< 2 Самуел 1 >
1 Дупэ моартя луй Саул, Давид, дупэ че бэтусе пе амалечиць, се ынторсесе де доуэ зиле ла Циклаг.
ORA, dopo la morte di Saulle, Davide, essendo ritornato dalla sconfitta degli Amalechiti, dimorò in Siclag due giorni.
2 А трея зи, а венит ун ом дин табэра луй Саул, ку хайнеле сфышияте ши ку капул пресэрат ку цэрынэ. Кынд а ажунс ын фаца луй Давид, с-а арункат ку фаца ла пэмынт ши с-а ынкинат.
Ed al terzo giorno, ecco, un uomo venne dal campo, d'appresso a Saulle, avendo i vestimenti stracciati, e della terra sopra la testa; e, come egli giunse a Davide, si gittò in terra, e gli fece riverenza.
3 Давид й-а зис: „Де унде вий?” Ши ел й-а рэспунс: „Ам скэпат дин табэра луй Исраел.”
E Davide gli disse: Onde vieni? Ed egli gli disse: Io sono scampato dal campo d'Israele.
4 Давид й-а зис: „Спуне-мь че с-а ынтымплат?” Ши ел а рэспунс: „Попорул а фуӂит де пе кымпул де бэтае ши ун маре нумэр де оамень ау кэзут ши ау перит; кяр ши Саул ши фиул сэу Ионатан ау мурит.”
E Davide gli disse: Come è andato il fatto? deh! raccontamelo. Ed egli disse: Il popolo è fuggito dalla battaglia, ed anche molti del popolo son caduti, e morti. Saulle anch'egli, e Gionatan, suo figliuolo, son morti.
5 Давид а зис тынэрулуй каре-й адучя ачесте вешть: „Де унде штий кэ Саул ши фиул сэу Ионатан ау мурит?”
E Davide disse al giovane che gli raccontava [queste cose: ] Come sai tu che Saulle, e Gionatan, suo figliuolo, sieno morti?
6 Ши тынэрул каре-й адучя ачесте вешть а рэспунс: „Ам венит дин ынтымпларе пе мунтеле Гилбоа ши Саул стэтя реземат ын сулица луй, ши кареле ши кэлэреций ерау апроапе сэ-л ажунгэ.
E il giovane che gli raccontava [queste cose], gli disse: Io mi scontrai a caso nel monte di Ghilboa; ed ecco, Saulle era chinato sopra la sua lancia, e già i carri e la gente a cavallo lo stringevano di presso.
7 Ынторкынду-се, м-а вэзут ши м-а кемат. Еу ам зис: ‘Ятэ-мэ!’
Allora egli, voltosi indietro, mi vide, e mi chiamò. Ed io gli dissi: Eccomi.
8 Ши ел мь-а зис: ‘Чине ешть?’ Й-ам рэспунс: ‘Еу сунт амалечит.’
E egli mi disse: Chi [sei] tu? Ed io gli disse: Io [sono] Amalechita.
9 Ши а зис: ‘Апропие-те дар ши омоарэ-мэ, кэч м-а апукат амецяла, мэкар кэ сунт ынкэ плин де вяцэ.’
Ed egli mi disse: Mettimi, ti prego, il piede addosso, e fammi morire; perciocchè questa armatura di maglia mi ha rattenuto; e tutta la mia vita [è] ancora in me.
10 М-ам апропият де ел ши л-ам оморыт, штиинд бине кэ н-авя сэ май рэмынэ ку вяцэ ын урма ынфрынӂерий. Ам луат кунуна ымпэрэтяскэ де пе капул луй ши брэцара пе каре о авя ла брац ши ле-ам адус аич, домнулуй меу.”
Io adunque gli misi il piede addosso, e lo feci morire; perciocchè io sapeva ch'egli non potea vivere, dopo essersi lasciato cadere [sopra la sua lancia]; poi presi la benda reale ch'egli avea sopra la testa, e la maniglia ch'egli avea al braccio, e le ho recate qua al mio signore.
11 Давид шь-а апукат хайнеле ши ле-а сфышият ши тоць оамений каре ерау лынгэ ел ау фэкут ачелашь лукру.
Allora Davide prese i suoi vestimenti, e li stracciò. Il simigliante [fecero] ancora tutti gli uomini ch'[erano] con lui;
12 Ау желит, ау плынс ши ау постит пынэ сяра де дурере пентру Саул, пентру фиул сэу Ионатан, пентру попорул Домнулуй, фииндкэ фусесерэ тэяць ку сабия.
e fecero cordoglio, e piansero, e digiunarono infino alla sera, per cagion di Saulle, e di Gionatan, suo figliuolo, e del popolo del Signore, e della casa d'Israele; perciocchè erano caduti per la spada.
13 Давид а зис тынэрулуй каре-й адусесе ачесте вешть: „Де унде ешть?” Ши ел а рэспунс: „Сунт фиул унуй стрэин, ал унуй амалечит.”
Poi Davide disse al giovane che gli avea portate le novelle: Onde sei? Ed egli gli disse: Io [son] figliuolo d'un uomo forestiere Amalechita.
