2 Кроничь 36
1 Попорул цэрий а луат пе Иоахаз, фиул луй Иосия, ши л-а пус ымпэрат ын локул татэлуй сэу ла Иерусалим.
Allora il popolo del paese prese Joachaz, figliuolo di Giosia, e lo fece re a Gerusalemme, in luogo di suo padre.
2 Иоахаз авя доуэзечь ши трей де ань кынд а ажунс ымпэрат ши а домнит трей лунь ла Иерусалим.
Joachaz avea ventitre anni quando cominciò a regnare, e regnò tre mesi a Gerusalemme.
3 Ымпэратул Еӂиптулуй л-а дат жос де пе скаунул де домние ын Иерусалим ши а пус песте царэ ун бир де о сутэ де таланць де арӂинт ши де ун талант де аур.
Il re d’Egitto lo depose a Gerusalemme, e gravò il paese di un’indennità di cento talenti d’argento e d’un talento d’oro.
4 Ымпэратул Еӂиптулуй а пус ымпэрат песте Иуда ши песте Иерусалим пе Елиаким, фрателе луй Иоахаз, ши й-а скимбат нумеле ын Иоиаким. Неко а луат пе фрателе сэу Иоахаз ши л-а дус ын Еӂипт.
E il re d’Egitto fece re sopra Giuda e sopra Gerusalemme Eliakim, fratello di Joachaz, e gli mutò il nome in quello di Joiakim. Neco prese Joachaz, fratello di lui, e lo menò in Egitto.
5 Иоиаким авя доуэзечь ши чинч де ань кынд а ажунс ымпэрат ши а домнит унспрезече ань ла Иерусалим. Ел а фэкут че есте рэу ынаинтя Домнулуй Думнезеулуй сэу.
Joiakim avea venticinque anni quando cominciò a regnare; regnò undici anni a Gerusalemme, e fece ciò ch’è male agli occhi dell’Eterno, il suo Dio.
6 Небукаднецар, ымпэратул Бабилонулуй, с-а суит ымпотрива луй ши л-а легат ку ланцурь де арамэ ка сэ-л дукэ ла Бабилон.
Nebucadnetsar, re di Babilonia, salì contro di lui, e lo legò con catene di rame per menarlo a Babilonia.
7 Небукаднецар а дус ла Бабилон унелте дин Каса Домнулуй ши ле-а пус ын каса луй, ын Бабилон.
Nebucadnetsar portò pure a Babilonia parte degli utensili della casa dell’Eterno, e li mise nel suo palazzo a Babilonia.
8 Челелалте фапте але луй Иоиаким, урычуниле пе каре ле-а сэвыршит ши рэул че се афла ын ел, сунт скрисе ын картя ымпэрацилор луй Исраел ши Иуда. Ши, ын локул луй, а домнит фиул сэу Иоиакин.
Il rimanente delle azioni di Joiakim, le abominazioni che commise e tutto quello di cui si rese colpevole, sono cose scritte nel libro dei re d’Israele e di Giuda. E Joiakin, suo figliuolo, regnò in luogo suo.
9 Иоиакин авя опт ань кынд а ажунс ымпэрат ши а домнит трей лунь ши зече зиле ла Иерусалим. Ел а фэкут че есте рэу ынаинтя Домнулуй.
Joiakin aveva otto anni quando cominciò a regnare; regnò tre mesi e dieci giorni a Gerusalemme, e fece ciò ch’è male agli occhi dell’Eterno.
10 Ын анул урмэтор, ымпэратул Небукаднецар л-а дус ла Бабилон ымпреунэ ку унелтеле скумпе але Касей Домнулуй. Ши а пус ымпэрат песте Иуда ши песте Иерусалим пе Зедекия, фрателе луй Иоиакин.
L’anno seguente il re Nebucadnetsar mandò a prenderlo, lo fece menare a Babilonia con gli utensili preziosi della casa dell’Eterno, e fece re di Giuda e di Gerusalemme Sedekia, fratello di Joiakin.
11 Зедекия авя доуэзечь ши уну де ань кынд а ажунс ымпэрат ши а домнит унспрезече ань ла Иерусалим.
Sedekia avea ventun anni quando cominciò a regnare, e regnò a Gerusalemme undici anni.
12 Ел а фэкут че есте рэу ынаинтя Домнулуй Думнезеулуй сэу ши ну с-а смерит ынаинтя пророкулуй Иеремия, каре-й ворбя дин партя Домнулуй.
Egli fece ciò ch’è male agli occhi dell’Eterno, del suo Dio, e non s’umiliò dinanzi al profeta Geremia, che gli parlava da parte dell’Eterno.
13 С-а рэскулат кяр ымпотрива ымпэратулуй Небукаднецар, каре-л пусесе сэ журе пе Нумеле луй Думнезеу. Шь-а ынцепенит грумазул ши шь-а ынвыртошат инима пынэ аколо ынкыт ну с-а ынторс ла Домнул Думнезеул луй Исраел.
E si ribellò pure a Nebucadnetsar, che l’avea fatto giurare nel nome di Dio; e indurò la sua cervice ed il suo cuore rifiutando di convertirsi all’Eterno, all’Iddio d’Israele.
