцат ын мыниле пророкулуй Натан ши Натан й-а пус нумеле Иедидия, пентру Домнул.
e enviou pela mão de Natã o profeta, e lhe deu o nome de Jedidias, em nome de Javé.
26 Иоаб, каре ымпресура Раба фиилор луй Амон, а пус мына пе четатя ымпэрэтяскэ
Now Joab lutou contra Rabbah das crianças de Ammon, e tomou a cidade real.
27 ши а тримис соль луй Давид сэ-й спунэ: „Ам ынчепут лупта ымпотрива Рабей ши ам пус стэпынире пе четатя апелор;
Joab enviou mensageiros a David, e disse: “Eu lutei contra Rabbah”. Sim, eu tomei a cidade das águas.
28 стрынӂе акум чялалтэ парте а попорулуй, тэбэрэште ымпотрива четэций ши я-о, ка сэ н-о яу еу ши сэ винэ асупра мя чинстя.”
Agora, portanto, reúnam o resto do povo, acampem-se contra a cidade e tomem-na; para que eu não tome a cidade, e ela seja chamada pelo meu nome”.
29 Давид а стрынс тот попорул ши а мерс асупра четэций Раба; а бэтут-о ши а луат-о.
David reuniu todo o povo e foi para Rabbah, lutou contra ela e a levou.
30 А луат кунуна де пе капул ымпэратулуй ей, каре кынтэря ун талант де аур ши ера ымподобитэ ку петре скумпе. Ау пус-о пе капул луй Давид, каре а луат о фоарте маре прадэ дин четате.
Ele tirou a coroa do rei deles de sua cabeça; e seu peso era um talento de ouro, e nele havia pedras preciosas; e foi colocado na cabeça de Davi. Ele trouxe uma grande quantidade de pilhagem para fora da cidade.
31 А скос пе локуиторь ши й-а трекут прин ферэстрае, прин грапе де фер ши секурь де фер ши й-а пус ын куптоареле де кэрэмизь; аша а фэкут тутурор четэцилор фиилор луй Амон. Давид с-а ынторс ла Иерусалим ку тот попорул.
Ele trouxe para fora as pessoas que estavam nela, e as colocou para trabalhar sob serras, sob picaretas de ferro, sob eixos de ferro, e as fez ir para o forno de tijolos; e o fez para todas as cidades das crianças de Ammon. Então Davi e todo o povo retornaram a Jerusalém.
