2 Кроничь 5

1 Астфел а фост испрэвитэ тоатэ лукраря пе каре а фэкут-о Соломон пентру Каса Домнулуй. Апой а адус арӂинтул, аурул ши тоате унелтеле пе каре ле ынкинасе Домнулуй татэл сэу, Давид, ши ле-а пус ын вистиерииле Касей луй Думнезеу.

E acabada que foi toda a obra que fez Salomão para a casa do SENHOR, meteu Salomão nela as coisas que Davi seu pai havia dedicado; e pôs a prata, e o ouro, e todos os vasos, nos tesouros da casa de Deus.

2 Атунч, Соломон а стрынс ла Иерусалим пе бэтрыний луй Исраел ши пе тоате кэпетенииле семинциилор, пе капий фамилиилор копиилор луй Исраел, ка сэ муте дин четатя луй Давид, адикэ дин Сион, кивотул легэмынтулуй Домнулуй.

Então Salomão juntou em Jerusalém os anciãos de Israel, e todos os príncipes das tribos, os cabeças das famílias dos filhos de Israel, para que trouxessem a arca do pacto do SENHOR da cidade de Davi, que é Sião.

3 Тоць бэрбаций луй Исраел с-ау адунат ла ымпэрат пентру сэрбэтоаря дин луна а шаптя.

E juntaram-se ao rei todos os varões de Israel, à solenidade do mês sétimo.

4 Кынд ау ажунс тоць бэтрыний луй Исраел, левиций ау ридикат кивотул.

E vieram todos os anciãos de Israel, e tomaram os levitas a arca:

5 Ау адус кивотул, кортул ынтылнирий ши тоате унелтеле сфинте каре ерау ын корт; преоций ши левиций ле-ау дус.

E levaram a arca, e o tabernáculo do testemunho, e todos os vasos do santuário que estavam no tabernáculo: os sacerdotes e os levitas os levaram.

6 Ымпэратул Соломон ши тоатэ адунаря луй Исраел кематэ ла ел ау стат ынаинтя кивотулуй. Ау жертфит ой ши бой, каре ну се пот нич сокоти, нич нумэра дин причина мулцимий лор.

E o rei Salomão, e toda a congregação de Israel que se havia a ele reunido diante da arca, sacrificaram ovelhas e bois, que pela abundância não se puderam contar nem numerar.

7 Преоций ау дус кивотул легэмынтулуй Домнулуй ла локул луй, ын Сфынтул Локаш ал касей, ын Локул Прясфынт, суб арипиле херувимилор.

E os sacerdotes meteram a arca do pacto do SENHOR em seu lugar, no compartimento interno da casa, no lugar santíssimo, sob as asas dos querubins:

8 Херувимий авяу арипиле ынтинсе песте локул кивотулуй ши акоперяу кивотул ши друӂий луй пе дясупра.

Pois os querubins estendiam as asas sobre o assento da arca, e cobriam os querubins por encima assim a arca como suas barras.

9 Друӂилор ли се дэдусе о астфел де лунӂиме ынкыт капетеле лор се ведяу ла о депэртаре де кивот динаинтя Сфынтулуй Локаш, дар ну се ведяу де афарэ. Кивотул а фост аколо пынэ ын зиуа де азь.

E fizeram sair fora as barras, de modo que se vissem as cabeças das barras da arca diante do compartimento interno, mas não se viam desde fora: e ali estiveram até hoje.

10 Ын кивот ну ерау декыт челе доуэ табле, пе каре ле пусесе аколо Мойсе, ын Хореб, кынд а фэкут Домнул легэмынт ку копиий луй Исраел, ла еширя лор дин Еӂипт.

No arca nada havia, a não serem as duas tábuas que Moisés havia posto em Horebe, com as quais o SENHOR havia feito aliança com os filhos de Israel, depois que saíram do Egito.

11 Ын клипа кынд ау ешит преоций дин Локул Сфынт – кэч тоць преоций де фацэ се сфинцисерэ фэрэ сэ май цинэ ширул четелор

E quando os sacerdotes saíram do santuário, (porque todos os sacerdotes que se acharam haviam sido santificados, e não guardavam suas vezes;

12 ши тоць левиций каре ерау кынтэрець: Асаф, Хеман, Иедутун, фиий ши фраций лор, ымбрэкаць ын ин субцире, стэтяу, ла рэсэритул алтарулуй, ку кимвале, алэуте ши харпе ши авяу ку ей о сутэ доуэзечь де преоць каре сунау дин трымбице –

E os levitas cantores, todos os de Asafe, os de Hemã, e os de Jedutum, juntamente com seus filhos e seus irmãos, vestidos de linho fino, estavam com címbalos e saltérios e harpas ao oriente do altar; e com eles cento vinte sacerdotes que tocavam trombetas);

13 ши кынд чей че сунау дин трымбице ши чей че кынтау, унинду-се ынтр-ун глас ка сэ мэряскэ ши сэ лауде пе Домнул, ау сунат дин трымбице, кимвале ши челелалте инструменте ши ау мэрит пе Домнул прин ачесте кувинте: „Кэч есте бун, кэч ындураря Луй цине ын вечь!”, ын клипа ачея, каса, ши ануме Каса Домнулуй, с-а умплут ку ун нор.

Soavam, pois, as trombetas, e cantavam com a voz todos a uma, para louvar e confessar ao SENHOR: e quando levantavam a voz com trombetas e címbalos e instrumentos de música, quando louvavam ao SENHOR, dizendo: Porque é bom, porque sua misericórdia é para sempre; então a casa, [isto é], a casa do SENHOR, se encheu de uma nuvem.

14 Преоций н-ау путут сэ май стя аколо ка сэ факэ служба дин причина норулуй, кэч слава Домнулуй умплусе Каса луй Думнезеу.

E os sacerdotes não podiam ficar em pé para ministrar, por causa da nuvem; porque a glória do SENHOR havia enchido a casa de Deus.