< 2 Кроничь 33 >
1 Манасе авя дойспрезече ань кынд а ажунс ымпэрат ши а домнит чинчзечь ши чинч де ань ла Иерусалим.
Quando Manàsse divenne re, aveva dodici anni; regnò cinquantacinque anni in Gerusalemme.
2 Ел а фэкут че есте рэу ынаинтя Домнулуй, дупэ урычуниле нямурилор пе каре ле изгонисе Домнул динаинтя копиилор луй Исраел.
Egli fece ciò che è male agli occhi del Signore, secondo gli abomini dei popoli che il Signore aveva scacciato di fronte agli Israeliti.
3 А зидит ярэшь ынэлцимиле пе каре ле дэрымасе татэл сэу, Езекия. А ридикат алтаре баалилор, а фэкут идоль Астартеей, ши с-а ынкинат ынаинтя ынтреӂий оштирь а черурилор ши й-а служит.
Ricostruì le alture demolite da suo padre Ezechia, eresse altari ai Baal, piantò pali sacri, si prostrò davanti a tutta la milizia del cielo e la servì.
4 А зидит алтаре ын Каса Домнулуй, мэкар кэ Домнул зисесе: „Ын Иерусалим ва фи Нумеле Меу пе вечие.”
Costruì altari nel tempio, del quale il Signore aveva detto: «In Gerusalemme sarà il mio nome per sempre».
5 А зидит алтаре ынтреӂий оштирь а черурилор, ын челе доуэ курць але Касей Домнулуй.
Eresse altari a tutta la milizia del cielo nei due cortili del tempio.
6 Шь-а трекут фиий прин фок ын валя фиилор луй Хином; умбла ку дескынтече ши врэжиторий ши циня ла ел оамень каре кемау духуриле ши каре-й спуняу вииторул. А фэкут дин че ын че май мулт че есте рэу ынаинтя Домнулуй, ка сэ-Л мыние.
Fece passare i suoi figli per il fuoco nella Valle di Ben-Hinnòn. Praticò la magia, gli incantesimi e la stregoneria; istituì negromanti e indovini. Compì in molte maniere ciò che è male agli occhi del Signore provocando il suo sdegno.
7 А пус кипул чоплит ал идолулуй пе каре-л фэкусе ын Каса луй Думнезеу, деспре каре Думнезеу спусесе луй Давид ши фиулуй сэу Соломон: „Ын каса ачаста ши ын Иерусалим, пе каре л-ам алес дин тоате семинцииле луй Исраел, Ымь вой пуне Нумеле пе вечие.
E collocò la statua dell'idolo che aveva fatto, nel tempio, di cui Dio aveva detto a Davide e al figlio Salomone: «In questo tempio e in Gerusalemme, che mi sono scelta fra tutte le tribù di Israele, porrò il mio nome per sempre.
8 Ну вой май стрэмута пе Исраел дин цара пе каре ам дат-о пэринцилор воштри, нумай сэ кауте сэ ымплиняскэ тот че ле-ам порунчит, дупэ тоатэ леӂя, ынвэцэтуриле ши порунчиле дате прин Мойсе.”
Non lascerò più che il piede degli Israeliti si allontani dal paese che io ho concesso ai loro padri, purché procurino di eseguire quanto ho comandato loro nell'intera legge, ossia negli statuti e nei decreti dati loro per mezzo di Mosè».
9 Дар Манасе а фост причина кэ Иуда ши локуиторий Иерусалимулуй с-ау рэтэчит ши ау фэкут рэу май мулт декыт нямуриле пе каре ле нимичисе Домнул динаинтя копиилор луй Исраел.
Manàsse fece traviare Giuda e gli abitanti di Gerusalemme spingendoli ad agire peggio delle popolazioni che il Signore aveva sterminate di fronte agli Israeliti.
10 Домнул а ворбит луй Манасе ши попорулуй сэу, дар ей н-ау врут сэ аскулте.
Il Signore parlò a Manàsse e al suo popolo, ma non gli badarono.
11 Атунч, Домнул а тримис ымпотрива лор пе кэпетенииле оштирий ымпэратулуй Асирией, каре ау принс пе Манасе ши л-ау пус ын ланцурь. Л-ау легат ку ланцурь де арамэ ши л-ау дус ла Бабилон.
Allora il Signore mandò contro di loro i capi dell'esercito del re assiro; essi presero Manàsse con uncini, lo legarono con catene di bronzo e lo condussero in Babilonia.
12 Кынд а фост ла стрымтоаре, с-а ругат Домнулуй Думнезеулуй луй ши с-а смерит адынк ынаинтя Думнезеулуй пэринцилор сэй.
Ridotto in tale miseria, egli placò il volto del Signore suo Dio e si umiliò molto di fronte al Dio dei suoi padri.
