2 Коринтень 8

1 Фрацилор, воим сэ вэ адучем ла куноштинцэ харул пе каре л-а дат Думнезеу ын Бисеричиле Мачедонией.

Or, fratelli, vogliamo farvi sapere la grazia di Dio concessa alle chiese di Macedonia.

2 Ын мижлокул мултелор неказурь прин каре ау трекут, букурия лор песте мэсурэ де маре ши сэрэчия лор лучие ау дат наштере ла ун белшуг де дэрничие дин партя лор.

In mezzo alle molte afflizioni con le quali esse sono provate, l’abbondanza della loro allegrezza e la loro profonda povertà hanno abbondato nelle ricchezze della loro liberalità.

3 Вэ мэртурисеск кэ ау дат де бунэвое, дупэ путеря лор ши кяр песте путериле лор.

Poiché, io ne rendo testimonianza, secondo il poter loro, anzi al di là del poter loro, hanno dato volenterosi,

4 Ши не-ау ругат ку марь стэруинце пентру харул ши пэртэшия ла ачастэ стрынӂере де ажутоаре пентру сфинць.

chiedendoci con molte istanze la grazia di contribuire a questa sovvenzione destinata ai santi.

5 Ши ау фэкут ачаста ну нумай кум нэдэждуисем, дар с-ау дат май ынтый пе ей ыншишь Домнулуй ши апой ноуэ, прин воя луй Думнезеу.

E l’hanno fatto non solo come avevamo sperato; ma prima si sono dati loro stessi al Signore, e poi a noi, per la volontà di Dio.

6 Ной дар ам ругат пе Тит сэ испрэвяскэ ачастэ стрынӂере де ажутоаре пе каре о ынчепусе.

Talché abbiamo esortato Tito che, come l’ha già cominciata, così porti a compimento fra voi anche quest’opera di carità.

7 Дупэ кум спориць ын тоате лукруриле: ын крединцэ, ын кувынт, ын куноштинцэ, ын орьче рывнэ ши ын драгостя воастрэ пентру ной, кэутаць сэ спориць ши ын ачастэ бинефачере.

Ma siccome voi abbondate in ogni cosa, in fede, in parola, in conoscenza, in ogni zelo e nell’amore che avete per noi, vedete d’abbondare anche in quest’opera di carità.

8 Ну спун лукрул ачеста ка сэ вэ дау о порункэ, чи пентру рывна алтора ши ка сэ пун ла ынчеркаре курэция драгостей воастре.

Non lo dico per darvi un ordine, ma per mettere alla prova, con l’esempio dell’altrui premura, anche la schiettezza del vostro amore.

9 Кэч куноаштець харул Домнулуй ностру Исус Христос. Ел, мэкар кэ ера богат, С-а фэкут сэрак пентру вой, пентру ка, прин сэрэчия Луй, вой сэ вэ ымбогэциць.

Perché voi conoscete la carità del Signor nostro Gesù Cristo il quale, essendo ricco, s’è fatto povero per amor vostro, onde, mediante la sua povertà, voi poteste diventar ricchi.

10 Ын ачастэ привинцэ вэ дау ун сфат. Ши сфатул ачеста вэ есте де фолос воуэ, каре, де акум ун ан, чей динтый аць ынчепут ну нумай сэ фачець, чи сэ ши воиць.

E qui vi do un consiglio; il che conviene a voi i quali fin dall’anno passato avete per i primi cominciato non solo a fare ma anche a volere:

11 Испрэвиць дар акум де фэкут, пентру ка, дупэ граба воинцей сэ фие ши ынфэптуиря, потривит ку мижлоачеле воастре.

Portate ora a compimento anche il fare; onde, come ci fu la prontezza del volere, così ci sia anche il compiere secondo i vostri mezzi.

12 Пентру кэ, дакэ есте бунэвоинцэ, дарул есте примит, авынду-се ын ведере че аре чинева, ну че н-аре.

Poiché, se c’è la prontezza dell’animo, essa è gradita in ragione di quello che uno ha, e non di quello che non ha.