14 Давид й-а зис: „Кум ну ць-а фост фрикэ сэ пуй мына пе унсул Домнулуй ши сэ-л оморь?”
E Davide gli disse: Come non hai temuto di metter la mano ad ammazzar l'Unto del Signore? E Davide chiamò uno de' fanti, e [gli] disse:
15 Ши Давид а кемат пе унул дин оамений луй ши а зис: „Апропие-те ши омоарэ-л!” Омул ачела а ловит пе амалечит, каре а мурит.
Vien qua, avventati sopra lui. E [colui] lo percosse, ed egli morì.
16 Ши Давид й-а зис: „Сынӂеле тэу сэ кадэ асупра капулуй тэу, кэч гура та а мэртурисит ымпотрива та, фииндкэ ай зис: ‘Ам оморыт пе унсул Домнулуй!’”
E Davide gli disse: [Sia] il tuo sangue sopra il tuo capo; perciocchè la tua bocca stessa ha testimoniato contro a te, dicendo: Io ho fatto morir l'Unto del Signore.
17 Ятэ кынтаря де жале пе каре а алкэтуит-о Давид пентру Саул ши фиул сэу Ионатан
ALLORA Davide fece questo lamento sopra Saulle, e sopra Gionatan, suo figliuolo;
18 ши пе каре а порунчит с-о ынвеце копиий луй Иуда. Есте нумитэ ши се афлэ скрисэ ын.
e [lo] pronunziò, per ammaestrare i figliuoli di Giuda a [tirar] l'arco (ecco, [esso è] scritto nel Libro del Diritto):
19 „Фала та, Исраеле, заче учисэ пе дялуриле тале! Кум ау кэзут витежий!
O gentil [paese] d'Israele, Sopra i tuoi alti luoghi [giacciono] gli uccisi; Come son caduti gli uomini valorosi!
20 Ну спунець лукрул ачеста ын Гат, ну рэспындиць вестя ачаста ын улицеле Аскалонулуй, ка сэ ну се букуре фетеле филистенилор, ка сэ ну се лауде фетеле челор нетэяць ымпрежур.
Nol rapportate in Gat, E non ne recate le novelle nelle piazze di Ascalon; Che talora le figliuole de' Filistei non se ne rallegrino; Che talora le figliuole degl'incirconcisi non ne facciano festa.
21 Мунць дин Гилбоа! Нич роуэ, нич плоае сэ ну кадэ пе вой! Сэ ну фие пе вой нич кымпий каре сэ дя пыргэ пентру даруриле де мынкаре! Кэч аколо ау фост арункате скутуриле витежилор, скутул луй Саул, ка ши кынд н-ар фи фост унс ку унтделемн.
O monti di Ghilboa, Sopra voi [non sia giammai] nè rugiada, nè pioggia, Nè campi da [portare] offerte; Perciocchè quivi è stato gittato via lo scudo de' prodi, Lo scudo di Saulle, come [se egli] non [fosse stato] unto con olio.
22 Де ла сынӂеле челор рэниць, де ла грэсимя челор май войничь, аркул луй Ионатан ну да ынапой ничодатэ ши сабия луй Саул ну се ынвыртя ничодатэ ын вынт.
L'arco di Gionatan non si rivolgea indietro, [Che non avesse sparso] il sangue degli uccisi, [E trafitto] il grasso de' prodi, E la spada di Saulle non se ne ritornava a vuoto.
23 Саул ши Ионатан, каре с-ау плэкут ши с-ау юбит ын тимпул веций лор, н-ау фост деспэрциць нич ла моарте; ерау май ушорь декыт вултурий, май тарь декыт леий.
Saulle e Gionatan, amabili e piacevoli in vita loro, Eziandio nella morte loro non sono stati separati. Erano più veloci che aquile. Più forti che leoni.
24 Фийчеле луй Исраел, плынӂець пе Саул, каре вэ ымбрэка ын стакожиу ши алте подоабе, каре вэ пуня гэтель де аур пе хайнеле воастре!
Figliuole d'Israele, piangete per cagion di Saulle, Il qual faceva ch'eravate vestite di scarlatto in delizie; Il qual faceva che mettevate de' fregi d'oro in su le vostre robe.
25 Кум ау кэзут витежий ын мижлокул луптей! Кум а мурит Ионатан пе дялуриле тале!
Come son caduti i prodi in mezzo della battaglia! [E come è stato] ucciso Gionatan sopra i tuoi alti luoghi, [O paese d'Israele!]
26 Мэ доаре дупэ тине, фрате Ионатане! Ту ерай плэчеря мя; драгостя та пентру мине ера минунатэ, май пресус де драгостя фемеяскэ.
Gionatan, fratello mio, io son distretto per cagion di te; Tu mi eri molto piacevole; L'amor tuo mi era più singolare che l'amore che si porta alle donne.
27 Кум ау кэзут витежий! Кум ли с-ау пердут армеле!”
Come son caduti i prodi, E son periti gli arnesi da guerra!