13 Й-а фэкут ругэчунь, ши Домнул, лэсынду-Се ындуплекат, й-а аскултат черериле ши л-а адус ынапой ла Иерусалим, ын ымпэрэция луй. Ши Манасе а куноскут кэ Домнул есте Думнезеу.
Egli lo pregò e Dio si lasciò commuovere, esaudì la sua supplica e lo fece tornare in Gerusalemme nel suo regno; così Manàsse riconobbe che solo il Signore è Dio.
14 Дупэ ачея, а зидит афарэ дин четатя луй Давид, ла апус, спре Гихон ын вале, ун зид каре се ынтиндя пынэ ла Поарта Пештилор ши ку каре а ынконжурат дялул ши л-а фэкут фоарте ыналт. А пус ши кэпетений де рэзбой ын тоате четэциле ынтэрите але луй Иуда.
In seguito, egli costruì il muro esteriore della città di Davide, a occidente del Ghicon, nella valle fino alla porta dei Pesci, che circondava l'Ofel; Manàsse lo tirò su a notevole altezza. In tutte le fortezze di Giuda egli pose capi militari.
15 А ынлэтурат дин Каса Домнулуй думнезеий стрэинь ши идолул Астартеей, а дэрымат тоате алтареле пе каре ле зидисе пе мунтеле Касей Домнулуй ши ла Иерусалим ши ле-а арункат афарэ дин четате.
Rimosse gli dei stranieri e l'idolo dal tempio insieme con tutti gli altari che egli aveva costruito sul monte del tempio e in Gerusalemme e gettò tutto fuori della città.
16 А ашезат дин ноу алтарул Домнулуй, а адус пе ел жертфе де мулцумире ши де лаудэ ши а порунчит луй Иуда сэ служяскэ Домнулуй Думнезеулуй луй Исраел.
Restaurò l'altare del Signore e vi offrì sacrifici di comunione e di lode e comandò a Giuda di servire il Signore, Dio di Israele.
17 Попорул жертфя тот пе ынэлцимь, дар нумай Домнулуй Думнезеулуй сэу.
Tuttavia il popolo continuava a sacrificare sulle alture, anche se lo faceva per il Signore.
18 Челелалте фапте але луй Манасе, ругэчуня луй кэтре Думнезеул луй ши кувинтеле пророчилор каре й-ау ворбит ын Нумеле Домнулуй Думнезеулуй луй Исраел сунт скрисе ын фаптеле ымпэрацилор луй Исраел.
Le altre gesta di Manàsse, la sua preghiera a Dio e le parole che i veggenti gli comunicarono a nome del Signore Dio di Israele, ecco sono descritte nelle gesta dei re di Israele.
19 Ругэчуня луй ши фелул ын каре л-а аскултат Думнезеу, пэкателе ши нелеӂюириле луй, локуриле унде а зидит ынэлцимь ши а ынэлцат идоль Астартеей ши кипурь чоплите ынаинте де а се смери сунт скрисе ын картя луй Хозай.
La sua preghiera e come fu esaudito, tutta la sua colpa e la sua infedeltà, le località ove costruì alture, eresse pali sacri e statue prima della sua umiliazione, ecco sono descritte negli atti di Cozai.
20 Манасе а адормит ку пэринций сэй ши а фост ынгропат ын каса луй. Ши, ын локул луй, а домнит фиул сэу Амон.
Manàsse si addormentò con i suoi padri e lo seppellirono nel suo palazzo. Al suo posto divenne re suo figlio Amòn.
21 Амон авя доуэзечь ши дой де ань кынд а ажунс ымпэрат ши а домнит дой ань ла Иерусалим.
Quando Amòn divenne re, aveva ventidue anni; regnò due anni in Gerusalemme.
22 Ел а фэкут че есте рэу ынаинтя Домнулуй, кум фэкусе татэл сэу, Манасе. А адус жертфе тутурор кипурилор чоплите пе каре ле фэкусе татэл сэу, Манасе, ши ле-а служит.
Egli fece ciò che è male agli occhi del Signore, come l'aveva fatto Manàsse suo padre. Amòn offrì sacrifici a tutti gli idoli eretti da Manàsse suo padre e li servì.
23 Ши ну с-а смерит ынаинтя Домнулуй, кум се смерисе татэл сэу, Манасе, кэч Амон с-а фэкут дин че ын че май виноват.
Non si umiliò davanti al Signore, come si era umiliato Manàsse suo padre; anzi Amòn aumentò le sue colpe.
24 Служиторий луй ау унелтит ымпотрива луй ши л-ау оморыт ын каса луй.
I suoi ministri ordirono una congiura contro di lui e l'uccisero nella reggia,
25 Дар попорул цэрий а учис пе тоць чей че унелтисерэ ымпотрива ымпэратулуй Амон. Ши, ын локул луй, попорул цэрий а пус ымпэрат пе фиул сэу Иосия.
ma il popolo del paese uccise quanti avevano congiurato contro Amòn. Lo stesso popolo del paese proclamò re, al posto di lui, suo figlio Giosia.