13 Аич ну есте ворба ка алций сэ фие ушураць, яр вой стрымтораць,

Poiché questo non si fa per recar sollievo ad altri ed aggravio a voi, ma per principio di uguaglianza;

14 чи есте ворба де о потривире: ын ымпрежураря де акум, присосул востру сэ акопере невоиле лор, пентру ка ши присосул лор сэ акопере, ла рындул луй, невоиле воастре, аша ка сэ фие о потривире,

nelle attuali circostanze, la vostra abbondanza serve a supplire al loro bisogno, onde la loro abbondanza supplisca altresì al bisogno vostro, affinché ci sia uguaglianza, secondo che è scritto:

15 дупэ кум есте скрис: „Чел че стрынсесе мулт н-авя нимик де присос, ши чел че стрынсесе пуцин ну дучя липсэ.”

Chi avea raccolto molto non n’ebbe di soverchio, e chi avea raccolto poco, non n’ebbe mancanza.

16 Мулцумирь фие адусе луй Думнезеу, каре а пус ын инима луй Тит ачеяшь рывнэ пентру вой.

Or ringraziato sia Iddio che ha messo in cuore a Tito lo stesso zelo per voi;

17 Кэч ел а примит ындемнул ностру, ба ынкэ, стэпынит де о рывнэ арзэтоаре, а порнит де бунэвое спре вой.

poiché non solo egli ha accettata la nostra esortazione, ma mosso da zelo anche maggiore si è spontaneamente posto in cammino per venire da voi.

18 Ам тримис ку ел ши пе фрателе а кэруй лаудэ ын Евангелие есте рэспындитэ прин тоате Бисеричиле.

E assieme a lui abbiam mandato questo fratello, la cui lode nella predicazione dell’Evangelo è sparsa per tutte le chiese;

19 Май мулт, ел а фост алес де Бисеричь сэ мяргэ ымпреунэ ку ной ын ачастэ лукраре де бинефачере, пе каре о сэвыршим спре слава Домнулуй ши ка о довадэ де бунэвоинца ноастрэ.

non solo, ma egli è stato anche eletto dalle chiese a viaggiare con noi per quest’opera di carità, da noi amministrata per la gloria del Signore stesso e per dimostrare la prontezza dell’animo nostro.

20 Ын кипул ачеста, врем ка нимень сэ ну не дефайме ку привире ла ачест белшуг де ажутоаре де каре ынгрижим.

Evitiamo così che qualcuno abbia a biasimarci circa quest’abbondante colletta che è da noi amministrata;

21 Кэч кэутэм сэ лукрэм чинстит ну нумай ынаинтя Домнулуй, чи ши ынаинтя оаменилор.

perché ci preoccupiamo d’agire onestamente non solo nel cospetto del Signore, ma anche nel cospetto degli uomini.

22 Ам тримис ку ей пе фрателе ностру, а кэруй рывнэ ам ынчеркат-о де атытя орь ын мулте ымпрежурэрь ши каре, де дата ачаста, аратэ мулт май мултэ рывнэ дин причина марий луй ынкредерь ын вой.

E con loro abbiamo mandato quel nostro fratello del quale spesse volte e in molte cose abbiamo sperimentato lo zelo, e che ora è più zelante che mai per la gran fiducia che ha in voi.

23 Астфел, фие авынд ын ведере пе Тит, каре есте пэрташул ши товарэшул меу де лукру ын мижлокул востру, фие авынд ын ведере пе фраций ноштри, каре сунт тримиший Бисеричилор ши фала луй Христос,

Quanto a Tito, egli è mio compagno e collaboratore in mezzo a voi; quanto ai nostri fratelli, essi sono gli inviati delle chiese, e gloria di Cristo.

24 даци-ле ынаинтя Бисеричилор довадэ де драгостя воастрэ ши арэтаци-ле кэ авем дрептул сэ не лэудэм ку вой.

Date loro dunque, nel cospetto delle chiese, la prova del vostro amore e mostrate loro che abbiamo ragione di gloriarci di voi.