2 Петру 3
1 Пряюбицилор, ачаста есте а доуа епистолэ пе каре в-о скриу. Ын амындоуэ, каут сэ вэ трезеск минтя сэнэтоасэ прин ынштиинцэрь,
Tämän nyt toisen lähetyskirjan minä teille, minun rakkaani, kirjoitan, jolla minä herätän ja neuvon teidän vakaata mieltänne,
2 ка сэ вэ фак сэ вэ адучець аминте де лукруриле вестите май динаинте де сфинций пророчь ши де порунка Домнулуй ши Мынтуиторулуй ностру, датэ прин апостолий воштри.
Että te muistaisitte ne sanat, jotka ennen pyhiltä prophetailta sanotut ovat, ja myös meidän käskymme, jotka olemme Herran ja Vapahtajan apostolit.
3 Ынаинте де тоате, сэ штиць кэ ын зилеле дин урмэ вор вени батжокориторь плинь де батжокурь, каре вор трэи дупэ пофтеле лор
Ja tietäkäät se ensin, että viimeisinä päivinä tulevat pilkkaajat, jotka oman himonsa jälkeen vaeltavat,
4 ши вор зиче: „Унде есте фэгэдуинца венирий Луй? Кэч де кынд ау адормит пэринций ноштри, тоате рэмын аша кум ерау де ла ынчепутул зидирий!”
Ja sanovat: kussa on lupaus hänen tulemisestansa? Sillä siitä päivästä, kuin isät ovat nukkuneet, pysyvät kaikki niinkuin ne luonnon alusta olleet ovat.
5 Кэч ынадинс се фак кэ ну штиу кэ одиниоарэ ерау черурь ши ун пэмынт скос прин Кувынтул луй Думнезеу дин апэ ши ку ажуторул апей
Mutta tietäen ei he tahdo tietää, että taivaat muinen olivat, ja maa vedestä, joka vedessä Jumalan sanan kautta seisoo.
6 ши кэ лумя де атунч а перит тот прин еле, ынекатэ де апэ.
Kuitenkin siihen aikaan se maailma niiden kautta vedenpaisumisella hukkui.
7 Яр черуриле ши пэмынтул де акум сунт пэзите ши пэстрате, прин ачелашь Кувынт, пентру фокул дин зиуа де жудекатэ ши де пеире а оаменилор нелеӂюиць.
Niin myös ne taivaat ja maa, jotka nyt ovat, hänen sanansa kautta säästetään tulen varaksi tuomiopäivään asti, jona jumalattomat ihmiset kadotetaan.
8 Дар, пряюбицилор, сэ ну уйтаць ун лукру: кэ, пентру Домнул, о зи есте ка о мие де ань, ши о мие де ань сунт ка о зи.
Mutta tätä yhtä ei pidä teiltä salattaman, minun rakkaani: yksi päivä on Herran edessä niinkuin tuhannen ajastaikaa, ja tuhannen ajastaikaa niinkuin yksi päivä.
9 Домнул ну ынтырзие ын ымплиниря фэгэдуинцей Луй, кум кред уний, чи аре о ынделунгэ рэбдаре пентру вой ши дореште ка ничунул сэ ну пярэ, чи тоць сэ винэ ла покэинцэ.
Ei Herra viivytä lupaustansa, (niinkuin muutamat sen viipyvän luulevat, ) vaan hän on meidän kanssamme kärsiväinen, ja ei tahdo, että jonkun pitäis hukkuman, vaan että jokainen itsensä parannukseen kääntäis.
10 Зиуа Домнулуй ынсэ ва вени ка ун хоц. Ын зиуа ачея, черуриле вор трече ку троснет, трупуриле черешть се вор топи де маре кэлдурэ ши пэмынтул, ку тот че есте пе ел, ва арде.
Mutta Herran päivä on tuleva niinkuin varas yöllä, ja silloin taivaat suurella pauhinalla menevät pois, mutta elementit pitää palavuudesta sulaman, ja maa, ja rakennukset, jotka hänessä ovat, pitää palaman ylös.
11 Деч, фииндкэ тоате ачесте лукрурь ау сэ се стриче, че фел де оамень ар требуи сэ фиць вой, принтр-о пуртаре сфынтэ ши евлавиоасэ,
Että kaikki nämät pitää katooman, minkäkaltaiset tulee teidän silloin olla pyhissä menoissa ja jumalisuudessa:
12 аштептынд ши грэбинд вениря зилей луй Думнезеу, ын каре черуриле апринсе вор пери ши трупуриле черешть се вор топи де кэлдура фокулуй?
Niin että te odotatte ja ikävöitsette Jumalan päivän tulemista, jona taivaat tulesta raukeevat ja elementit palavuudesta sulavat?
13 Дар ной, дупэ фэгэдуинца Луй, аштептэм черурь ной ши ун пэмынт ноу, ын каре ва локуи неприхэниря.
Mutta me odotamme uusia taivaita ja uutta maata hänen lupauksensa jälkeen, joissa vanhurskaus asuu.
14 Де ачея, пряюбицилор, фииндкэ аштептаць ачесте лукрурь, силици-вэ сэ фиць гэсиць ынаинтя Луй фэрэ приханэ, фэрэ винэ ши ын паче.
Sentähden, minun rakkaani, että te näitä odotatte, niin ahkeroitkaat, että te hänen edessänsä puhtaiksi ja nuhteettomiksi rauhassa löydettäisiin;
15 Сэ кредець кэ ынделунга рэбдаре а Домнулуй ностру есте мынтуире, кум в-а скрис ши пряюбитул ностру фрате Павел, дупэ ынцелепчуня датэ луй,
Ja lukekaat meidän Herran Jesuksen Kristuksen pitkämielisyys teidän autuudeksenne, niinkuin myös meidän rakas veljemme Paavali siitä viisaudesta, joka hänelle annettu on, teille on kirjoittanut,
16 ка ши ын тоате епистолеле луй, кынд ворбеште деспре лукруриле ачестя. Ын еле сунт унеле лукрурь греу де ынцелес, пе каре чей нештиуторь ши нестаторничь ле рэстэлмэческ ка ши пе челелалте Скриптурь, спре перзаря лор.
Joka myös jokaisessa kirjassansa näistä puhuu, joissa muutamat ovat työläät ymmärtää, jotka taitamattomat ja huikentelevaiset turmelevat, niinkuin muutkin Raamatut, omaksi kadotukseksensa.
17 Вой деч, пряюбицилор, штиинд май динаинте ачесте лукрурь, пэзици-вэ, ка ну кумва сэ вэ лэсаць тырыць де рэтэчиря ачестор нелеӂюиць ши сэ вэ пердець тэрия,
Nyt että te, minun rakkaani, sen jo ennen tiedätte, niin karttakaat, ettette vieteltäisi jumalattomain eksytyksellä ynnä heidän kanssansa, ja lankeaisi pois omasta vahvuudestanne,
18 чи крештець ын харул ши ын куноштинца Домнулуй ши Мынтуиторулуй ностру Исус Христос. А Луй сэ фие слава акум ши ын зиуа вешничией. Амин. (aiōn g165)
Vaan kasvakaat meidän Herramme ja Vapahtajan Jesuksen Kristuksen armossa ja tuntemisessa: jolle olkoon kunnia sekä nyt että ijankaikkiseen aikaan, amen! (aiōn g165)
The Great Flood