14 Тоате кэпетенииле преоцилор ши попорул ау ынмулцит ши ей фэрэделеӂиле дупэ тоате урычуниле нямурилор ши ау пынгэрит Каса Домнулуй, пе каре о сфинцисе Ел ын Иерусалим.
Tutti i capi dei sacerdoti e il popolo moltiplicarono anch’essi le loro infedeltà, seguendo tutte le abominazioni delle genti; e contaminarono la casa dell’Eterno, ch’egli avea santificata a Gerusalemme.
15 Домнул Думнезеул пэринцилор лор а дат дин време тримишилор Сэй ынсэрчинаря сэ-й ынштиинцезе, кэч воя сэ круце пе попорул Сэу ши локашул Сэу.
E l’Eterno, l’Iddio de’ loro padri, mandò loro a più riprese degli ammonimenti, per mezzo dei suoi messaggeri, poiché voleva risparmiare il suo popolo e la sua propria dimora:
16 Дар ей шь-ау бэтут жок де тримиший луй Думнезеу, Й-ау несокотит кувинтеле ши ау рыс де пророчий Луй, пынэ кынд мыния Домнулуй ымпотрива попорулуй Сэу а ажунс фэрэ ляк.
ma quelli si beffarono de’ messaggeri di Dio, sprezzarono le sue parole e schernirono i suoi profeti, finché l’ira dell’Eterno contro il suo popolo arrivò al punto che non ci fu più rimedio.
17 Атунч, Домнул а фэкут сэ се суе ымпотрива лор ымпэратул халдеенилор ши а учис ку сабия пе тинерий лор ын каса локашулуй лор челуй сфынт. Н-а круцат нич пе тынэр, нич пе тынэрэ, нич пе бэтрын, нич пе омул гырбов суб повара перилор албь, чи а дат тотул ын мына луй.
Allora egli fece salire contro ad essi il re dei Caldei, che uccise di spada i loro giovani nella casa del loro santuario, e non risparmiò né giovane, né fanciulla, né vecchiaia, né canizie. L’Eterno gli diè nelle mani ogni cosa.
18 Небукаднецар а дус ла Бабилон тоате унелтеле дин Каса Домнулуй, марь ши мичь, вистиерииле Касей Домнулуй ши вистиерииле ымпэратулуй ши але кэпетениилор луй.
Nebucadnetsar portò a Babilonia tutti gli utensili della casa di Dio, grandi e piccoli, i tesori della casa dell’Eterno, e i tesori del re e dei suoi capi.
19 Ау арс Каса луй Думнезеу, ау дэрымат зидуриле Иерусалимулуй, ау пус фок тутурор каселор луй ши ау нимичит тоате лукруриле скумпе.
I Caldei incendiarono la casa di Dio, demolirono le mura di Gerusalemme, dettero alle fiamme tutti i suoi palazzi, e ne distrussero tutti gli oggetti preziosi.
20 Пе чей че ау скэпат де сабие, Небукаднецар й-а дус приншь ла Бабилон. Ей й-ау фост супушь, луй ши фиилор луй, пынэ ла стэпыниря ымпэрэцией першилор,
E Nebucadnetsar menò in cattività a Babilonia quelli ch’erano scampati dalla spada; ed essi furono assoggettati a lui ed ai suoi figliuoli, fino all’avvento del regno di Persia
21 ка сэ се ымплиняскэ кувынтул Домнулуй ростит прин гура луй Иеремия, пынэ че цара шь-а цинут Сабателе ей ши с-а одихнит тот тимпул кыт а фост пустиитэ, пынэ ла ымплиниря челор шаптезечь де ань.
(affinché s’adempisse la parola dell’Eterno pronunziata per bocca di Geremia), fino a che il paese avesse goduto de’ suoi sabati; difatti esso dovette riposare per tutto il tempo della sua desolazione, finché furon compiuti i settant’anni.
22 Ын чел динтый ан ал луй Чирус, ымпэратул першилор, ка сэ се ымплиняскэ кувынтул Домнулуй ростит прин гура луй Иеремия, Домнул а трезит духул луй Чирус, ымпэратул першилор, каре а пус сэ се факэ прин виу грай ши прин скрис ачастэ вестире ын тоатэ ымпэрэция луй:
Nel primo anno di Ciro, re di Persia, affinché s’adempisse la parola dell’Eterno pronunziata per bocca di Geremia, l’Eterno destò lo spirito di Ciro, re di Persia, il quale, a voce e per iscritto, fece pubblicare per tutto il suo regno quest’editto:
23 „Аша ворбеште Чирус, ымпэратул першилор: ‘Домнул Думнезеул черурилор мь-а дат тоате ымпэрэцииле пэмынтулуй ши мь-а порунчит сэ-Й зидеск о касэ ла Иерусалим, ын Иуда. Чине динтре вой есте дин попорул Луй? Домнул Думнезеул луй сэ фие ку ел ши сэ плече!’”
“Così dice Ciro, re di Persia: L’Eterno, l’Iddio de’ cieli, m’ha dato tutti i regni della terra, ed egli m’ha comandato di edificargli una casa in Gerusalemme, ch’è in Giuda. Chiunque tra voi è del suo popolo, sia l’Eterno, il suo Dio, con lui, e parta!”
